Ο Ολυμπιακός που είχε το κάτι παραπάνω και ο ανέτοιμος Παναθηναϊκός
Σε έναν κακό ποιοτικά τελικό, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος εκεί που χρειάστηκε, την ώρα που ο Παναθηναϊκός έδειξε μια ανεξήγητη ανετοιμότητα.
Το Final 8 του Κυπέλλου Ελλάδος είναι πια πίσω μας. Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε τον 12ο τίτλο της ιστορίας του. Ήταν μάλιστα ο τρίτος συνεχόμενος. Σε ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι οι Πειραιώτες είχαν τις λύσεις. Είχαν το κάτι παραπάνω στο παρκέ για να πάρουν το ροζ φύλλο αγώνα και την κούπα.
Από την άλλη πλευρά, οι Πράσινοι έδειξαν εγκλωβισμένοι. Έδειξαν κουρασμένοι. Αποτέλεσμα αυτού, δεν είχαν το πρόσωπο που θα περίμενε κανείς σε έναν τελικό. Ολοκληρώνοντας έτσι μια σειρά κακών εμφανίσεων στο Final 8, με το «καμπανάκι» να χτυπά στον Εργκίν Αταμάν. Τώρα, ο Τούρκος να καλείται να βρει λύσεις.
Ο «κυρίαρχος» Ολυμπιακός
Το παιχνίδι δεν χρήζει μεγάλης κριτικής. Ο ρυθμός ήταν χαμηλός, κάτι που προσπάθησαν στον Ολυμπιακό και τους βγήκε. Οι Ερυθρόλευκοι είδαν ότι τα σουτ δεν έμπαιναν ούτε με… αίτηση. Έφτασαν στο 18′ για να βάλουν το πρώτο τους μακρινό καλάθι. Κλείνοντας το ματς με συνολικά 5/28 τρίποντα. Πώς όμως ήρθε η επικράτηση;
Πολύ απλά ο Ολυμπιακός ήταν αδιαπέραστος στην άμυνα. Για τρεις περιόδους ο Μουστάφα Φαλ έκλεινε εξαιρετικά τους διαδρόμους προς τη ρακέτα. Ο Τόμας Γουόκαπ είχε πέσει πάνω στον Κέντρικ Ναν και δεν τον άφηνε να πάρει ανάσα. Κάτι ανάλογο έπραξε και ο Κώστας Παπανικολάου.
Επιθετικά δεν πτοήθηκε από την αστοχία. Στο μεγαλύτερο κομμάτι του ματς γύρισε την μπάλα και βρήκε σκορ κοντά στο καλάθι. Τόσο ο Φαλ, όσο και ο Πετρούσεφ με τον Ράιτ έκαναν εξαιρετική δουλειά. Μάλιστα ο Αμερικανός παρότι ήταν κακός στο πρώτο κομμάτι του αγώνα, στην τέταρτη περίοδο ήταν καθοριστικός. Με δυο λόγια ο Ολυμπιακός έκανε τα μικρά πράγματα και βρήκε το πλεονέκτημα που έψαχνε για να επικρατήσει.
Ένας ανέτοιμος Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός μπορούμε να πούμε ότι άρχισε καλά το ματς. Πήρε μια μικρή διαφορά, παρότι ήταν κι εκείνος άστοχος από μακριά. Όμως κάπου στη δεύτερη περίοδο άρχισαν τα προβλήματα. Τα οποία φυσικά συνεχίστηκαν και στο υπόλοιπο της αναμέτρησης.
Οι Πράσινοι έδειχναν ανέτοιμοι. Σαν να μην είχαν διαβάσει τον αντίπαλο. Οι περιορισμένες λύσεις στην περιφέρεια έφεραν την μπάλα πολύ ώρα στα χέρια του Ναν. Πλάνο που χθες δεν δούλεψε, σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια. Αυτό έμοιαζε να μπέρδεψε τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν που πήγαν στη συνέχεια περισσότερο σε ατομικές προσπάθειες. Το λεγόμενο «streetball» που ανέφερε και ο Τούρκος σε τάιμ άουτ του.
Φυσικά δεν πρέπει να μπει κάτω από το… χαλάκι η «πληγή» της ενέργειας. Ο Αταμάν χρησιμοποιεί ένα πολύ μικρό ροτέισον 7-8 παικτών. Κάτι που είναι λογικό σε τελικούς, αλλά όχι σε μαζεμένα παιχνίδια. Οι Πράσινοι πλήρωσαν λοιπόν την κούραση. Τα τρία ματς σε τέσσερις μέρες. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και στον Ολυμπιακό, που έπαιξε τρεις μέρες σερί.
Ο Μπαρτζώκας όμως στηρίχθηκε σε τουλάχιστον δέκα παίκτες. Μοίρασε τον χρόνο και κανείς δεν έπαιξε πάνω από 30′. Αντίθετα ο Παναθηναϊκός είχε τέσσερις. Αυτό είναι πρόβλημα, ειδικά σε βάθος χρόνου. Μοιάζει επιβεβλημένο ο Αταμάν να στηριχθεί και σε άλλους. Παίκτες όπως ο Ερνανγκόμεθ και ο Παπαπέτρου πρέπει να βοηθήσουν. Ειδάλλως το πρόβλημα της ενέργειας θα φέρει πολλά αγωνιστικά προβλήματα στο μέλλον.
