Το ποδόσφαιρο κέρδισε τη μιζέρια!
Το Euro 2024 ολοκληρώθηκε και ο Μανώλης Μακρόπουλος γράφει για τους πανάξιους πρωταθλητές Ισπανούς, το «δεν θέλω να παίξω μπάλα» Άγγλων και Γάλλων ενώ κάνει μια μικρή αναφορά και στον Λιο Μέσι.
Αυτό ήταν. Έπειτα από έναν μήνα γεμάτο ποδόσφαιρο, τόσο το Euro 2024, όσο και το Copa America (φυσικά πέρασε σε δεύτερη μοίρα) ολοκληρώθηκαν, 30 ημέρες πριν από την έναρξη των κορυφαίων πρωταθλημάτων της νέας σεζόν.
Η Ισπανία είναι πανάξια πρωταθλήτρια για 4η φορά στην ιστορία της (πολυνίκης πλέον), όντας μαζί με τους οικοδεσπότες Γερμανούς οι μοναδικές ομάδες που πραγματικά ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο. Στα… της Αμερικής, στο «αντίο» του Ντι Μαρία από την Αργεντινή, ο Μέσι έκανε ένα ακόμη ρεκόρ και συνεχίζει να κάνει πιο μυθική την… ήδη μυθική καριέρα του!
Το ποδόσφαιρο κέρδισε!
Λένε και ισχύει πως το ποδόσφαιρο δεν είναι και το πιο δίκαιο άθλημα. Δεν κερδίζει πάντοτε ο καλύτερος. Ισχύει. Υπάρχουν όμως φορές, ακόμη και τουρνουά ολόκληρα, που η πραγματικά (και αντικειμενικά) καλύτερη ομάδα δικαιώνεται. Αυτό συνέβη φέτος με την Ισπανία. Η «Ρόχα» έραψε το 4ο ευρωπαϊκό αστέρι, ούσα η ομάδα που παρουσίασε το καλύτερο ποδόσφαιρο.
Με τους Γιαμάλ και Νίκο Γουίλιαμς να «τραβούν» δικαίως τα βλέμματα, τον Ρόδρι να είναι ότι καλύτερο υπάρχει στη θέση του και τον Όλμο να εξελίσσεται σε «χρυσή αλλαγή» για τρία ματς, το σύνολο του Ντε Λα Φουέντε έθελξε. Έπαιξε κάθετο ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ρίσκαρε, και πραγματικά έκανε ένα κακό ημίχρονο σε όλο το τουρνουά, το δεύτερο με τους Γερμανούς.
Σμπαράλιασαν τα ρεκόρ!
Νεότερος παίκτης που παίζει σε Euro. Τσεκ.
Νεότερος παίκτης που δίνει ασίστ σε Euro. Τσεκ.
Νεότερος που σκοράρει σε Euro. Τσεκ. Νεότερος που κατακτά Euro. Τσεκ.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα επιτεύγματα του 17χρονου Γιαμάλ, του παιδιού που ευλόγησε κυριολεκτικά ο Μέσι και ήδη από αυτή την τρυφερή ηλικία έχει όλο τον κόσμο στα πόδια του.
Ας κοιτάξουμε όμως συνολικά τη «Ρόχα», η οποία έγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά τη διοργάνωση κάνοντας 7/7. Ασύλληπτο.
Με τα 15 γκολ που πέτυχε, είναι πλέον η εθνική με τα περισσότερα σε ένα τουρνουά.
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι το εξής:
Κέρδισε κατά σειρά, Κροατία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία.
Καμία ομάδα σε κανένα διεθνές τουρνουά δεν έχει κάνει κάτι αντίστοιχο. Μιλάμε για κάτι συγκλονιστικό, αν αναλογιστεί κανείς τα ρόστερ των αντιπάλων της. Όμως όταν έχεις τέτοιες υποδομές και έναν τεχνικό που έχει δουλέψει αυτό το πρότζεκτ από την Κ17 μέχρι και την ανδρική ομάδα, όλα είναι εφικτά!
Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω!
Μια πάρα πολύ μεγάλη μερίδα των φιλάθλων, καθώς και αρκετοί έγκριτοι δημοσιογράφοι και σχολιαστές, είχε την αντίληψη πως ομάδες όπως η Πορτογαλία, η Γαλλία και η Αγγλία ναι μεν είχαν σπουδαία ρόστερ, όμως «δεν μπορούσαν» να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας.
Πραγματικά είναι θλιβερό άνθρωποι που πληρώνονται για να μεταφέρουν στον «απλό» κόσμο τα όσα συμβαίνουν στο χορτάρι, να έχουν τέτοιες θεωρίες. Μια χαρά ρόστερ είχαν, απλώς δεν ήθελαν να το αξιοποιήσουν με αυτό (τον επιθετικό) τρόπο.
Προτίμησαν το ποδόσφαιρο αντίδρασης, το πίσω από την μπάλα, το «καταστρέφω» το παιχνίδι του αντιπάλου και χτυπάω στην αντεπίθεση ή πάω το ματς στα… πέναλτι. Ευτυχώς για αυτούς, έστω και ένα βήμα πριν, δεν δικαιώθηκαν. Και ευτυχώς και για εμάς, γιατί αυτοί οι ειδήμονες θα καυχιόντουσαν πως είχαν δίκιο!
Αρχή, Μέσι και τέλος!
Δεν θα μπορούσα στο παρόν κείμενο να μην αναφερθώ στον Λιονέλ Μέσι και το δεύτερο σερί Copa America που κατέκτησε στα γήπεδα των ΗΠΑ.
Μπορεί ο GOAT να μην έθελξε με την απόδοσή του (μόλις ένα γκολ σε πέντε ματς), ωστόσο κατόρθωσε να «γράψει» ένα ακόμη ρεκόρ. Έγινε ο ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία, 45 τον αριθμό, ξεπερνώντας κατά έναν τον Ντάνι Άλβες (44).
Ο κοντός από «αποτυχημένος» με την εθνική ομάδα, έχει πλέον τέσσερις διαδοχικές κούπες με αυτήν, και σίγουρα θα θέλαμε να τον δούμε σε ένα last dance στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026.
Φυσικά, το δεύτερο Copa America δεν λέει πολλά, ακόμη και το Μουντιάλ δεν μας είπε κάτι για τον Μέσι. Ήταν και είναι ο κορυφαίος, απλώς η δική του η ψυχούλα ηρέμησε. Όπως και να το κάνουμε όμως, είναι ακόμη πιο γλυκός ένας τίτλος όταν ήδη έχεις καταφέρει τα πάντα..