Ο Τζέικουμπ Μπλαζικόφσκι με την ιστορία του έχει να μας διδάξει πολλά και το Debut.gr παρουσιάζει τον Πολωνό ποδοσφαιριστή.

Το μεγαλείο ενός αθλητή δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τους τίτλους και τις ατομικές διακρίσεις. Bέβαια αυτά είναι που μένουν αλλά ισχύει και το άλλο. Τι ο καθένας επιλέγει για να θυμάται από τον οποιοδήποτε αθλητή. Για τον λόγο αυτό ο Κούμπα Μπλαζικόφσκι ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Στο παλμαρέ του δεν έχει και τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Οι περισσότεροι όμως τον θυμόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε για το μεγαλείο της ψυχής του να συνεχίσει μετά από μια οικογενειακή τραγωδία σε πολύ μικρή ηλικία. Για τους τραυματισμούς που του στέρησαν το Παγκόσμιο του 2006 και το Ευρωπαϊκό του 2008 και δεν τα έβαλε κάτω. Για το γεγονός πως απαρνήθηκε τα λεφτά του MLS προς το τέλος της καριέρας του για να βοηθήσει την αγαπημένη του Βίσλα Κρακοβίας που ήταν υπό το φάσμα της διάλυσης. Αυτά κανένα μετάλλιο, καμία Χρυσή Μπάλα δε τα δείχνει. Μόνο ο ίδιος ο άνθρωπος.

H τραγωδία που έγινε γνωστή μέσα από την αυτοβιογραφία του 

Μπλαζικόφσκι

To 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο Kuba που περιέγραφε την μέχρι τότε ζωή του. Τα περισσότερα για τη καριέρα του τα γνωρίζαμε. Όμως περιέγραφε και μια ιστορία που δεν την έχει ξεπεράσει ακόμη. Με τη βοήθεια της δημοσιογράφου, Malgorzata Domagalik κατάφερε να το βγάλει από μέσα του. Συγκεκριμένα, σε ηλικία 11 ετών είδε μπροστά στα μάτια του τον πατερά του να μαχαιρώνει θανάσιμα την μητέρα του. Όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του: «Ήθελα να το ξεχάσω αλλά δυστυχώς στη ζωή υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Αποτελούν κομμάτι σου». «Απομακρύνθηκα από όλους. Για αρκετά χρόνια δεν δεχόμουν φίλους στο σπίτι». Σε αυτό το σημείο θέλησε να παρατήσει το ποδόσφαιρο που έπαιζε έστω και σε ερασιτεχνικό επίπεδο ακόμη και να δώσει τέλος στη ζωή του. Ο θείος του Jerzy Brzeczek, πρώην αρχηγός της εθνικής Πολωνίας του έδωσε το κουράγιο που χρειαζόταν. Το ποδόσφαιρο αποτέλεσε τη διέξοδο σε αυτή την ηλικία. Πολλές φορές στους πανηγυρισμούς του κοιτούσε τον ουρανό γιατί όπως είπε τον έβλεπε η μητέρα του και ήθελε να δείξει με αυτόν τον τρόπο ότι δεν την έχει ξεχάσει.

Το ποδόσφαιρο που αποτέλεσε διέξοδο για τον Μπλαζικόφσκι

Από τις μικρές κατηγορίες της Πολωνίας μέχρι τη Βίσλα Κρακοβίας, ο Μπλαζικόφσκι μέσα από το ποδόσφαιρό στάθηκε και πάλι στα πόδια του. Στην ομάδα της Κρακοβίας αμέσως έκανε εντύπωση στα 2 χρόνια που παρέμεινε. Όχι για τα γκολ του αλλά για την ταχύτητα και την τεχνική του κατάρτιση. Με ευκολία αγωνιζόταν σε όλες τις θέσεις της επίθεσης. Κυρίως όμως στα πλάγια. Ανακηρύχθηκε καλύτερος μέσος το 2006 στο πολωνικό πρωτάθλημα και το 2007 ήρθε η μεταγραφή του στη Ντόρτμουντ. Εκ τότε αποτέλεσε βασικό γρανάζι στην ομάδα του Κλοπ και το ποδόσφαιρο που πρέσβευε. Αγωνίσθηκε ακόμη ως δεξί μπακ. Ήταν μάλιστα από τους λίγους που δεν έφυγαν ποτέ από τη  Βεστφαλία στο διάστημα του Κλοπ. 2 πρωταθλήματα, 4 κύπελλα και ένας χαμένος τελικός του Champions League στη δεκαετία που φόρεσε τη φανέλα της Ντόρτμουντ. Οι τραυματισμοί όμως στο δεξί γόνατο τον άφηναν για μεγάλα διαστήματα εκτός αγωνιστικής δράσης. Απών από το Παγκόσμιο του 2006 και από το Ευρωπαϊκό του 2008. Ντεμπούτο σε μεγάλη διοργάνωση με την εθνική Πολωνίας έκανε στο Ευρωπαϊκό του 2012, όπου μάλιστα ήταν και αρχηγός της.

Η αγάπη του για τη Βίσλα Κρακοβίας 

Μετά από έναν δανεισμό στη Φιορεντίνα, έκλεισε το κεφάλαιο με την Ντόρτμουντ. Τις σεζόν 2016-2019 αγωνίστηκε στη Βόλφσμπουργκ. Κατά την επιστροφή του ενάντια στην Ντόρτμουντ όλο το γήπεδο τον αποθέωσε. Ο ίδιος μετά τη λήξη του αγώνα πήγε στο πέταλο των οπαδών της Μπορούσια μαζί με τους παίχτες της ομάδας. Τι και αν φορούσε άλλη φανέλα το συναίσθημα παρέμενε το ίδιο. Το 2019 σε ηλικία 32 ετών είχε προτάσεις από το MLS. Ένα πρωτάθλημα που αμείβει εξαιρετικά και έχει τη φήμη στο να προσελκύει ποδοσφαιριστές που βρίσκονται προς το τέλος της καριέρας τους. Ο Μπλαζικόφσκι αρνήθηκε όλες αυτές τις προτάσεις για να επιστρέψει στη χώρα του. Η αγαπημένη του Βίσλα Κρακοβίας αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά θέματα. Ο ίδιος θέλησε να βοηθήσει αγωνιζόμενος χωρίς να λαμβάνει οικονομικές απολαβές αλλά φρόντισε να πληρώνει από τη τσέπη του πολλούς από τους συμπαίκτες και το προσωπικό της ομάδας. Μέχρι και σήμερα σε ηλικία 36 ετών αγωνίζεται στη Βίσλα η οποία βρίσκεται στη πρώτη κατηγορία του πολωνικού πρωταθλήματος λίγο πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.