Euro 2004: Τα «ιερά τέρατα» που πέταξε έξω η Εθνική Ελλάδος
Τι είχαν κάνει και τι έκαναν οι ομάδες που απέκλεισε η Εθνική Ελλάδος στον δρόμο της για την κατάκτηση του Euro.
Ο δρόμος της Ελλάδας για να κατακτήσει το Euro 2024 δεν ήταν απλός. Οι κληρώσεις της ομάδας του Ότο Ρεχάγκελ δεν είχαν τίποτα το… εύκολο. Κι αυτό κάνει ακόμα μεγαλύτερη την επιτυχία που πέτυχε εκείνη η τρελή παρέα στην Πορτογαλία πριν από 20 ολόκληρα χρόνια.
Στον όμιλο η χώρα μας βρέθηκε μαζί με Πορτογαλία (την οποία δεν θα εξετάσουμε εδώ αφού ουσιαστικά δεν την αποκλείσαμε), Ισπανία και Ρωσία. Οι δύο ομάδες της Ιβηρικής Χερσονήσου δεν χρειάζονταν ιδιαίτερες συστάσεις τότε, όπως ούτε τώρα. Η τρίτη ομάδα μπορεί να μην ήταν τόσο ταλαντούχα, αλλά όλοι θυμόμαστε τι έγινε.
Στη συνέχεια ακολούθησε η εκπληκτική Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν και φυσικά η επίσης συγκλονιστική Τσεχία του μεγάλου Πάβελ Νέντβεντ που κάλλιστα θα μπορούσε να μας είχε αποκλείσει. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η εντυπωσιακή Ισπανία του Ινιάκι Σάεθ
Στα τέλη της δεκαετίας του 2010 η Ισπανία σόκαρε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη με τον τρόπο που έπαιζε μπάλα. Οι επιρροές από τη μεγάλη Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα ήταν έντονες και αυτό οδήγησε σε δύο Euro (2008, 2012) και ένα Μουντιάλ (2010). Πριν το 2004 είχε κατακτήσει ένα Ευρωπαϊκό το 1964, ενώ το 2023 πρόσθεσε στη συλλογή της και ένα Νations League.
Εκείνη η Ισπανία στα γήπεδα της Πορτογαλίας είχε ως βάση της τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Βαλένθια και την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Αρχηγός της ομάδας ήταν ο σπουδαίος Ραούλ. Ακόμη υπήρχαν παίκτες όπως οι Πουγιόλ, Μοριέντε, Κασίγιας, Βαλερόν, αλλά και ο εκρηκτικός Χοακίν. Φυσικά και οι 23 ήταν… υπέροχοι, όμως εν τέλει έμειναν εκτός από τη φάση των ομίλων.
Η 23άδα: Κανιθάρες, Καπντεβίγια, Μαρτσένα, Αλμπέλδα, Πουγιόλ, Ελγκέρα, Ραούλ, Μπαράχα, Τόρες, Μοριέντες, Λουκιέ, Γκάμπρι, Αρανθούμπια, Βιθέντε, Ραούλ Μπράβο, Τσάμπι Αλόνσο, Ετσεμπερία, Μαρτίν, Χοακίν, Τσάβι, Βαλερόν, Χουανίτο, Κασίγιας
H Ρωσία του Γκεόργκι Γιαρτσέφ που παραλίγο να πετάξει εκτός Euro την Ελλάδα
Όταν άρχιζε το Euro ήταν δεδομένο πως στόχος της Ελλάδας ήταν να νικήσει τη Ρωσία και να προσπαθήσει να πάρει ό,τι καλύτερο μπορούσε από τα μεγαθήρια. Αμ δε… Η Εθνική μας νίκησε τους Πορτογάλους, πήρε ισοπαλία από τους Ισπανούς και περίμενε ίσως κάτι πιο απλό στην τρίτη αγωνιστική. Οι Ρώσοι όμως έγιναν η μοναδική ομάδα που νίκησε το παιδιά του Ρεχάγκελ και κόντεψε να τα πετάξει εκτός συνέχειας.
Ως Σοβιετική Ένωση, η Ρωσία είχε κατακτήσει το Euro του 1960, ενώ είχε τερματίσει τέταρτη στο Μουντιάλ του 1966. Από εκεί και πέρα στο Euro του 2008 αποκλείστηκε στα ημιτελικά της διοργάνωσης από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ισπανία, ενώ στο Μουντιάλ του 2018 αφού απέκλεισε τους Ισπανούς στους «16», έμεινε εκτός από την Κροατία στα πέναλτι.
Αρχηγός εκείνης της ομάδας στην Πορτογαλίας ήταν ο Σμέρτιν. Από το ρόστερ, που είχε ως βάση την ΤΣΣΚΑ, την Λοκομοτίβ Μόσχας και τη Ζενίτ, ξεχώριζαν οι Γκούσεφ, Ραντίμοφ, Μοστοβόι, Αλενίτσεφ, αλλά και ο νεαρός τότε Μαλαφέεφ.
Η 23άδα: Οβτσινίκοφ, Ραντίμοφ, Σίτσεφ, Σμέρτιν, Καριάκα, Σεμσόφ, Ιζμαΐλοφ, Γκούσεφ, Μπουλίκιν, Μοστοβόι, Κερζακόφ, Μαλαφέεφ, Σαρόνοφ, Ανιουκόφ, Αλενίτσεφ, Εβσέεφ, Σενίκοφ, Κιριτσένκο, Μπιστρόφ, Λοσκόφ, Αλντονίν, Ακινφέεφ
H ομαδάρα του Ζακ Σαντίνι που υπερασπιζόταν το τρόπαιο του Euro
Μετά την εκπληκτική της πρόκριση στη φάση των «8» η Ελλάδα έπεσε πάνω στη φοβερή και τρομερή Γαλλία. Την ομάδα που υπερασπιζόταν τον τίτλο που είχε κατακτήσει το 2000. Που το 1998 ήταν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια κόντρα στην Βραζιλία. Μια ομάδα με μέλλον που το 2006 έφτασε μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ. Που τη δεκαετία του 2010 έφτασε στον τελικό του Euro 2016 και κατέκτησε το Παγκόσμιο του 2018, ενώ το 2022 πήγε ξανά στον τελικό του Μουντιάλ.
Εκείνη η Γαλλία ήταν… γεμάτη παικταράδες. Δεν ήξερες ποιον να πρωτοδιαλέξεις. Από τον Ζιντάν και τον Ανρί, μέχρι τον Βιεϊρά και τον Μακελελέ. Από τον Ντεσαγί και τον Τρεζεγκέ, μέχρι τον Τουράμ και τον Πιρές. Απίστευτη ποιότητα που όμως λύγισε κόντρα στην Ελλάδα. Δεν κατάλαβε ποτέ από που της… ήρθε. Σε ένα παιχνίδι που καλώς μνημονεύεται για χρόνια, και θα μνημονεύεται, από τους Έλληνας.
Η 23άδα: Λαντρό, Μπουμσόνγκ, Λιζαραζού, Βιεϊρά, Γκαλάς, Μακελελέ, Πιρές, Ντεσαγί, Σαχά, Ζιντάν, Βιλτόρ, Ανρί, Σιλβέστρ, Ροτέν, Τουράμ, Μπαρτέζ, Ντακούρ, Πεντρετί, Σανιόλ, Τρεζεγκέ, Μαρλέ, Γκοβού, Κουπέ
Το… θηρίο του Euro δια χειρός Κάρελ Μπρούκνερ
Αν οι διεθνής μας ήθελαν να διαγράψουν ένα παιχνίδι από την μνήμη τους, αυτό θα ήταν σίγουρα κόντρα στην Τσεχία. Το μοναδικό ματς που η Ελλάδα έδειχνε πραγματικά ανήμπορη να κάνει κάτι. Ένας αγώνας που η τύχη όχι απλά μας χαμογέλασε, αλλά μας… παντρεύτηκε. Το σύνολο του Κάρελ Μπρούκνερ μπορεί να… καταριέται τη μοίρα του για εκείνη την αναμέτρηση που σίγουρα ακόμα στοιχειώνει τη χώρα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για παίκτες όπως ο Τσεχ, ο Κόλερ, ο Μπάρος, ο σπουδαίος Νέντβεντ που τραυματίστηκε, ο Ροζίτσκι, ο Πομπόρσκι κλπ.
Η Τσεχία είχε μια μεγάλη ευκαιρία μπροστά της αλλά δεν τα κατάφερε. Στο παρελθόν, ως Τσεχοσλοβακία βρέθηκε δύο φορές φιναλίστ σε Μουντιάλ (1934, 1962), ενώ το 1976 κατέκτησε το Euro. Ως Τσεχία, πήγε στον τελικό του 1996 αλλά ηττήθηκε από το «χρυσό γκολ» του Μπίρχοφ στην παράταση. Οκτώ χρόνια μετά θα έχανε από το «ασημένιο γκολ» του Δέλλα στον ημιτελικό. Το λες και ειρωνεία. Μια εξαιρετική ομάδα πάντως που δύο χρόνια μετά το Euro 2004 έπαιξε για πρώτη φορά ως ανεξάρτητη σε Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η 23άδα: Τσεχ, Γκριγκέρα, Μάρες, Γκαλάσεκ, Μπολφ, Γιανκουλόφσκι, Σμίτσερ, Πομπόρσκι, Κόλερ, Ροζίτσκι, Νέντβεντ, Λόκβεντς, Γίρανεκ, Βάχουσεκ, Μπάρος, Μπλάζεκ, Χούμπσχμαν, Χέινζ, Τίσε, Πλαζίλ, Ουιφαλούσι, Ρόζεναλ, Κίνσκι