Ο Ολιβιέ Ζιρού με το γκολ του έστειλε τη Γαλλία στα ημιτελικά του Μουντιάλ και ο Μανώλης Μακρόπουλος αναρωτιέται πότε θα ασχοληθούμε μαζί του.

Ο Ζιρού πάντα είναι εκεί. Είτε σε συλλογικό, είτε σε εθνικό επίπεδο. Το βράδυ του Σαββάτου (10/12) ήταν ξανά στη σωστή θέση. Πρόλαβε τον Χάρι Μαγκουάιρ -βρήκε και στην πλάτη του η μπάλα- και με το κεφάλι έκανε ασίστ την εξαιρετική σέντρα του Γκριζμάν!

Η Γαλλία προκρίθηκε για φορά στα ημιτελικά της διοργάνωσης και θα αντιμετωπίσει στις 21:00 την Τετάρτη (14/12) το Μαρόκο με στόχο τον τελικό και το repeat.

Άλλο λάμψη, άλλο κλάση!

Ο Ζιρού ποτέ στην καριέρα του δεν είχε τη «λάμψη» των συναδέλφων του. Ποτέ του δεν «τραβούσε τα φλας» της δημοσιότητας. Σπανίως ακούγεται ή γράφεται κάποιο ξεχωριστό κομμάτι για εκείνον.

Υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές που έχουν τη «λάμψη», έχουν αυτό το σταριλίκι, αλλά δεν έχουν την κλάση του Ολιβιέ Ζιρού. Μια κλάση τόσο μεγάλη και διαχρονική, που τον έχρισε πρώτο σκόρερ όλων των εποχών στην εθνική Γαλλίας.

https://twitter.com/brfootball/status/1599429431520800768

Βλέπει μόνο το γήπεδο!

Ο Ζιρού ποτέ δεν προκάλεσε με δηλώσεις του. Ποτέ δεν βγήκε να πει κάτι εγκωμιαστικό για τον εαυτό του. Ποτέ δε μίλησε με θαυμασμό για τα γκολ του. Ο Ζιρού είναι πάντα εκεί. Όσο τα χρόνια περνάνε, εκείνος βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή. Και ας μην είναι το πρώτο όνομα. Και ας μιλάνε όλοι για τον Κιλιάν Εμπαπέ και τον Καρίμ Μπενζεμά.

Ο Ζιρού πριν το Μουντιάλ ήξερε πως δύσκολα θα έπαιρνε χρόνο συμμετοχής. Όμως η «θεία δίκη» σε ανταμείβει πάντα. Όχι, κανείς δεν ήθελε ο Μπενζεμά να χάσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ποιος όμως δε χαίρεται με τα επιτεύγματα του Ζιρού; Ποιος, είτε οπαδός των «Τρικολόρ» είτε άλλης χώρας δεν είπε: «Ναι ρε μάγκα, το αξίζεις» όταν στο παιχνίδι με την Πολωνία άνοιξε το σκορ και ξεπέρασε τον Ανρί;

Ολιβιέ Ζιρού © EPA

Ζιρού και Γκριεζμάν οδηγούν!

Αυτός, μαζί με τον Αντουάν Γκριζμάν οδηγούν τη Γαλλία στο δρόμο για την κούπα. Ναι, ο Κιλιάν Εμπαπέ κάνει και αυτός φοβερά πράγματα. Είναι όμως η λάμψη. Είναι το φανταστικό πιάτο που τρως και μένεις με ανοιχτό το στόμα. Πίσω όμως στην κουζίνα ο Ζιρού και ο Γκριζμάν κάνουν όλη τη δουλειά για να βγει αυτό το αποτέλεσμα.

Στο ματς με την Αγγλία την έκαναν και με το παραπάνω, σε σημείο που…οι θαμώνες του εστιατορίου τους φώναξαν έξω για να τους αποδώσουν τα εύσημα. Αν η Γαλλία καταφέρει κάτι που έχει να συμβεί από το 1962, τότε είμαι βέβαιος πως ο Εμπαπέ θα τραβήξει πάνω του τους πάντες, και μαζί το βραβείο που δίνεται στον κορυφαίο του τουρνουά. Βέβαιος είμαι όμως πως ξανά θα χρειαστεί η συμβολή του τεράστιου Ολιβιέ Ζιρού!