Το Debut.gr μίλησε με τον άνθρωπο που έκλεισε το deal του… αιώνα στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Τον Μάριο Μπίλιο!

Άλλο ΠΑΕ και άλλο ερασιτεχνική ομάδα. Άλλο οπαδός που υποστηρίζει τον σύλλογο της γειτονιάς που γεννήθηκε και μεγάλωσε και άλλο οπαδός με χρέη… παράγοντα. Ο Μάριος Μπίλιος τα είδε όλα και τα έζησε όλα για όσο καιρό ήταν στη διοίκηση της Καλλιθέας.

Και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό. Το DEBUT.GR βρήκε και μίλησε με τον άνθρωπο που… ευθύνεται για ένα από τα πιο μεγάλα και τρανταχτά deal που έχουν γίνει από καταβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Μιας και η Καλλιθέα εδώ και περίπου έναν χρόνο ανήκει σε Ελληνοαμερικάνους ιδιοκτήτες που έχουν πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Ο Μάριος Μπίλιος ήταν πιο τυχερός απ’ όσο περίμενε: «Τώρα μπορούμε να πούμε ότι το timing και η συγκυρία ήταν σχεδόν απίστευτα. Το ότι βρέθηκε ένας άνθρωπος, τεράστιο οικονομικό μέγεθος, να ενδιαφερθεί για την Καλλιθέα, φάνηκε απίστευτο.

Όταν μου το είπαν ότι θέλουν να αναλάβουν την ομάδα σκέφτηκα: “Καλά, τρελός είναι ο άνθρωπος. Είπα ότι μου κάνουν πλάκα. Τίποτα τρελοί θα είναι και βρήκαν το τηλέφωνό μου και ήθελαν απλά να μου κάνουν πλάκα”. Αλλά βέβαια είχαμε και την τύχη με το μέρος μας».

Αυτά και άλλα πολλά είπε στην κουβέντα που έκανε με το DEBUT.GR!

Αναλυτικά το πρώτος μέρος της συνέντευξης του Μάριου Μπίλιου:

– Το κεφάλαιο Καλλιθέα πως και πότε ξεκίνησε για εσάς;

«Το κεφάλαιο Καλλιθέα ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια περίπου. Ήμουν στον πρόεδρο για περίπου δέκα χρόνια, αλλά και πιο πριν παίκτης του. Εκείνη την περίοδο και λίγο πριν δώσω την ομάδα κάποιοι άνθρωποι της Καλλιθέας, μιας και ο σύλλογος είχε μεγάλα θέματα, υπήρχε διοικητικό κενό τεράστιο.

Κάποιοι παράγοντες της Καλλιθέας εν έτει 2018 προσέγγισαν, τόσο εμένα, όσο και τον Άγγελο, προκειμένου να την αναλάβουμε. Άλλωστε είμαστε γέννημα- θρέμμα και οι δύο της Καλλιθέας. Την αγαπάμε την ομάδα, αλλά και την περιοχή. Την πονάμε. Η ομάδα τότε ήταν στην τρίτη κατηγορία και μάλιστα τελευταία. Ήταν στα πρόθυρα να πέσει στο τοπικό.

Μπήκαμε στην ομάδα για να τη σώσουμε και τη σώσαμε. Από τότε και μετά κολλήσαμε το… μικρόβιο. Σώσαμε την τελευταία αγωνιστική στη Σαντορίνη. Την πρώτη σεζόν μείναμε στη Γ εθνική. Μετά την ανεβάσαμε. Στην ουσία κάναμε μία σωτηρία και δύο ανόδους».

-Από τον κόσμο λάβατε τη στήριξη που θέλατε να δείτε; 

«Είμαι ικανοποιημένος. Είχαμε την στήριξη του κόσμου σε αυτό το εγχείρημα που κάναμε. Η Καλλιθέα δεν ήταν ποτέ μία ομάδα που γέμιζε το γήπεδο. Αλλά δεν έχω κανένα παράπονο από τον κόσμο και τα παιδιά που μας στήριξαν από την πρώτη ημέρα όταν και αναλάβαμε την ομάδα.

Τα παιδιά μας στήριξαν. Και ατομικά και σαν ομάδα. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πέσαμε και πάνω στην περίοδο του κορονοϊού, όπου το γήπεδο ήταν κλειστό. Δεν έχουμε παράπονο. Για τα δεδομένα της Καλλιθέας όλα ήταν μία χαρά.

Επίσης, το καλό στην όλη υπόθεση είναι ότι τόσο οι οπαδοί, όσο και η νέα διοίκηση αναγνωρίζει το έργο μας. Και πόσο δύσκολο ήταν αυτό. Μπορεί να ακουστεί εγωιστικό, αλλά στο πιο δύσκολο σημείο της σύγχρονης ιστορίας της, καταφέραμε να πάμε την ομάδα στη Super League 2.  Αλλά στην ουσία ήταν ένας άθλος αν το καλοσκεφτείς…».

-Θα είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία της Καλλιθέας αν η ομάδα δεν είχε καταφέρει να σωθεί στο τέλος εκείνης της σεζόν; Μπορεί να μην την είχαν αναλάβει οι νέοι ιδιοκτήτες από την Αμερική;

«Το θεωρώ απίθανο. Αν έπεφτε η ομάδα στα τοπικά των Αθηνών, μετά είναι αρκετά δύσκολο να ανέβεις. Εμείς θα παραμέναμε στον σύλλογο ό,τι και αν είχε συμβεί. Βέβαια, τώρα το λέω εκ του ασφαλούς. Ωστόσο, νομίζω πως οι προθέσεις μας ήταν τέτοιες που ακόμη και μία τέτοια δυσκολία δεν θα μας τις άλλαζε.

Βέβαια, είχαμε και την τύχη μαζί μας. Αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι το timing και η συγκυρία ήταν σχεδόν απίστευτα. Το ότι βρέθηκε ένας άνθρωπος, τεράστιο οικονομικό μέγεθος, να ενδιαφερθεί για την Καλλιθέα, φάνηκε απίστευτο.

Όταν μου το είπαν ότι θέλουν να αναλάβουν την ομάδα σκέφτηκα: “Καλά, τρελός είναι ο άνθρωπος. Είπα ότι μου κάνουν πλάκα. Τίποτα τρελοί θα είναι και βρήκαν το τηλέφωνό μου και ήθελαν απλά να μου κάνουν πλάκα”. Αυτά ήταν τα πρώτα πράγματα που είπα και σκέφτηκα. Τελικά δεν ήταν πλάκα και η ομάδα είναι στο σωστό μονοπάτι. Είναι σε χέρια που δεν χρειάζεται να ανησυχεί για πολλά χρόνια».

-Πέρα από το ενδιαφέρον από την Αμερική υπήρξαν άνθρωποι του τόπου και του Δήμου, ώστε να βοηθήσουν τον σύλλογο; 

«Δεν έχω κανένα παράπονο από τον Δήμο. Όσα χρόνια ήμασταν εμείς στον σύλλογο μας βοήθησαν με πολλούς τρόπους. Πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Με όποια “όπλα” μπορεί να είχε ο Δήμος. Πάντα στο μέτρου του δυνατού μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε σχέση με τα πιο παλιά χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ.

Ό,τι διευκόλυνση μπορούσε να μας κάνει ο Δήμος, μας την έκανε. Δεν έχω κανένα παράπονο. Ήταν κοντά μας. Όπως και με το βοηθητικό γήπεδο».

-Υπήρξαν άλλοι επενδυτές που να σας «ενόχλησαν», ώστε να αναλάβουν εκείνοι τις τύχες της Καλλιθέας; 

«Ναι υπήρχε ενδιαφέρον. Αλλά φιλολογικό. Στη θεωρία. Στην πράξη δεν υπήρχε κάποια σοβαρή πρόταση. Το μόνο και ουσιαστικό ενδιαφέρον ήταν εκείνο των Αμερικάνων. Και νομίζω ήταν η καλύτερη περίπτωση για το μέλλον της Καλλιθέας».

-Η προηγούμενη διοίκηση πριν από εσάς τι είχε αφήσει πίσω της;

«Δυστυχώς η προηγούμενη διοίκηση άφησε πίσω της πάρα πολλά χρέη. Εμείς το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να έρθουμε σε διακανονισμό με όλους εκείνους που υπήρχαν οφειλές. Και το καταφέραμε. Το κάναμε.

Η ομάδα πήγε στα χέρια των Αμερικάνων με ένα πολύ μικρό ποσό χρεών. Το οποίο ήδη το έχουν “ξεκαθαρίσει”. Πλέον η ομάδα δεν χρωστάει πουθενά και σε κανέναν. Ο σκοπός μας ήταν να κρατήσουμε τον σύλλογο στις επαγγελματικές κατηγορίες και τα καταφέραμε».

-Εσείς τι έχετε να θυμάστε από τα τέσσερα χρόνια που ήσασταν στην Καλλιθέα;

«Μένει το άγχος, η πίεση. Αλλά και η ικανοποίηση που στο τέλος τα καταφέραμε, γιατί πήραμε την ομάδα της πόλης μας την κρατήσαμε ζωντανή. Τα έξοδα ήταν πολλά και δεν θα το κρύψω, οπότε αυτό από μόνο του φέρνει μεγάλο άγχος. Αλλά η γεύση που μένει είναι γλυκιά στο τέλος, γιατί τα καταφέραμε.

Αν δεν τα είχαμε καταφέρει τότε θα ήμασταν απογοητευμένοι προφανώς και θα μας έμενε το άγχος και η ταλαιπωρία, όπως μπορεί κανείς να καταλάβει. Και είμαστε διπλά χαρούμενοι γιατί προσελκύσαμε έναν μεγάλο επενδυτή. Πραγματικά ο Θεός μας βοήθησε!

Εμείς ακόμα δεν ασχοληθούμε ξανά με την ομάδα, που μακάρι να φανούμε αχρείαστοι, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι οι επενδυτές που ήρθαν θα μείνουν για πάντα. Εμείς καλώς ή κακώς θα μείνουμε στην ιστορία γιατί εμείς ήμασταν εκείνοι που καταφέραμε να βγάλουμε αλώβητη την Καλλιθέα στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας της.

Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό σε μερικούς. Αλλά έτσι είναι η πραγματικότητα. Νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου. Πήραμε την ομάδα λίγο πριν το τοπικό και αν είμαστε και λίγο τυχεροί θα την δούμε άμεσα να παίζει στη Super League».

-Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι από την ώρα και τη στιγμή που αναλάβατε την Καλλιθέα; Ο διακανονισμός των χρεών; Να βρείτε χορηγούς; Ή να βρείτε παίκτες για να δημιουργήσουν ένα ανταγωνιστικό σύνολο;

«Όλα αυτά μαζί. Εγώ δεν είχα εμπειρία από μία τέτοια ομάδα, μιας και ήμουν παράγοντας σε έναν ερασιτεχνικό, αλλά ιστορικό σύλλογο, όπως είναι ο Ίκαρος Καλλιθέας. Ήταν ένα μεγάλο βήμα για εμένα. Η ΠΑΕ είναι μεγάλο… καράβι. Στην αρχή μου φαινόταν… βουνό.

Αλλά από την ώρα και τη στιγμή που μπαίνεις στη μάχη πρέπει να παλέψεις. Στην ουσία έπρεπε να φτιάξουμε μία ομάδα από το μηδέν. Μία ομάδα από νέα βάση. Οι παράγοντες του ποδοσφαίρου που ασχολούνται στην Ελλάδα με ομάδες σε τέτοιες κατηγορίες για εμένα είναι ήρωες! .

-Κατηγορίες όπως η Super League 2 και η Football League είναι «βρώμικες» κατηγορίες; Μιας και έχουν ακουστεί και γραφτεί πολλά στο παρελθόν για όλα όσα συμβαίνουν εκεί.

«Είναι έτσι. Και αυτό συμβαίνει γιατί τις θέλουν “βρώμικες” κατηγορίες. Όταν ένας υγιής παράγοντας ξέρει ότι πρέπει να βάλει 100.000 ευρώ και ακόμα περισσότερα χωρίς να βρει ή να δει κάποια έσοδα είτε από το κράτος, είτε από τις χορηγίες που υπάρχουν -αλλά είναι λίγες- τότε πρέπει να καταφύγει σε… άλλους τρόπους.

Θα κοιτάξουν να παίξουν τα παιχνίδια της ομάδας τους στο στοίχημα. Καλώς ή κακώς έτσι είναι η πραγματικότητα. Αλλά δεν φροντίζει το Κράτος να το διορθώσει αυτό. Δεν κοιτάζει το Κράτος να τον διώξει αυτόν τον άνθρωπο.  Κάποιος παράγοντας δεν παίζει την ομάδα του στο στοίχημα για να… οικονομήσει. Το κάνει αυτό, προκειμένου να μπορεί να πληρώσει τους παίκτες του.

Αυτό στο τέλος, όμως, καταστρέφει την ομάδα. Μιας και αν μπεις στα αποδυτήρια και πεις στους παίκτες “σήμερα θα χάσετε” ή “σήμερα πρέπει να έρθει διπλό ημίχρονο και άσσο τελικό”, τότε αυτομάτως διαλύεις την ομάδα σου.  Αυτός ο τρόπος ναι μεν πρόσκαιρα μπορεί να σώσει την ομάδα, αλλά, σε βάθος χρόνου την καταστρέφει».

-Εσάς σας προσέγγισε ποτέ κανείς για ένα «καλύτερο αποτέλεσμα»;

«Ευθέως δεν μου είχε συμβεί. Όμως, απ’ έξω- απ’ έξω είχε γίνει κάτι τέτοιο. Αλλά, όποιος βγει να πει ότι δεν συμβαίνει τότε είναι ψεύτης. Και για να είμαστε ειλικρινείς στο 100% δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία σαν Καλλιθέα να “δώσουμε” κάποιο αποτέλεσμα, γιατί εμείς ήμασταν άνετοι.

Πάντα είχαμε άγχος για τη νίκη και το αποτέλεσμα. Πάντα παίζαμε μέχρι την τελευταία αγωνιστική για τους στόχους μας. Μία ομάδα για να “δώσει” ένα παιχνίδι πρέπει να είναι ψιλο- αδιάφορη βαθμολογικά. Εμείς για τέσσερα χρόνια δεν δώσαμε ούτε ένα αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι (γέλια). Και να θέλαμε να κάνουμε κάτι πάντα η ομάδα έπρεπε να παίζει για τη νίκη για να πάρει βαθμούς. Αλλά όπως είπα δεν υπάρχουν… Άγιοι άνθρωποι σε αυτές τις κατηγορίες».

-Στα τέσσερα χρόνια που ήσασταν στην Καλλιθέα βρήκατε ανθρώπους ή είδατε ανθρώπους που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αγάπη σας για τον σύλλογο;

«Σε εμάς δεν συνέβη αυτό. Σε άλλες ομάδες μπορώ να σας πω ότι έγινε. Ξέρω ανθρώπους, ξέρω παράγοντες, αλλά δεν μπορώ να πω τα ονόματα, που συνέβη αυτό. Σε εμάς όχι. Εμείς κάναμε το κέφι μας και βοηθήσαμε την ομάδα έχοντας αγνές προθέσεις.

Ωστόσο, όταν είσαι σε έναν χώρο, όπου όλα και όλοι μοιάζουν ύποπτοι, τότε κάνεις πολλές σκέψεις και μπαίνεις σε υποψίες. Όταν σε βλέπουν να ασχολείσαι σκέφτονται “αυτός για να το κάνει αυτό, κάποιο λόγο θα έχει. Ή λαμόγιο είναι. Ή για το στοίχημα θέλει την ομάδα. Ή τρελός είναι, ή ακόμα και να ξεπλύνει χρήμα”. Το ίδιο το κράτος το έχει απαξιώσει όλο αυτό.

Η τωρινή διοίκηση της Καλλιθέας έχει μία άλλη φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Έχει στο μυαλό της καινοτόμα πράγματα. Δεν θέλει να αλλάξει μόνο την Καλλιθέα, αλλά γενικότερα το ποδόσφαιρο. Και καλά κάνει… ».

-Τι θα πρέπει να αλλάξει για να αναβαθμιστεί το πρωτάθλημα της δεύτερης Εθνικής κατηγορίας; Να ενωθούν όλες οι ομάδες και να φτιάξουν ένα σχέδιο; Ή να έρθει ένα πλάνο από το Κράτος;

«Μόνο αν κάτσουν όλες οι ομάδες και βρουν ένα σχέδιο μπορεί αυτό να αλλάξει. Βλέπουμε ο κακός χαμός που γίνεται φέτος στη Super League. Και αυτό γιατί συμβαίνει; Μα προφανώς για το ποιος θα ελέγχει τη διαιτησία. Μπορεί να βραχυπρόθεσμα να επωφελούνται κάποιοι αλλά μακροπρόθεσμα κάνουν κακό σε όλο το “προϊόν.

Κάτι που φαίνεται και από τις ομάδες που μας εκπροσωπούν στην Ευρώπη. Πλέον δεν μπορούν να σταθούν. Και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και θα συμβαίνει για πολλά χρόνια. Το επίπεδο έχει πέσει πολύ. Ακόμα και ο Παναθηναϊκός που έχει μία καλά δουλεμένη ομάδα, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, επειδή έχει πέσει τόσο το επίπεδο νομίζουμε ότι είναι η… Μπαρτσελόνα».

-Ποιο είναι το μέλλον της Καλλιθέας όσον αφορά τις ακαδημίες της;

«Όποιος δει την Καλλιθέα θα καταλάβει ότι το ελληνικό στοιχείο είναι κυρίαρχο. Κάτι που δεν βλέπουμε ακόμα και από τις “μεγάλες” ομάδες της Super League. Ή ακόμα και από τους συλλόγους της επαρχίας.

Τώρα όσον αφορά την Καλλιθέα γίνεται πολύ καλή δουλειά στις ακαδημίες της. Τον τελευταίο 1,5 χρόνο δύο με τρία παιδιά κάνουν εξαιρετική δουλειά. Στην ουσία είναι και οπαδοί της ομάδας. Αν συνεχίσουν έτσι αυτή τη δουλειά, τότε μπορώ να σας πω ότι οι ακαδημίες της Καλλιθέας στα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια θα είναι από τις κορυφαίες στην Ελλάδα.

Δεν θα είναι στο επίπεδο του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού. Αλλά σίγουρα θα είναι εκεί κοντά!».

-Το πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο είναι το πλάνο ή να υπάρχουν χρήματα; 

«Όταν υπάρχει οικονομική άνεση τότε μπορεί να τηρηθεί το πλάνο. Για να μην στηρίζετε η ομάδα μόνο στον επενδυτή, αλλά να μπορεί να κρατηθεί και να έχει υγεία! Είναι τρομερή ευκαιρία για την Καλλιθέα, ώστε τώρα που διαθέτει έναν επενδυτή με μεγάλη οικονομική επιφάνεια να φτιάξει κάτι που θα μπορέσει να το έχει για πολλά χρόνια. Ακόμη και αν τύχει να φύγει η τωρινή διοίκηση από εκείνη».

-Αν δεν είχαν εμφανιστεί οι επενδυτές από την Αμερική η Καλλιθέα σε ποια κατηγορία θα ήταν και με ποιους;

«Η λογική λέει ότι θα ήμασταν σε αυτή την κατηγορία. Αλλά η κατάσταση για εμάς θα ήταν πολύ δύσκολη. Για να επιβιώσει κάποιος στη Super League 2 υπάρχει οικονομική ζημιά στο 100%!

Οι ομάδες που μπορούν να επιβιώσουν οικονομικά σε αυτή την κατηγορία είναι: η Κηφισιά, η Καλλιθέα, η Καλαμάτα και ο Απόλλωνας. Άντε ακόμη μία- δύο. Οι υπόλοιπες θα είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Για εμένα το ιδανικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι είτε είσαι στη Super League 1, είτε στη Γ Εθνική. Η Super League 2 για εμένα δεν είναι απλά η χειρότερη κατηγορία στην Ελλάδα. Αλλά και η χειρότερη κατηγορία σε όλη την Ευρώπη.

Μία ομάδα που έχε οικονομικό πλάνο λέει είτε θα μείνει για δύο με τρία χρόνια εκεί, είτε θα πέσει κατηγορία».

-Για τις αντιδράσεις του κόσμου της Καλλιθέας για το σήμα, τις φανέλες και την ονομασία του συλλόγου…

«Στην αρχή και εγώ ήμουν επιφυλακτικός με όλες τις αλλαγές που ήθελε η νέα διοίκηση να κάνει. Το καινούργιο πάντα δημιουργεί αντιδράσεις. Το σήμα του ερασιτέχνη ήταν και παραμένει το ίδιο. Άλλωστε και η νέα διοίκηση δεν είπε κάτι όσον αφορά αυτό το σήμα.

Όταν βλέπεις έναν Κολοσσό να έχει πρόθεση να φτιάξει κάτι μεγάλο, τότε κάνεις κάποιες υποχωρήσεις. Η νέα διοίκηση έχει ένα πολύ ωραίο πλάνο για τον σύλλογο. Σίγουρα και εμένα στην αρχή μου ξένισε το νέο σήμα. Το “Athens” είναι απλά και μόνο για διαφημιστικούς λόγους. Οι άνθρωποι το είχαν πει εξ αρχής ότι ήθελαν να το αλλάξουν.

Ωστόσο, για εμένα, αλλά και για τον απλό κόσμο δεν αλλάζει κάτι. Η ομάδα ήταν και είναι η Καλλιθέα. Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να καταλάβω εν μέρει την αντίδραση του κόσμου και αυτό γιατί αυτή η αλλαγή δεν έγινε σταδιακά. Έγινε κάπως απότομα και γρήγορα. Το έχω πει και σε πολλά παιδιά που μιλάμε… Είναι αλλιώς να είσαι μέσα στη διοίκηση της Καλλιθέα και αλλιώς να είσαι οπαδός της.

Και εγώ ήμουν οπαδός της πριν αναλάβω τη διοίκηση. Αν δεν το ζούσα όλο αυτό που έζησα τα τέσσερα χρόνια μπορεί και εγώ να είχα αμφιβολίες και να ήμουν αρνητικός. Αυτή η διοίκηση ήρθε για να βάλει εκατομμύρια ευρώ. Οπότε λογικό και επόμενο να θέλει να κάνει κάποιες αλλαγές και να φτιάξει κάποια πράγματα έτσι όπως τα έχει κατά νου. Αν τα παιδιά είχαν δει από μέσα πως ήταν οι καταστάσεις, τότε θα καταλάβαιναν ότι η καλύτερη λύση είναι οι Αμερικάνοι.

Αν δεν ήταν οι Αμερικάνοι, τότε η επόμενη λύση ήταν η Καλλιθέα να παίζει Γ’ Αθηνών. Οι ακαδημίες της Καλλιθέας είναι ακόμα με το παλιό το σήμα. Για εμπορικούς απλά και μόνο λόγους μπήκε το “Athens” μπροστά. Ο ερασιτέχνης είχε και έχει το ίδιο σήμα με τα πέντε αστέρια».

-Θα έπρεπε η νέα διοίκηση της Καλλιθέας να έχει έναν άνθρωπο που θα ξέρει από… παρασκήνια σε αυτή την κατηγορία; 

«Η νέα διοίκηση της Καλλιθέας είναι μακριά από τέτοια πράγματα. Αλλά αυτό είναι και καλό και κακό ταυτόχρονα. Έχουν ένα πλάνο. Δεν τους απασχολεί το παρασκήνιο και η ομάδα μπορώ να σας πω ότι δουλεύει άκρως επαγγελματικά».