Φαν Πέρσι: Ο προδότης που εκτελούσε υπέροχα!

Άτομα με ακέραιες ηθικές αξίες δύσκολα συναντά κανείς στις μέρες μας. Στην καθημερινή ζωή μας όλοι λίγο- πολύ ξέρουμε ιστορίες απιστίας. Ιστορίες με άλλους πρωταγωνιστές και όχι εμάς. Ιστορίες που ακούμε ή βλέπουμε μπροστά και λέμε από μέσα μας «πάλι καλά δεν έτυχε σε εμένα».

Η προδοσία σε μία σχέση είτε φιλική, είτε ερωτική, είτε επαγγελματική είναι βαρύ… πράμα. Πόσο μάλλον στον αθλητισμό. Πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο.

Εκεί είναι ακόμη πιο εύκολο να κολλήσει κανείς σε κάποιον την «ρετσινιά» του προδότη. Άπαξ και γίνει αυτό μετά δεν υπάρχει επιστροφή.

Οι φίλοι της Άρσεναλ είχαν ζήσει μερικές τέτοιες τα τελευταία χρόνια. Όμως, καμία μα καμία δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνη του Ρόμπιν Φαν Πέρσι όταν τους άφησε για χάρη εκείνων της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με αποτέλεσμα οι «κανονιέρηδες» να τον… βαφτίσουν ξανά. Για εκείνους από το καλοκαίρι του 2012 δεν υπήρχε κανένας Φαν Πέρσι, απλά ένας Ολλανδός που κοίταξε την πάρτη του, με αποτέλεσμα να γίνει ο «Robin Van Pussy».

Ρόμπιν Φαν Πέρσι: το παιδί που αγαπούσε την Άρσεναλ

Δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα. Αλλά ΚΑΙ στην Ελλάδα. Όταν έρχεται κάποιος ποδοσφαιριστής από το εξωτερικό ή ακόμη και κάποιος Έλληνας και παίρνει μεταγραφή σε μία top ομάδα συνήθως λέει τα εξής: «Ήρθα σε μια μεγάλη ομάδα», «Ήρθα σε μια ομάδα με ιστορία», «Ήρθα σε μία ομάδα με τρομερό κόσμο», «Ήρθα σε μία ομάδα που από μικρός υποστήριζα» και άλλα τέτοια γραφικά.

Ατάκες που δίνουν λιγότερο από 1,10 απόδοση να ακουστούν από κάποιον. Ατάκες γραφικές. Ατάκες που δεν έχουν κανένα νόημα τις περισσότερες φορές μιας και δεν γίνονται πιστευτές από τον κόσμο του εκάστοτε συλλόγου. Από αυτούς τουλάχιστον που δεν έχουν μονοψήφιο δείκτη IQ.

Στην περίπτωση του Ολλανδού επιθετικού τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Φαν Πέρσι από την πρώτη στιγμή που πήγε στους «κανονιέρηδες» είπε ότι από μικρό παιδί τους παρακολουθούσε. Είπε ότι είχε πολύ ψηλά σε εκτίμηση έναν από τους τότε all star του συλλόγου: τον Ντένις Μπέργκαμπ.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάτι περίεργο. Σωστά; Ο νεαρός -τότε- στράικερ είχε πει πράγματα που λίγο πολύ λέγονται από νεοφερμένους. Ωστόσο, αυτό που τον έκανε άμεσα αγαπητό στον κόσμο της Άρσεναλ δεν ήταν το «οπαδιλικί» που πούλησε. Αλλά ότι όλα όσα είχε πει ήταν αλήθεια.

Ο Τύπος της εποχής δεν άργησε να βρει φωτογραφίες του πιτσιρικά RVP με φανέλα της Άρσεναλ στο δωμάτιό του. Πως μετά να μην τον βάλουν στην καρδιά τους; Πως μετά να μην τον αγαπήσουν; Ήταν θέμα χρόνου. Ειδικά από την στιγμή που ωρίμασε και βγήκε μπροστά στα δύσκολα με τα γκολ του.

Όπως το λένε και στο Λονδίνο ήταν «love with the first sight». Αλλά μάλλον θα έπρεπε να σκεφτούν οι περισσότεροι ένα άλλο ρητό που λέει «it’s too good to be true».

Ο Φαν Πέρσι άκουσε το μικρό παιδί που είχε μέσα του

«Πως να κρυφτείς από τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα», λέει το γνωστό άσμα. Στα ολλανδικά δεν ξέρω πως θα πήγαινε, όμως, σίγουρα ο Φαν Πέρσι δεν μπορούσε να κρύψει την αγάπη του για την Άρσεναλ. Ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Από μικρό και και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Έτσι λοιπόν και ο Ολλανδός στράικερ. Όταν είχε φτάσει η εποχή να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του και ενώ ήταν πολλές οι ομάδες που του πρόσφεραν συμβόλαιο εκείνος άκουσε την καρδιά του. Την καρδιά του; Ώπα, λάθος. Για την ακρίβεια «άκουσε το μικρό παιδί που είχε μέσα του», όπως είχε αποκαλύψει αργότερα σε συνέντευξή του.

Και σίγουρα χαμένος δεν βγήκε. Δίπλα στον Αρσέν Βενγκέρ, αλλά και σε σπουδαίους επιθετικούς, όπως ο Τιερί Ανρί και ο Ντένις Μπέργκαμπ (θα έμπαινε στη λίστα και ο Νίκλας Μπέντνερ, αλλά εδώ δεν μιλάμε για παίκτες- ΘΡΥΛΟΥΣ) έμαθε τα… πάντα όλα.

Για να μην τον αδικούμε το «είχε» από πιτσιρικάς. Από τότε που φορούσε τη φανέλα της Άρσεναλ με χορηγό την JVC. Όμως, στους «κανονιέρηδες» έγινε top class. Έγινε ο ηγέτης μιας ομάδας που όσο ταλέντο και αν είχε όσο καλά και αν έπαιζε δεν μπορούσε να κάνει το κάτι παραπάνω τόσο στην Αγγλία, όσο και στην Ευρώπη (Τσάμπιονς Λιγκ). Γι’ αυτό και πολλοί όταν έφτασε η ώρα της κρίσης προτίμησαν να κοιτάξουν είτε το οικονομικό τους συμφέρον, είτε την προοπτική να σηκώσουν κάποια κούπα είπαν ένα κρύο «ευχαριστώ» και την… έκαναν. Από τον Φαν Πέρσι το πρώτο βιολί και αρχηγό της Άρσεναλ θα περίμενε κανείς κάτι παραπάνω. Μόνο που δεν ήρθε.

Από Φαν Πέρσι… Van Pussy

Καλοκαίρι 2012. Ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες στην Αγγλία. Αλλά η καρδιά των περισσότερων οπαδών της Άρσεναλ ήταν παγωμένη. Κρύα. Ο λόγος ήταν απλός.

Ο Φαν Πέρσι τους είχε προδώσει. Τους είχε αφήσει στα… κρύα του λουτρού για χάρη του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Μην τον αδικούμε. Το δέλεαρ ήταν μεγάλο. Τα περισσότερα χρήματα, η ευκαιρία να παίξεις δίπλα σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές, αλλά και να συνεργαστείς με τον «Φέργκι» είναι πράγματα που δύσκολα μπορείς να τα αρνηθείς. Αν είσαι ένας παίκτης της… σειράς.

Αν είσαι ο Φαν Πέρσι και έχεις δηλώσει ότι είσαι μέχρι το… κόκκαλο Άρσεναλ, τότε πρέπει να πράξεις και ανάλογα. Και όχι κάπως έτσι.

Οι φανέλες της Άρσεναλ με το όνομα Φαν Πέρσι πίσω είτε πήραν φωτιά, είτε άλλαξαν. Είχαν το όνομα Van Pussy. Από ηγέτης έγινε προδότης.

Στο πρώτο «ραντεβού» με την «πρώην» δεν χαρίστηκε. Ένα γκολ και μία ασίστ. Αν και το γκολ του δεν το πανηγύρισε. Όπως συνηθίζεται άλλωστε. Κύριος.

Ωστόσο, το γυαλί είχε σπάσει με τους φίλους της Άρσεναλ. Και αν σπάσει κάτι δύσκολα μπορεί να ξαναγίνει όπως ήταν μια φορά και έναν καιρό.

Γι’ αυτό το λόγο και εκείνοι σκεφτόντουσαν αν το «παιδί που είχε μέσα του» έπαψε να αγαπάει την Άρσεναλ. Τον ρωτούσαν αν ο μικρός Ρόμπιν ήταν ψεύτης. Σαν και εκείνον.

Ψεύτης ή όχι; Προδότης ή όχι; Οι απόψεις είναι μοιρασμένες. Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Αυτό που ήταν σίγουρο είναι ότι ο Φαν Πέρσι δεν θα το άφηνε έτσι.

Θα απαντούσε με τον δικό του τρόπο. Το έκανε με ακόμη ένα γκολ κόντρα στην Άρσεναλ. Θα μπορούμε να μην το πανηγυρίσει, όπως την πρώτη φορά. Αλλά το έκανε. Και το έκανε με την ψυχή του.

Αυτή (σ.σ ψυχή ) του είχε πει να πάει στην ομάδα του Λονδίνου. Αυτή να συνεχίσει αργότερα σε εκείνη του Μάντσεστερ. Ο Φαν Πέρσι αν και Ολλανδός είχε αρκετό πάθος μέσα του, σε αντίθεση με αρκετούς συμπατριώτες του, με αποτέλεσμα να αγαπηθεί, αλλά και να τον μισούν με τον ίδιο τρόπο: με πάθος.