Ο Δημήτρης Βεργίνης στο Debut.gr: «Έχω αφήσει κάτι στη μέση με τον Πανιώνιο»
Ο Δημήτρης Βεργίνης μίλησε αποκλειστικά στο Debut.gr για τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, τις συνεργασίες του με ΠΑΟΚ και Άρη, την μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, την επιστροφή του στον Πανιώνιο και τη δουλειά που έχει αφήσει στη... μέση με τους «κυανέρυθρους».
Το «μικρόβιο» του μπάσκετ ήταν αναπόφευκτο πως θα τον «κολλήσει» από μικρή ηλικία. Τόσο ο πατέρας του όσο και ο αδερφός του είχαν ξεκινήσει την ενασχόλησή τους με την «σπυριάρα» οπότε φυσιολογικά συνέβη το ίδιο και με εκείνον. Από την πρώτη στιγμή μπήκε αμέσως στα… βαθιά. Πρώτα στον ΠΑΟΚ όπου διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας, μετέπειτα στον Παναθηναϊκό του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, για να ακολουθήσει μία μεγάλη καριέρα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Πάντα ήταν «μπροστάρης» στις ομάδες που αγωνιζόταν. Δεν φοβήθηκε να πάρει ευθύνες και να καθοδηγήσει τους συμπαίκτες του στις δύσκολες στιγμές. Πλέον, έχει επιστρέψει στον Πανιώνιο προκειμένου να συνδράμει στην προσπάθεια της ομάδας για επιστροφή στα «μεγάλα σαλόνια». Αυτός είναι ο Δημήτρης Βεργίνης.
Σου αρέσουν τα μοναδικά αφιερώματα; Οι σπάνιες ρετρό ιστορίες; Τα εμπεριστατωμένα κείμενα άποψης; Ή θες να ενημερώνεσαι για κάθε hot trend της ημέρας; Ό,τι και να ψάχνεις, το Debut.gr στα παρέχει όλα.
Το Debut.gr είχε τη μεγάλη τιμή να επικοινωνήσει μαζί του και εκείνος έδωσε απαντήσεις σε πάρα πολλά θέματα. Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθεί με το μπάσκετ; Πώς είναι να γίνεσαι ο νεότερος αρχηγός στην ιστορία του ΠΑΟΚ; Ποιες ήταν οι εμπειρίες που αποκόμισε από τη συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό; Πώς επανήλθε μετά τον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη στο μόλις 2ο επίσημο ματς με τη φανέλα του Άρη; Ακόμα, μας μιλά για τον Πανιώνιο και τους στόχους της ομάδας, τον Φάνη Χριστοδούλου αλλά και τη δουλειά που έχει αφήσει στη… μέση με την ομάδα του «Ιστορικού». Αυτά κι άλλα πολλά ζητήματα στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε ο Δημήτρης Βεργίνης στο Debut.gr.
Τα πρώτα βήματα
Έκανες τα πρώτα σου μπασκετικά βήματα στην «Ακαδημία Αστέρια» του Θεόδωρου Ροδόπουλου. Βλέποντας τον εαυτό σου τότε φανταζόσουν ότι θα είχες αυτή την εξέλιξη και θα αγωνιζόσουν σε κάποιες από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας, θα κατακτούσες τίτλους και θα έκανες μία τόσο μεγάλη πορεία στο χώρο;
Από μικρός είχα το «μικρόβιο». Ο πατέρας μου έπαιζε μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη ενώ και ο μεγαλύτερος αδερφός μου αγωνιζόταν στα «Αστέρια» του κυρίου Ροδόπουλου, ενός από τους μεγαλύτερους δασκάλους του μπάσκετ στην Ελλάδα. Αναπόφευκτα, βρέθηκα κι εγώ από μικρός στα γήπεδα τόσο ως θεατής όσο και ως παίκτης. Η αλήθεια είναι ότι δεν σκεφτόμουν πως θα ασχοληθώ επαγγελματικά με το μπάσκετ. Όμως, μου άρεσε πάρα πολύ και παρακολουθούσα αρκετά. Τότε παραγγέλναμε κασέτες από το εξωτερικό προκειμένου να δούμε τον Μάικλ Τζόρνταν και τον «Μάτζικ» Τζόνσον. Για το μπάσκετ είχα ταυτόχρονα αγάπη και «τρέλα». Ήμουν συνέχεια με μία μπάλα στα χέρια. Όσο περνούσε ο καιρός και όταν ήρθε η πρώτη κλήση της εθνικής ομάδας παίδων το 2005, κατάλαβα πως ίσως υπάρχει ένα ενδεχόμενο να το δω διαφορετικά. Αυτό σταδιακά εξελίχθηκε μέχρι που φτάσαμε στο πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο στην Α1 και όλα πήραν τον δρόμο τους.
Πώς ήταν τα πρώτα σου μπασκετικά χρόνια;
Δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που συνάντησα στην πορεία. Εγώ ξεκίνησα από ομάδα Α τοπικού και βρέθηκα σε ομάδα Α1. Η μετάβαση ήταν μεγάλη αλλά δεν δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ. Είχα πολύ καλούς συμπαίκτες και προπονητές αλλά και το γενικότερο κλίμα ήταν εξαιρετικό. Οι ομάδες απαρτίζονταν από πολλούς Έλληνες παίκτες, όχι όπως τώρα που οι περισσότεροι είναι ξένοι. Δέθηκα με την ομάδα του ΠΑΟΚ ενώ έγινα και ο νεότερος αρχηγός του συλλόγου, κάτι που είναι πολύ τιμητικό αν σκεφτούμε τα ονόματα που έχουν περάσει από αυτό το ιστορικό σωματείο. Έχω αρκετά καλές αναμνήσεις από αυτές τις πρώτες μου εμπειρίες στο χώρο καθώς βρισκόμουν και σε μία επαγγελματική ομάδα.
Στον ΠΑΟΚ μου δόθηκε αρκετός χρόνος και έκανα μία από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας. Έτσι, κέρδισα και την μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό.
Το μεγάλο «σχολείο» του ΠΑΟΚ και το περιβραχιόνιο του αρχηγού
Η επαγγελματική σου πορεία ξεκίνησε από τον ΠΑΟΚ. Μία σπουδαία ομάδα με μεγάλη πορεία στο χώρο του μπάσκετ. Παρέμεινες για τρία χρόνια στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, στην οποία διετέλεσες και αρχηγός. Ήταν ένα ιδανικό ξεκίνημα για σένα στην επαγγελματική σου πορεία;
Είχα κι άλλες προτάσεις από ομάδες της Α1 αλλά προτίμησα τον ΠΑΟΚ διότι θεώρησα πως θα μου ταιριάζει πιο πολύ και σαν νέος παίκτης θα είχα τόσο περισσότερες ευκαιρίες όσο και παραπάνω χρόνο συμμετοχής. Αυτό συνέβη σταδιακά με αποκορύφωμα την τρίτη μου σεζόν όπου προπονητής της ομάδας ήταν ο Ταμπ Μπάλντγουιν, ένας πάρα πολύ καλός προπονητής. Μάλιστα, βοηθός του ήταν ο Ερντέμ Τσαν που πλέον έχει αναλάβει την Αναντολού Εφές. Μου δόθηκε αρκετός χρόνος και έκανα μία από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας μου. Έτσι, κέρδισα και την μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό.
Με τον ΠΑΟΚ αγωνιστήκατε και στην Ευρώπη ενώ και στο πρωτάθλημα πραγματοποιήσατε καλές εμφανίσεις. Πώς εξελίχθηκε η μεταξύ σας συνεργασία αυτά τα τρία χρόνια;
Σε κάθε ομάδα υπάρχουν καλές και κακές στιγμές. Ωστόσο, στον ΠΑΟΚ είχα πάρα πολλές καλές στιγμές. Όπως είπα και πριν, το κλίμα της ομάδας ήταν εξαιρετικό. Υπήρξα συμπαίκτης με πολύ καλούς Έλληνες και ξένους παίκτες, που εκείνη την εποχή ήταν ενός εξίσου πολύ καλού επιπέδου όπως ο Τρέισι Μάρεϊ ή ο Ιμπραήμ Κουτλουάι. Οι εμπειρίες που αποκόμισα αυτά τα τρία χρόνια ήταν ξεχωριστές. Ειδικότερα την τρίτη χρονιά είχα προετοιμαστεί κατάλληλα και είχα εξαιρετική συνεργασία τόσο με τους προπονητές μου όσο και με το σύλλογο. Η ομάδα μας αποτελούνταν από νέους παίκτες αλλά αυτή η τριετία ήταν αρκετά όμορφη και πρωτόγνωρη διότι κι εμένα ήταν τα πρώτα μου επαγγελματικά χρόνια.
Η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και τα όνειρα παίρνουν «σάρκα και οστά»
Το 2008 έρχεσαι στην Αθήνα και υπογράφεις με τον Παναθηναϊκό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Σε προηγούμενη συνέντευξή σου είχες δηλώσει πως ο μετέπειτα πνευματικό σου στο Άγιο Όρος, είχε προαναγγείλει πως θα συνεργαστείς με τους «πράσινους». Σίγουρα ήταν μία μεγάλη έκπληξη για σένα όταν το άκουσες. Όταν όμως πραγματοποιήθηκε ποια ήταν τα πρώτα σου συναισθήματα;
Ο Παναθηναϊκός εκείνης της εποχής ήταν ίσως η πληρέστερη ομάδα όλων των εποχών και από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης την τελευταία εικοσαετία. Για εμένα ήταν τεράστια τιμή να με επιλέξει ο κόουτς Ομπράντοβιτς και ο κόουτς Ιτούδης. Υπήρξα συμπαίκτης με τρομερούς παίκτες, αποκόμισα τεράστιες εμπειρίες και εκεί κατάλαβα το πως είναι να λειτουργείς σε επαγγελματικό επίπεδο και πως να κάνεις πρωταθλητισμό. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα τον πολύ χρόνο συμμετοχής αλλά αυτό είναι και λογικό καθώς ήμουν ένα νέο παιδί και είχα μπροστά μου κάποιους από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών στην Ευρώπη. Όλα ήταν ιδανικά και το μόνο που έλειπε ήταν λίγο περισσότερος χρόνος προκειμένου να συμμετέχω περισσότερο στην ομάδα.
Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον κόουτς Ομπράντοβιτς αλλά και με παίκτες σπουδαίου βεληνεκούς όπως τον Βασίλη Σπανούλη, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, τον Μάικ Μπατίστ κ.α.
Στην πρώτη προπόνηση είχα τεράστιο άγχος διότι θα συνεργαζόμουν με τους καλύτερους προπονητές και παίκτες εκείνης της περιόδου. Ωστόσο, προσαρμόστηκα πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενα και σε αυτό βοήθησε το ιδανικό κλίμα που υπήρχε στην ομάδα. Συνεργάζονταν για πολλά χρόνια όλοι μαζί και ο Παναθηναϊκός εκείνης της περιόδου ήταν μία πραγματική οικογένεια. Από την διοίκηση μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο της ομάδας. Δούλευα κάθε μέρα μαζί με τέτοιου βεληνεκούς συμπαίκτες και κάτω από τις οδηγίες του κορυφαίου προπονητή της Ευρώπης. Καθημερινά κέρδιζα και κάτι. Είτε από τους συμπαίκτες μου είτε από τους προπονητές μου. Δεν άφηνα ούτε μία μέρα αναξιοποίητη. Ήταν έναν πραγματικό «σχολείο».
Θυμάσαι τις πρώτες μέρες στον Παναθηναϊκό; Πώς ένιωθε ένα παιδί αυτής της ηλικίας που κατάφερε να πάρει μία τόσο σπουδαία μεταγραφή;
Είχα κι άλλες προτάσεις εκείνη την περίοδο τόσο από ομάδες της Ευρώπης όσο και από την Ελλάδα. Όμως, όταν ήρθε η πρόταση από τον Παναθηναϊκό, ήταν δύσκολο να πω όχι. Γνώριζα πως δεν θα είχα τον χρόνο συμμετοχής που ήθελα. Ίσως θα ήταν καλύτερο για εμένα να παρέμενα στον ΠΑΟΚ για μία ακόμη χρονιά ως δανεικός, ώστε να έπαιρνα περισσότερα παιχνίδια στα πόδια μου. Αυτό δεν συνέβη και αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα το άλλαζα. Αυτό το αναφέρω διότι τα νέα παιδιά πρέπει να έχουν χρόνο συμμετοχής και να αναδεικνύονται μέσα από τα παιχνίδια. Να έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν και να προοδεύουν. Η συνεργασία μου με τον Παναθηναϊκό μου έδωσε πάρα πολλά εκτός από τα τρόπαια και τις εμπειρίες. Μέσα σε μία διετία έζησα πράγματα που κάποιος μπορεί να μην τα ζήσει σε 25 χρόνια ή να μην τα ζήσει ποτέ.
Με τους «πράσινους» πανηγύρισες τίτλους και φυσικά το βαρύτιμο τρόπαιο της EuroLeague. Πώς ένιωσες μετά από αυτές της επιτυχίες της ομάδας;
Όταν κατακτάς το «Triple Crown», όπως συνέβη το 2009, ανταμείβονται οι κόποι σου και όλη η δουλειά που έχεις κάνει όλη τη χρονιά. Αυτό ισχύει για τους ανθρώπους της διοίκησης, τους παίκτες, τους προπονητές και όλους όσους βρίσκονται στον σύλλογο. Οι στιγμές που ζήσαμε με τον κόσμο ήταν φανταστικές και ονειρεμένες. Στο Βερολίνο διεξήχθη ένα από τα πιο ανταγωνιστικά Final-Four των τελευταίων ετών με τη συμμετοχή του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Μπαρτσελόνα. Το κλίμα ήταν ονειρικό για όλους.
Στον Παναθηναϊκό έμαθα να λειτουργώ πιο σωστά σε επαγγελματικό επίπεδο και έμαθα να κάνω πρωταθλητισμό.
Μετά από δύο χρόνια παρουσίας στο ΟΑΚΑ αποφασίζεις να αποχωρήσεις από το σύλλογο. Ποια ήταν τα στοιχεία που αποκόμισες από τη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό και σε βοήθησαν στη συνέχεια της καριέρας σου;
Το πιο σημαντικό ήταν πως έμαθα να λειτουργώ πιο σωστά σε επαγγελματικό επίπεδο. Όπως είπα και πριν έμαθα να κάνω πρωταθλητισμό. Δεν σου κρύβω πως πηγαίνοντας μετέπειτα σε άλλες ομάδες, υπήρχαν στιγμές που δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα που συναντούσα. Όταν έχεις μάθει να λειτουργείς με έναν συγκεκριμένο τρόπο, είναι δύσκολο μετά να το αλλάξεις. Φυσικά, στα στοιχεία που κέρδισα υπάρχουν κι άλλες λεπτομέρειες αγωνιστικού τύπου.
Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη
Τότε παίρνεις την απόφαση να αποχωρήσεις από τον Παναθηναϊκό και να αγωνιστείς στον Άρη. «Φοβήθηκες» μήπως το προηγούμενο πέρασμά σου από τον ΠΑΟΚ σε «συνόδευε» και στην εξέλιξη της συνεργασίας σου με τον Άρη;
Ενώ είχα συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, αποφάσισα να φύγω από την ομάδα και να υπογράψω με την ιστορική ομάδα του Άρη. Στον Παναθηναϊκό, όπως είπα και πριν, βρήκα τις πιο ιδανικές συνθήκες που μπορεί να συναντήσει ένας παίκτης. Όμως, ένας νέος αθλητής έχει ανάγκη και να παίζει. Έτσι, αποδέχτηκα την πρόταση του Άρη καθώς ήθελα να κάνω μία γεμάτη χρονιά, έχοντας αποκομίσει τεράστιες εμπειρίες και ώρες προπόνησης με τον Παναθηναϊκό. Μία μετάβαση από τον ΠΑΟΚ στον Άρη ή από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό σίγουρα έχει επιπτώσεις. Δεν σου κρύβω πως μου είχε περάσει από το μυαλό. Όμως, ήμουν τόσο αφοσιωμένος σε αυτό που έκανα, είχα τόσο κίνητρο και θέληση προκειμένου να πάω σε μία ομάδα ώστε να αγωνιστώ και αποδέχτηκα την πρόταση που μου έγινε. Δεν είχα τεράστιες επιπτώσεις από αυτή τη μετάβασή μου, ίσως επειδή δεν έγινε και αμέσως. Όλα κύλησαν ομαλά.
Τα πράγματα δεν ξεκίνησαν ιδανικά στην συνεργασία σου με την ομάδα καθώς στο μόλις 2ο επίσημο ματς έπαθες ρήξη χιαστού. Πόσο σε επηρέασε ψυχολογικά αυτός ο τραυματισμός σε εκείνη τη φάση της καριέρας σου;
Αρχικά, πρόκειται για έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Ωστόσο, πέρα από τη σοβαρότητα, το πιο σημαντικό ήταν η χρονική στιγμή που συνέβη. Ήμουν ένα νέο παιδί, με δύο χρόνια γεμάτα προπόνηση στον Παναθηναϊκό και με κίνητρο να αναδειχθώ σε μία νέα ομάδα. Όταν σου συμβαίνει κάτι τέτοιο, σου «κόβονται» τα πόδια. Μέσα σε μία καριέρα, μπορούν να συμβούν τα πάντα. Μία καριέρα στηρίζεται στην προπόνηση που κάνεις, στις επιλογές, στην τύχη, στις συγκυρίες αλλά και στους τραυματισμούς. Όμως, κάτι τέτοιο δεν μπορείς να το αλλάξεις. Έτσι, είναι ο επαγγελματικός αθλητισμός. Ωστόσο, αυτός ο τραυματισμός μου στοίχισε και αγωνιστικά και ψυχολογικά. Πέρασαν 1-2 χρόνια μέχρι να συνέλθω στο 100% και να μπορέσω να πατήσω ξανά στα πόδια μου. Παρόλα αυτά, ακόμα και μέσα από μία τέτοια δυσκολία, μαθαίνεις πράγματα όπως το πως να προσέχεις το σώμα σου ή ακόμα και στο πως να λειτουργείς ακόμα πιο επαγγελματικά διότι το σώμα είναι το «εργαλείο» του αθλητή. Μακάρι να μην ερχόταν ποτέ αυτός ο τραυματισμός αλλά ακόμα κι έτσι μπορείς να διδαχθείς πολλά.
Πώς εξελίχθηκε η συνεργασία σου με την ομάδα του Άρη; Ήταν ένα περιβάλλον που σε βοήθησε στο να επανέλθεις από τον τραυματισμό σου;
Ο κόσμος της ομάδας με στήριξε πάρα πολύ, ενώ στο πλευρό μου ήταν τόσο η διοίκηση όσο και οι συμπαίκτες μου. Δεν ήταν όλα ρόδινα όταν επέστρεψα στην αγωνιστική δράση. Στον Άρη υπήρχαν και καλές αλλά και κακές στιγμές. Σε ένα επαγγελματικό επίπεδο δεν σου χαρίζεται τίποτα. Πρέπει να παλεύεις για να κερδίσεις τη θέση σου στην ομάδα. Έπρεπε να δουλέψω διπλά προκειμένου να επανέλθω από αυτόν τον τραυματισμό διότι είχα μείνει πίσω σε σχέση με τους υπόλοιπους συμπαίκτες μου. Η εμπειρία μου στην ομάδα αυτή την τριετία ήταν αρκετά καλή, με τα πάνω της και τα κάτω της. Όμως, κατάφερα να μπω ξανά σε αγωνιστικούς ρυθμούς, κάτι που μου έλειψε για έναν γεμάτο χρόνο.
Κεφάλαιο εξωτερικό
Τότε αποφάσισες να ανοίξεις μία νέα σελίδα στην καριέρα σου καθώς μετακόμισες για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Έτσι, το 2012 συμφώνησες με την ισπανική Μπιλμπάο. Παρόλα αυτά λίγο καιρό μετά αποχώρησες. Τι συνέβη και δεν προχώρησε αυτή η συνεργασία;
Η συνεργασία μου με την ομάδα κράτησε για ένα πολύ μικρό διάστημα. Προπονητής της ομάδας ήταν ο κόουτς Κατσικάρης που με κάλεσε να συμμετέχω στην προετοιμασία. Μάλιστα, είχα για συμπαίκτες τόσο τον Νίκο Ζήση όσο και τον Κώστα Βασιλειάδη. Υπήρχαν όλες οι προοπτικές για να είμαι στην ομάδα, όμως ο σύλλογος εκείνη την περίοδο αντιμετώπιζε κάποια οικονομικά προβλήματα. Έτσι, παρόλο που ήταν μία καλή ευκαιρία για εμένα, δεν μπόρεσα να παραμείνω στην Μπιλμπάο. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές καθώς θα είχα έναν πολύ καλό Έλληνα προπονητή αλλά και δύο Έλληνες συμπαίκτες. Μάλιστα, θα είχα καταφέρει να μπω και στην ισπανική αγορά που ίσως είναι το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Τα προβλήματα αυτά με ανάγκασαν να επιστρέψω πίσω στην Ελλάδα και στον Άρη όπου η «πόρτα ήταν ανοιχτή».
Ακολούθησε μία ακόμα χρονιά στον Άρη και φτάνουμε στη σεζόν 2013-14 όπου συνεχίζεις την καριέρα σου στη Λουκόιλ Ακαντέμικ της Βουλγαρίας. Ποιες είναι οι εντυπώσεις και οι εμπειρίες που αποκόμισες από εκείνη τη σεζόν;
Οι εντυπώσεις που αποκόμισα από το πρωτάθλημα της Βουλγαρίας ήταν καλύτερες από αυτές που περίμενα. Μπορεί να το έχουμε στο μυαλό μας πιο υποτιμημένο αλλά αποδείχθηκε πως ήταν μία πολύ καλή επιλογή για μένα. Η Λουκόιλ ήταν η καλύτερη ομάδα στη Βουλγαρία ενώ το γεγονός πως αγωνιζόταν στο EuroCup αποτέλεσε ένα έξτρα κίνητρο προκειμένου να πάρω την απόφαση και να αγωνιστώ εκεί. Ήταν μία όμορφη εμπειρία καθώς γνώρισα ένα διαφορετικό πρωτάθλημα, με αρκετά καλές και ανταγωνιστικές ομάδες ενώ κι εγώ αγωνίστηκα σε ένα πρωτάθλημα του εξωτερικού. Είχαμε ένα αρκετά καλό κλίμα, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για μένα, δεδομένου πως ερχόμουν από μία ξένη χώρα.
Ένας επαγγελματίας αθλητής έχει πάντα ημερομηνία λήξης. Έτσι, είναι ωραίο όταν κάνεις αυτή την αναδρομή να έρχονται στο μυαλό σου ευχάριστες αναμνήσεις. Κάθε εμπειρία που αποκομίζεις, την χρησιμοποιείς και στην επόμενη ομάδα με την οποία συνεργάζεσαι.
Επιστροφή στην Ελλάδα
Ακολούθησε η επιστροφή στην Ελλάδα, αρχικά στην ομάδα του Πανιωνίου. Ωστόσο, η σεζόν δεν εξελίχθηκε όπως περιμένατε διότι η ομάδα γνώρισε τον υποβιβασμό. Ποιοι ήταν οι λόγοι που έφεραν την ομάδα σε αυτή τη θέση;
Ο Πανιώνιος εκείνης της περιόδου αντιμετώπιζε μία οικονομική αστάθεια. Είχε αρκετά οικονομικά προβλήματα και η ομάδα δημιουργήθηκε σχετικά αργά. Ακόμα κι έτσι, το ρόστερ μας αποτελούνταν από αρκετά καλούς παίκτες. Θεωρώ πως αγωνιστικά η ομάδα δεν δικαιούταν να υποβιβαστεί. Όμως, σε ένα πρωτάθλημα πολλά μπορούν να συμβούν. Είχαμε χάσει αρκετά παιχνίδια στον πόντο και αν αυτό δεν είχε συμβεί σε 1-2 παιχνίδια τότε ο Πανιώνιος θα είχε σωθεί. Η ομάδα δεν είχε κάνει προετοιμασία καθώς όπως προείπα δημιουργήθηκε αργά. Αυτό αποδυκνύει το πόσο σημαντικό είναι να ξεκινά η δουλειά τον Αύγουστο και όχι τον Οκτώβριο. Αυτός είναι ο πιο βασικός λόγος που μας οδήγησε στον υποβιβασμό.
Παρόλο που υπήρχε αυτή η αρνητική εξέλιξη, πόσο σημαντική ήταν για σένα η συνεργασία σου με την ομάδα του «Ιστορικού»; Πήρες πράγματα που σε βοήθησαν και στην πορεία της καριέρας σου;
Αυτή τη στιγμή διανύω την τρίτη μου πορεία στην ομάδα. Παρόλο που η ομάδα υποβιβάστηκε, είχα αναπτύξει μία όμορφη σχέση με τους ανθρώπους του συλλόγου αλλά και τους φιλάθλους. Αυτό φάνηκε τόσο στη δεύτερη πορεία μου αλλά και στην τωρινή που βέβαια υπάρχει άλλη διοίκηση. Παρά τις δυσκολίες εκείνης της σεζόν, γνώρισα ανθρώπους που είναι πραγματικά Πανιώνιοι. Χαίρομαι που συνεχίζω να φοράω τη φανέλα του «Ιστορικού», υπό άλλες βέβαια συνθήκες, και που διατελώ και αρχηγός της ομάδας.
Ακολούθησε η συνεργασία σου με την ομάδα του Απόλλωνα Πατρών. Μάλιστα, πραγματοποίησες κάποιες εξαιρετικές εμφανίσεις και ήσουν ένας από τους ηγέτες της ομάδας. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σε έκαναν να συμφωνήσεις με την ομάδα της Πάτρας και πως εξελίχθηκε η μεταξύ σας συνεργασία;
Τότε προπονητής της ομάδας είναι ο κόουτς Παπαχατζής που εκτιμώ πάρα πολύ. Με πήρε τηλέφωνο και μου έκανε την πρόταση να υπογράψω στον Απόλλωνα. Δέχτηκα με χαρά. Γνώριζα πως ο Απόλλωνας είναι ένα ιστορικό σωματείο, με «βαριά» φανέλα και ιστορία. Οι συνθήκες ήταν αρκετά καλές αυτά τα δύο χρόνια της συνεργασίας μας. Μάλιστα, τη δεύτερη χρονιά ήμουν και αρχηγός μετά τον σπουδαίο Νίκο Αργυρόπουλο. Ήταν δύο όμορφα χρόνια. Γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους και έκανα φιλίες. Σε λίγο πιο μικρές κοινωνίες καταλαβαίνεις πως ο Απόλλωνας είναι μία «δύναμη» στο ελληνικό μπάσκετ. Του αξίζει να είναι ακόμα πιο ψηλά. Είχα μία εξαιρετική συνεργασία.
Ακολούθησε μία χρονιά σε Λαύριο, Άρη, Πανιώνιο, Ηρακλή και Καρδίτσα. Μάλιστα, με την τελευταία πανηγυρίσατε και την άνοδο στην Basket League. Στο τέλος, το πρόσημο που βάζεις στις συνεργασίες σου αυτές θετικό; Όταν κλείνει μία συνεργασία και ολοκληρώνεται ένας κύκλος, οι στιγμές που έχεις ζήσει και έχεις βιώσει σε βοηθούν για το επόμενο βήμα;
Με κάθε ομάδα που συνεργάζεσαι υπάρχουν καλές αλλά και κακές στιγμές. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Σε μία μεγάλη και γεμάτη χρονιά, θα γευτείς χαρές, λύπες, νίκες και ήττες. Θα περάσεις από όλο το φάσμα των συναισθημάτων. Στις περισσότερες ομάδες με τις οποίες συνεργάστηκα, οι περισσότερες εντυπώσεις που αποκόμισα είναι θετικές. Στην πλειοψηφία συνεργάστηκα με πολύ καλούς ανθρώπους τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ. Έχω περάσει από αρκετές ομάδες, για όλες έχω να πω κάτι καλό και αυτό είναι σημαντικό διότι οι αναμνήσεις που έχω είναι θετικές. Ένας επαγγελματίας αθλητής έχει πάντα ημερομηνία λήξης. Έτσι, είναι ωραίο όταν κάνεις αυτή την αναδρομή να έρχονται στο μυαλό σου ευχάριστες αναμνήσεις. Κάθε εμπειρία που αποκομίζεις, την χρησιμοποιείς και στην επόμενη ομάδα με την οποία συνεργάζεσαι.
Η τρίτη θητεία στον Πανιώνιο και η δουλειά που έχει μείνει στη… μέση
Τότε μπαίνει στη ζωή σου ξανά ο Πανιώνιος. Ήταν θεωρείς καρμικό οι δρόμοι του Δημήτρη Βεργίνη με τον Πανιώνιο να συναντηθούν ξανά;
Πιστεύω πως ναι. Μάλιστα, αυτή τη φορά έγιναν και υπό καλύτερες συνθήκες. Τις δύο προηγούμενες φορές, ενώ σε ατομικό επίπεδο είχα πάει πάρα πολύ καλά, σε συλλογικό επίπεδο δεν είχαμε την ανάλογη πορεία. Στη διοίκηση του Πανιώνιου βρίσκονται οι κύριοι Μικρόπουλος και Ηλιάδης, δύο εξαιρετικοί άνθρωποι που αγαπούν την ομάδα και γνωρίζουν τον σύλλογο. Έχουμε την επιστροφή του Φάνη Χριστοδούλου που όλοι γνωρίζουμε τι εστί Φάνης τόσο για τον Πανιώνιο όσο και το ελληνικό μπάσκετ. Βλέποντας πως οι συνθήκες είναι ιδανικές, επέστρεψα στην ομάδα με μεγάλη μου χαρά. Το όραμα των ανθρώπων του Πανιωνίου είναι να επαναφέρουν τον σύλλογο εκεί που ανήκει δηλαδή στην Basket League. Πιστεύω, πως ο στόχος σταδιακά θα εκπληρωθεί. Ήδη έγινε την περσινή σεζόν το πρώτο βήμα με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του UNICEF Trophy. Και τη φετινή σεζόν θα κάνουμε την προσπάθειά μας προκειμένου να επαναφέρουμε τον Πανιώνιο στη φυσική του θέση.
Λείπει ο Πανιώνιος από την Basket League;
Λείπει και τώρα όπως έλειπε και τα προηγούμενα χρόνια. Ο Πανιώνιος είναι μία από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ελλάδας. Έχει καταγράψει μεγάλες επιτυχίες και τη φανέλα του έχουν φορέσει κάποιοι από τους καλύτερους παίκτες που έχουν πατήσει στα ελληνικά γήπεδα. Έχει ένα φανατικό κοινό που στηρίζει και αγαπάει την ομάδα. Όλοι θυμόμαστε την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε στο «Αρτάκης». Ομάδες σαν τον Πανιώνιο λείπουν από την Basket League και θωρώ πως έχει όλα τα φόντα προκειμένου να επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία και να σταθεροποιηθεί εκεί. Έχει τους κατάλληλους ανθρώπους στη διοίκηση προκειμένου να εδραιωθεί στη μεγάλη κατηγορία.
Στόχος μας είναι να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α’ κατηγορία. Αλλά αυτό θα συμβεί μόνο μέσα από σκληρή δουλειά και υπομονή.
Η ομάδα έρχεται με φορά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και πλέον μπροστά σας είναι είναι μόνο η Elite League. Τι έχουμε να περιμένουμε από τον Πανιώνιο και ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας;
Στόχος μας είναι να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α’ κατηγορία. Αλλά αυτό θα συμβεί μόνο μέσα από σκληρή δουλειά και υπομονή. Κρατήσαμε τον βασικό κορμό μας και έχομε δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ. Είχαμε αυτό το δυσάρεστο γεγονός με τον Αμερικάνο παίκτη που μας συγκλόνισε όλους. Είχε υπογράψει στην ομάδα μας αλλά δυστυχώς έφυγε νωρίς με τραγικό τρόπο. Το πρωτάθλημα είναι αρκετά ανταγωνιστικό καθώς όλες οι ομάδες είναι δυνατές. Ωστόσο, με τη βοήθεια του κόσμου μας πιστεύω πως στο τέλος θα πετύχουμε τον στόχο μας.
Φυσικά πρέπει να αναφερθούμε και στη συμμετοχή της ομάδας στο Final-8 του Κυπέλλου όπου μάλιστα πραγματοποίησες μία εξαιρετική εμφάνιση. Παρά την ήττα στην παράταση, ήταν ένα μήνυμα επιστροφής;
Θεωρώ πως ήταν. Και η κατάκτηση του UNICEF Trophy ήταν ένα μήνυμα αλλά η εμφάνισή μας απέναντι στην ΑΕΚ ήταν το μεγαλύτερο. Ωστόσο, έχει μείνει σε όλους μας μία πικρία. Μπορεί η εμφάνιση να ήταν καλή αλλά στο τέλος χάσαμε τον αγώνα. Παρόλα αυτά, δείξαμε πως ο Πανιώνιος είναι εδώ, επιστρέφει, είναι υγιής και βασιζόμενος στους Έλληνες παίκτες θέλει να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Δεν κρύβω πως αυτή η εμφάνιση «στιγμάτισε» την περσινή χρονιά.
Δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και στον Φάνη Χριστοδούλου. Πώς είναι να έχετε στο πλάι σας έναν από τους θρύλους του ελληνικού μπάσκετ; Σας προσφέρει μία σιγουριά;
Ο Φάνης Χριστοδούλου αποτελεί από μόνος του ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο χώρο του μπάσκετ αλλά και στον Πανιώνιο. Είδε κι εκείνος πως οι συνθήκες είναι ιδανικές προκειμένου να επιστρέψει μετά από πολλά χρόνια στον αθλητισμό αλλά και στον Πανιώνιο. Είμαστε τυχεροί και ευλογημένοι που έχουμε τον Φάνη δίπλα μας. Για μένα είναι πάνω από όλα ένας εξαιρετικός χαρακτήρας. Είναι πάντα κοντά μας και με την εμπειρία και τις γνώσεις του είναι εκεί προκειμένου να βοηθήσει και να προσφέρει. Μακάρι, να μείνει για πολλά χρόνια ακόμα δίπλα στον Πανιώνιο.
Θεωρείς πως είχε μείνει κάτι στη… μέση από τη συνεργασία σου με τον Πανιώνιο;
Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν υπέγραψα την περσινή σεζόν με τον Πανιώνιο. Πως κάτι έχει μείνει στη… μέση. Ήταν ένα κίνητρο να επιστρέψω στην ομάδα σε πιο χαμηλή κατηγορία και σταδιακά να φτάσουμε ψηλά. Είδα το όραμα στα μάτια των ανθρώπων που έχουν αναλάβει τον σύλλογο και ήθελα να είμαι μέρος του.
«Στην Ελλάδα είναι δύσκολο για ένα νεαρό παίκτη να πάρει τις ευκαιρίες που αξίζει»
Πλέον μετά από μία μεγάλη καριέρα ο Δημήτρης Βεργίνης νιώθει ικανοποιημένος με τις επιλογές του ή αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω θα άλλαζε κάποια του επιλογή;
Δεν μετανιώνω για κάτι που έχω κάνει. Αντίθετα, μετανιώνω για κάτι που δεν έχω κάνει. Ένας επαγγελματίας αθλητής και η καριέρα που έχει πραγματοποιήσει κρίνονται από πολλούς παράγοντες. Ένα από αυτά είναι και οι επιλογές του. Αν μπορούσα να γύριζα τον χρόνο πίσω μπορεί και να άλλαζα κάτι. Όμως, κάποια πράγματα ήταν για να γίνουν και ήταν αναπόφευκτα. Για παράδειγμα ο τραυματισμός μου. Αν μπορούσα, θα το άλλαζα και θα έλεγα μακάρι να μην τραυματιστώ ποτέ. Όμως, αυτό δεν μπορείς να το προβλέψεις. Θεωρώ πως οι επιλογές μου ήταν καλές αλλά σίγουρα υπάρχουν και στιγμές που θα άλλαζα. Δεν μπορείς να τα έχεις κάνει όλα σωστά. Παρόλα αυτά οι επιλογές είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην καριέρα ενός αθλητή.
Είναι εύκολο για έναν Έλληνα παίκτη να παίζει μπάσκετ στην Ελλάδα;
Τα προηγούμενα χρόνια το πρωτάθλημά μας ήταν ακόμα πιο ανταγωνιστικό, πιο όμορφο και πιο αξιόπιστο. Τα τελευταία χρόνια, οι οικονομικές δυσκολίες της χώρας έχουν επηρεάσει και το μπασκετικό κομμάτι. Για ένα νέο αθλητή που θέλει να αγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα, θεωρώ πως ο αριθμός ξένων δεν βοηθά. Ακόμα, οι ελληνικές ομάδες και οι προπονητές δεν στηρίζονται σε νέους Έλληνες παίκτες. Στρέφονται σε έναν «έτοιμο» για να έχουν μία επιτυχημένη πορεία και δεν αφιερώνεται χρόνος σε κάποιον νεότερο. Φυσικά, για να παρθεί μία τέτοια απόφαση θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση διοίκησης και προπονητή. Να αποφασιστεί πως η ομάδα θα πορευτεί με νέα παιδιά τα οποία θα στηριχτούν σε ήττες που φυσιολογικά θα έρθουν. Όμως, στην Ελλάδα είναι κάπως δύσκολο να συμβεί αυτό. Είναι δύσκολο για έναν Έλληνα παίκτη να πάρει τις ευκαιρίες που αξίζει.
Ποιες είναι οι συμβουλές που θα έδινες σε έναν νέο αθλητή που θα ξεκινούσε τώρα με το μπάσκετ;
Το πιο σημαντικό από όλα είναι να αγαπάει αυτό που κάνει. Αυτό τονίζω σε όλα τα παιδιά όταν βρίσκομαι σε κάποιο camp. Όταν ασχολείσαι με τον επαγγελματικό αθλητισμό, πρέπει να προσέχεις τα πάντα. Να προπονείσαι όσο πιο πολύ μπορείς, να προσέχεις το σώμα σου και να είσαι αυστηρός με αυτό. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως για έναν αθλητή είναι μόνο ο ένας αγώνας που δίνει το Σάββατο. Δεν είναι έτσι. Η ζωή ενός αθλητή είναι ένας μαραθώνιος όπου και η κάθε λεπτομέρεια μετράει όπως η διατροφή, ο χρόνος ξεκούρασης, η προπόνηση, όπως είπα και πριν, αλλά και πολλά άλλα. Είμαστε ευλογημένοι που έχουμε κάνει το χόμπι μας επάγγελμα αλλά για να βρίσκεσαι στο χώρο απαιτούνται θυσίες. Όμως, το πιο σημαντικό είναι η αγάπη για το ίδιο το άθλημα και οι ώρες που αφιερώνεις στο γήπεδο. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να φτάσεις σε ένα υψηλό επίπεδο.
Οι στιγμές που έζησα την περσινή σεζόν με τον Πανιώνιο και το να σηκώνω τίτλο μαζί με τον Φάνη Χριστοδούλου ίσως και να μην το είχα φανταστεί ποτέ πως θα συνέβαινε.
Αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις μια στιγμή στην καριέρα σου; Ποια θα ήταν αυτή;
Μία στιγμή μου είναι αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσω. Σίγουρα, τα όσα έζησα με τον Παναθηναϊκό ήταν πραγματικά συγκλονιστικά. Η πρώτη μου χρονιά ως επαγγελματίας αθλητής ήταν πρωτόγνωρη και μοναδική. Οι στιγμές που έζησα την περσινή σεζόν με τον Πανιώνιο και το να σηκώνω τίτλο μαζί με τον Φάνη Χριστοδούλου ίσως και να μην το είχα φανταστεί ποτέ πως θα συνέβαινε. Είναι ευλογία για εμένα να έχω αγωνιστεί σε ομάδες με μεγάλη ιστορία όπως ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο Πανιώνιος, ο Απόλλωνας, ο Ηρακλής. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να ξεχωρίσω μόνο μία στιγμή.
Πόσο σε βοήθησε η οικογένειά σου στην πορεία σου στον χώρο του μπάσκετ;
Είχα αρκετή στήριξη από την οικογένειά μου και τον αδερφό μου όλα αυτά τα χρόνια. Όπως συνέβη μετέπειτα και από τη σύζυγό μου, από το 2017 που είμαστε παντρεμένοι, και όπου πλέον έχουμε αποκτήσει μία κορούλα. Με τη γυναίκα μου είμαι τυχερός γιατί ξέρει πως είναι η ζωή ενός αθλητή. Ο πατέρας της είναι ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ηρακλή και της εθνικής ομάδας, Λάκης Παπαϊωάνου. Ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οπότε γνώριζε από μικρή ηλικία πως είναι να ζεις με έναν αθλητή, ειδικά τα πιο παλιά χρόνια που τα πράγματα ήταν ακόμα πιο αυστηρά. Αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ. Η γυναίκα μου με στήριξε και ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια. Σε έναν αθλητή θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στα συναισθήματά του και στην ψυχολογία του. Έτσι, πρέπει να έχει ένα περιβάλλον που να τον βοηθά και να τον στηρίζει. Θα υπάρχουν και στεναχώριες και λύπες. Γι’ αυτό πρέπει ο άνθρωπος που θα είναι δίπλα σου να σε στηρίζει.
Ποιος είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;
Αρκετοί παίκτες ήταν δύσκολοι. Όταν ήμουν πιο μικρός σε ηλικία είχα δυσκολίες με τους πιο αθλητικούς. Όταν βρισκόμουν στον Παναθηναϊκό είχα να αντιμετωπίσω παίκτες που ο κάθε ένας τους ήταν μοναδικός. Μόνο στη θέση μου είχα τους Γιασικεβίτσιους, Διαμαντίδη, Σπανούλη. Όλοι τους εξαιρετικοί παίκτες. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορώ να ξεχωρίσω μόνο έναν.
Ποιος είναι ο καλύτερος συμπαίκτης και προπονητής που έχεις συνεργαστεί;
Από όλους τους συμπαίκτες και προπονητές έχεις πάντα κάτι να κερδίσεις. Φυσικά, σε αγωνιστικό επίπεδο, ξεχωρίζω τον κόουτς Ομπράντοβιτς με τον κόουτς Ιτούδη. Αλλά θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω μόνο έναν.
Ποιος είναι ο Δημήτρης Βεργίνης εκτός παρκέ;
Είναι ένας άνθρωπος που έχει την οικογένειά του. Έχει μία κορούλα 5 χρονών και είναι ένας ευτυχισμένος σύζυγος και μπαμπάς. Οι άντρες που έχουν αποκτήσει κόρη καταλαβαίνουν πόσο ξεχωριστό είναι το δέσιμο και η μεγάλη αδυναμία. Δόξα τω Θεώ έχω την οικογένειά μου και τους φίλους μου και δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από αυτό.
