Ο Ρότζερ Φέντερερ αποφάσισε στα 41 του να βάλει τέλος στην καριέρα του και μαζί να δώσει ένα τέλος στην θρησκευτική εμπειρία που έζησαν οι εκατομμύρια οπαδοί του.

Μία θρησκευτική εμπειρία. Έτσι, θα περιέγραφα την εμπειρία που έζησα ως ένας εκ των πιο φανατικών οπαδώντου Ρότζερ Φέντερερ. Αυτό το ταξίδι ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου του 2011 όταν έκανα zapping στην τηλεόραση και έτυχε να πέσω σε ένα αγώνα του Φέντερερ στους πρώτους γύρους του Ρολάντ Γκαρός. Τότε απλά γνώριζα το όνομα του Ελβετού, όπως όλοι μας γνωρίζουμε τον Τάιγκερ Γουντς, τον Γιουσέιν Μπόλτ και Μάικλ Φέλπς. Πέρα από αυτό, η μεγαλύτερη μου σχέση με το τένις ήταν οι ρακέτες της παραλίας. Λίγες μέρες αργότερα, ο Ελβετός έσπαγε το μυθικό αήττητο σερί νικών του Νόβακ Τζόκοβιτς στα ημιτελικά της διοργάνωσης και η καθημερινότητα μου άλλαξε.

Από εκείνη τη διοργάνωση μέχρι και σήμερα δεν έχασα ποτέ ούτε ένα τουρνουά του Ελβετού μαέστρου. Την είχα πατήσει, όπως εκατομμύρια φίλοι του τένις την πάτησαν με τον Ρότζερ Φέντερερ.

Κάτι παραπάνω από φίλαθλος

Ο γοητευτικός τρόπος παιχνιδιού του Ρότζερ Φέντερερ με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι πέρα από το ποδόσφαιρο, υπάρχει ένα ακόμη πολύ σαγηνευτικό άθλημα, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα μέχρι τότε. Βέβαια δεν πέρασαν λίγοι μήνες πριν καταλάβω ότι δεν είμαι φίλαθλος αλλά οπαδός του Ρότζερ Φέντερερ.

Δεν με ένοιαζε να παρακολουθήσω τους υπόλοιπους τενίστες και γενικότερα το άθλημα παρά μόνο αυτόν και τις ξέφρενες πορείες του. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που έχω την αγαπημένη μου ομάδα αλλά παρακολουθώ για διασκέδαση και τις υπόλοιπες κορυφαίες ομάδες του πλανήτη, με το τένις δεν ίσχυε αυτό.

Αν και στην πορεία συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν και άλλοι fun to watch τενίστες κανείς δεν συνδύασε το θέαμα με την ουσία καλύτερα από τον Ελβετό. Είτε ήταν πρωί είτε ήταν απόγευμα είτε ήταν βράδυ προσάρμοζα έτσι το πρόγραμμα μου ώστε να μην χάσω ούτε έναν αγώνα του Φέντερερ. Κάποιες φορές που δεν ήταν εφικτό να παρακολουθήσω τον αγώνα ζωντανά, τον έβλεπα σε επανάληψη. Με βοηθούσε φυσικά και το γεγονός ότι ακόμα είχα πολύ ελεύθερο χρόνο.

Όπως για ένα πιστό, η ένδειξη της αφοσίωσής του στο Θεό του είναι η επίσκεψη στην Εκκλησία, έτσι και για μένα αυτή η πίστη εκφραζόταν από την παρακολούθηση κάθε αγώνα του ανεξαρτήτως εποχής, μήνα, ημέρας ή ώρας.

Ο Ρότζερ Φέντερερ άλλωστε ήταν ο δικός μου Θεός. Και όπως κάθε Θεός, έτσι και ο Ελβετός είχε εκατομμύρια πιστούς. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει κερδίσει 19 συνεχόμενες φορές το βραβείο του πιο αγαπητού παίκτη στο tour, όπως ψηφίζεται από τους οπαδούς. Ακόμα και το 2020 και το 2021 δηλαδή που είχε βάλει την «καριέρα του στον πάγο» για το μεγαλύτερο μέρος των σεζόν, ψηφίστηκε ο πιο αγαπητός τενίστας.

Πώς ορίζεται το μεγαλείο του Φέντερερ

Γιατί, όμως, η Federermania έκανε ολόκληρες γενιές να ερωτευτούν το τένις; Πώς ορίζεται το μεγαλείο του Ρότζερ Φέντερερ και ποια είναι η κληρονομιά που αφήνει πίσω μετά την απόφασή του να κρεμάσει τη ρακέτα του σε ηλικία 41 ετών;

Το μεγαλείο του Φέντερερ δεν μετριέται μόνο από τίτλους και από τους αριθμούς. Εξάλλου σε αυτόν τον τομέα, υπάρχουν 2 τενίστες που υπερτερούν. Υπάρχουν όμως, κάποια πράγματα που οι αριθμοί δεν μπορούν να καταγράψουν.

  1. Κανείς δεν έπαιξε το άθλημα με πιο όμορφο τρόπο.
  2. Κανείς δεν κέρδισε τόσους τίτλους, παίζοντας με τέτοια χάρη και στυλ.
  3. Κανείς δεν αμφισβήτησε τον πανδαμάτορα χρόνο τόσο έντονα
  4. Κέρδισε πιο αθλητικούς παίκτες και έμοιαζε σαν να μην προσπαθεί
  5. Δεν τον ξεπέρασε ποτέ το άθλημα αλλά πάντα προσαρμοζόταν σε αυτό
  6. Η πειθαρχία του ήταν αξιοθαύμαστη.
  7. Η χάρη και η γοητεία του εντός και εκτός γηπέδου τον έκαναν έναν από τους αγαπητούς αθλητές στον πλανήτη.
  8. Οι ειλικρινείς του συνεντεύξεις ήταν πολλές φορές πιο απολαυστικές και από το παιχνίδι του.
  9. Ήταν με διαφορά ο πιο καλοντυμένος παίκτης στο tour.
  10. Η αίσθηση του χιούμορ του σε συνδυασμό με την ευφυϊά του και την αψεγάδιαστη ικανότητα του να μιλάει τουλάχιστον 4 γλώσσες τον έκαναν παγκοσμίως δημοφιλή.

Το μεγαλείο του Ρότζερ Φέντερερ δεν μπορεί να μετρηθεί σε Grand Slam και σε εβδομάδες στο νούμερο 1 της κατάταξης. Όχι ότι εκεί τα πηγαίνει άσχημα. Για την ακρίβεια, μέχρι πρόσφατα ήταν ο πιο επιτυχημένος τενίστας αλλά ο μυθικός Ράφα Ναδάλ και ο βιονικός Νόβακ Τζόκοβιτς τον προσπέρασαν.

Το μεγαλείο του Ελβετού μετριέται στην κληρονομιά που άφησε πίσω. Ήταν ο άνθρωπος που παγκοσμιοποίησε το άθλημα. Ο άνθρωπος που γέννησε τους νέους πρωταθλητές του τένις. Ο άνθρωπος που μεγάλωσε το brand του τένις σε δυσθεώρητα ύψη. Ο Ρότζερ Φέντερερ είναι με βεβαιότητα ο πιο επιδραστικός παίκτης στην ιστορία του αθλήματος. Αυτό δεν μπορεί να το ισχυριστεί κανείς άλλος.

Δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά άλλος Ρότζερ για μένα

Πολιτικές πεποιθήσεις αλλάζεις, γυναίκα αλλάζεις αλλά θρησκεία δεν αλλάζεις. Έτσι, και για μένα αλλά και για πολλούς άλλους δεν θα υπάρξει νέος Ρότζερ Φέντερερ. Δεν πρόκειται ποτέ ξανά να ξενυχτήσω για να παρακολουθήσω έναν νέο αγαπημένο μου τενίστα. Δεν υπάρχει διάδοχος.

Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που όσοι παίκτες και αν έρθουν ή φύγουν, οι ομάδες θα υπάρχουν για πάντα, το τένις είναι ατομικό σπορ. Ο Ρότζερ Φέντερερ ξεγέλασε το χρόνο όσο κανείς άλλος. Επιμήκυνε την καριέρα του και μας έκανε να πιστέψουμε ότι ίσως δεν σταματήσει ποτέ.

Η σημερινή ανακοίνωση απόσυρσης μετά από πάνω από ένα χρόνο αποχής λόγω χρόνιων πόνων, ήρθε να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα. Ο Έλβετός δεν είναι τελικά Θεός. Είναι ένας θνητός με θεϊκά χαρακτηριστικά. Για την ακρίβεια είναι αυτός ο συνδυασμός που μας έκανε να ταυτιστούμε και παράλληλα να ονειρευτούμε ότι μπαίνουμε στο court μαζί του και παλεύουμε για κάθε πόντο ξεχωριστά.

Ρότζερ Φέντερερ, είσαι το μεγαλύτερο αθλητικό είδωλο που υπήρξε ποτέ. Θα μας λείψεις.