Η Άρσεναλ έπεσε θύμα των δικών της προσδοκιών και ξύπνησε άτσαλα και κάπως άδοξα από το όνειρο του τίτλου.

Το ματς της Άρσεναλ με την Μπράιτον δεν είχε μπει καν στις καθυστερήσεις. Αλλά οι εξέδρες του «Έμιρεϊτς» είχαν σχεδόν αδειάσει μιας και οι «γλάροι» ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0 και όλα έδειχναν ότι θα έπαιρναν μία ακόμη νίκη στο Βόρειο Λονδίνο.

Μία νίκη που λίγοι μπορούσαν να δουν να… έρχεται. Εκτός από τον τεχνικό του συλλόγου, Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι, ο οποίος μετά την ήττα από την Έβερτον με σκορ 5-1 είχε προϊδεάσει τους επερχόμενους αντιπάλους του με τις δηλώσεις του: «Σας το λέω από τώρα. Αυτό το παιχνίδι δεν ήταν αντιπροσωπευτικό μας. Στο ματς με την Άρσεναλ θα δείτε την πραγματική Μπράιτον». Και έτσι έγινε.

Οι «γλάροι» επικράτησαν με σκορ 3-0 στο τέλος. Το κακό για την Άρσεναλ, όμως, είχε γίνει πολύ πιο πριν. Οι παίκτες του Μίκελ Αρτέτα που φέτος έδειξαν τόσες και τόσες φορές ότι δεν τα παρατάνε με τίποτα (βλέπε ματς με Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπόρνμουθ, Άστον Βίλα) είχαν πετάξει «λευκή πετσέτα» από το 55′ κιόλας.

Έτσι, σε συνδυασμό με τη νίκη της Μάντσεστερ Σίτι επί της Έβερτον στο «Γκούντισον Παρκ» με 3-0 οι «κανονιέρηδες» ουσιαστικά αποχαιρέτισαν τα όνειρα που είχαν για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Ένας αποχαιρετισμός στα όπλα, όπως είχε γράψει και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Ωστόσο, πριν αυτό συμβεί οι Λονδρέζοι έζησαν ένα ωραίο και μοναδικό ταξίδι που ναι μεν έληξε άδοξα, αλλά, τους έδωσε πολλά μαθήματα. Τους έκανε πιο έμπειρους. Πιο σίγουρους. Πιο δυνατούς. Το ταξίδι για τη δική τους… Ιθάκη θα συνεχιστεί την επόμενη σεζόν, όμως, μέχρι τότε θα έχουν θυμούνται πόσο «ψήλωσαν» μέσα σε μερικούς μήνες.

Και αυτός δεν είναι ένας αποχαιρετισμός. Είναι ένα «εις το επανιδείν». It’s not a goodbye. It’s a see you later.

Η ήττα από την Μπράιτον δεν άλλαξε το… αποτέλεσμα

Ήταν σκληρό. Ήταν δύσκολο. Ήταν μία δυσάρεστη έκπληξη για την Άρσεναλ η εντός έδρας ήττα από την Μπράιτον. Ειδικά με τον τρόπο που ήρθε. Οι Λονδρέζοι ακόμη και στην κακή τους ημέρα στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσαν να είχαν σημειώσει ένα με δύο γκολ αν ήταν πιο εύστοχοι ή πιο τυχεροί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο γρήγορος τραυματισμός του Μαρτινέλι, αλλά και το δοκάρι του Τροσάρ θα μπορούσαν να είχαν γράψει αλλιώς την ιστορία.

Ωστόσο, αυτά τα σενάρια είναι τροφή για… σκέψη. Όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τον Μίκελ Αρτέτα με τους συνεργάτες του. Παρόλα αυτά ακόμη και τη νίκη να έπαιρνε η Άρσεναλ οι ελπίδες που θα είχε θα ήταν… μαθηματικές και σε καμία περίπτωση ουσιαστικές.

Μιας και η Μάντσεστερ Σίτι είχε πάλι το πάνω χέρι. Οι «πολίτες» που έχουν ξεχάσει τι πάει να πει γκέλα ή ήττα, βάσει λογικής, θα έκαναν το καθήκον στα εναπομείναντα ματς (Τσέλσι, Μπράιτον, Μπρέντφορντ) τους και θα τερμάτιζαν πάνω από τους Λονδρέζους. Είτε με λίγους, είτε με πολλούς βαθμούς διαφορά το αποτέλεσμα δεν θα άλλαζε: ο τίτλος θα πήγαινε στα χέρια του Πεπ Γκουαρντιόλα και των ποδοσφαιριστών του.

Που λένε ότι χάθηκε ο τίτλος

Όταν φτάνεις να είσαι μπροστά από τη Μάντσεστερ Σίτι με αρκετούς βαθμούς, όταν φτάνεις να παίζεις ποδόσφαιρο καλύτερο από εκείνη και να νικάς ομάδες που μέχρι πρότινος ήταν η αχίλλειος πτέρνα σου, τότε δείχνεις ότι έχεις τη στόφα του πρωταθλητή.

Αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσεις και κόντρα στους περσινούς πρωταθλητές. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν -και έχουν εν μέρει δίκιο- αρκετοί. Η Άρσεναλ στα μεγαλύτερα crash test κόντρα στους περσινούς πρωταθλητές, απέτυχε παταγωδώς. Από το παιχνίδι του Κυπέλλου μέχρι και τα δύο του πρωταθλήματος οι «κανονιέρηδες» όχι απλά ηττήθηκαν, αλλά, στην ουσία ποτέ δεν έβαλαν δύσκολα στους παίκτες της Σίτι.

Και αυτό είχε σίγουρα αντίκτυπο στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών της Άρσεναλ. Στα αποδυτήρια. Παντού. Και ας έλεγε ο Μπουκάγιο Σάκα λίγες εβδομάδες πριν το παιχνίδι του «Έτιχαντ»: «Είμαστε έτοιμοι για όλα. Δεν φοβόμαστε κανέναν και θα πάμε για να νικήσουμε». Αυτά στα λόγια, μιας και στις πράξεις φάνηκε η διαφορά του πρωταθλητή και εκείνου που θα θέλει να γίνει πρωταθλητής.

Που πραγματικά χάθηκε ο τίτλος για την Άρσεναλ!

Το ποδόσφαιρο είναι το πιο ωραίο και συναρπαστικό άθλημα του κόσμου, γιατί είναι απρόβλεπτο. Γιατί δεν νικάει πάντα ο καλύτερος ή αυτός που έχει ένα μεγάλο προβάδισμα.

Ο Απρίλιος ήταν ένας πολύ κακός μήνας για την Άρσεναλ με την ψυχολογική, αλλά και τη σωματική κούραση να φτάνουν πολύ ψηλά για τους παίκτες του Αρτέτα. Σχεδόν να τους… πνίγουν. Όπως και όταν μπήκε το «πρέπει» για νίκη δίπλα από κάθε ματς. Στα ματς με Λίβερπουλ και Γουέστ Χαμ η ομάδα του Βόρειου Λονδίνου ήταν μπροστά με δύο γκολ διαφορά. Όμως, δεν νίκησε σε κανένα από τα δύο.

Και αν το «Χ» στο «Άνφιλντ» θεωρείται καλό αποτέλεσμα -ειδικά από την ώρα και τη στιγμή που έχασαν εκεί μέσα τόσο η Σίτι όσο και η Γιουνάιτεντ- η ισοπαλία με τη Γουέστ Χαμ είναι -2  βαθμού εκτός προγράμματος. Ωστόσο, κανένα από τα δύο δεν μπορεί να συγκριθεί με την εντός έδρας ισοπαλία με τη Σαουθάμπτον και το 3-3 με τους «Άγιους» να έχουν δύο φορές προβάδισμα δύο τερμάτων.

Ένα αποτέλεσμα που πόνεσε πολύ την Άρσεναλ, μιας και λίγο καιρό αργότερα η Σαουθάμπτον έγινε η πρώτη ομάδα που υποβιβάστηκε για φέτος. Σε αυτά τα ματς επί της ουσίας η πρωταθλήτρια του 2004 γκρέμισε όλα όσα έχτιζε τόσο καιρό!

Trust the process

Ο Μίκελ Αρτέτα όσο καιρό είναι στην Άρσεναλ, πέρα από το Κύπελλο του 2020 και το Community Shield που ακολούθησε λίγο αργότερα, έχει ζήσει αρκετές πίκρες. Αρκετές δύσκολες βραδιές. Πολλή πίεση και ακόμη περισσότερη αμφισβήτηση.

Από τον πρόωρο αποκλεισμό του Europa League από τον Ολυμπιακό, μέχρι τις βαριές ήττες του καλοκαιριού του 2021 και τη χαμένη θέση για λίγο στους ομίλους του Champions League. Ο Ισπανός έχει δείξει ότι δεν… καταλαβαίνει. Ότι θα συνεχίσει να πιστεύει στους παίκτες και στον εαυτό του no matter what.

Τα λόγια του έχουν δείξει ότι γίνονται πράξεις. Έμπρακτα. Κάθε χρόνο η Άρσεναλ εμφανίζεται πιο δυνατή και πιο έμπειρο. Παθαίνει, αλλά μαθαίνει από τα λάθη της. Σίγουρα αυτό θα γίνει και φέτος, ό,τι και αν γράψει το κοντέρ στο τέλος.

Αν η πίστη μπορεί να μετακινήσει βουνά, τότε και ο Αρτέτα μπορεί να μετακινήσει την Άρσεναλ προς την Γη της Επαγγελίας. Αρκεί κάποιος να το(ν) πιστεύει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ