To Ευρωμπάσκετ του 1993 στη Γερμανία που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο και την πτώση των Σοβιετικών καθεστώτων και λιγότερο από μπάσκετ.

Το Ευρωμπάσκετ του 1993, μία ακόμη αθλητική διοργάνωση εκείνη την εποχή που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο. Η οριστική διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και οι Γιουγκοσλαβικοί πόλεμοι άφησαν το αποτύπωμα τους και στο αθλητισμό. Φυσικά είναι αστείο να μιλάμε για το αποτύπωμα ενός πολέμου στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στο μπάσκετ όταν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές χάνονται, πολύ περισσότερες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την γη τους και γενιές ολόκληρες αναγκάζονται να ζήσουν με το οικονομικό αντίκτυπο ενός πολέμου. Αλλά είμαστε αθλητικό σάιτ και από αυτή την σκοπιά θα το εξετάσουμε. Σήμερα πάμε τον χρόνο πίσω στο 1993 και ρίχνουμε μία ματιά στο Ευρωμπάσκετ του 1993. Μία διοργάνωση που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο και την πτώση και την διάσπαση των Κομμουνιστικών καθεστώτων αλλά και πολλά άλλα.

Το Ευρωμπάσκετ του 1993 διοργανώθηκε στη Γερμανία με την Εθνική ομάδα της οικοδέσποινας να είναι και η μεγάλη νικήτρια στο τέλος. Όπου και αποτέλεσε την μοναδική της κατάκτηση στην ιστορία της με πρωταγωνιστή Κρίστιαν Βελπ. Ο χαρισματικός Γερμανός forward αργότερα φόρεσε και την φανέλα του Ολυμπιακού την περίοδο 1996-1997. Η Ελλάδα τερμάτισε 4η στην πρώτη συμμετοχή της στην μετά-Γκάλη εποχή. Με μοναδικούς εκπροσώπους από την “παλιά φρουρά” τους  Γιαννάκη, Φασούλα και Χριστοδούλου.

Γιατί το Ευρωμπάσκετ του 1993 έμεινε στην ιστορία

Το Ευρωμπάσκετ του 1993 έμεινε στην ιστορία ωστόσο λιγότερο για τα μπασκετικά του τεκταινόμενα και περισσότερο για τα πολιτικά και εθνικά δρώμενα. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα τουρνουά που την ώρα που παιζόταν η Γιουγκοσλαβία ήταν “κόλαση επί γης” με τον πόλεμο να μαίνεται κανονικότατα. Το οποίο οδήγησε και στο αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας της Σερβίας. Με τις ομάδες όμως του αντίπαλου στρατοπέδου του πολέμου (Κροατία, Σλοβενία και Βοσνία Ερζεγοβίνη) να συμμετέχουν κανονικότατα. Γενικότερα ήταν μια ατμόσφαιρα αρκετά μπαρουτιασμένη. Στα γήπεδα είδαμε πανό που αφορούσαν τον πόλεμο, ακούστηκαν εθνικιστικά συνθήματα και μπόλικα πράγματα που συσχετιζόντουσαν περισσότερο με τον πόλεμο και λιγότερο με μπάσκετ.

Οι καινούριες ομάδες

Κάτι όμως το οποίο ξεχώρισε ήταν η παρουσία καινούριων ομάδων/χωρών. Το αρχικό φορμάτ της FIBA για το Ευρωμπάσκετ περιελάβανε 12 ομάδες. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και η διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας έφεραν όμως την δημιουργία νέων χωρών. Συνεπώς και την δημιουργία νέων Εθνικών ομάδων. Για αυτό και ο αριθμός των ομάδων στη διοργάνωση αυξήθηκε στις 16 ομάδες.

Κάποιες σημείωσαν την πρώτη τους συμμετοχή σε Ευρωμπάσκετ σε αυτό του 1993. Ο λόγος για την Κροατία, την Βοσνία Ερζεγοβίνη και την Σλοβενία. Όπου αποτελούσαν μέρος της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.  Άλλες επανήλθαν μετά από 54 χρόνια. Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία από το Ευρωμπάσκετ του 1939 μέχρι και το Ευρωμπάσκετ του 1993 ήταν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Μία διοργάνωση με συνολικά 6 νεοσύστατες χώρες, ένα μαινόμενο πόλεμο κάποια χιλιόμετρα πιο μακριά και στην σκιά ενός “βαρύ” θανάτου.

Ο “Μότσαρτ”

Ο Ντράζεν Πέτροβιτς αποχαιρέτησε τον κόσμο αυτό λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα του τουρνουά. Ο γκαρντ των Νετς με το παρατσούκλι “Μότσαρτ” θεωρούταν από τους βασικούς σταρ της διοργάνωσης. Ο Κροάτης σούπερσταρ βρισκόταν στην Γερμανία για προετοιμασία με την εθνική του ομάδα. Στις 7 Ιουνίου του 1993 χάνει την ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα σε αυτοκινητόδρομο στη Γερμανία. Με το σοκ αυτό στη πλάτη, το Ευρωμπάσκετ θα ξεκινήσει μόλις 15 μέρες μετά. Η Εθνική Κροατίας θα καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το σοκ και στην πρώτη της συμμετοχή σε Ευρωμπάσκετ θα τερματίσει στη 3η θέση.

Η Εθνική

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, υπέστη βαριά ήττα στο μικρό τελικό κόντρα στη Κροατία των Ράτζα, Βράνκοβιτς και Κόμαζετς με 99-59 τερματίζοντας στη 4η θέση. Είχε προηγηθεί η ήττα στον ημιτελικό από την οικοδέσποινα Γερμανία με 76-73. Για να φτάσει εκεί η Εθνική επικράτησε επί των Γάλλων στα προημιτελικά (61-59) σε μία δραματική νίκη, με τους τρεις «σωματοφύλακες» (Γιαννάκης, Φασούλας, Χριστοδούλου) να κάνουν τη διαφορά.

Οι δύο φιναλίστ

Η Γερμανία αντιμετώπισε την Ρωσία στο τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1993 με την πρώτη να βγαίνει νικήτρια με το οριακό 71-70. Δεν ήταν όμως το μόνο οριακό παιχνίδι για τους Γερμανούς. Παρά την ήττα τους έκπληξη στην πρώτη αγωνιστική από την Εσθονία κατάφεραν να ξεπεράσουν όλους τους αντιπάλους τους στα νοκ άουτ με διαφορά ενός καλαθιού. Στα προημιτελικά υπέταξαν την Ισπανία με 79-77 και στα ημιτελικά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με 76-73. Από την άλλη η Ρωσία που αγωνίστηκε στο τελικό με μπλε εμφανίσεις αντί για τις παραδοσιακές κόκκινες στολές λόγω της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης ήταν μακριά από την αίγλη του παρελθόντος. Αρκετοί παίκτες που παλιότερα αγωνιζόντουσαν με την φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης, πλέον είχαν πλέον μεταβεί στις καινούριες νεοσύστατες εθνικές τους ομάδες.

Ένα Ευρωμπάσκετ, αυτό του 1993, που θα το θυμόμαστε για το μοναδικό χρυσό μεττάλιο της Γερμανίας, ωστόσο σημαδεύτηκε από τον πόλεμο και την πτώση των Σοβιετικών καθεστώτων. Με τους εξωγηπεδικούς παράγοντες να είναι ξεκάθαρα ορατοί στα παρκέ της Γερμανίας. Χωρίς την παρουσία της Σερβίας για μοναδική φορά στη ιστορία, με τους λόγους να είναι ξεκάθαρα πολεμικοί και πολιτικοί. Ένα Ευρωμπάσκετ που διοργανώθηκε σε μία μαύρη εποχή για την Ευρώπη συνολικά.