Euroleague: Πού θα κριθούν οι ημιτελικοί του Final Four

Η μεγάλη μέρα πλησιάζει. Το Final Four της Euroleague ουσιαστικά έφτασε και όλος ο μπασκετικός κόσμος περιμένει το αποτέλεσμα. Τέσσερις ομάδες, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε. Όλες έτοιμες να τα δώσουν όλα μέχρι τελικής πτώσης.

Για πρώτη φορά μετά το 2012 θα έχουμε δύο ελληνικούς συλλόγους. Με την πιθανότητα να δούμε τελικό «αιωνίων» να είναι ιδιαίτερα υψηλή. Την ώρα μάλιστα που φίλοι των δύο ετοιμάζονται να κάνουν… απόβαση στο Βερολίνο για να στηρίξουν τους παίκτες τους.

Τι περιμένουμε να δούμε όμως στους δύο ημιτελικούς; Από τη μία οι… έμπειροι Ερυθρόλευκοι και οι «μερένγκες» και από την άλλη οι… νέοι Πράσινοι και Τούρκοι. Δύο διαφορετικά ματς. Ένας ίδιος στόχος. Η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης, μέσω Βερολίνου.

Η κόντρα που ψάχνει… εμπειρία

Προφανώς Παναθηναϊκός και Φενέρμπαχτσε δεν χρειάζονται συστάσεις για την ιστορία τους. Οι Πράσινοι είναι αρκετά πιο σπουδαία ομάδα, όμως και οι Τούρκοι τα τελευταία χρόνια έχουν χτίσει το δικό τους μονοπάτι. Η εν λόγω σειρά όμως δεν παύει να είναι ανάμεσα σε δύο συλλόγους που έχουν καιρό να βρεθούν στην τετράδα. Από το 2012 το «τριφύλλι» και από το 2018 η ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Όσον αφορά το αγωνιστικό, πολλά θα κρίνουν οι επιλογές στα σκριν στην μπάλα. Μιλάμε για δύο ομάδες που βασίζονται πολύ στις εν λόγω καταστάσεις. Ο Παναθηναϊκός έχει στο ρόστερ του δύο από τους πιο κυριαρχικούς παίκτες με την μπάλα στα χέρια, Σλούκα και Ναν. Ο Έλληνας γκαρντ είναι ελίτ πλέιμεϊκερ και μπορεί με άνεση να σκοράρει και να πασάρει. Από την άλλη ο Αμερικανός είναι μια «καλαθομηχανή». Στο ματς του ΟΑΚΑ διέλυσε τη Φενέρ στο πικ εν ρολ και δεν θα διστάσει να το ξανακάνει.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τους Τούρκους, ο Νικ Καλάθης είναι στο επίπεδο του Σλούκα. Μπορεί να διαβάσει άρτια το παιχνίδι και οποιοδήποτε κενό θα τιμωρηθεί. Η άλλη επιλογή είναι ο Σκότι Γουίλεμπεκιν. Ένας παίκτης που κυρίως «ζει» από το τρίποντο. Είτε θα γίνει ήρωας, είτε μοιραίος. Κομβικό ρόλο θα παίξει και η παρουσία του Νάιτζελ Χέιζ-Ντέβις, αλλά και φυσικά του Ματίας Λεσόρ που κυριαρχεί σχεδόν όλη τη σεζόν κάτω από τα καλάθια.

Το remake του περσινού τελικού της Euroleague

Στην… αντίπερα όχθη έχουμε δύο πολύπειρες ομάδες σε Final Four, και παράλληλα την επανάληψη του περσινού τελικού. Δύο σύλλογοι που γνωρίζουν πολύ καλά ο ένας τον άλλον και έχουν τις δικές τους αρετές στον τρόπο που επιτίθονται.

Η Ρεάλ είναι μια κλασική ισπανική ομάδα. Τι σημαίνει αυτό; Τρέξιμο, πολύ τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο. Αν ο Ολυμπιακός στείλει 2-3 παίκτες σε κάθε ριμπάουντ και δεν το πάρει, τότε θα έχει πρόβλημα. Όπως επίσης αν δεν διασφαλίσει τις επιστροφές. Και το πιο σημαντικό, αν κάνει τα λάθη που έκανε με την Μπαρτσελόνα. Παράλληλα, οι «μερένγκες» διαθέτουν εξαιρετικούς σουτέρ και αυτό τα λέει όλα. Επιπλέον δουλεύουν πολύ το πικ εν ρολ στην κορυφή με το «5» τους, βάζοντας τον αντίπαλο σε… τρίλημμα. Είτε ελεύθερο σουτ, είτε τελείωμα από το «5» , είτε από τον χειριστή.

Από την άλλη ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που της αρέσει να επιτίθεται στο καλάθι… ανελέητα. Έχει τόσο τους κοντούς για να το κάνει, όσο και τους ψηλούς. Τα λεγόμενα «weave actions» του Γιώργου Μπαρτζώκα με τα συνεχή handoff στην κορυφή και την κίνηση μέσω σκριν, «ακυρώνουν» τις βοήθειες στη ρακέτα και βάζουν σε μπελάδες τον αντίπαλο. Φυσικά δεν ξεχνάμε τα κοψίματα στο καλάθι, αλλά και τις ποστ καταστάσεις που δημιουργεί κυρίως ο Φαλ, δίνοντας κάποια ελεύθερα σουτ. Τέλος, και οι Ερυθρόλευκοι είναι ομάδα που τρέχει, συνεπώς κρατήστε και αυτό.

Όλα τα παραπάνω είναι στο χαρτί και στο… πινακάκι. Σίγουρα θα παίξουν τον ρόλο τους, όμως σχεδόν πάντα σε τέτοια παιχνίδια μιλάει και η ψυχή. Ποιος μπορεί να πέσει στη «φωτιά» για την μπάλα. Και οι τέσσερις διεκδικητές έχουν τέτοιους παίκτες. Συν φυσικά τις προσωπικότητες που μπορούν να μιλήσουν στο φινάλε. Το μόνο που μένει πλέον είναι να απολαύσουμε αυτά τα τρία παιχνίδια (δεν μετράμε τον μικρό τελικό) και να χαρούμε το μπάσκετ…