Tο Debut.gr «κάνει» ένα flashback και «θυμάται» την καριέρα ενός από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς-"αρτίστες" στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο των 80s και 90s: του Δανού Michael Laudrup.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΔΑΝΕΖΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

Έχοντας γεννηθεί στο Frederiksberg, μία πόλη κοντά στην πρωτεύουσα Κοπεγχάγη (15/6/1964), ο Michael Laudrup πραγματοποιεί τα πρώτα του ποδοσφαιρικά «βήματα» σε ηλικία 7 ετών. Συγκεκριμένα, αγωνίζεται για δύο χρόνια στην Vanløse, ομάδα στην οποία είχε αγωνιστεί παλαιότερα και ο πατέρας του Finn. Μάλιστα, όταν ο Finn Laudrup έγινε παίκτης/προπονητής στην Brøndby το 1973, ο μικρός – τότε – Michael, o αδελφός του Brian και η υπόλοιπη οικογένεια τον ακολούθησαν. Τρία χρόνια αργότερα (1976), το “σκηνικό” επαναλήφθηκε με τον Michael Laudrup να ακολουθεί τον πατέρα του στην ομάδα της Kjøbenhavns Boldklub (KB). Στην ΚΒ έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 1981 και παρέμεινε για μία σεζόν με απολογισμό 14 εμφανίσεις και 3 goals.

Η επόμενη χρονιά (1982-1983) “βρήκε” τον Laudrup να επιστρέφει στη «μεγάλη» του δανέζικου πρωταθλήματος: την Brøndby. Με τη φανέλα των «Αγοριών από το Vestegnen», ο 19χρονος μόλις Δανός μεσοεπιθετικός αγωνίστηκε 38 φορές και σκόραρε 24 goals, κερδίζοντας, μάλιστα, και το Βραβείο του “Καλύτερου Δανού Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς”.

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ “ΙΤΑΛΙΑ”

  

Έχοντας, λοιπόν, για “προίκα” μία εξαιρετική χρονιά με την Brøndby, ο Michael Laudrup έκανε, το καλοκαίρι του 1983, το πρώτο μεγάλο “άλμα” στην καριέρα του, παίρνοντας μεταγραφή για τη Juventus. Ωστόσο, η “Μεγάλη Κυρία” αναγκάστηκε να τον δώσει δανεικό στη Lazio, λόγω του περιορισμένου αριθμού ξένων που δικαιούταν να έχει. Με τη φανέλα των “Biancocelesti” αγωνίστηκε δύο σεζόν (1983-1985), έχοντας συνολικά 69 εμφανίσεις και 12 τέρματα.

Το 1985, ήρθε η ώρα για τον Laudrup να φορέσει τη φανέλα της Juventus και να αγωνιστεί στο πλάι του Michel Platini. Στην πρώτη του κιόλας χρονιά, κατέκτησε τόσο το πρωτάθλημα της Serie A όσο και το Διηπειρωτικό Κύπελλο απέναντι στην Argentinos Juniors, όπου σκόραρε το καθοριστικό 2-2 και οδήγησε τον τελικό στην παράταση και τα penalties. Οι επόμενες σεζόν, ωστόσο, δεν εξελίχθηκαν το ίδιο καλά για τον Δανό μεσοεπιθετικό, μια και αντιμετώπισε αρκετούς τραυματισμούς, ενώ, παράλληλα, δεν πέτυχε όσα goals ανέμεναν οι ιθύνοντες των “Bianconeri”. Έτσι, ύστερα από τέσσερα χρόνια στο Torino (1985-1989), ο Laudrup μέτρησε 146 εμφανίσεις και 32 goals σε όλες τις διοργανώσεις.

Η ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ

Μετά από έξι ολόκληρα χρόνια στην Ιταλία, ο Laudrup αναζητούσε έναν καινούριο “σταθμό”-πρόκληση στην καριέρα του. Και τον βρήκε, το καλοκαίρι του 1989, στο πρόσωπο του μεγάλου Johan Cruyff, ο οποίος τον έπεισε να μεταγραφεί στην “Dream Team” εκείνης της εποχής: την Barcelona. Και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, καλύτερη επιλογή δεν θα μπορούσε να έχει κάνει ο Laudrup, καθώς, “στα χέρια” του Cruyff, “απογειώθηκε”, κατέκτησε τα πάντα και βρήκε την “ποδοσφαιρική του Ιθάκη”, περνώντας τα πέντε καλύτερα χρόνια της ζωής του (1989-1994). Σε αυτό, φυσικά, βοήθησε και η “φιλοσοφία” του Ολλανδού coach, ο οποίος ήταν λάτρης του λεγόμενου “ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου” (“total football”), όμως και το προσωπικό “άστρο” του Δανού “έλαμπε” για τα καλά.

Με τη φανέλα των «Blaugrana», λοιπόν, ο Laudrup μέτρησε συνολικά 213 εμφανίσεις, 47 goals και πληθώρα συλλογικών και ατομικών διακρίσεων:

  • Σε ομαδικό επίπεδο, κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας (1991, 1992, 1993, 1994), ένα Copa del Rey (1990), ένα Champions League (1992), δύο Super Cups Ισπανίας (1991, 1992) και ένα Ευρωπαϊκό Super Cup (1992).
  • Σε ατομικό επίπεδο, αναδείχθηκε μία φορά “Καλύτερος Ξένος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς» (1992) και δύο φορές “Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην Ισπανία” (1992, 1993).

Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗ ΜΙΣΗΤΗ REAL MADRID

Ύστερα από “πέντε φανταστικά χρόνια στην Barcelona”, ο Laudrup αποφάσισε να μεταγραφεί στην αιώνια μισητή αντίπαλο Real όχι από εκδίκηση, όπως υποστήριξε (μολονότι οι σχέσεις του με τον Cruyff είχαν “ψυχρανθεί”), αλλά γιατί η “Βασίλισσα” “ήταν πεινασμένη για νίκες” και είχε “νέο προπονητή και νέους παίκτες”. Στους “Merengues” παρέμεινε για δύο σεζόν (1994-1996), πραγματοποιώντας 76 εμφανίσεις, σκοράροντας 15 τέρματα και μοιράζοντας 4 assists σε όλες τις διοργανώσεις. Πέραν τούτων, ο Laudrup κατέκτησε με τη Real το πρωτάθλημα Ισπανίας τη σεζόν 1994-1995, με αποτέλεσμα να γίνει ο μοναδικός, μέχρι σήμερα, ποδοσφαιριστής που έχει κατακτήσει πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα με δύο διαφορετικές ομάδες.

Η ΙΑΠΩΝΙΚΗ “ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ”, ΤΟ DOUBLE ΜΕ ΤΟΝ AJAX ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Το καλοκαίρι του ’96, ο Laudrup άφησε τη Real Madrid για λογαριασμό μίας άσημης ιαπωνικής ομάδας ονόματι Vissel Kobe. Ο Δανός μεσοεπιθετικός, πάντως, την βοήθησε να “ανέβει” στην πρώτη κατηγορία του ιαπωνικού πρωταθλήματος, σημειώνοντας 8 goals σε 24 εμφανίσεις.

Την επόμενη χρονιά (1997), ο Laudrup επέστρεψε στην Ευρώπη προκειμένου να φορέσει τη φανέλα του Ajax, με τον οποίο πανηγύρισε το double της περιόδου 1997-1998 με συνολικό απολογισμό 30 εμφανίσεις, 13 goals και 10 assists. Αυτή έμελλε να αποτελέσει και την τελευταία σεζόν στην πλούσια καριέρα του Δανού παίκτη, ο οποίος “κρέμασε” τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 34 ετών.

Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

Πλέον, ο Laudrup ακολουθεί την προπονητική καριέρα, στη διάρκεια της οποίας έχει σημειώσει ορισμένα σημαντικά επιτεύγματα. Πιο αναλυτικά, ξεκίνησε ως βοηθός προπονητή στην Εθνική Δανίας, κατά τη διετία 2000-2002, και, εν συνεχεία, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Brøndby, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση τεσσάρων τίτλων (1 πρωταθλήματος, 2 Κυπέλλων και 1 Super Cup Δανίας) σε διάστημα τεσσάρων ετών (2002-2006).

Ακολούθως, μετέβη στην Ισπανία για να γίνει προπονητής της Getafe. Με τους “Azulones” έφτασε μέχρι τον τελικό του Copa del Rey το 2008 (όπου ηττήθηκε από τη Valencia), καθώς επίσης και στα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA της ίδιας χρονιάς (όπου αποκλείστηκε από την Bayern Munich).

Παρόλο που η δουλειά του στην ισπανική ομάδα εκτιμήθηκε και με το παραπάνω, ο Laudrup δεν συνέχισε στην Getafe και, το καλοκαίρι του 2008, μετακόμισε στη Ρωσία για λογαριασμό της Spartak Moscow. Δεν κατάφερε, ωστόσο, κάτι αξιοσημείωτο με την ομάδα της Μόσχας ούτε, επίσης, με τη Mallorca, στην οποία θήτευσε ως προπονητής τη σεζόν 2010-2011.

Μετά από ένα μικρό “διάλειμμα”, ο Laudrup συμφώνησε, το 2012, να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Swansea, δημιουργώντας, μάλιστα, μία πολύ καλή και ανταγωνιστική ομάδα. Στον πάγκο της παρέμεινε για ενάμιση χρόνο, κατά τη διάρκεια του οποίου πανηγύρισε το League Cup το 2013 (με εμφατική νίκη 5-0 κόντρα στην Bradford City), χαρίζοντας το μοναδικό, προσώρας, τρόπαιο στην ιστορία της ουαλικής ομάδας.

Αφού απολύθηκε, το χειμώνα του 2014, από την Swansea (λόγω της κακής της πορείας στο πρωτάθλημα), ο Laudrup προπόνησε άλλες δύο ομάδες από το Κατάρ: την Lekhwiya (2014-2015) και την Al Rayyan (2016-2018). Έκτοτε, παραμένει ανενεργός.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΑΝΙΑΣ

  

Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Δανίας, ο Laudrup αγωνίστηκε 104 φορές και πέτυχε 37 goals μέσα σε 16 χρόνια (1982-1998). Αποτέλεσε μέλος της Εθνικής Ομάδας σε αρκετές μεγάλες διοργανώσεις (Euro 1984, 1988 και 1996 – Mundial 1986 και 1998), όχι όμως και στο περίφημο Euro του 1992, όταν η Δανία έκανε τη μεγάλη έκπληξη νικώντας στον τελικό τη Γερμανία με 2-0. Κι αυτό, διότι, από το 1990, ο Laudrup είχε έντονες διαφωνίες με τον προπονητή του, Richard Møller Nielsen, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί από την Εθνική. Ακόμη κι όταν η Δανία προκρίθηκε στα τελικά του Euro (αφού προηγουμένως η Γιουγκοσλαβία αποβλήθηκε λόγω των πολέμων που λάμβαναν χώρα στο εσωτερικό της), ο Laudrup δεν άλλαξε την απόφασή του και, ως εκ τούτου, έχασε την τεράστια ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης. Τελικά, το 1993 επέστρεψε στην Εθνική και πανηγύρισε μαζί της το Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 1995.

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΜΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΝΟ “ΑΡΤΙΣΤΑ”

Δίχως αμφιβολία, ο Michael Laudrup συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους μεσοεπιθετικούς της γενιάς του στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Δεν ξεχώρισε μόνο από το πλήθος των ομάδων που αγωνίστηκε ούτε για την εξαιρετική πενταετία του στην Barcelona του Cruyff. Κυρίως ξεχώρισε για την απαράμιλλη τεχνική του κατάρτιση. Επρόκειτο για έναν δημιουργικό και ευέλικτο παίκτη που μπορούσε να παίξει τόσο ως playmaker (λόγω των οργανωτικών του ικανοτήτων) όσο και ως κρυφός επιθετικός (λόγω της εκτελεστικής του δεινότητας). Διέθετε φοβερή ντρίμπλα, άψογη πρώτη επαφή με την μπάλα και υψηλό ποδοσφαιρικό IQ. Συμπληρωματικά, ήταν γρήγορος, τακτικά ευφυής και εξαιρετικός πασέρ. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, το γεγονός ότι (πάμ)πολλοί συμπαίκτες και προπονητές του (από τον Raúl και τον Romário μέχρι τον José Mourinho και τον Iván Zamorano) εκθείασαν το ταλέντο και τον τρόπο παιχνιδιού του. Με βάση, λοιπόν, όλα τα προαναφερθέντα, δεν θα ήταν άστοχο να θεωρήσουμε τον Michael Laudrup ως έναν “αρτίστα των γηπέδων”, την τεχνική του οποίου θα ζήλευαν ακόμη και οι σημερινοί ποδοσφαιριστές.

Οι πληροφορίες του αφιερώματος αντλήθηκαν από τις ακόλουθες πηγές:

Πηγές εικόνων:

  • Κεντρική: Football365.com
  • Υπόλοιπες: Κάντε click πάνω στην κάθε εικόνα

Παρακολουθήστε, επίσης, ένα video με τα highlights της καριέρας του Δανού “αρτίστα”:

https://www.youtube.com/watch?v=HiYjQcF2nsY