Ο Τζακ Γουίλσιρ, μόλις στα 30 του, ένα πρωί του Ιουλίου αποφάσισε να κόψει το ποδόσφαιρο, πριν τον κόψει εκείνο.

Ήταν η αρχή, μα και το τέλος του -όπως αποδείχτηκε-. Ο Τζακ Γουίλσιρ έκανε το καλύτερο παιχνίδι του, την καριέρα βραδιά του στα 19 του. Ήταν το ματς της Άρσεναλ με την Μπαρτσελόνα μέσα στο «Emirates».

Ήταν εκείνη η βραδιά όπου ο πιτσιρικάς είχε «καταπιεί» μόνος του ένα ολόκληρο κέντρο με θρύλους. Όχι στα χαρτιά. Ούτε στα λόγια. Μα πραγματικούς σπουδαίους παίκτες που ήταν στα πολύ καλά τους!

Τσάβι, Σέρχιο Μπουσκέτς και Αντρές Ινιέστα τα βρήκαν… μπαστούνια με εκείνον τον θρασύ Άγγλο που δεν «μάσησε» μπροστά τους. Δεν έμεινε με ανοικτό το στόμα, βλέπωντάς τους να περνάνε από μπροστά του. Απλά μπήκε στη μάχη και τα έδωσε όλα. Τους κοίταξε μέσα στα μάτια.

Από εκείνη την μάχη και εκείνη την βραδιά ο Γουίλσιρ είχε μέχρι και στο τέλος της καριέρας του -που σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτή που φαινόταν ότι μπορεί να γίνει- εκείνα τα «παράσημα».

Μέχρι που ένα πρωί του Ιουλίου του 2022 ανακοίνωσε το τέλος από την ενεργό δράση. Μόλις στα 30 του το «έκοψε», πριν το ίδιο το ποδόσφαιρο τον… κόψει από μόνο του.

Παιδί της Άρσεναλ. Παιδί του Αρσέν Βενκγέρ!

Ο Τζακ Γουίλσιρ ανήκει στο μικρό εκείνο ποσοστό των ποδοσφαιριστών που ξεκίνησαν από τα μικράτα τους σε μία ομάδα και εν τέλει όχι μόνο πέρασαν πολλά χρόνια σε εκείνη. Αλλά έφτασαν μέχρι και να αγωνιστούν με τους άντρες.

Ο Άγγλος μέσος από 19 ετών έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός δεν ήθελε πολύ για να του δώσει φανέλα βασικού. Άλλωστε κάτι ανάλογο είχε κάνει και με άλλους παίκτες λίγα χρόνια νωρίτερα (πχ Σεσκ Φάμπρεγας, Ρόμπιν Φαν Πέρσι) και δικαιώθηκε.

Ο έμπειρος coach μαζί με τον Γουίλσιρ εμπιστεύτηκε και τον Άαρον Ράμσεϊ. Δύο από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Νησιού ήταν μαζί δείχνοντας ότι μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός και οι σεζόν ο Ουαλός γινόταν ολοένα και πιο έμπειρος και κέρδιζε λεπτά στον αγωνιστικό χώρο.

Από την άλλη η… σειρούλα του ήταν ολοένα και πιο ευαίσθητος με τους τραυματισμούς να τον στέλνουν από τον έναν γιατρό στον άλλο.

Ακόμη ένα ταλέντο που έμεινε… ταλέντο

Να ήταν μία και δύο φορές. Αλλά δεν είναι. Ειδικά στην Αγγλία με τους γηγενείς παίκτες που δείχνουν καλά στοιχεία από πολύ νωρίς έχει παραγίνει τα τελευταία χρόνια.

Από την εποχή του Μάικλ Όουεν και του Γκάρεθ Σαουθγκέιτ το εν λόγω φαινόμενο είχε ξεκινήσει να παίρνει σιγά- σιγά διαστάσεις με τα αγγλικά ΜΜΕ να ψάχνουν για… σωτήρες. Για εκείνους που θα σηκώσουν το βάρος του έθνους στις πλάτες τους. Ο Γουέιν Ρούνεϊ ήταν η εξαίρεση ενός κανόνα που δεν σταματάει να προσθέτει χαμένα ταλέντα.

Το τελευταίο όνομα της εν λόγω λίστας, μέχρι το επόμενο πάντα, είναι του Τζακ Γουίλσιρ. Όπως γράψαμε και πιο πάνω ο Αρσέν Βενγκέρ ναι μεν προσπάθησε να του δώσει… αέρα με τρόπο και με μέτρο. Όμως, τα μεγάλα λόγια του Τύπου δεν ήταν λίγα εκείνα που πολλές φορές με όσα έγραφαν γέμιζαν απαιτήσεις τον κόσμο. Αλλά και πίεση προς το μέρος του παίκτη.

Όποιος κάνει ένα βήμα πίσω για να δει τη γενική εικόνα και όχι να σταθεί σε μερικές στιγμές θα δει πόσο λάθος ήταν αυτή η στάση του Τύπου για έναν παίκτη που είχε να τα βάλει τις πιο πολλές φορές όχι με άλλους. Αλλά με τον ίδιο του τον εαυτό και τους δαίμονές του.

Το φινάλε του Τζακ ήταν ίσως την κατάλληλη στιγμή!

Ο Τζακ Γουίλσιρ πριν από μερικούς μήνες είχε φτάσει να μιλάει στα αγγλικά ΜΜΕ και να… ζητιανεύει για ένα συμβόλαιο. Να κάνει επίκληση στο συναίσθημα και να τονίζει ότι έχει οικογένεια να θρέψει και ότι θέλει σαν τρελός ακόμη μία ευκαιρία.

Μία ευκαιρία για να δείξει σε όλους -και κυρίως στον εαυτό του- ότι δεν ήταν τελειωμένος. Όχι από τώρα. Οι εμφανίσεις του σε talk shows και τα σχόλιά του στο Twitter ήταν αυτά που τον έφερναν στον… αφρό. Και όχι τα ματς που έκανε. Ή τα γκολ του.

Άλλοι στην ηλικία του βρίσκονται στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Εκείνος ήταν ένα βήμα πριν το φινάλε. Η λύτρωση και η Αναγέννηση δεν ήρθαν ποτέ για τον Τζακ Γουίλσιρ, παρά το γεγονός ότι η Άαρχους από τη Δανία τον έκανε δικό της για έξι μήνες και εκείνος την τίμησε με 14 εμφανίσεις.

Το φινάλε ήρθε ένα πρωινό του Ιουλίου. Όχι σαν σοκ. Όχι σαν είδηση από το πουθενά.

«Ολοκληρώνω την καριέρα μου γεμάτος. Έπαιξε στην ομάδα που υποστήριζα από μικρός. Φόρεσα τη φανέλα της εθνικής Αγγλίας σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο…», έγραψε μεταξύ άλλων στο μήνυμά του στα social media.

Δεν ξέρουμε τι θα ερχόταν πιο μετά. Που θα έπαιζε στα 31. Ή πόσο συχνά θα τραυματιζόταν στα 32. Αλλά μάλλον πήρε τη σωστή απόφαση, την κατάλληλη στιγμή.

«Καλύτερα να καίγεσαι, παρά να ξεθωριάζεις» είχε πει κάποτε ο Κερτ Κομπέιν. Και αυτό ταιριάζει στην καριέρα του Τζακ Γουίλσιρ που ήταν «a sky full of stars».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ