Ρώμη: Μια πόλη γεμάτη αγάπη και ποδόσφαιρο!

Στη Ρώμη πήγα για δεύτερη φορά. Η πρώτη ήταν πίσω στο 2019, αλλά σε τελείως αντίθετη περίοδο• καλοκαίρι! Νομίζω πως μια τέτοια εποχή είναι ιδανική ώστε να μεταβεί κάποιος στη γειτονική πόλη. Μια πόλη πραγματικά πανέμορφη, αριστοκρατική, γεμάτη καφέ, φαγητό, ομορφιές και… ποδόσφαιρο!

Κατευθείαν στο Ολίμπικο!

Η πρώτη μέρα στη Ρώμη είχε Ολίμπικο. Προφανώς δε γινόταν να βρεθώ -ξανά- στην αιώνια πόλη και να μην πάω γήπεδο! Σάββατο λοιπόν (4/2) και μετά από τις πρώτες όμορφες βόλτες και τον καπουτσίνο στο κέντρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούν… Ολίμπικο!

Η διαδρομή από το κέντρο μέχρι το γήπεδο περιλαμβάνει μετρό και ύστερα μια όμορφη διαδρομή με τραμ. Φτάνοντας στον -τελικό- προορισμό και με ελάχιστο περπάτημα έρχεται η ώρα να δεις το επιβλητικό Ολίμπικο. Ένα γήπεδο που μπορεί να φιλοξενήσει πάνω από 80.000 θεατές! Ο δρόμος προς το στάδιο ήταν φυσικά γεμάτος με φίλους της Ρόμα, πλανόδιους που πουλούσαν προϊόντα της ομάδας αλλά και street food.

Πραγματική αγάπη για την ομάδα!

Αυτό που αντίκρισα όταν μπήκα στο γήπεδο δε θα το ξεχάσω ποτέ! Να τα πάρουμε όμως με σωστή σειρά. Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου η Ρόμα γνωρίζει ντροπιαστικό αποκλεισμό στο κύπελλο από την Κρεμονέζε (εντός). Τρεις ημέρες αργότερα φιλοξενεί την Έμπολι. Η ώρα είναι 16:50, ο αγώνας αρχίζει 18:00. Το γήπεδο είναι σχεδόν γεμάτο!

Οι φίλαθλοι τραγουδούν για την ομάδα. Μόλις οι παίκτες μπαίνουν για προθέρμανση γίνεται χαμός! Κατά τη διάρκεια αυτής, παίζει και ο πανέμορφος ύμνος της ομάδας. Ο αγώνας αρχίζει -έπειτα από μια εντυπωσιακή παρουσίαση της εντεκάδας- και στο 6’ η ομάδα του Μουρίνιο έχει ήδη βρει δύο γκολ! Ο αγώνας μπορεί να ολοκληρώνεται με αυτό το 2-0, ωστόσο οι φίλοι των «τζιαλορόσι» δε σταματούν λεπτό να τραγουδούν για την μεγάλη τους αγάπη.

Το βίντεο που ακολουθεί είναι σκέτη απόλαυση:

Οι κορυφαίοι στο …Βατικανό!

Δε γίνεται να βρεθείς στη Ρώμη και να μην πας στο Βατικανό. Το αυτόνομο κράτος μέσα στην πόλη που καθημερινά φιλοξενεί εκατομμύρια επισκέπτες. Κι όμως ακόμα και στο Βατικανό υπάρχει ποδόσφαιρο! Ναι, σε μια γωνία προς το τέλος της περιήγησης στα μουσεία, συναντά κανείς μια μεγάλη «βιτρίνα» με ποδοσφαιρικές φανέλες!

Και όχι οποίες κι οποίες αλλά… των κορυφαίων! Λιονέλ Μέσι, Πελέ και Ντιέγκο Μαραντόνα (κατά σειρά) κοσμούν τη συγκεκριμένη βιτρίνα.

Οι φανέλες φυσικά αποτελούν δώρο στον Πάπα, είναι υπογεγραμμένες και έχουν δοθεί στον ίδιο αυτοπροσώπως!

Η Ρώμη είναι -και ας μη της φαίνεται- ποδοσφαιρική πόλη!

Όταν κάποιος σκέφτεται τη Ρώμη αμέσως το μυαλό του πηγαίνει σε καφέ, μακαρόνια, πίτσα και gelato. Είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κάποιος πως μιλάμε για μια «ποδοσφαιρική πόλη». Κι όμως στην πράξη έτσι είναι. Παντού -κυρίως στο κέντρο- υπάρχουν μαγαζιά με προϊόντα ομάδων (ιταλικών και μη). Μπουτίκ της Ρόμα, της Λάτσιο, της Γιουβέντους.

Τοιχογραφίες του Τότι, συνθήματα και γενικότερα μια ατμόσφαιρα που δεν περνάει απαρατήρητη από έναν φίλο του αθλήματος. Και ειδικότερα όμως, έχοντας συνομιλήσει με ντόπιους κατάλαβα πως το ποδόσφαιρο είναι η ζωή τους!

Ο Ολυμπιακός και το εισιτήριο του γηπέδου!

Για το τέλος άφησα δύο πολύ ωραίες ιστορίες από το ταξίδι μου. Η πρώτη χρονικά είναι την ημέρα του αγώνα. Καθώς φτάσαμε στο ξενοδοχείο και τακτοποιηθήκαμε, ο υπεύθυνος της reception πρόσεξε τη φανέλα του Τότι που φορούσα. Αμέσως με ρώτησε αν θα πάω στο γήπεδο και μόλις του είπα «ναι» με απογοήτευση είπε «Ήθελα και εγώ να πάω αλλά δεν βρήκα εισιτήριο!»

Η δεύτερη ιστορία είναι η εξής. Την τρίτη ημέρα βρέθηκα σε κατάστημα γνωστής αθλητικής εταιρίας και καθώς ήμουν στο ταμείο για να πληρώσω ο πωλητής ζήτησε το μειλ μου. Αφού του το έδειξα με ρώτησε αν είμαι από Ελλάδα. Του απάντησα θετικά και αμέσως εκφώνησε «ωωω, Ολυμπίακος!!»

Σκέφτηκα αμέσως πόσο χάλια τα έχουμε κάνει στη χώρα μας, όμως ακόμη υπάρχει αναγνώριση…