Μουντιάλ: Η μάχη της Βέρνης

Στις 27 Ιουνίου 1954, ο πολυαναμενόμενος προημιτελικός του Μουντιάλ μεταξύ της χρυσής γενιάς της Ουγγαρίας και της Βραζιλίας είχε τέτοια εξέλιξη, και τα τελευταία στάδια του ήταν τόσο έντονα, που έμεινε στην ιστορία ως “Η μάχη της Βέρνης”.

Η φάση των ομίλων

Πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1954 στην Ελβετία, η Ουγγαρία είχε αναδειχθεί Ολυμπιονίκης στο Ελσίνκι το 1952 και είχε δημιουργήσει ένα απίστευτο αήττητο σερί 32 αγώνων. Το σερί  περιελάβανε  θριάμβους, όπως το 6-3 απέναντι στην Αγγλία στο Γουέμπλεϊ το 1953. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που οι Άγγλοι είχαν ηττηθεί εντός έδρας από ομάδα εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου.

Διέθεταν παίκτες όπως ο Νάντορ Χιντεγκούτι, ο Ζόλταν Τσίμπορ, Σάντορ Κότσις και ο “καλπάζων ταγματάρχης”, Φέρεντς Πούσκας. Οι Ούγγροι ήταν σε εντυπωσιακή φόρμα όταν έφτασαν στην Ελβετία.  Συνέτριψαν τη Δημοκρατία της Κορέας με 9-0 στον εναρκτήριο αγώνα του ομίλου τους. Ο επόμενος αγώνας είχε ίδια κατάληξη, αφού διέλυσαν τη Δυτική Γερμανία με 8-3.

Εν τω μεταξύ, οι Βραζιλιάνοι προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές τους μετά την ήττα ήττα με 2-1 από την Ουρουγουάη στον τελικό και καθοριστικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1950. Έναν αγώνα που τους αρκούσε και η ισοπαλία για να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές. Η Βραζιλία προκρίθηκε από τη φάση των ομίλων νικώντας το Μεξικό με 5-0 και αποσπώντας ισοπαλία 1-1 από τη Γιουγκοσλαβία. Έτσι, κλήθηκε να αντιμετωπίσει στον προημιτελικό την Ουγγαρία. Ο αγώνας θεωρήθηκε από τους Βραζιλιάνους και τους οπαδούς  ως μια πραγματική ευκαιρία για εκδίκηση για την ήττα με 4-0 στο Μαρακανά τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Ο προημιτελικός που έμεινε στην ιστορία

Σε ένα παιχνίδι που διεξήχθη υπό καταρρακτώδη βροχή, οι Ούγγροι χρειάστηκαν μόλις επτά λεπτά για να αποκτήσουν προβάδισμα δύο τερμάτων.  Ωστόσο, ο Τζάλμα Σάντος σκοράρει και έκανε το 2-1 πριν το ημίχρονο. Η βίαιη συμπεριφορά και οι καυγάδες στο δεύτερο ημίχρονο ανάγκασαν τον Άγγλο διαιτητή Άρθουρ Έλις να αποβάλει τρεις παίκτες, με την Ουγγαρία τελικά να κερδίζει με 4-2. Συνολικά δόθηκαν 42 φάουλ,2 πέναλτι, 4 κίτρινες και 3 κόκκινες κάρτες. Το κακό κλίμα συνεχίστηκε και μετά το τέλος του αγώνα, με τους Βραζιλιάνους παίκτες να εισβάλλουν στα αποδυτήρια των Ούγγρων.

Ο διαιτητής του αγώνα σχολίασε: “Νόμιζα ότι θα ήταν το καλύτερο παιχνίδι που θα έβλεπα ποτέ. Ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Αλλά συμπεριφέρθηκαν σαν ζώα. Ήταν ντροπή. Αυτό ήταν μια μάχη- ένας βίαιος, άγριος αγώνας“. Ο προπονητής της Ουγγαρίας, Γκούσταβ Σεμπές,  χρειάστηκε τέσσερα ράμματα για ένα τραύμα στο πρόσωπο. Ο ανταποκριτής των Times έγραψε: “Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει τόσο σκληρά μαρκαρίσματα, ακολουθούμενα από απειλητικές και πονηρές συμπεριφορές, όσο ο διαιτητής ήταν απασχολημένος αλλού”.

Η αποτυχία της θρυλικής Ουγγαρίας

Με επικεφαλής τους Κόσιτς και Πούσκας , η Χρυσή Γενιά της Ουγγαρίας έφτασε στον τελικό, αλλά έχασε από τη Δυτική Γερμανία, και πάλι στη Βέρνη. Το θαύμα της Βέρνης, όπως έγινε γνωστός ο τελικός, εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος της Δυτικής Γερμανίας την εκτόξευσε στην παγκόσμια ελίτ, όπου παρέμεινε έκτοτε. Ωστόσο, για τους Ούγγρους ήταν το τέλος μιας εποχής που είχε φωτιστεί από την κατάκτηση των Ολυμπιακών Αγώνων και κάποιες αξιόλογες νίκες, αλλά που δεν κατάφερε να φέρει τον τίτλο που είχε μεγαλύτερη σημασία.

Η λεγόμενη Magnificent Magyars, που καταγράφηκε ως η καλύτερη εθνική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου από το BBC, σημείωσε μεταξύ 1950 και 1956 42 νίκες, 7 ισοπαλίες και μόλις μία ήττα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Το καλύτερο ρεκόρ εθνικής ομάδας στην ιστορία. Τους πιστώνεται η επιτυχής εφαρμογή μιας πρώιμης μορφής “ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου”. Ένα στυλ παιχνιδιού που χρησιμοποιήθηκε αποτελεσματικά από τους Ολλανδούς τη δεκαετία του 1970.