Το περσινό πάθημα φαίνεται πως δεν έγινε μάθημα στον ΟΦΗ που κάνει όλα όσα ΔΕΝ πρέπει να κάνει και φέτος το καλοκαίρι. Όπως και τόσα άλλα που πέρασαν.

“Ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα”, είχε πει κάποτε ο σπουδαίος Άλμπερτ Αϊνστάιν. Αν και μερικοί πιστεύουν πως δεν ανήκει σε αυτόν το εν λόγω ρητό. Μικρή σημασία έχει εδώ που τα λέμε. Όποιος και αν το είπε ή το έγραψε φαίνεται πως έβλεπε… μακριά. Τόσο μακριά που θα μπορούσε να αντικρίσει μέχρι και τη… λούπα στην οποία πέφτει ο ΟΦΗ κάθε χρόνο. Κάθε καλοκαίρι.

Ποια είναι αυτή; “Γκρέμισμα” και φτου απ’ την αρχή. Είτε πρόκειται για τις καλές εποχές του συλλόγου του Ηρακλείου, είτε για τα δύσκολα χρόνια στις μικρότερες κατηγορίες. Θα περίμενε κανείς από τους Κρητικούς να έχουν μάθει από τα λάθη τους. Από εκείνα που τους έκαναν να φτάσουν μία ανάσα πριν τη Super League 2.

Αυτά που τους κάνουν κάθε Μάιο να έχουν βγάλει όλα τα κουμπιουτεράκια και να κάνουν μαθηματικές πράξεις που θα ζήλευε μέχρι και ο άνθρωπος με τον οποίο ξεκινήσαμε το κείμενό μας. Ο Αϊνστάιν. Ακόμη και αυτός θα έχανε την αίσθηση του χρόνου με τους “μελανόλευκους”. Τα χρόνια περνάνε, αλλά τα λάθη παραμένουν ίδια για τους ανθρώπους του ΟΦΗ. Κάθε Ιούλιο και κάθε Αύγουστο δεν αλλάζει κάτι. Και αν αλλάξει θα είναι προς το χειρότερο. Ποτέ προς το καλύτερο.

Στον ΟΦΗ πάνε εμπρός… πίσω!

Μία από τις κινήσεις που προξένησαν αρνητική εντύπωση ήταν η στάση του ΟΦΗ προς το πρόσωπο του Χάιμε Βέρα. Ο Χιλιανός τεχνικός ήρθε στα μέσα της περασμένης σεζόν μη έχοντας τους παίκτες που θέλει. Μη έχοντας κάνει τη δική του προετοιμασία στην ομάδα. Βλέποντας ποδοσφαιριστές που δεν μπορούσαν ούτε να σκοράρουν, αλλά ούτε και να πάρουν τα αποτελέσματα που έπρεπε.

Παρόλα αυτά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να αφήσει το στίγμα του. Την υπογραφή του. Το σύνολο της κρητικής ομάδας όχι απλά έγινε αποτελεσματικό. Αλλά το έκανε με το δικό του στυλ. Με τη δική του φιλοσοφία. Με τα δικά του “όπλα”. Ναι μεν μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις τα πράγματα να μην ήταν τόσο καλά.

Αλλά χάρη στον Βέρα ο ΟΦΗ έμεινε στη Σούπερ Λίγκα. Έστω και στο τέλος. Έστω και από μία στημένη φάση στα χασομέρια. Με τον Βέρα ο ΟΦΗ έπαιξε ποδόσφαιρο κατοχής, κάνοντας τη μία φάση, πίσω από την άλλη. Παρά το γεγονός πως πολλοί είχαν τις ενστάσεις τους για τον Λατίνο προπονητή. Εκείνος με το έργο του όχι μόνο έδωσε απαντήσεις, αλλά έκλεισε μία και καλή τα στόματα των επικριτών του. Και κάπου εκεί χάνεται η… μπάλα.

Η “μελανόλευκη” διοίκηση έλυσε τη συνεργασία μαζί του. Αντί να του δώσει τα… κλειδιά να φτιάξει μία ομάδα όπως αυτός την οραματίζεται και τη θέλει. Οι Κρητικοί γι’ ακόμη μία φορά πήγαν κόντρα στη λογική. Έτσι, επέλεξαν τον Γιώργο Σίμο ως τον αντικαταστάτη του.

Διορθώνουμε ένα λάθος με ένα άλλο; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι

Ο Γιώργος Σίμος δεν είναι ένα τελείως ξένο πρόσωπο για τους Ηρακλειώτες. Μιας και τους είχε υπηρετήσει ως ποδοσφαιριστής. Ωστόσο, για την ώρα δεν είχε να δείξει κάτι αξιοζήλευτο στο προπονητικό του παλμαρέ. Οι καλύτερες στιγμές του σε αυτό είναι που διετέλεσε προπονητής στα τμήματα υποδομής του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ.

Τίποτα τόσο εντυπωσιακό όσο θα περίμεναν οι φίλοι του ΟΦΗ. Αν η κίνηση να φύγει ο Βέρα ήταν λάθος μία φορά, μιας και θα έπρεπε να του δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία με τους δικούς του “όρους”, το να τον αντικαταστήσει κάποιος με ακόμη λιγότερες παραστάσεις και εμπειρίες είναι ακόμη μεγαλύτερο. Βέβαια, δεν θα πρέπει να βιαζόμαστε. Το έργο του κάθε προπονητή δεν κρίνεται σύμφωνα με όλα όσα έχει καταφέρει στο παρελθόν. Αλλά σύμφωνα πάντα με όλα αυτά που καταφέρνουν οι παίκτες του εντός των τεσσάρων γραμμών.

Παρόλα αυτά δεν θα πρέπει να κάνει ιδιαίτερη εντύπωση στους φίλους της κρητικής ομάδας αν δουν την ομάδα τους να έχει έναν πρώτο γύρο σαν τον περσινό. Δηλαδή με πολλές “γκέλες” και ακόμη περισσότερα σκαμπανεβάσματα σε σχέση με την ίδια περίοδο ένα χρόνο νωρίτερα. Όταν στον πάγκο των “μελανόλευκων” βρισκόταν ο Νίκος Παπαδόπουλος.