Ο J. Cole κατάφερε να συνδυάσει τα δύο αγαπημένα του πράγματα και να μας δείξει πως ακόμα κι αν είσαι πετυχημένος πρέπει πάντα να κυνηγάς τα όνειρά σου.

«Κοιτάς τον ΛεΜπρόν Τζέιμς του παιχνιδιού (σ.σ χιπ-χοπ)», αναφέρει ο γνωστός ράπερ J. Cole σε έναν από τους στίχους του στο τραγούδι «Heartache», από το mixtape του 2009 «The Warm Up» που τον έκανε ουσιαστικά γνωστό στον κόσμο και κυκλοφόρησε μια μέρα σαν τη σημερινή (15/6). Με αυτόν τον τρόπο ο Jarmaine Lamarr Cole θέλησε να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν τον «βασιλιά», όσον αφορά τις ικανότητες στο… ραπάρισμα. Η επιλογή του στίχου και του ΛεΜπρόν μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς ο ράπερ από τη Βόρεια Καρολίνα έχει συμπεριλάβει στα τραγούδια ουκ ολίγες παρομοιώσεις με το μπάσκετ.

Βλέπετε ο J. Cole είχε από μικρός δύο αγάπες. Το μπάσκετ και τη μουσική. Που τον έχανες, που τον έβρισκες, είτε στο γήπεδο θα ήταν να κάνει σουτάκια, είτε θα πειραματιζόταν με τον μίκτη που του είχε κάνει δώρο η μητέρα του κάποια Χριστούγεννα. Αρχικά δοκίμασε να γίνει επαγγελματίας παίκτης, όμως εν τέλει τον κέρδισε η μουσική. Και μεταξύ μας καλύτερα. Αυτά που έχει καταφέρει να προσφέρει στη χιπ-χοπ σκηνή δεν τα βρίσκεις συχνά σε έναν καλλιτέχνη.

Όχι φυσικά πως θα ξεχνούσε το μπάσκετ. Έχοντας καταφέρει να φτάσει στην κορυφή όσον αφορά τη δουλειά του, τον τελευταίο καιρό έβαλε έναν στόχο. Να παίξει επαγγελματικά μπάσκετ, και τα κατάφερε. Ευκαιρίες υπήρχαν στην Αμερική. Δεν θα έπαιζε στο ΝΒΑ, αλλά θα μπορούσε να βρει ένα μέρος είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε στον Καναδά για να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Η αρχή βέβαια έγινε στην… Αφρική, αλλά δεν είχε καμία σημασία.

Έτσι το Debut.gr σας παρουσιάζει αυτόν τον ιδιαίτερο τύπο που αποτελεί έναν από τους κορυφαίους στο είδος του, όμως δεν ξεχνά από που ξεκίνησε και φροντίζει να το διασκεδάζει παίζοντας παράλληλα το αγαπημένο του άθλημα.

Τα πρώτα βήματα του Cole στο μπάσκετ

«Από πάντα ήμουν ερωτευμένος με το μπάσκετ σαν παιδί, όμως νόμιζα πως ήμουν καλύτερος από ότι ήμουν στην πραγματικότητα, καθώς δεν είχα μια πατρική φιγούρα να με καθοδηγήσει και να μου δείξει πως πραγματικά να παίζω. Εγώ και ο αδερφός μου μαθαίναμε ο ένας τον άλλον. Όταν πήγα στο γυμνάσιο δεν είχα ομάδα. Αυτό με άφησε πίσω», εξήγησε ο Cole σε συνέντευξη του στο «Sports Illustrated».

Πέρασε από δοκιμαστικά, όμως κόπηκε. Ο ίδιος νόμιζε πως ήταν πραγματικά καλός και κατηγόρησε τους προπονητές του. Φυσικά δεν θα έμενε με… σταυρωμένα τα χέρια. Έγινε… μάνατζερ της ομάδας και δοκίμασε την επόμενη σεζόν. Τα κατάφερε και όπως τόνισε ο ίδιος: «ήταν η πρώτη φορά που άρχισα να δουλεύω σαν πραγματικός παίκτης μπάσκετ».

Όμως έγινε ακόμα καλύτερος, ήταν ένας από τους πιο ψηλούς παίκτες και ερχόταν κυρίως από τον πάγκο, παίζοντας από το 3 μέχρι το 5. Έτσι αποτελούσε έναν από τους καλύτερους μπλοκέρ και ριμπάουντερ της ομάδας. Μάλιστα ήταν πολύ κοντά στο να καρφώσει, σε μερικές προπονήσεις το έκανε, όχι όμως στα ματς.

Σε έναν αγώνα, έκλεψε την μπάλα, έτρεξε στον αιφνιδιασμό, πάτησε γερά, όμως έχασε το κάρφωμα, με ένα εκκωφαντικό «αααχχχ» να σκεπάζει το γήπεδο. Όμως δεν σταμάτησε εκεί. Πήρε ο ίδιος το ριμπάουντ, κράτησε λίγο την μπάλα και πραγματοποίησε ένα εκπληκτικό «up and under», τρελαίνοντας τους πάντες.

Η αφοσίωση στη μουσική

Το 2003 αποφοίτησε και κέρδισε υποτροφία για το «St. John’s» της Νέας Υόρκης. Αποφάσισε να αφήσει τη Βόρεια Καρολίνα για να κυνηγήσει το όνειρο του. Όχι δεν ήταν το μπάσκετ, ούτε φυσικά οι σπουδές. Ήταν η μουσική. Όλον αυτόν τον καιρό εξελισσόταν και το ταλέντο του είχε φτάσει σε άλλα επίπεδα.

Θα μπορούσε να δοκιμάσει να μπει στην ομάδα, αλλά δεν το έκανε. Προτίμησε τη μουσική, χωρίς να ξεχνά το μπάσκετ. Απλώς δεν αισθανόταν πως ήταν αυτό που ήθελε να ακολουθήσει. Τα χρόνια πέρασαν και το 2009 υπέγραψε συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία (Roc Nation) ενός από τα είδωλά του στη μουσική. Του Jay-Z!

Απογείωση, αλλά το μπάσκετ… μπάσκετ

Μπορεί πλέον να ήταν σε ανοδική πορεία και να άρχιζε να κατακτά τον πλανήτη με τη μουσική του, το μπάσκετ όμως παρέμενε σταθερά στη ζωή του. Πάντα φρόντιζε να αναφέρεται στους στίχους του στην «σπυριάρα». Κυρίως σε παίκτες όπως ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Ντένις Σμιθ Τζούνιορ, ο Τζα Μοράντ και άλλοι. Παράλληλα έχει ονομάσει το mixtape που τον έκανε γνωστό «The Warm Up» δηλαδή η προθέρμανση, ενώ το τελευταίο του άλμπουμ λέγεται «The Off-Season», με φόντο μια μπασκέτα να φλέγεται.

Πέραν από τη φιλία του με αρκετούς παίκτες, ο J. Cole έχει λάβει μέρος στο All Star Game διασήμων του Ορλάντο το 2012. Ακόμα, έχει βοηθήσει τον πολύ καλό του φίλο Ντένις Σμιθ Τζούνιορ στον διαγωνισμό καρφωμάτων του 2019, ενώ την ίδια χρονιά έστησε ένα μικρό σόου στο ημίχρονο του All Star Game ξεσηκώνοντας τους πάντες με τη μουσική του.

Αφού τα έκανε όλα, έγινε… επαγγελματίας

Ο Cole έχει στην καριέρα του έξι συνεχόμενα άλμπουμ που έφτασαν στο Νο.1 του «Billboard 200 Chart», μετρά δισεκατομμύρια streams στην πλατφόρμα του Spotify, ενώ περιέργως έχει πάρει μόνο ένα βραβείο Grammy (συνολικά 11 βραβεία για τη μουσική του). Μπορεί λοιπόν να έχει πετύχει όλα αυτά, όμως κάτι του έλειπε. Να παίξει επαγγελματικά μπάσκετ. Και ποια καλύτερη στιγμή να δοκιμάσει ενώ έχει φτάσει στην κορυφή.

Η πρώτη του προσπάθεια έγινε τον Μάιο του 2021 όταν υπέγραψε συμβόλαιο με τους Rwanda Patriots B.B.C. για την Basketball African League. Το συμβόλαιο θα του επέτρεπε να αγωνιστεί για τρία με έξι παιχνίδια. Ο Cole εκπλήρωσε το όνειρό του παίζοντας τρία ματς, πριν αποχωρήσει για οικογενειακούς λόγους. Συνολικά έμεινε στο παρκέ για 45 λεπτά, μετρώντας 5 πόντους, 3 ασίστ και 5 ριμπάουντ.

Τον Μάιο που μας πέρασε, δοκίμασε και για δεύτερη φορά. Υπέγραψε με τους Scarborough Shooting Stars στην Canadian Elite Basketball League, παίζοντας σε τέσσερις αγώνες, πριν πάρει την απόφαση να αποχωρήσει. Μάλιστα στο τελευταίο του ματς ήταν εξαιρετικός, κάνοντας και career high με 6 πόντους (δύο τρίποντα).

Ο J. Cole φρόντισε να μάθει σε όλους πως θα πρέπει να κυνηγούν τα όνειρά τους. Πως ποτέ δεν είναι αργά για να δοκιμάσεις αυτό που πάντα ήθελες ή αγαπούσες και δεν κατάφερες να κάνεις σε μικρότερη ηλικία. Έγινε δύο φορές επαγγελματίας, το διασκέδασε και μπορεί να λέει πλέον πως πέτυχε έναν από τους μεγαλύτερους του στόχους. Φυσικά, μουσικά θα συνεχίσει να αποτελεί έναν από τους κορυφαίους στην χιπ-χοπ σκηνή, με τους στίχους του να μην είναι κενοί, ρηχοί κλπ, αλλά να προσπαθούν να δώσουν «τροφή για σκέψη» και βέβαια να αποτελούνται, από τι άλλο; Μα φυσικά από πολύ μπάσκετ.