Στέφανος Τσιτσιπάς, ένας σούπερ σταρ που έχασε από τον εαυτό του
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς φαίνεται πως εδώ και καιρό έχει φτάσει σε ένα τέλμα στην καριέρα του και αυτό συνδέεται άρρηκτα με την ψυχολογία του.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς υπήρξε, όχι άδικα, η μεγάλη ελπίδα του ελληνικού και μία από τις μεγαλύτερες του παγκόσμιου τένις. Ένας αθλητής με τεράστιο ταλέντο, νικητής των ATP Finals μόλις στα 21 του, με 11 τίτλους στην τροπαιοθήκη του και δύο τελικούς Grand Slam στο ενεργητικό του. Το νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης κάποτε, φάνταζε σαν ο επικρατέστερος εκπρόσωπος της νέας γενιάς που θα διαδεχόταν τους Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς. Σήμερα όμως, αυτή η εικόνα μοιάζει ξεθωριασμένη.
Η καθοδική του πορεία τους τελευταίους 12 μήνες είναι κραυγαλέα. Επτά Grand Slam συμμετοχές και μόλις δύο αξιοπρεπείς πορείες – μία στους «16» στη Μελβούρνη και μία στους «8» στο Παρίσι. Οι υπόλοιπες προσπάθειες κατέληξαν σε πρόωρους αποκλεισμούς, με κάποιους από αυτούς να έρχονται ήδη από τον πρώτο γύρο. Πλέον βρίσκεται στο Νο26 της παγκόσμιας κατάταξης — και αυτό μοιάζει περισσότερο με συμβολική πτώση παρά με απλή αριθμητική υποχώρηση.
Μετά τον αποκλεισμό του από το Wimbledon, οι δηλώσεις του έμοιαζαν περισσότερο με παραίτηση παρά με απολογισμό: «Ως άνθρωπος, έχω κι εγώ τα όριά μου. Πρέπει να πάρω μια τελική απόφαση για το αν θέλω να συνεχίσω ή όχι τους επόμενους μήνες. Αν δω ότι η κατάσταση συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση, τότε δεν έχει νόημα να αγωνίζομαι». Τα λόγια του προκάλεσαν σοκ – όχι γιατί κανείς πίστεψε ότι θα αποσυρθεί, αλλά επειδή αποκάλυψαν το βάθος της εσωτερικής του κόπωσης.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στέφανος Τσιτσιπάς: Οι συνεχείς αλλαγές και οι επιτυχίες που ήταν αναγκαίες αλλά δεν ήρθαν
Σε αυτή την κρίσιμη φάση, ο Τσιτσιπάς προχώρησε σε αλλεπάλληλες αλλαγές στην ομάδα του, απομακρύνοντας ακόμα και τον πατέρα του, Απόστολο, από τον πάγκο. Τον διαδέχθηκε ο Δημήτρης Χατζηνικολάου και στη συνέχεια ο Γκόραν Ιβανίσεβιτς, με τον Κροάτη να δηλώνει: «Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ», θέλοντας να τονίσει ότι δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Ούτε ο ίδιος ο Τσιτσιπάς φαίνεται πια να πιστεύει πως υπάρχει άμεση λύση. «Δεν μοιάζω σε τίποτα με τον παίκτη που ήμουν πριν. Θυμάμαι να παίζω με αδρεναλίνη, σαν να εξαρτιόταν η ζωή μου από τον αγώνα», είχε πει χαρακτηριστικά μετά το περσινό US Open.
Ήταν η πρώτη φορά που μίλησε τόσο ξεκάθαρα για την εσωτερική του φθορά. Και δεν έμεινε εκεί. Μετά τον αποκλεισμό από τα ATP Finals, έγραψε σε ανάρτησή του: «Αυτή η σεζόν δεν ήταν και η πιο πετυχημένη μου. Βρέθηκα σε ένα σκοτεινό μέρος και δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορέσω να συνεχίσω με το τένις». Στα λόγια αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία ούτε υπερβολή· υπάρχει ειλικρίνεια και πόνος.
Και ενώ είχε δείξει αποφασισμένος να ξαναβρεί τη χαρά του παιχνιδιού το 2025, η πραγματικότητα αποδείχθηκε σκληρή. Μετά τη νίκη του επί του Αλιασίμ στο Ντουμπάι, ανέβασε στο Instagram: «Είπαν ότι το παιχνίδι μου… βουλιάζει, έτσι πήρα στον εαυτό μου μια βάρκα». Ήταν μια απόπειρα αυτοσαρκασμού – αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα, όλα έδειχναν ότι η «βάρκα» δεν είχε βρει ακόμα προορισμό. Όχι επειδή έλειπε ο καλός προπονητής, αλλά επειδή έλειπε η ψυχική ηρεμία και η εσωτερική πειθαρχία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το μόνο παρήγορο είναι πως στην προσωπική του ζωή δείχνει να έχει ξαναβρεί την ισορροπία του μετά την επανασύνδεση με την Πάουλα Μπαντόσα. Όπως είχε πει: «Τα πράγματα είναι πιο ισορροπημένα πλέον. Μιλάμε για τένις, αλλά έχουμε και άλλα ενδιαφέροντα μακριά από τα courts, που μας κρατούν πιο… υγιείς». Το ζητούμενο όμως είναι να καταφέρει να μεταφέρει αυτή την ισορροπία και στο παιχνίδι του. Γιατί ο αθλητής που κάποτε πίστεψε πως μπορεί να κερδίσει το Roland Garros και το Wimbledon δεν έχει χαθεί. Περιμένει απλώς τον Στέφανο να τον βρει ξανά.
