Μεσούτ Οζίλ: Μία ιστορία με πολύ ταλέντο, αλλά πολύ περισσότερο… κλάμα

«Αν έχω βάλει τόσα γκολ στη Ρεάλ Μαδρίτης είναι, γιατί από πίσω μου έχω σπουδαίους χαφ. Είναι γιατί έχω τον Οζίλ να μου δίνει τις καλύτερες δυνατές μπαλιές που μπορώ να ζητήσω εγώ. Ή οποιοσδήποτε άλλος παίκτης». Θέλετε να κάνουμε ένα quiz; Μπορείτε να μαντέψετε σε ποιον παίκτη ανήκουν αυτές οι δηλώσεις εν έτει 2015; Όσοι είπατε από μέσα σας -ή και φωναχτά- «Κριστιάνο Ρονάλντο», περνάτε στην επόμενη φάση.

«Στις προπονήσεις μπορούσα να τον καταλάβω από τον τρόπο που άγγιζε την μπάλα. Αυτός ο τρόπος ήταν μαγικός. Δεν ακουγόταν τίποτα όταν η μπάλα ήταν στα πόδια του. Κάνεις άλλος παίκτης από αυτούς που προπονούσα δεν ξεχώριζε τόσο πολύ για την τεχνική του κατάρτιση στη Ρεάλ Μαδρίτης». Τώρα αν σας βάλουμε να μας βρείτε ποιος προπονητής τα είπε αυτά για τον Μεσούτ Οζίλ, τι λέτε; Το έχετε; Για να μην σας παιδεύουμε πολύ και για να μην νομίζετε ότι βρίσκεστε από το πουθενά στο «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;» η απάντηση είναι special… one. Είναι ο Ζοσέ Μουρίνιο.

Πως γίνεται όταν ένας τέτοιος παίκτης, σαν τον Γερμανό μέσο, ενώ κάνει τον πιο απαιτητικό επιθετικό της σύγχρονης εποχής, όπως τον Κριστιάνο Ρονάλντο, να παραμιλάει μαζί του. Αλλά και τον πιο απαιτητικό προπονητή, τον Ζοσέ Μουρίνιο, να πίνει νερό στο όνομά του στο τέλος όχι απλά να μην τα πηγαίνει καλά μα… σκατά; Είναι κάτι που θα προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε παρακάτω. Όσο γίνεται φυσικά.

Όχι γιατί δεν θέλουμε να μπούμε σε… άδυτα ή αχαρτογράφητα νερά. Αλλά πιο πολύ γιατί μας πιάνουν τα κλάματα αν σκεφτούμε πώς ένα τόσο μεγάλο ταλέντο κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να μετατραπεί σε τόσο μεγάλη απογοήτευση.

Τι θυμάμαι από τον Οζίλ της Ρεάλ Μαδρίτης

Αν η φράση «κύλησε το καπάκι και βρήκε τον τέντζερη» είχε πρόσωπο, τότε θα ήταν εκείνο του Μεσούτ Οζίλ και του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ Μαδρίτης. Απλά τα πράγματα.

Ο Γερμανός τότε ήταν που ζούσε τις καλύτερες ποδοσφαιρικές του ημέρες -όπως έδειξε αργότερα η ιστορία- και η συνεργασία του με τον Πορτογάλο φορ ήταν απλά ασυναγώνιστη.

Μπορούσαν να βρεθούν με κλειστά τα μάτια. Αποκορύφωμα της εν λόγω συνεργασίας ήταν εκείνο το γκολ του «CR7», μέσα στο «Καμπ Νου», όπου μας χάρισε τον χαρακτηριστικό πανηγυρισμό με το «calma» με τον Οζίλ να βγάζει την κάθετη μπαλιά. Όλα τα υπόλοιπα είναι… ιστορία.

To… ποτήρι της Άρσεναλ και ο Οζίλ

Η ζωή, λένε, έχει τη γεύση που της δίνεις. Ότι εξαρτάται από ποια οπτική γωνία θα δεις ένα γεγονός, ώστε να πεις αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή εν τέλει μισοάδειο.

Το καλοκαίρι του 2013 η Άρσεναλ τα έδωσε όλα για όλα, ώστε να αποκτήσει τον Μεσούτ Οζίλ. Και εν τέλει τα κατάφερε. Ένας top class παίκτης, μετά από χρόνια πατούσε το πόδι του στο «Έμιρεϊτς», ώστε να δώσει στους Λονδρέζους αυτό που τους έλειπε: Φαντασία και δυναμική, ώστε να γίνουν και πάλι διεκδικητές του τίτλου.

Αλλά όπως έχει αποδείξει η ποδοσφαιρική ιστορία -ειδικά των Λονδρέζων- ένας… κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Ο Οζίλ προσπάθησε και ήταν τίμιες εδώ που τα λέμε οι προσπάθειές του. Ωστόσο, είτε στα μεγάλα ματς δεν ήταν «παρών» -τότε που ακόμα η Άρσεναλ αγωνιζόταν στο Champions League- είτε στα ντέρμπι δεν ήταν τόσο καθοριστικός. Για να μην παρεξηγηθούμε… Μία χαρά έπαιζε. Αλλά όταν δίνεις ένα καράβι λεφτά για έναν παίκτη σίγουρα περιμένεις και το κάτι παραπάνω.

Κάπως έτσι εξελίχτηκαν τα πρώτα δύο- τρία χρόνια αυτής της σχέσης. Πρόσημο; Το ποτήρι μισογεμάτο. Αλλά από το 2017 και έπειτα η καριέρα του Οζίλ στην Άρσεναλ θύμιζε τρενάκι… τρόμου σε καθοδική πορεία. Όχι μόνο δεν έπαιζε καλά. Αλλά δεν έπαιζε… καν. Ειδικά από τη στιγμή που αποχώρησε ο Αρσέν Βενγκέρ από την Άρσεναλ , τόσο ο Ουνάι Έμερι όσο και ο Μίκελ Αρτέτα δεν τον έβαζαν καν να αγωνιστεί.

Παράλληλα, το συμβόλαιό του ήταν… χρυσό. 400.000 λίρες την εβδομάδα. No matter what… Έτσι, οι δύο πλευρές έλυσαν από κοινού τη συνεργασία τους τον Χειμώνα του 2021.

Τι θέλουμε να ξεχάσουμε από τον Οζίλ

Όταν άφησε την Άρσεναλ ο Μεσούτ Οζίλ ήθελε να κάνει ένα ολοκληρωτικό restart στην καριέρα του. Γι’ αυτό και διάλεξε τη Φενερμπαχτσέ. Έναν σύλλογο που σύμφωνα με τα λεγόμενά του υποστήριζε από μικρό παιδί και πάντα ήθελε να αγωνιστεί με τα χρώματά του.

Βέβαια, κάπου εδώ να αναφέρουμε -και καλό είναι να περάσει στα πρακτικά- ότι οι εβδομαδιαίες απολαβές του Γερμανού μέσου στον τουρκικό σύλλογο ήταν ανάλογες με εκείνες που είχε λαμβάνειν στην Άρσεναλ. Οπότε ίσως κάποιος θα μπορούσε να μιλήσει για τα… λεφτά αισθήματα που είχε ο Οζίλ.

Όπως γράψαμε και πιο πάνω τα τελευταία χρόνια η πορεία του εντός αγωνιστικού χώρου πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Το μόνο που θύμιζε κάτι από τα παλιά ήταν ο θρύλος του και η υστεροφημία του. Τίποτα άλλο. Στην Τουρκία ο Βασιλιάς έμεινε… γυμνός για τα καλά.

Σε 1,5 χρόνο κατέγραψε 35 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Παράλληλα, κατάφερε να σημειώσει οκτώ γκολ και να δώσει δύο ασίστ. Νούμερα που θα περίμενε κανείς να είναι πιο μεγάλα αν αναλογιστεί τη δυναμική που έχει το τουρκικό πρωτάθλημα σε συνδυασμό με το ταλέντο του Οζίλ.

Χαρακτηριστικό είναι δε το γεγονός ότι η «Φενέρ» στην ουσία δεν τον υπολόγιζε από τον αποκλεισμό της στην Ευρώπη και έπειτα, λόγω των κακών του εμφανίσεων. Οι δηλώσεις του μάνατζέρ του ότι μπορεί στο άμεσο μέλλον να τον δούμε να ακολουθεί επαγγελματική καριέρα σε κάποιο on line video game απλά ήταν η… χαριστική βολή.

Έτσι, πριν από μερικές ημέρες οι άνθρωποι της Φενερμπαχτσέ τον ενημέρωσαν ότι τον αφήνουν ελεύθερο, ώστε να βρει κάπου αλλού ποδοσφαιρικό… λιμάνι.

Ο Οζίλ δεν άργησε να βρει την επόμενη ομάδα του. Μιας και υπέγραψε με την Μπασακσεχίρ. Ωστόσο, οι ημέρες που ήταν ένας από τους καλύτερους μέσους του κόσμου ανήκουν για τα καλά στο παρελθόν.