Μια… πρόποση για τον Γκρεγκ Πόποβιτς

Κάθε φορά που ο Γκρεγκ Πόποβιτς κάθεται σε ένα τραπέζι και πίνει το αγαπημένο του κρασί υπάρχει ένας κανόνας. Κανείς δεν πίνει πριν από εκείνον. Πριν εκείνος κάνει την καθιερωμένη πρόποση. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά στην υγειά του Τιμ Ντάνκαν. Γιατί όπως φροντίζει να λέει όπου σταθεί και βρεθεί, αν δεν ήταν αυτός δεν θα είχε καταφέρει τίποτα.

Το αν ισχύει δεν θα το μάθουμε ποτέ. Ο Τίμι έχει σταματήσει από το 2016, τώρα ήρθε η σειρά του Γκρεγκ Πόποβιτς. Μπορεί να μην ήταν με τον τρόπο που ήθελε, όμως ο σπουδαίος τεχνικός ανακοίνωσε πως δεν θα συνεχίσει στον πάγκο των Σαν Αντόνιο Σπερς. Τα προβλήματα υγείας δεν τον άφησαν να είναι αυτός που θέλει και έτσι αποφάσισε να δώσει την σκυτάλη στον Μιτς Τζόνσον.

Αυτή ήταν μια στιγμή που κάθε φίλος των Τεξανών φοβόταν. Ακόμα και κάθε φίλος του μπάσκετ. Ένας εκ των κορυφαίων προπονητών που είδε ποτέ το άθλημα. Μάλλον ο κορυφαίος αν συμπεριλάβουμε όλο το πακέτο. Λέει αντίο στους πάγκους μετά από 29 ολόκληρες σεζόν σε ηλικία 76 ετών για να αναλάβει Πρόεδρος των Σπερς. Και μπορεί να μην απομακρύνεται από το μπάσκετ, όμως θα λείψει όλους η αιχμηρή σκέψη που είχε στο άθλημα. Οι υπέροχες ατάκες του και γενικά η παρουσία ενός εκπληκτικού ανθρώπου που κόσμησε τον χώρο του μπάσκετ και θα μνημονεύεται για πάντα.

Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα

Για να… ξεμπερδεύουμε γρήγορα με τις φιλοφρονήσεις σε επίπεδο αριθμών, ο Πόποβιτς όπως είναι λογικό τα έχει σαρώσει όλα. Οδήγησε τους Σπερς σε πέντε πρωταθλήματα. Είναι ο προπονητής με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία του ΝΒΑ με 1.422 (869 ήττες) και ποσοστό επιτυχίας 62.1%.

Τρεις φορές έχει αναδειχθεί προπονητής της χρονιάς στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη. Μέτρησε 22 σερί σεζόν έχοντας θετικό ρεκόρ στο Σαν Αντόνιο και παρουσία στα πλέι οφ. Οι 18 από αυτές είχαν 50+ νίκες. Στην postseason σημείωσε 170 νίκες, όντας τρίτος όλων των εποχών. Μετρά περισσότερες νίκες εκεί από 21 franchise του ΝΒΑ. Προσέξτε, όχι άλλους προπονητές, αλλά ολόκληρες ομάδες.

Τέλος, όταν ανέλαβε προπονητής το 1996 οι Σπερς άξιζαν 76 εκατομμύρια δολάρια ως franchise. Τώρα που τους αφήνει, 29 χρόνια αργότερα, οι Τεξανοί αξίζουν 3.8 δις δολάρια. Αυτό…

Η ηγετική παρουσία του Πόποβιτς

Αν μία λέξη μπορεί να τον χαρακτηρίσει είναι «ηγετικός». Όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε με τον χαρακτήρα του να περάσει διάφορα μηνύματα. Του άρεσε να ανεβάζει τις εντάσεις και ταυτόχρονα να είναι ευθύς. Έχτισε εμπιστοσύνη με τους παίκτες του μέσα από την ειλικρίνεια και το μοίρασμα των ευθυνών.

Ακόμα κι αν θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά στο μπάσκετ πάντα έδινε τα εύσημα στους παίκτες του. Πάντα έβαζε εκείνους μπροστά. Τα αναφέραμε πιο πάνω άλλωστε. Για τον Ντάνκαν έλεγε ότι του χρωστάει την καριέρα του. Τόνιζε πως αν δεν ήταν ο Τζινόμπιλι θα είχε δύο λιγότερα πρωταθλήματα. Για τον Πάρκερ καυχιόταν πως είναι ευλογημένος που τον είχε μαζί του από τα 19 του χρόνια. Λόγια που δείχνουν γιατί όλοι του παίκτες τον αγαπούσαν.

Ο Πόποβιτς ήξερε να προσαρμόζεται και να… επαναστατεί

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα για την καριέρα του Πόποβιτς. Ήξερε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι όποια εποχή κι αν ήταν. Γι’ αυτό και έμεινε στην κορυφή για 29 χρόνια. Τη μία μπορεί να υιοθετούσε ένα πιο αμυντικό σύστημα (1999) και την άλλη ένα με βάση τη συνεχή ροή της μπάλας (2014).

Ήταν ο άνθρωπος που ουσιαστικά… εφηύρε το περίφημο «load management» και άλλαξε τη δομή του προγραμματος στο ΝΒΑ. Δεν φοβόταν να αφήσει εκτός τους σταρ της ομάδας του για να τους ξεκουράσει. Όπως τον Νοέμβρη του 2012, όταν οι Σπερς θα έπαιζαν το τέταρτο παιχνίδι τους σε πέντε μέρες κόντρα στους Μαϊάμι Χιτ. Όλα αυτά σε αγώνα που έδειχνε η εθνική τηλεόραση. Ο τότε Κομισάριος, Ντέιβιντ Στερν, επέβαλε πρόστιμο 250.000 δολαρίων στους Σπερς, όμως η… επανάσταση είχε ξεκινήσει. Πλέον σήμερα οι ομάδες δεν παίζουν τέσσερα ματς σε πέντε μέρες. Κι αυτό ξεκίνησε από τον «Ποπ».

Παράλληλα, έχει αλλάξει και το πως φέρονταν οι σύλλογοι στους μεγάλους παίκτες τους. Εκείνος δεν φοβόταν να τα… χώσει στους δικούς του. Δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε εκείνους και τους ρολίστες. Είναι χαρακτηριστικό πως στην ανάλυση του βίντεο πάντα έφερνε προ των ευθυνών τους τους Ντάνκαν και Ρόμπινσον. Ο Στιβ Κερ είχε αποκαλύψει πως τους φώναζε συνεχώς λέγοντας τους: «εσείς οι δύο κ@ρι$#!δες θα παίξετε ή όχι;». Δίνοντας έτσι την εντύπωση σε όλους πως κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα.

Έχτισε τη δική του κουλτούρα

Ο Πόποβιτς πάντα έλεγε πως η ζωή και η οικογένεια είναι πάνω από το μπάσκετ. Του άρεσε οι παίκτες του να μαθαίνουν νέα πράγματα. Όπως έκανε όταν βρισκόταν στην εθνική των ΗΠΑ που έπαιζε μαζί τους ένα παιχνίδι που λεγόταν «Που στον κόσμο;». Έφερνε έναν χάρτη και τους ρωτούσε που είναι διάφορες χώρες ή πόλεις στον πλανήτη και οι νικητές κέρδιζαν ένα… αυτοκινητάκι!

Σκοπός ήταν να τους μορφώσει και να επεκτείνει τις συζητήσεις τους. Όπως έκανε όταν καθιέρωσε ότι οι ομάδες του θα πηγαίνουν για δείπνο συχνά-πυκνά. Κάτι που δεν συνηθίζονταν τότε να γίνεται. Προσπαθούσε να δέσει τους παίκτες μεταξύ τους βάζοντας μάλιστα και συγκεκριμένους να κάθονται δίπλα-δίπλα καθώς… έπρεπε να παίζουν μαζί.

Γι’ αυτό πάντοτε οι Σπερς είχαν κάτι το ξεχωριστό. Άλλωστε δεν λένε ότι οι ομάδες παίρνουν την ταυτότητα του προπονητή τους;

Η επιρροή και η κληρονομιά του Πόποβιτς

Όποιος ασχολείται με το ΝΒΑ σίγουρα θα έχει ακούσει για το διαβόητο «προπονητικό δέντρο του Πόποβιτς». Πόσοι και πόσοι τεχνικοί έχουν συνεργαστεί με τον σπουδαίο αυτόν άνθρωπο είτε ως βοηθοί του, είτε ως παίκτες του. Στιβ Κερ, Μάικ Μπάντενχολζερ, Γουίλ Χάρντι, Μάικ Μπράουν και Ίμε Ουντόκα είναι μερικά από τα σημαντικά ονόματα. Εν ολίγοις το μισό ΝΒΑ χρωστάει την παρουσία του σε εκείνον.

Προφανώς ο ίδιος δεν το σκέφτεται έτσι. Ήθελε να κάνει τη δουλειά του, την οποία έκανε πολύ καλά. Μεγαλούργησε προπονητικά με τις ιδέες του και με τις παρεμβάσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ευτυχώς δεν φεύγει από τον χώρο, απλά θα ενεργεί πίσω από τις κάμερες, θα βοηθά τους Σπερς με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο χωρίς τις… ρηχές ερωτήσεις των δημοσιογράφων ή τα… ξεσπάσματα στους διαιτητές.

Θα συνεχίσει να προσφέρει μπασκετικά και θα κρατήσει απλά τις σχέσεις που έχει χτίσει τόσα χρόνια. Θα συνεχίσει πίνει το αγαπημένο του κρασί στην υγειά του Τιμ Ντάνκαν, γιατί όπως έχει πει και ο ίδιος: «όλες αυτές οι νίκες και οι ήττες ξεθωριάζουν, αλλά αυτές οι σχέσεις μένουν μαζί σου για πάντα».

Και μια πρόποση από εμάς: Στον Γκρεγκ Πόποβιτς, ευχαριστούμε για όλα κόουτς…