Και γιατί να είναι τόσο κακό αν η «σφαλιάρα» του Αντετοκούνμπο στον Λαρεντζάκη ήταν κανονική;

Αυτό το κείμενο υπήρχε εδώ και αρκετές ημέρες στο μυαλό μου. Ο λόγος που δεν έκατσα να το γράψω φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν το υπογράφω. Στην εποχή του cancel culture και της ιεροποίησης προσώπων (με λάθος τρόπους), οποιαδήποτε διαφορετική άποψη ακούγεται σαν καμπάνα εκκλησίας σε χωριό λίγο μετά τις 3 τα μεσάνυχτα. Εκκωφαντικά. Και σαφώς, ενοχλητικά.

Το θέμα που μονοπώλησε το ενδιαφέρον όλων ημών για την Εθνική Ελλάδας τις τελευταίες ημέρες αν μη τι άλλο ήταν το αρκετά δυνατό χαστούκι του Γιάννη Αντετοκούνμπο στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ειπώθηκε κάτι; Προηγήθηκε κάποια ένταση μεταξύ τους; Ποτέ δεν θα μάθουμε. Και ούτε θα χρειαζόταν αν με ρωτάτε, αν δεν ακολουθούσε αυτή η σταυροφορία υπεράσπισης του Γιάννη και υποτίμησης του όλου σκηνικού. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό, ξεθάφτηκαν μέχρι και βίντεο δεκαετίας που ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης είχε κάνει κάτι αντίστοιχο στον Greek Freak, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να του την… φυλάει.

Σας ακούγεται παρανοϊκό; Ναι, είναι. Πιο παρανοϊκό είναι πως σε τίποτα πλέον δεν υπάρχει μία ισορροπία. Όλα πρέπει να είναι ή του ύψους ή του βάθους. Στο παρελθόν οι δημοσιογράφοι μετατρέπονταν σε δήμιοι και έπαιρναν κεφάλια σε κάθε «κακό» και «αποτυχημένο» τουρνουά της Εθνικής Ελλάδας. Προφανώς, αυτή η τακτική όχι μόνο δίκαιη δεν ήταν αλλά ούτε και λειτουργική για την ευμάρεια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος που ούτως ή άλλως μαστίζεται από άλλα και ιδιαιτέρως πολλά εσωτερικά (ας μην πούμε εγχώρια) προβλήματα. Και γι’ αυτό, η ρότα άλλαξε 180 μοίρες και ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ συμβαίνει στην Εθνική είναι όλα μέλι γάλα. «Ήρωες» οι παίκτες, «αδερφικό» και «οικογενειακό» το κλίμα, «υπερπροσπάθεια» κάθε αγώνας. Και φυσικά, αγιοποίηση πολλών προσώπων με αυτό του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο επίκεντρο.

Είναι αυτό κακό; Όχι. Κάθε άλλο. Προφανώς και πρέπει να προστατεύουμε την Εθνική, τους διεθνείς και κάθε τι ΥΓΙΕΣ σε αυτό το, κατά τα λοιπά, προβληματικό και νοσηρό αθλητικό γίγνεσθαι της χώρας. Αλλά, ίσως, κάποιες φορές, καταντάει γραφική και κουραστική αυτή η υπερπροσπάθεια των τρίτων (δημοσιογράφων κατά κύριο λόγο) να τα δικαιολογούν και να τα ωραιοποιούν όλα. Και πραγματικά, είναι κάτι που έχει γίνει τόσο… νόρμα, που δεν θα υπήρχε λόγος να γραφτεί αυτό το κείμενο μιας και δεν θα άλλαζε τίποτα.

Αλλά στο χθεσινό ματς με τη Λετονία, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Εκεί, στο κλασικό «ζντο» της ομάδας μετά το τέλος του αγώνα, ο Γιάννης οριακά μπαίνει μόνος του στο κέντρο και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης δήθεν του κάνει «φατούρο». Φυσικά, ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΑΙΤ γέμισαν με ειδήσεις που τιτλοφορούνταν «Τα παιδία παίζει: Ο Λαρεντζάκης «απάντησε» με φατούρο στον Γιάννη Αντετοκούνμπο», «Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης πήρε «εκδίκηση» με σφαλιάρες στον Γιάννη Αντετοκούνμπο», «Τέλος στα σχόλια για το κλίμα στην Εθνική Ελλάδας».

Η όλη αυτή προσπάθεια προστασίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, της ίδιας της Εθνικής Ελλάδας, του οικογενειακού κλίματος, έχει ξεφύγει πλέον από τους κύκλους των Media και έγινε μέλημα μέχρι και των ίδιων των παικτών. Δεν είναι δική μας δουλειά να ψάξουμε και να κρίνουμε τους λόγους που έγινε αυτό, αν κρύβονται μάνατζερ πίσω από την απόφαση που με το μαχαίρι στα δόντια φυλάνε την περσόνα του τέλειου Γιάννη ή της ίδιας της ομοσπονδίας, αλλά είναι πραγματικά θλιβερό να μπαίνουν οι παίκτες σε αυτή τη διαδικασία να στήσουν ολόκληρη παράσταση για να δείξουν ότι όλα είναι καλά μεταξύ τους. Και σε αυτό φέρουμε μεγάλη ευθύνη κι εμείς σαν θεατές, αναγνώστες, κοινωνία. Γιατί κι εμείς με τον τρόπο που τα θεοποιούμε και τα ισοπεδώνουμε ΟΛΑ, έχουμε δημιουργήσει στους εαυτούς μας να τα περιμένουμε όλα ΤΕΛΕΙΑ. Ε, δεν είναι όλα τέλεια.

Η αλήθεια είναι πολύ απλή και ξεκάθαρη. Συνέβη κάτι το οποίο ήταν άσχημο προς τα έξω. Ο Γιάννης χτύπησε αρκετά δυνατά έναν συμπαίκτη του άνευ λόγου (τουλάχιστον στα μάτια όλων όσων δεν ήμασταν στη συγκέντρωση των παικτών μετά το ματς). Ένα λάθος. Μεγάλο, μικρό, ο καθένας το κρίνει όπως θέλει. Αλλά λάθος. Ούτε «χρωστούμενο» 11ετίας, ούτε, όμως, μίσος για τον συμπαίκτη του. Και στο τέλος της ημέρας, στον επαγγελματικό αθλητισμό ΚΑΙ ΔΗ, ΣΤΟΝ ΟΜΑΔΙΚΟ τέτοια συμβάντα είναι συνήθη και καθημερινά. Ακόμα και οι στιγμές έντασης είναι απολύτως αναμενόμενες και λογικές. Ακόμα κι αν οι δύο παίκτες έχουν, όντως, κόντρα μεταξύ τους, θα το λύσουν μόνοι τους ή με τον προπονητή τους. Και πιστέψτε μας, αν η Εθνική δεν πάει καλά στο Eurobasket, ΔΕΝ θα φταίει αυτή η κόντρα.

Άλλωστε, υπάρχουν ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ στο πλαίσιο μίας ομάδας που δεν βγαίνουν ΠΟΤΕ προς τα έξω. Προπονητές με παίκτες μπορεί να μην μιλιούνται, συμπαίκτες να είναι στα μαχαίρια, να λογομαχήσουν, να διαπληκτιστούν. Αν μη τι άλλο, όλοι μας έχουμε συνυπάρξει σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Δεν γίνεται να τα πηγαίνουμε καλά με όλους. Με άλλους θα είμαστε τυπικοί, με άλλους πιο ζεστοί, με άλλους μπορεί να συνεργαζόμαστε εξαιρετικά κι ας μην τους νιώθουμε κοντά μας. Και είναι απόλυτα λογικό. Φυσικά, δεν θα αρχίσουμε να μοιράζουμε σφαλιάρες, αλλά όπως προναφέραμε, αυτές οι χειρονομίες είναι σύνηθες φαινόμενο στα ομαδικά αθλήματα.

Και ως προς τον Γιάννη οι δημοσιογράφοι πρέπει να καταλάβουμε πως όταν ο κόσμος βλέπει ΟΛΟΥΣ εμάς να πλέκουμε το εγκώμιό του (λες και το έχει ανάγκη, ή δεν έχει αποδείξει τι παίκτης είναι) ΤΟΣΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΑ και μάλιστα να προσπαθούμε με την ίδια ζέση να δικαιολογήσουμε ακόμα κι αυτά που ΔΕΝ χρειάζονται δικαιολογία, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θα υπάρξουν αντιδράσεις και θα πιστέψουν ΟΛΟΙ ακόμα κι ότι ο ίδιος ο Γιάννης ζήτησε από τα αθλητικά media να τον στηρίξουν.

Αν δεν υπάρχει μέτρο, και στην περίπτωση του Γιάννη αλλά και της Εθνικής, περισσότερο κακό τους κάνουμε όταν προσπαθούμε με το ζόρι να κανονικοποιήσουμε, να ωραιοποιήσουμε και να δικαιολογήσουμε τα ΠΑΝΤΑ. Κυρίως γιατί πολλές φορές αυτή η προσπάθεια γίνεται ατσούμπαλα, άγαρμπα αντιμετωπίζοντας τον κόσμο σαν όντα χωρίς κριτική σκέψη.

Ο κόσμος μάτια έχει και βλέπει. Και κρίνει και θα κρίνει όπως έκρινε. Ας τους μάθουμε να κρίνουν σωστότερα.

Μην δημιουργούμε άλλους εχθρούς.

Αν σου αρέσει το περιεχόμενο της σελίδας μας μπορείς να μας ακολουθήσεις και στα social media. Επειδή ξέρουμε ότι ίσως δεν ψάξεις, σου τα έχουμε έτοιμα. Στο link εδώ κάνεις like στο Facebook. Βέβαια, επειδή ίσως είσαι πιο πολύ της εικόνας, κάνε follow στο Instagram. Λοιπόν, τι περιμένεις για να το κάνεις; Δύο κλικ παραπάνω είναι.