Σεμέδο: «Ο Ζέλσον Μάρτινς ήταν ο μόνος συμπαίκτης μου που ήρθε να με επισκεφτεί στη φυλακή»
Για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε στη φυλακή μίλησε, μεταξύ άλλων, ο Ρούμπεν Σεμέδο - Αναλυτικά όσα είπε στη «Marca».
Ο Ρούμπεν Σεμέδο σε συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για τις δύσκολες μέρες που έζησε μέσα στη φυλακή.
Θυμίζουμε πως ο πρώην στόπερ του Ολυμπιακού το 2018 είχε κατηγορηθεί για την απαγωγή ενός άνδρα, τον οποίο μαζί με τους συνεργούς του έδεσαν και απείλησαν με όπλο.
Για την συγκεκριμένη υπόθεση καταδικάστηκε σε 15,5 χρόνια φυλάκιση, καθώς κρίθηκε ένοχος για απόπειρα ανθρωποκτονίας, όμως στη φυλακή έμεινε μόλις 142 μέρες, αφού πλήρωσε την εγγύηση που προβλεπόταν και αφέθηκε ελεύθερος.
Αν σου αρέσει το περιεχόμενο της σελίδας μας μπορείς να μας ακολουθήσεις και στα social media. Επειδή ξέρουμε ότι ίσως δεν ψάξεις, σου τα έχουμε έτοιμα. Στο link εδώ κάνεις like στο Facebook. Βέβαια, επειδή ίσως είσαι πιο πολύ της εικόνας, κάνε follow στο Instagram. Λοιπόν, τι περιμένεις για να το κάνεις; Δύο κλικ παραπάνω είναι.
Αναλυτικά όσα είπε μεταξύ άλλων ο Ρούμπεν Σεμέδο:
«Η αλήθεια είναι ότι χάθηκα, από τα 10 ευρώ πήγα στα 100 και χάθηκα με τους ανθρώπους που γνώρισα. Πάντα έλεγα ότι έφταιγα εγώ διότι αποδεχόμουν αυτούς τους ανθρώπους να έρχονται στη ζωή μου. Δεν διάλεξα τους καλύτερους ανθρώπους για να είναι δίπλα μου, αλλά δεν μετανιώνω. Με έκανε να μεγαλώσω και να μάθω. Σε αυτή την ηλικία είμαι 30 χρονών, είμαι ένας γεμάτος άντρας. Προφανώς ήθελα να έχω άλλους τύπους ιστοριών να πω στη Βιγιαρεάλ. Δεν μετανιώνω για τίποτα, αλλά προφανώς έκανα λάθη και ελπίζω να βοηθήσει τους άλλους να μάθουν».
Για την περίοδο που φυλακίστηκε:
«Οι δύο πρώτοι μήνες ήταν πολύ περίπλοκοι, αλλά ακόμα κι αν δεν με πιστεύετε, στο τέλος βολεύτηκα. Σπούδασα, τραγούδησα, δούλευα και πήγα να παίξω ποδόσφαιρο και εκείνες τις στιγμές ένιωθα άνετα. Προφανώς, από την πρώτη μέρα ένιωσα φόβο. Είναι κάτι που δεν το είχα συνηθίσει, όπως αυτό που βλέπεις στις ταινίες και όλα, πολύ τρομακτικό. Προσωπικά δεν το έζησα, όπως στις ταινίες, αλλά είδα πολλά πράγματα. Και είναι τρομακτικά, προφανώς τρομακτικά. Δεν θυμάμαι πια, τα έσβησα όλα από το μυαλό μου.
Αυτό που με σημάδεψε περισσότερο δεν είναι αυτό που είδα, αλλά η ρουτίνα. Δηλαδή, κάποιος σου λέει πότε πρέπει να πας για ύπνο, πότε πρέπει να φας, τι μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις. Κάνε το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Δεν έχεις την ελευθερία να πάρεις τηλέφωνο και να πάρεις τηλέφωνο την οικογένειά σου.
Και αυτό που μου έλειψε περισσότερο ήταν να μην παίζω ποδόσφαιρο, να είμαι στο σπίτι, να βλέπω Netflix ή να είμαι στο σπίτι να παίζω χαρτιά, να πίνω λίγο κρασί, δεν ξέρω, να μοιράζομαι στιγμές με την οικογένεια μου, με ανθρώπους που αγαπώ».
Αν σου αρέσει το περιεχόμενο της σελίδας μας μπορείς να μας ακολουθήσεις και στα social media. Επειδή ξέρουμε ότι ίσως δεν ψάξεις, σου τα έχουμε έτοιμα. Στο link εδώ κάνεις like στο Facebook. Βέβαια, επειδή ίσως είσαι πιο πολύ της εικόνας, κάνε follow στο Instagram. Λοιπόν, τι περιμένεις για να το κάνεις; Δύο κλικ παραπάνω είναι.
Για το εάν τον επισκέφτηκε κάποιος συμπαίκτης του στη φυλακή:
«Έχω έναν σπουδαίο φίλο που έπαιζε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, τον Ζέλσον Μαρτίνς. Ήρθε να με επισκεφτεί. Ήταν ο μόνος συμπαίκτης μου στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι συμπαίκτης, είναι ο αδερφός μου. Τον αγαπώ πάρα πολύ. Δεν πρόκειται να κλάψω, προφανώς.
Ήταν μια έκπληξη και ήταν πολύ περίπλοκο. Να τον βλέπεις και να μην μπορείς να αγγίξεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Αυτό είναι πάντα το πιο περίπλοκο πράγμα.
Και το χειρότερο: δεν μπορούσα να μιλήσω και αυτός δεν μπορούσε να μιλήσει. Μπορούσαμε να μιλήσουμε, αλλά δεν ήταν δυνατόν.
Δεν μπορούσαμε να βγάλουμε τις λέξεις. Κοιταζόμασταν ο ένας τον άλλον και μείναμε έτσι. Ήταν πολύ κρύο το κλίμα».
