Το Debut.gr αναλύει την μεταμόρφωση της Μάντσεστερ Σίτι και την ανάδειξη της σε παγκόσμιο θηρίο.

Ένα «αγγλικό» απόγευμα Μαΐου του 2008, η Μάντσεστερ Σίτι γνωρίζει την βαριά ήττα από την Μίντλεσμπρο με 8-1. Το τέλος της σεζόν βρίσκει του «πολίτες» στην 9η θέση, δακτυλοδεικτούμενους και περιγελόμενους από τους οπαδούς της «συγκάτοικού», Γιουνάιτεντ. Αυτή ήταν και η τελευταία χρονιά του Σβεν Γκόραν Έρικσον στην διεύθυνση της ομάδας, καθώς λίγους μήνες αργότερα, ανέλαβε ο Σεΐχης Μανσούρ Μπιν Ζαγιέτ Αλ Ναχάν. Μπορεί η πρώτη χρονιά του στην Αγγλία να μην ήταν όπως περίμεναν πως και πως οι φίλοι του συλλόγου, μιας και η ομάδα τερμάτισε μία θέση πιο κάτω στην βαθμολογία σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Όμως η αλλαγή έμελε να έρθει και θα ταρακουνούσε όλη την Ευρώπη. Όπως και έγινε.

Η αρχή

Το 2011 οι «γαλάζιοι» του Μάντσεστερ, κατέκτησαν το FA Cup βάζοντας τέλος στην… ξηρασία 35 ετών σε επίπεδο τίτλων. Η χαρά αυτή μετατράπηκε σε ευτυχία όταν την επόμενη σεζόν η Σίτι κατέκτησε την Premier League, κάτι που είχε ξανακάνει 44 χρόνια και ο τρόπος με τον οποίο έγινε ήταν… ουτοπικός. Με γκολ του Έντιν Τζέκο στο 92’ και με εκείνο του πρώτου σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 222 γκολ (μέχρι στιγμής), Σέρχιο Κουν Αγκουέρο, η ομάδα του τότε προπονητή Ρομπέρτο Μαντσίνι, ανέτρεψε το εις βάρος της 2-1 από την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Κάπως έτσι, σε νεκρό χρόνο, πήρε μέσα από τα χέρια των «κόκκινων διαβόλων» το τρόπαιο. Ωστόσο, παρά την τρέλα που επικρατούσε, κυριάρχησε μία αίσθηση ότι όλο αυτό είναι απλά η αρχή.

Από μικρομεσαία σε διεκδικήτρια ένας Σεΐχης δρόμος

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αν αναλογιστεί κανείς το πώς ήταν η εικόνα της ομάδας πριν την έλευση του Σεΐχη, η Σίτι κατέκτησε από ένα Σούπερ Καπ και Λιγκ Καπ Αγγλίας, ενώ πρόσθεσε στην συλλογή της ακόμα ένα πρωτάθλημα. Υπό τις οδηγίες των Ρομπέρτο Μαντσίνι, Μπράιαν Κιντ, Μανουέλ Πελεγκρίνι και με μεταγραφές όπως οι Νταβίντ Σίλβα, Γιάγια Τουρέ και αργότερα Κέβιν Ντε Μπροούιν, ο αέρας που έπνεε στο Μάντσεστερ είχε αλλάξει ρότα. Πλέον οι «πολίτες» είχαν φτάσει τον μισητό αντίπαλο. Παιδάκια είχαν ξεκινήσει να αγοράζουν γαλάζιες και όχι κόκκινες φανέλες, τις οποίες θα ερωτευτούν και θα στηρίζουν για όλη τους την ζωή, πλέον χωρίς ντροπή, αλλά με υπερηφάνεια. Το να βγει η φράση «τώρα ναι, είμαστε οι καλύτεροι» από το στόμα των οπαδών δεν αργούσε. Μία στιγμή, μία υπογραφή και μία ανακοίνωση άλλαξαν τα πάντα.

Ο ιδρυτής της έννοιας «κάνουμε bullying»

Το καλοκαίρι του 2016, ο Πεπ Γκουαρντιόλα αναλαμβάνει το τιμόνι της ομάδας. Η πρώτη του χρονιά δεν ήταν και η καλύτερη, καθώς η Σίτι τερμάτισε 3η, πίσω από τις Τσέλσι και Τότεναμ. Η γκρίνια του κόσμου δεν άργησε να έρθει, αλλά η επόμενη σεζόν ξεκίνησε την ιστορία περί… bullying. Η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα τελείωσε το πρωτάθλημα στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα έχοντας συγκεντρώσει 100 βαθμούς, ρεκόρ στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Με 106 γκολ ενεργητικό (επίσης ρεκόρ στα αγγλικά γήπεδα) και 27 παθητικό, η ομάδα του ανατολικού Μάντσεστερ τρομοκρατούσε κάθε αντίπαλο. Ο Ισπανός τεχνικός είχε παντρέψει, επιτυχημένα το passing game της δικής του Μπαρτσελόνα με την δύναμη και την ταχύτητα της Premier League. Το αποτέλεσμα; Να αναγκάζει τους ορκισμένους εχθρούς του συλλόγου να αλλάζουν κανάλι στην τηλεόραση για να δουν το θέαμα που παράγει.

Λείπει αυτή με τα… αυτιά

Η Μάντσεστερ Σίτι έχει μεγαλώσει, το κάνει μέρα με την μέρα. Ακόμα και οι φίλαθλοι των αντιπάλων της το παραδέχονται. Της λείπει όμως ένας τίτλος που θα την γιγαντώσει και θα την βάλει στο κλαμπ των«μεγάλων». Αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο, από την κατάκτηση του Champions League. Καλά τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα, όμως πρόκειται για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του πλανήτη.