Με τη σεζόν να πλησιάζει στο τέλος της στην πληθώρα των αθλημάτων, το debut.gr ρώτησε και σας παρουσιάζει μερικά από τα πιο παράξενα "γούρια" απλών ανθρώπων, όταν παρακολουθούν την αγαπημένη τους ομάδα!

Γούρι. Μια λέξη παρεξηγημένη. Σίγουρα όμως και μια λέξη σημαντική στη ζωή ενός φίλου των σπορ. Απαραίτητη και κομμάτι της “ιεροτελεστίας” που αποτελεί η παρακολούθηση των αγώνων της -εκάστοτε- αγαπημένης ομάδας.

Με αφορμή το φινάλε της σεζόν -κυρίως σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ-, ρωτήσαμε, μάθαμε και καταγράψαμε ορισμένα από τα πιο “περίεργα γούρια” που μπορεί να συναντήσει κανείς στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Τι γούρι έχει ο κολλητός του γραφών; Τι προσέχει πολύ ένας φίλος του Γιώργου Ψύχα; Πόσα χρήματα και που… τα ποντάρει ένας “άρρωστος Ολυμπιακός”; Γιατί ένας φίλαθλος δεν βλέπει ποτέ την πρώτη περίοδο των αγώνων μπάσκετ της ομάδας του;

Παρακάτω ακολουθούν επιγραμματικά οι… παραξενιές ορισμένων φίλων των αρθρογράφων του debut.gr. και σίγουρα πολλοί από εσάς θα ταυτιστείτε με κάποια από δαύτα!

“Κλείνω την τηλεόραση από το 55′ μέχρι το 65′. Αυτό το δεκάλεπτο. Γιατί; Διότι σε ένα ευρωπαϊκό ματς του Παναθηναϊκού είχε πέσει το ρεύμα σε εκείνα τα λεπτά, και η ομάδα κατάφερε να ανατρέψει το σκορ! Από τότε μέχρι και σήμερα σε αυτό το δεκάλεπτο η οθόνη είναι μαύρη!” φίλος Γιώργου Ψύχα.

“Τι γούρι έχω; Δεν αλλάζω ποτέ το κανάλι κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου!” φίλος Γιώργου Ψύχα.

“Κάθομαι πάντα στην ίδια γωνία του καναπέ, και έχω αγκαλιά ένα μαξιλάρι. Δεν ασχολούμαι με το κινητό μέχρι το ημίχρονο και… πριν την έναρξη του ματς, ποντάρω πέντε ευρώ στην ήττα του -εκάστοτε- αντιπάλου του Ολυμπιακού!”  φίλος Μανώλη Μακρόπουλου.

“Πάντοτε τα παιχνίδια της αγαπημένης μου ομάδας τα βλέπω μόνος μου στο σπίτι. Αν αυτό δεν είναι εφικτό (πχ βρίσκομαι εκτός), τότε δεν παρακολουθώ ούτε λεπτό και κοιτάζω μόνο το τελικό αποτέλεσμα!” Μ.Μ.

“Όλα ξεκίνησαν σε ένα κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Έχασα την πρώτη περίοδο, και όταν άνοιξα την τηλεόραση ήμασταν μπροστά για πάνω από 10 πόντους. Τελικά, νικήσαμε εκείνο το ματς. Καταλαβαίνεις λοιπόν πως μέχρι και σήμερα η TV δεν παίζει τον αγώνα στο πρώτο δεκάλεπτο. Είτε πρόκειται για τελικό, είτε για ένα απλό παιχνίδι!” Α.Δ.

“Σε κάθε αγώνα που μπορώ να παρακολουθήσω, παραγγέλνω το ίδιο φαγητό από το ίδιο μαγαζί. Μια ημέρα δεν είχε ντελίβερι και πήγα ο ίδιος να παραλάβω την παραγγελία! Ευτυχώς η δουλειά μου έχει κυλιώμενο ωράριο και δεν τα βλέπω όλα γιατί αλλιώς θα… θέλαμε διατροφολόγο!” Λ.Κ. φίλος Μανώλη Μακρόπουλου

“Εγώ πάντα βλέπω τον αγώνα που με ενδιαφέρει στο σαλόνι μου. Και πάντα θέλω να έχω μαζί μου όλα τα πράγματα, κινητό, νερό, τα πάντα. Επίσης, αποφεύγω να κάνω άσκοπες μετακινήσεις.” Κωνσταντίνος Μητρόπουλος

“Νομίζω είναι κλασικό, κλισέ θα έλεγα. Δεν αλλάζω ποτέ θέση κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όμως πέραν αυτού, φροντίζω πάντα ο ήχος να είναι σε ένταση 35! Δεν ξέρω γιατί, αλλά εφόσον “πιάνει” τις περισσότερες φορές, το συνεχίζω!” Ε.Μ.

“Θα σου φανεί πολύ περίεργο. Η ιστορία έχει ως εξής: Χρόνια πίσω, όταν μοιραζόμουν το ίδιο δωμάτιο με την αδερφή μου, εκείνη είχε διαγώνισμα, ήθελε να διαβάσει, και εγώ φυσικά να δω τον αγώνα. Για να μην την ενοχλώ (φυσικά υπήρξε παρέμβαση του μπαμπά!) το έβαλα στη σίγαση. Από τότε λοιπόν, ναι, παρακολουθώ όλα τα παιχνίδια στο mute. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που τα περισσότερα τα βλέπω… μόνος (γέλια)!” Κ.Α.