Αντρές Ινιέστα: Χορεύοντας με τον τελευταίο αρτίστα

Πότε τον έβλεπαν με την μπάλα στα πόδια. Πότε τον έχαναν. Άλλοτε με την ταχύτητά του. Άλλοτε με την τεχνική του κατάρτιση. Ο Αντρές Ινιέστα είχε πολλούς και διαφορετικούς λόγους για να… εξαφανίζεται από τα μάτια των αμυντικών και να εμφανίζεται στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή.

Να μαγεύει με την μπάλα στα πόδια του. Να σημειώνει μεγάλα και ιστορικά γκολ. Να είναι ένας μάγος, αλλά και παράλληλα εκείνος που θα έπαιζε για την ομάδα όσο κανείς άλλος.

Ο Αντρές Ινιέστα κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 40 ετών και εμείς θυμόμαστε μερικές από τις πιο ωραίες ιστορίες του!

Το… μέσον και το κλάμα για τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα

Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν να λένε για τον έλεγχο της μπάλας που είχε ο Αντρές Ινιέστα. Πόσο εύκολο και απλό ήταν για εκείνον να την «κολλήσει» στα πόδια του. Πόσο εύκολο έδειχνε και ήταν να περάσει τους αντιπάλους του. Όχι μόνο όταν ήταν μεγάλος σε ηλικία και ώριμος αθλητής ή φτασμένος παίκτης. Αλλά κυρίως τότε που ήταν πιτσιρικάς.

Το… μυστικό αποκαλύφτηκε μετά από χρόνια. Όπως είχε γίνει γνωστό από τα ισπανικά ΜΜΕ ο Ινιέστα ήταν ένας από τους καλύτερους στην ομάδα του φούτσαλ της γειτονιάς, όπου μεγάλωσε. Στη Φουενταλιμπίγια (προάστιο του Αλμπαθέτε). Οπότε από πολύ νωρίς ήταν ικανός να κάνει ντρίμπλες και κινήσεις που άλλοι και άλλοι δεν θα μπορούσαν ούτε καν να σκεφτούν.

Μάλιστα, οι γονείς του ήταν σίγουροι ότι το μέλλον του ήταν σε μία ποδοσφαιρική ομάδα. Να φοράει εξάταπα και κοντά σορτσάκια. Γι’ αυτό έβαλαν το… μέσον τους, τον Ενρίκε Οριαθόλα, που ήταν τότε στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, ώστε οι Καταλανοί να δώσουν μία ευκαιρία στον πιτσιρικά που ναι μεν δεν γέμιζε το μάτι, αλλά με την μπάλα στα πόδια του ήταν πραγματικός γίγαντας.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ινιέστα την πρώτη ημέρα που οι γονείς του τον άφησαν στη «Λα Μασία» έκλαψε όσο ποτέ ξανά στη ζωή του. Έριξε ολόκληρα… ποτάμια από δάκρυα. Παρόλα αυτά μετά από λίγο καιρό έκανε φίλους και η συνέχεια γνωστή σε όλους.

Η ατάκα του Γκουαρντιόλα και το μέλλον του Ινιέστα

Πριν πάρει την ευκαιρία να δείξει την κλάση και την ποιότητά του στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα ο Αντρές Ινιέστα έπρεπε να το κάνει με τη δεύτερη ομάδα των Καταλανών. Μαζί τους ξεκίνησε να φτιάχνει το όνομά του και τη φήμη του. Ένα από τα τουρνουά που ξεχώρισε ήταν αυτό της Nike που λεγόταν Premier Cup και έγινε το 1999. Ο ταλαντούχος μεσοεπιθετικός από τότε είχε έφεση στο να σημειώνει γκολ στο φινάλε.

Έτσι και έκανε. Χάρη στο γκολ του που σημείωσε στην τελευταία φάση του αγώνα έδωσε τη νίκη στην Κ-15 της Μπαρτσελόνα και παράλληλα το τρόπαιο. Με αυτή την κίνηση αναδείχτηκε και παίκτης του τουρνουά με τον Πεπ Γκουαρντιόλα να του λέει την περίφημη ρήση που αργότερα έγινε viral: «Εσύ μικρέ θα με στείλεις στην… απόσυρση. Αυτός εδώ θα μας στείλει όλους στην απόσυρση».

Οι δυο τους έμελλε να συνεργαστούν και αργότερα. Από τη σεζόν 2008-2009 με τον Γκουαρντιόλα εκείνη τη φορά ως προπονητή των Καταλανών. Ένα από τα βασικά μέλη της ομάδας του ήταν ο Ινιέστα. Η συνεργασία μεταξύ τους όχι μόνο ήταν καλή. Αλλά έμελλε να μείνει στην ιστορία με τον Ισπανό μέσο να είναι από τους πρωταγωνιστές του συλλόγου και ένας από εκείνους τους παίκτες που συνέβαλλαν τα μέγιστα, ώστε εκείνη τη σεζόν η Μπαρτσελόνα να τα σαρώσει όλα και να τα κατακτήσει όλα.

Ο πρώτος που μίλησε ανοιχτά για την ψυχολογία ενός ποδοσφαιριστή

O Αντρές Ινιέστα κατάφερε να πετύχει πολλά στην καριέρα του. Σε κάθε επίπεδο. Είτε σε συλλογικό επίπεδο, είτε σε ατομικό. Ναι μεν δεν κατέκτησε κάποια «Χρυσή Μπάλα» -αν και έφτασε κοντά- όμως σήκωσε άλλα τρόπαια που στην ουσία επιβράβευσαν το ταλέντο του, την σκληρή δουλειά και γενικότερα όλη την πορεία του στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Παρόλα αυτά την εποχή που βρισκόταν στα καλύτερά του είδε έναν από τους πιο στενούς του και πιο κοντινούς του φίλους, Ντάνιελ Χάρκε, να φεύγει από τη ζωή σε ηλικία μόλις 26 ετών, λόγω καρδιακού επεισοδίου. Αυτό ήταν αρκετό, ώστε να του προκαλέσει έντονα ψυχολογικά προβλήματα. «Δεν είχα κανένα πρόβλημα τραυματισμού. Αλλά ένιωθα ότι το σώμα μου δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να προπονηθώ. Πέρασε αρκετός καιρός, μέχρι να καταφέρω και πάλι να μπω σε αγωνιστικό χώρο.

Πολλά βράδια πέρασα δίπλα στη γυναίκα μου και την αγκάλιαζα και ένιωθα ότι δίπλα μου ήταν ένα άδειο σακί», τα λόγια του μετά από αρκετά χρόνια. Ο Αντρές Ινιέστα ήταν ένας από τους παίκτες που στις αρχές της περασμένης δεκαετίας μίλησε ανοιχτά για την πίεση που έχουν να διαχειριστούν οι ποδοσφαιριστές και ότι το περιβάλλον όπου ζουν δεν είναι τόσο τέλειο ή τόσο ωραίο όσο μπορεί να φαίνεται προς τα έξω.

Ο πιο καλός ο μαθητής

Η «Μασία» έχει αναδείξει πολλούς και σημαντικούς παίκτες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Αντρές Ινιέστα. Αλλά δεν ήταν ο μόνος. Κάρλες Πουγιόλ, Τσάβι, Ζεράρδ Πικέ, Σεσκ Φάμπρεγας και Λιονέλ Μέσι (που ήρθε με…μεταγραφή από την Αργεντινή).

Ωστόσο, κανείς από τους γηγενείς δεν κατάφερε κάτι που είχε μόνο -για την ώρα τουλάχιστον- ο Ινιέστα. Να αναδειχτεί MVP σε τελικό Euro, Παγκοσμίου Κυπέλλου και Champions League. Κάτι που δείχνει ότι ήταν ο πιο καλός ο μαθητής, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να σηκώσει κάποια «Χρυσή Μπάλα» αν και εκείνη του 2010 κατά πολλούς θα μπορούσε να έχει το δικό του όνομα.

Φινάλε

Από το 2018, όπου και αποχώρησε από την Μπαρτσελόνα, ο Αντρές Ινιέστα έδειξε ότι ήθελε ναι μεν να αγωνίζεται και να παίζει. Αλλά δεν ήθελε να είναι στο κορυφαίο επίπεδο. Σκοπός του ήταν να ανακαλύψει νέες χώρες και νέες κουλτούρες. Έτσι, άφησε πριν από χρόνια την Ευρώπη και την αγαπημένη του Ισπανία, ώστε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ιαπωνία και την Κόμπε.

Μαζί της κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ένα Super Cup και ένα Κύπελλο. Οι φίλοι του συλλόγου δέθηκαν μαζί του και έδειξαν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την αγάπη προς το πρόσωπό του. Ο ίδιος στο μυαλό του είχε και έχει την… μαμά πατρίδα, αλλά και να παραμείνει στο ποδόσφαιρο, απλά σε άλλο πόστο και όχι αυτό του προπονητή. Παράλληλα, ξεκίνησε δική του εταιρεία για την παραγωγή κρασιών με το δικό του όνομα.

Το καλοκαίρι του 2023 πήγε στα ΗΑΕ αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αφού η ομάδα του όχι μόνο δεν τα πήγε καλά μα γνώρισε τον υποβιβασμό. Αλλά για το φινάλε του Αντρές Ινιέστα στο μυαλό όλων ήταν και παραμένει η εικόνα του ίδιου να κάθεται μόνος του στο κέντρο του «Καμπ Νου» και απλά να βλέπει το… άπειρο.