Ο Αυτοκράτορας Του Ελληνικού Μπάσκετ: Προβλήματα Δίχως Τέλος Και Αγωνία Για Το Μέλλον (part 4)

Κάπως έτσι φτάνουμε αισίως στο τελευταίο κομμάτι της ιστορίας του Άρη. Μιας ιστορίας που έχει οδηγηθεί σε πραγματικό αδιέξοδο. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν αξίζει σε κανέναν. Ούτε στο κόσμο ούτε στο ιστορικό όνομα του συλλόγου. Το τελευταίο part αυτού του αφιερώματος ασχολείται με τα πρόσφατα γεγονότα του Άρη, την είσοδο του Νίκου Λάσκαρη, την εποχή του Δημήτρη Γουλιέλμου και το αβέβαιο μέλλον στο οποίο έχει οδηγηθεί η ομάδα.

Επιστροφή Στα «Μεγάλα Σαλόνια»(2007-2011)

Η επιστροφή του «Αυτοκράτορα» στην Euroleague, όπως είναι φυσιολογικό, σκόρπισε ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων του. Δεν είναι και λίγα τα 15 χρόνια απουσίας από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Όμως το πιο σημαντικό ήταν να βρεθεί τρόπος ώστε τα οικονομικά του συλλόγου να μην αποτελούν το σημαντικότερο πρόβλημα. Ο Άρης κατάφερε να πραγματοποιήσει μία αξιοσέβαστη πορεία στην Euroleague αφού κατάφερε να προκριθεί σε έναν όμιλο όπου συμμετείχαν η Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας κ.α. Στην επόμενη φάση όμως δεν μπόρεσε να κάνει την υπέρβαση γνωρίζοντας με αυτό το τρόπο τον αποκλεισμό. Το ρόστερ του Άρη απαρτιζόταν από παίκτες με ταλέντο όπως ο Τζερεμάια Μάσεϊ, ο Ρεϊσόν Τέρι, ο Δημήτρης Τσαλδάρης. Ο Άρης εκμεταλλευόμενος στο έπακρο το ταλέντο των παικτών του κατάφερε να κατακτήσει στο πρωτάθλημα εκ νέου τη τρίτη θέση και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του ξανά στη Euroleague.

Τζέρεμι Μάσεϊ

Oι επόμενες δύο σεζόν (2007-2009) δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Ο Άρης έκανε αρκετές αλλαγές στο ρόστερ του όμως η δυναμική του παρέμεινε ψηλά. Στην Euroleague της σεζόν 2007-2008 θα αποκλειστεί ξανά στη φάση των 16 ενώ στο πρωτάθλημα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον δήμιο για αυτόν Μαρούσι. Γιατί δήμιο; Γιατί και τις δύο σεζόν που προαναφέραμε ο Άρης έχασε το εισιτήριο που οδηγούσε στη Euroleague από την ίδια ομάδα. Και αυτή ήταν το Μαρούσι. Αποτέλεσμα ήταν ο Άρης να καταταγεί πέμπτος και τέταρτος αντίστοιχα, χάνοντας έτσι το εισιτήριο της Euroleague.

Το 2010 ήταν η χρονιά των αλλαγών για τον Άρη και οι προσθήκες θα λέγαμε πως ήταν από το «πάνω ράφι». Παίκτες όπως οι Κακιούζης, Ντικούδης, Χατζηβρέττας θα έδιναν άλλον αέρα στον αυτοκράτορα αλλά αυτό στο παρκέ δεν μπορούμε να πούμε πως επιβεβαιώθηκε. Αρχικά, στο EuroCup η ομάδα αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Βαλένθια ενώ η έβδομη θέση στο πρωτάθλημα σίγουρα δεν άφηνε καμία πλευρά ικανοποιημένη. Η επόμενη σεζόν (2010-2011) ήταν αρκετά περίεργη και μπορούμε να πούμε πως μας προετοιμάζει γι’ αυτό που θα γινόταν στην συνέχεια. Η διοίκηση του Άρη αποφάσισε να μειώσει κατά πολύ το μπάτζετ της ομάδας. Μία κίνηση που σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητη. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα σίγουρα δεν είχαν παρέλθει. Αντίθετα έκαναν ξανά την εμφάνιση τους με σοβαρότερες συνέπειες που φάνηκαν στην συνέχεια. Ο Άρης εκείνη τη χρονιά κατάφερε να κατακτήσει τη τέταρτη θέση αλλά ο «κατήφορος» της ομάδας άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις…

Μιχάλης Κακιούζης

Σκιά του Εαυτού Του (2012-2014)

Δυστυχώς οι ένδοξες στιγμές του «Αυτοκράτορα» είχαν παρέλθει. Ο Άρης όχι μόνο είχε αφήσει πίσω του το ένδοξο παρελθόν, αλλά ακόμα και το μέλλον του ήταν κάτι παραπάνω από αβέβαιο. Οι κακές στρατηγικές που τον έφεραν ως εδώ άρχισαν πλέον να εμφανίζουν κι άλλες συνέπειες. Η τριετία 2012-2014 χαρακτηρίζεται από την κάκιστη οικονιμική κατάσταση της ομάδας που έχει ως αποτέλεσμα και τα άσχημα εγχώρια αποτελέσματα. Στην διοίκηση του Άρη επιβλήθηκε απαγόρευση μεταγραφών ξένων παικτών που αυτόματα έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο στελέχωσης του ρόστερ. Οι μοναδικές εξαιρέσεις ήταν αυτές του Τζέρεμι Χαντ και του Μοχάμεντ Πάσαλιτς που όμως την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο είχαν αγωνιστεί σε ελληνική ομάδα.

Τα αποτελέσματα όπως γίνεται αντιληπτό ήταν αρκετά άσχημα. Η θέση του Άρη στο βαθμολογικό πίνακα είχε πέσει αρκετά (7^ος, 6^ος, 7^ος αντίστοιχα) και πραγματικά δεν φαινόταν να υπάρχει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Μοναδική εξαίρεση σε αυτές τις άσχημες χρονιές αποτελεί o τελικός του Κυπέλλου το 2014 όπου όμως ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με σκορ 90-53.

Λευτέρης Μποχωρίδης

Εποχή Λάσκαρη (2015-2017)

Ώσπου φτάνουμε στην σεζόν 2014-2015. Προπονητής της ομάδας αναλαμβάνει ο Δημήτρης Πρίφτης, ο οποίος καλείται να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο πάντα σκεπτόμενος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα. Ο Άρης χτίστηκε γύρω από τον ταλαντούχο νεαρό Αλέξανδρο Βεζένκοφ και στο τέλος αποδείχτηκε πως δεν ήταν λανθασμένη αυτή η επιλογή. Ο Άρης κατετάγη τέταρτος, εξασφαλίζοντας εκ νέου τη συμμετοχή του σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση.

2015-2016. Περίεργη χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ήδη πριν την έναρξη εκείνης της περιόδου είχε ανακοινωθεί η είσοδος του επιχειρηματία Νίκου Λάσκαρη στην ομάδα. Σίγουρα κανείς δεν περίμενε πως τα προβλήματα θα εξαφανίζονταν δια μαγείας. Αρκετοί όμως είχαν την πεποίθηση πως τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα. Όμως στο 2019 που βρισκόμαστε σήμερα, τα πράγματα παραμένουν το ίδιο αβέβαια. Ας δούμε όμως τα γεγονότα ένα-ένα.

Δημήτρης Πρίφτης

Στο τιμόνι της ομάδας παρέμεινε ο Δημήτρης Πρίφτης. Το μπάτζετ της ομάδας όχι μόνο ανέβηκε αντίθετα εκτινάχτηκε. Οι ξένοι που αποκτήθηκαν «έδεσαν» με τους υπόλοιπους και πραγματικά δημιουργήθηκε ένα αξιόλογο σύνολο με πολλές ικανότητες. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στο παρκέ. Παίκτες όπως ο Οκάρο Γουάιτ, Τζερέλ ΜακΝίλ, Τζαμέλ Χάγκινς ξεχώρισαν με την παρουσία τους και πρωταγωνιστούσαν σε πολλές στατιστικές κατηγορίες. Ο Άρης τερμάτισε στη τέταρτη θέση του πρωταθλήματος αλλά η απόδοση του ήταν κάτι που ικανοποίησε τους πάντες. Ειδικότερα η επίδοση της ομάδας απέναντι στους «μεγάλους» του ελληνικού μπάσκετ άφηνε μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον.

Το 2016-2017 η ομάδα μπορεί να άλλαξε τελείως όψη αλλά δεν έχασε την ταυτότητα της. Ο Δημήτρης Πρίφτης παρέμεινε για άλλη σεζόν στον Άρη και είχε να διαχειριστεί ένα εξίσου υψηλό μπάτζετ. Βίκτορ Σανικίτζε, Έρικ Μπάκνερ, Γουίλ Κάμινγκς, Ντέβιν Μαρμπλ είναι λίγα από τα ονόματα που αποκτήθηκαν εκείνη τη περίοδο. Ο τραυματισμός του Σανικίτζε στη πρώτη κιόλας αγωνιστική μπέρδεψε την ομάδα η οποία ποτέ δεν βρήκε ουσιαστικές λύσεις. Στο τέλος της σεζόν μπορεί να κατετάγη ξανά τέταρτος αλλά η απόδοση του σε καμία περίπτωση δεν έπιανε αυτή της προηγούμενης σεζόν. Οι ξένοι σε καμία περίπτωση δεν ικανοποίησαν με τη συμμετοχή τους με εξαίρεση ίσως τον Κάμινγκς που άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Εκείνη τη σεζόν ο «Αυτοκράτορας» έφτασε μέχρι το τελικό του κυπέλλου Ελλάδος αλλά ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με σκορ 68-59 σε ένα ματς που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Οκάρο Γουάιτ

Γουίλ Κάμινγκς

Από Το Κακό Στο Χειρότερο (2018-2019)

H αποχώρηση του Δημήτρη Πρίφτη σίγουρα άφησε ένα τεράστιο κενό στη θέση του προπονητή. Οι «γκρίνιες» προς το πρόσωπο του Λάσκαρη ήδη ακούγονταν και αρκετός κόσμος περίμενε να δει τα επόμενα βήματα του μεγαλομετόχου. Ο ίδιος φρόντισε με μία κίνηση να σκορπίσει ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων. Η καχυποψία όμως ποτέ δεν έφυγε. Ο Άρης ανακοίνωσε για τη θέση του πρώτου προπονητή τον εμβληματικό Παναγιώτη Γιαννάκη. Τα λόγια φυσικά και είναι περιττά για τον συγκεκριμένο άνθρωπο και το τι σημαίνει για τον Άρη. Τα αναλύσαμε εξάλλου στα προηγούμενα part του μεγάλου αυτού αφιερώματος. Φυσικά μόνο και μόνο από αυτή τη κίνηση, οι απαιτήσεις του κόσμου αυξήθηκαν αλλά από την άλλη υπήρχε και μία σιγουριά πως τα πράγματα οδεύουν σε κάτι καλό. Δυστυχώς όμως αυτά που σχεδιάζουμε δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα θέλουμε.

Παναγιώτης Γιαννάκης

Ο Άρης είχε μπει σε μία δρόμο που δεν μπορούσε να ξεφύγει. Τα οικονομικά προβλήματα σίγουρα δεν λύνονται από την μία μέρα στην άλλη. Πρέπει όμως να υπάρχει και ένα σχέδιο. Στην περίπτωση των «κίτρινων» δεν υπήρχε σχέδιο. Ο Άρης κάθε λεπτό που περνούσε οδηγούνταν σε ένα αδιέξοδο που μόνο η παρουσία ενός ανθρώπου δεν μπορεί να τα λύσει. Το ρόστερ της ομάδας στελεχώθηκε από νεαρούς παίκτες (Φλιώνης, Χρηστίδης, Βουλγαρόπουλος) δίπλα στους οποίους τοποθετήθηκαν έμπειροι Έλληνες παίκτες (Αθηναίου, Τσαϊρέλης, Βασιλόπους) και αξιόλογοι ξένοι (Πέτγουεϊ, Γουίβερ). Τα αποτελέσματα της ομάδας δεν ήταν τα αναμενόμενα αλλά δεν μπορούμε να τα «ρίχνουμε» όλα στους παίκτες. Όταν δεν υπάρχει η απαιτούμενη στήριξη τότε τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα. Η ήττα από τον ΠΑΟΚ στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης με σκορ 65-66 αποτέλεσε και το τελευταίο του Γιαννάκη στο πάγκο της ομάδας. Κατά κάποιο τρόπο η χρονιά είχε ήδη χαθεί και τα πράγματα εξακολουθούσαν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Τεχνικός της ομάδας για το υπόλοιπο της σεζόν ανέλαβε ο Βαγγέλης Αγγέλου. Οι κίτρινοι τερμάτισαν στην ένατη θέση, μένοντας εκτός play-off. Στα διοικητικά το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών μεταβιβάστηκε από τον Νίκο Λάσκαρη στον Δημήτρη Γουλιέλμο. Πολλοί ήταν αυτοί που μίλησαν για επιστροφή στην κανονικότητα. Σήμερα σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνονται.

H επόμενη σεζόν προβλεπόταν ιδιαίτερα δύσκολη ειδικότερα από τη στιγμή που στην ομάδα τέθηκε απαγόρευση μεταγραφής ξένων παικτών. Προπονητής στην ομάδα παρέμεινε ο Αγγέλου που καλούνταν να διαχειριστεί μία αρκετά δύσκολη κατάσταση. Στο ρόστερ της ομάδας εντάχθηκαν ξένοι παίκτες που την προηγούμενης σεζόν αγωνίζονταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Αναμφίβολα, οι παίκτες αυτοί δεν μπορούσαν να κάνουν την πραγματική διαφορά αλλά από την άλλη ο Άρης δεν μπορούσε να έχει υπερβολικές απαιτήσεις και από αυτή τη χρονιά. Απαιτήσεις θα μπορούσε να έχει μόνο ο κόσμος που έβλεπε την ομάδα του να καταρρακώνεται τόσο βαθμολογικά αλλά κυρίως ιστορικά. Στη μέση της χρονιάς ο Αγγέλου αποχώρησε από την ομάδα, θέση την οποία ανέλαβε ο Γιάννης Καστρίτης. Η ομάδα τερμάτισε ξανά στην ένατη θέση με τα προβλήματα να γιγαντώνονται συνεχώς.

Λάκι Τζόουνς

Επίλογος

Φτάνουμε στο σήμερα. Τα προβλήματα στον Άρη συνεχίζουν να υπάρχουν. Είναι όμως άδικο μία τόσο μεγάλη ομάδα με τέτοια ιστορία να αντιμετωπίζει αυτά που αντιμετωπίζει ο Άρης τα τελευταία χρόνια. Το Ban των μεταγραφών συνεχίζει να υπάρχει αλλά δέσμευση του μεγαλομετόχου είναι πως θα το «σπάσει». Το αν θα το καταφέρει είναι άλλο ζήτημα. Τα κλειδιά της ομάδας έχουν ανατεθεί στον Σούλη Μαρκόπουλο, έναν παλιό γνώριμο και ικανό προπονητή. Στόχος του να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο έχοντας πάντα στο μυαλό του πως το Ban μπορεί να συνεχιστεί. Και τότε δεν θα έχει υπάρξει καμία απολύτως πρόοδος. Το νέο διοικητικό συμβούλιο έχει συγκροτηθεί (πρόεδρος ο παλαίμαχος παίκτης του Άρη Χάρης Παπαγεωργίου). Πολλοί είναι αυτοί που διαμαρτύρονται πως ο κόσμος δεν πηγαίνει στο γήπεδο και δεν στηρίζει την ομάδα. Συμφωνούμε. Όλοι θα ήθελαν να έβλεπαν το «Παλέ» πιο γεμάτο. Ο κόσμος όμως έχει πραγματικά κουραστεί με όλα αυτά που συμβαίνουν στον Άρη. Όμως έχει αποδείξει πολλές φορές πως βάζει πλάτη στα δύσκολα. Αρκεί να υπάρχει και μία ανάλογη διοικητική προσπάθεια. Γιατί ο κόσμος είναι μόνο αυτός που μπορεί να κάνει ξανά τον Άρη «Αυτοκράτορα». Αυτό δηλαδή που ήταν εδώ και τόσα χρόνια.