Eurobasket και Γκασόλ έχουν μία ιδιαίτερη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, με τον Ισπανό να πραγματοποιεί μαγικές εμφανίσεις στα τουρνουά.

Το Ευρωμπάσκετ πλησιάζει και έφτασε η ώρα που θυμόμαστε όλες εκείνες τις στιγμές της κορυφαίας διοργάνωσης που μας άφησαν με ανοιχτό το στόμα. Γιατί έτσι είχαμε μείνει, εκείνο το βράδυ της 17ης Σεπτέμβρη του 2015, όταν είχαμε δει τον Πάου Γκασόλ να παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του. Μόλις δύο μέρες είχανε περάσει από τον προημιτελικό στον οποίο για ακόμα μια φορά καταραστήκαμε την ζωή μας που πέσαμε πάνω του. Στους ημιτελικούς της Λιλ, αντιμέτωποι τέθηκαν η Λιθουανοί με τους Σέρβους και οι Γάλλοι με τους Ισπανούς. Και αν και οι Γάλλοι σκόπευαν να το σηκώσουν στο σπίτι τους, ο Γκασόλ έκανε και τη Λιλ δικό του σπίτι.

https://twitter.com/Eurohoopsnet/status/1242163023789334530?s=20&t=N92NnWqn8yrrtd1bvc5TmQ

Η απογοητευμένοι Ισπανοί και οι διψασμένοι Γάλλοι

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2015, οι Ισπανοί είχαν σκοπό να κάνουν αυτό που δεν κατάφεραν στους Ολυμπιακούς του 2008 και του 2012. Να κερδίσουν τους Αμερικάνους. Η ομάδα των ΗΠΑ ταξίδεψε εκείνο το καλοκαίρι με μια λιγότερο ισχυρή ομάδα από αυτές του Λονδίνου και του Πεκίνου. Οι Ισπανοί ήθελαν να κερδίσουν το χρυσό στην έδρα τους και να επιστρέψουν στην κορυφή. Μια ομάδα αδιανόητα γεμάτη με ονόματα όπως αυτά του Καλντερόν, του Σέρχι, του Γιουλ, του Ναβάρο, του Ρούντι, του Ρέγες του Ιμπάκα, του Ρούμπιο και των αδερφών Γκασόλ.  Ελάχιστες ομάδες στην ιστορία του αθλήματος ήταν τόσο ολοκληρωμένες. Η Ισπανία δεν έχει συγκεντρώσει ποτέ τόσο πολύ ταλέντο, τόση εμπειρία και τόσο πλουραλισμό. Ούτε καν στις μεγάλες της επιτυχίες.  Ενώ λοιπόν είχαν στο μυαλό τους τον τελικό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αποδεκατισμένοι Γάλλοι τους σόκαραν στα προημιτελικά.

Από την άλλη, οι Γάλλοι προερχόντουσαν από το απροσδόκητο χάλκινο του Μουντομπάσκετ με μια ομάδα γεμάτη ταλέντο και μεγάλα κορμιά. Στόχος ήταν η ανάκτηση του ευρωπαϊκού σκήπτρου του οποίου η Ισπανία είχε τον έλεγχο για περισσότερα από πέντε χρόνια. Στο σπίτι τους, μπροστά στον κόσμο τους και με μια ομάδα που έμοιαζε ασταμάτητη μέχρι εκείνο το σημείο. Η Γαλλία ήταν αυτή τη  φορά το φαβορί αλλά ο παράγοντας Πάου τα άλλαξε όλα. Ήταν 35 ετών και έβγαινε από την καλύτερη ατομική του σεζόν στο ΝΒΑ: 18,5 πόντους, 11,8 ριμπάουντ, 2,7 ασίστ και 1,9 τάπες σε 34,4 λεπτά με 49% σουτ εντός πεδιάς. Πάνω από όλα όμως, ήθελε εκδίκηση. Και την πήρε.

https://twitter.com/EuroBasket/status/1544716430960123906?s=20&t=N92NnWqn8yrrtd1bvc5TmQ

Τα όργια του Γκασόλ

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να είδε εκείνο το ματς  και να μην θυμάται αυτά που έκανε ο Γκασόλ. Αν υπήρχε κάποιος παίκτης ικανός να ενθουσιάσει ξανά τους Ισπανούς για την εθνική τους, ήταν χωρίς αμφιβολία αυτός. Ωστόσο, το θέμα ήταν πως ενθουσίασε τους πάντες. Ο Γκασόλ αντιμετώπισε το παιχνίδι με metality ηγέτη μετά από αρκετό καιρό. Είχε απέναντι του έναν Γκομπέρτ, στον οποίο οι διαιτητές επέτρεπαν πολλές αντικανονικές επαφές. Ο Πάου δεν δίστασε απέναντι του και τον “κατέστρεψε” σε πολλές περιπτώσεις. Ήταν τεράστιος εκείνη τη μέρα και χρειαζόταν κάποιον ακόμη μεγαλύτερο για να τον σταματήσει. Στο ρόστερ των Γάλλων δεν βρέθηκε κανένας τόσο θαρραλέος.

Η έκρηξή του ήρθε στα τελευταία λεπτά του αγώνα και στην παράταση. Έμοιαζε σαν μαινόμενος ταύρος 25 χρονών, όχι 35.  Τελείωσε τον αγώνα με 40 πόντους, 11 ριμπάουντ, 3 τάπες και 102 κραυγές προς τους διαιτητές. Τελικά, πήρε και την νίκη και ολοκλήρωσε πανέμορφα τον καλύτερο επίλογο ενός παίκτη που άφησε το στίγμα του στο άθλημα. Λίγες μέρες αργότερα σήκωσε και το κύπελλο, το τελευταίο του με την Εθνική Ισπανίας. Παρακάτω θα βρείτε τα highlights του αγώνα. Βάλτε και τους μικρότερους να τα δουν διότι καλός ο Γιάννης, ο Ντόνσιτς και ο Γιόκιτς, αλλά ο Ισπανός ήταν το κάτι άλλο τότε. Όσο και να τον μισούμε για αυτά που τραβήξαμε για χάρη του, τόσο τον αγαπάμε για αυτά που προσέφερε στο άθλημα που αγαπάμε.