Ο Σάκης Παντελιάδης στο Debut.gr: «Το να αγωνίζεσαι στην Ευρώπη αποτελεί μία φανταστική εμπειρία»

Αν μπορούσαμε να τον περιγράψουμε με μία λέξη αυτή θα ήταν δυναμικός. Από την αρχή είχε στόχους και όνειρα όπως κάθε παιδί της ηλικίας του. Ήξερε πως τίποτα δεν θα έρθει έτσι εύκολα. Δούλευε συνεχώς για να γίνεται καλύτερος και να ξεπερνά τις όποιες δυσκολίες του παρουσιάζονται. Πολλά από αυτά που σκεφτόταν μικρός κατάφερε να τα πραγματοποιήσει και όπως είπε στο τέλος «το ταξίδι ήταν πολύ όμορφο και κλείνει με θετικό πρόσημο».

Το Debut.gr είχε την μεγάλη τιμή να επικοινωνήσει με τον Σάκη Παντελιάδη ο οποίος μίλησε για όλους και για όλα και έδωσε απαντήσεις σε πάρα πολλά θέματα. Πώς ήταν τα πρώτα του ποδοσφαιρικά χρόνια; Πώς ήταν η μετάβαση από τον Πιερικό της Β’ Εθνικής σε μία ομάδα Α’ κατηγορίας; Ακόμα μας μίλησε για την εμπειρία της συμμετοχής σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις απέναντι σε ομάδες όπως η Τότεναμ και η Σάλκε, τις συμβουλές που θα έδινε σε ένα νέο παιδί που θα ξεκινούσε τώρα την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο ενώ κάνει ειδική αναφορά στους ανθρώπους που τον βοήθησαν και στέλνει ξεχωριστό μήνυμα στους φίλους του, Τάσο Μπακασέτα και Δημήτρη Κουρμπέλη.

Τα πρώτα βήματα

Ξεκίνησες την επαγγελματική σου καριέρα στην ομάδα του Πιερικού. Πλέον, μετά από 14 χρόνια πορείας στον χώρο του αθλητισμού, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, πίστευες πως θα είχες αυτήν την εξέλιξη και θα αγωνιζόσουν ακόμα και σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις;

Σαν παιδί είχα κι εγώ όνειρα όπως όλα τα παιδιά. Πολλά από αυτά πραγματοποιήθηκαν κι αν κάνω έναν απολογισμό βάζω θετικό πρόσημο. Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι.

Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ήμουν με μία μπάλα στις γειτονιές και έπαιζα ποδόσφαιρο. Εκτός αυτού, τόσο ο πατέρας μου όσο και ο θείος μου έχουν υπάρξει ποδοσφαιριστές. Οπότε και αυτός ο παράγοντας με ώθησε στο να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο.

Πιερικός: Η αρχή του παραμυθιού

Πολλές  φορές στον αθλητισμό λέμε «κάθε αρχή και δύσκολη». Το ίδιο ισχύει και στην δική σου περίπτωση;

Θέλει πολύ προσπάθεια. Ειδικότερα όταν μιλάμε για αθλητισμό, το ερασιτεχνικό από το επαγγελματικό κομμάτι διαφέρει πάρα πολύ. Οι δυσκολίες ήταν μεγάλες αλλά αυτό είναι και το όμορφο του αθλητισμού. Πρέπει να μάθεις να ξεπερνάς τις δυσκολίες ώστε να καταφέρεις κάτι καλύτερο.

Ποια είναι η στιγμή που θυμάσαι πιο έντονα από τις πρώτες σου σεζόν και ποια ήταν τα συναισθήματα σου στην επίτευξη του πρώτου σου γκολ;

Η στιγμή που θυμάμαι πιο έντονα είναι όταν μπήκα ως αλλαγή σε ένα ματς με τον Εθνικό Αστέρα. Μάλιστα, με δικό μου γκολ η ομάδα κατάφερε να κερδίσει την αναμέτρηση. Θεωρώ πως από εκείνο το σημείο και μετά τα πράγματα μπήκαν σε σωστή τροχιά.

Ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου πως μπορώ να παίξω σε αυτό το επίπεδο. Είμαι περήφανος που το κατάφερα με το «καλημέρα».

Πανσερραϊκός: Ραντεβού στα «Μεγάλα Σαλόνια»

Το 2010 εμφανίζεται στην ζωή σου ο Πανσερραϊκός που αγωνιζόταν στην Super League. Ήταν δύσκολη η μετάβαση από τον Πιερικό της Β’ Εθνικής σε μία ομάδα Α’ κατηγορίας;

Δεν ήταν τόσο δύσκολη γιατί την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόμασταν ως αντίπαλοι. Οπότε γνωριζόμουν με αρκετούς παίκτες, προσαρμόστηκα αρκετά γρήγορα και έπαιξα αμέσως.

Θεωρείς πως κάθε ποδοσφαιριστής που παίρνει μια τέτοια μεταγραφή, έχει το «βάρος» πως πρέπει να αποδεικνύει καθημερινά με τη δουλειά του πως άξιζε αυτή την ευκαιρία; Πώς διαχειρίστηκες εσύ αυτό το «βάρος»;

Αρχικά, ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου πως μπορώ να παίξω σε αυτό το επίπεδο. Και αυτό έκανα με το «καλημέρα». Η ζωή του ποδοσφαιριστή είναι ένας καθημερινός αγώνας. Να βελτιώνεσαι συνεχώς και να δείχνεις στον εαυτό σου πως μπορείς να τα καταφέρεις.

Η πρώτη σου σεζόν στην Super League συνδυάστηκε με τον υποβιβασμό της ομάδας. Τι θεωρείς ότι πήγε λάθος; Τι θα άλλαζες;

Υπήρχαν ελλείψεις σε κάποιες θέσεις όπως αυτή του σέντερ φορ. Ειδικότερα η απουσία σε αυτή τη θέση μας στοίχισε αρκετά εκείνη τη χρονιά. Σε προσωπικό επίπεδο έκανα μία αρκετά καλή σεζόν μέχρι που είχα τον πρώτο μου σοβαρό τραυματισμό. Όμως κρατάω τα θετικά. Σαν απολογισμό όμως θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τον υποβιβασμό.

Απόλλων Σμύρνης: Η επιστροφή στην Super League

Μεταγραφή στον Απόλλων Σμύρνης και επιστροφή στην Super League πάλι με νεοφώτιστη ομάδα και εκ νέου υποβιβασμός. Ποια τα συναισθήματα και οι σκέψεις;

Τη χρονιά αυτή στον Απόλλωνα δεν την θεωρώ αποτυχημένη τόσο σε προσωπικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Έτσι όπως εξελίχθηκε πέσαμε με ψηλά το κεφάλι. Πρόεδρός μας ήταν ο κ. Βελλής και φάνηκε πως στο ποδόσφαιρο δεν θέλουν τέτοιους ανθρώπους. Ήταν ένας πραγματικός κύριος.

Την σεζόν 2013-14, όντας ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Σμύρνης, κατέγραψες 4 ασίστ. Το αξιοσημείωτο όμως είναι ότι αυτές οι ασίστ προήλθαν από εκτελέσεις πλάγιο. Ποιο είναι το μυστικό που κρύβεται πίσω από αυτές τις εκτελέσεις;

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Προπονητής ήταν ο Λόρι Σάντσεζ και βοηθός του ο Στηβ Κωνσταντινίδης. Δούλευαν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Επειδή είχα μεγάλο «Αράουτ» ήταν μία λεπτομέρεια που δουλεύαμε συχνά. Είναι κάτι που δεν το δούλεψα αλλά ήταν χαρακτηριστικό του παιχνιδιού μου.

Αν μπορούσα να περιγράψω με μία λέξη την εμπειρία που έζησα παίζοντας στην Ευρώπη, θα έλεγα πως ήταν το λιγότερο φανταστική.

Αστέρας Τρίπολης: Το «όνειρο» της Ευρώπης

Το 2014 ανακοινώθηκες από την ομάδα του Αστέρα Τρίπολης. Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν σου έγινε μία τέτοια πρόταση;

Ήταν μία ευκαιρία ώστε να κάνω το βήμα παραπάνω στην καριέρα μου. Πηγαίνοντας στον Αστέρα συνειδητοποίησα πως ανέβηκα επίπεδο. Ευτύχησα κιόλας με την ομάδα να παίξουμε αμέσως στην Ευρώπη και αυτό άλλαξε κατά πολύ όλα τα δεδομένα.

Στον Αστέρα Τρίπολης αγωνίστηκες δύο σεζόν. Η πορεία της ομάδας ήταν εξαιρετική καθώς αγωνιστήκατε και στο Europa League αντιμετωπίζοντας ομάδες όπως η Τότεναμ και η Σάλκε. Πως βίωσες εσύ όλο αυτό το ταξίδι και την εμπειρία της Ευρώπης;

Η πρώτη μου χρονιά στην ομάδα θεωρώ πως ήταν η πιο πετυχημένη του συλλόγου με εξαίρεση φυσικά τη σεζόν που ο Αστέρας έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου. Εκείνη τη σεζόν προκριθήκαμε στους ομίλους του Europa League, τερματίσαμε στην τρίτη θέση και αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να προκριθούμε ξανά στην Ευρώπη κάτι που ήταν σημαντικό τόσο για τον σύλλογο όσο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν μπορούσα να περιγράψω με μία λέξη αυτήν την εμπειρία, θα έλεγα πως ήταν το λιγότερο φανταστική.

Με την ομάδα της Τρίπολης κατέγραψες 59 συμμετοχές στις δύο σεζόν που αγωνίστηκες εκεί, παρόλα αυτά, στο τέλος της δεύτερης σεζόν αποχώρησες από την ομάδα. Τι είναι αυτό που θυμάσαι πιο έντονα από τη παρουσία σου στην ομάδα της Τρίπολης;

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Ακόμα και σήμερα διατηρώ πολλές φιλίες τόσο μέσα από την ομάδα αλλά και εκτός από αυτή. Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό. Στο καθαρά αγωνιστικό αυτό που ξεχωρίζω είναι την πορεία στην Ευρώπη διότι αυτά τα ματς είναι κάτι διαφορετικό και αποτελούν μία μεγάλη πρόκληση για τον ποδοσφαιριστή.

Το σύντομο πέρασμα από την Κύπρο

Στην Κύπρο πρόλαβες να αγωνιστείς για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με τα χρώματα της Ομόνοιας. Ποιες διαφορές και ποιες ομοιότητες υπάρχουν ανάμεσα στο κυπριακό και το ελληνικό πρωτάθλημα;

Παρόλο που οι περισσότεροι νομίζουν πως ταιριάζουμε σαν λαός, σε κάποια πράγματα έχουμε διαφορετική κουλτούρα. Ο κόσμος στην Κύπρο αγαπά πολύ το ποδόσφαιρο. Η ομάδα της Ομόνοιας είναι μία από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη, ομάδα του Κυπριακού πρωταθλήματος και η πίεση ήταν μεγάλη. Προσωπικά δεν ένιωθα το κίνητρο που ένιωθα στην Ελλάδα και γι’ αυτό ήταν και τόσο σύντομη η θητεία μου στην Κύπρο.

Θέλω να βοηθήσω τα νέα παιδιά να εξελιχθούν, όπως είχαν βοηθήσει και μένα κάποιοι άνθρωποι στο ξεκίνημά μου.

Επιστροφή στη… βάση

Μετά το πέρασμά σου από ομάδες όπως είναι ο Ατρόμητος, η Λαμία, ο Λεβαδειακός και η Ξάνθη, πώς πήρες την απόφαση να γυρίσεις στον Πιερικό;

Η αλήθεια είναι πως είχα αποφασίσει να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Ο λόγος ήταν πως δεν είχα πλέον άλλο κίνητρο να αγωνίζομαι και όχι επειδή δεν μπορούσα να παίξω άλλο. Παρόλα αυτά με πλησίασαν οι άνθρωποι του Πιερικού και μου έδειξαν πόσο ήθελαν να παίξω ξανά για την ομάδα. Το ρόστερ αποτελούνταν από πολλούς νέους παίκτες, αρκετοί εκ των οποίων κατάγονται από την Πιερία. Ήθελα με όποιο τρόπο μπορώ να βοηθήσω αυτά τα παιδιά να εξελιχθούν, όπως είχαν βοηθήσει και μένα κάποιοι άνθρωποι στο ξεκίνημά μου.

Στην ομάδα του Πιερικού φέτος είσαι ο πρώτος αρχηγός, όντας ένας από τους πιο έμπειρους στο ρόστερ της ομάδας. Πόσο δύσκολο θεωρείς ότι είναι να είσαι αρχηγός σε μία ομάδα με τόσο μεγάλη ιστορία;

Δεν θεωρώ πως είναι δύσκολο αλλά είναι μία θέση με μεγάλη ευθύνη. Πρέπει καθημερινά να προσπαθείς και αυτά που λες στους συμπαίκτες σου, να είσαι ο πρώτος που τα κάνει μέσα στο γήπεδο. Πρέπει η εικόνα σου να είναι αντάξια ενός αρχηγού εντός αγωνιστικού χώρου, μέσα στα αποδυτήρια αλλά και έξω από το γήπεδο. Πρέπει να δείχνεις τον σωστό δρόμο.

Με την ομάδα του Πιερικού δυστυχώς δεν καταφέρατε να πετύχετε τον στόχο σας που ήταν η αποφυγή του υποβιβασμού. Τι θεωρείς πως πήγε λάθος κατά την διάρκεια της σεζόν; Πιστεύεις ότι ήταν άδικος ο υποβιβασμός σας;

Πιστεύω πως δεν αξίζαμε τον υποβιβασμό. Θεωρώ πως ήταν άδικος. Βέβαια ακόμα εκκρεμούν κάποιες εξωγηπεδικές αποφάσεις ώστε να μείνουμε στην κατηγορία. Στο αγωνιστικό κομμάτι μπορεί να μας στοίχισε η απειρία. Όμως χτίζοντας μια ομάδα με γηγενής ποδοσφαιριστές, νεανικό υλικό και κάποιους έμπειρους ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν στην διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου, ήξερες εξ’ αρχής ότι ίσως αυτό σου στοιχίσει σε κάποια παιχνίδια. Πέραν αυτού όμως οι παίκτες βελτιώθηκαν και έζησαν μία μεγάλη εμπειρία. Πιστεύω ότι του χρόνου η ομάδα θα συνεχίσει να είναι στην Super League 2 και αυτοί οι παίκτες θα δικαιωθούν. Για να είναι η ομάδα εκεί σίγουρα έφταιξαν πολλά. Φταίξαμε κι εμείς οι παίκτες. Η πίτα είναι εδώ και ο καθένας πρέπει να πάρει το κομμάτι που του αναλογεί. Ο καθένας να κάνει την αυτοκριτική του. Όπως την κάνουν οι παίκτες, να γίνεται και από τους προπονητές και τη διοίκηση. Δεν μπορεί σε μια χρονιά που η ομάδα έχει πέσει, ο καθένας να μην αναλογιστεί τις ευθύνες του. Παρόλα αυτά πρέπει να συνεχίσουμε και να δούμε θετικά όλη αυτήν την χρονιά.

«Ξεχωρίζω την πρόκριση της ομάδας του Αστέρα Τρίπολης στους ομίλους του Europa League»

Τι κρατάς, τι αφήνεις πίσω και τι θα άλλαζες από την ποδοσφαιρική σου καριέρα;

Κρατάω αυτό το ποδοσφαιρικό «ταξίδι» που έκανα αλλά και τις φιλίες που έχω δημιουργήσει. Μέσα από αυτό εξελίχθηκα τόσο ως παίκτης αλλά και ως άνθρωπος. Είδα πολλά καινούργια μέρη, γνώρισα ποδοσφαιριστές από άλλες χώρες, με διαφορετική κουλτούρα από τη δική μου και με τους οποίους διατηρώ ακόμα επαφή. Αυτό που ήθελα να αλλάξω θα ήταν οι τραυματισμοί αλλά και μέσα από αυτούς μαθαίνεις αρκετά πράγματα. Μέσα από αυτούς κατάλαβα πόσο πολύ θέλω να παίξω ποδόσφαιρο. Πρέπει να έχεις πείσμα ώστε να ξεπερνάς τις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν.

Αν σου ζητούσαμε να ξεχωρίσεις μία στιγμή από την καριέρα σου ποια θα ήταν αυτή;

Ξεχωρίζω την πρόκριση της ομάδας του Αστέρα Τρίπολης στους ομίλους του Europa League.

Μόλις «κρεμάσεις» τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια, σκέφτεσαι να μείνεις στον χώρο του ποδοσφαίρου σαν προπονητής ή σε κάποιο άλλο πόστο, όπως για παράδειγμα, το πόστο του τεχνικού διευθυντή.

Επειδή αγαπώ το ποδόσφαιρο, θέλω να μείνω στο χώρο και κάνω σκέψεις προς αυτή τη μεριά. Δεν νομίζω πως θα ασχοληθώ με την προπονητική. Παρακολουθώ όμως κάποια προγράμματα σκάουτινγκ διότι μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα ταλέντα. Είναι όμως πολύ νωρίς και δεν έχω κατασταλάξει κάπου αυτή τη στιγμή.

Στην ποδοσφαιρική σου καριέρα είχε αρκετούς συμπαίκτες και προπονητές. Με ποιον κρατάς ακόμα επαφές; Κέρδισες κάποιον φίλο μέσα από το ποδόσφαιρο;

Έχω αρκετούς φίλους αλλά και κουμπάρους από το χώρο. Από όλους τους παίκτες και τους προπονητές έχεις να πάρεις κάτι θετικό. Για παράδειγμα εμένα με βοήθησε πάρα πολύ ο Λόρι Σάντσεζ μαζί με τον βοηθό του. Συναντήθηκα με ανθρώπους στο σωστό timing που με βοήθησαν στο να εξελιχθώ. Ένας από αυτούς ήταν και ο κ. Βοσνιάδης. Αγωνιζόμουν μετά από δεύτερο τραυματισμό στην Β’ Εθνική με τον Πανσερραϊκό και με ήθελε στην Super League 1. Μου έδωσε ξανά την ευκαιρία να αγωνιστώ στα «Μεγάλα Σαλόνια». Από ποδοσφαιριστές είναι πάρα πολλοί και δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιους. Το σημαντικότερο είναι οι φιλίες που έχουν κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια.

Στον Αστέρα Τρίπολης υπήρξες συμπαίκτης με τον αρχηγό της Εθνικής Ελλάδος, Τάσο Μπακασέτα και τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Ο μεν πρώτος φέτος πανηγύρισε το πρωτάθλημα Τουρκίας με την Τραμπζονσπόρ και ο δε δεύτερος το κύπελλο Ελλάδος με τον Παναθηναϊκό. Θα θέλαμε να μας πεις πως νιώθεις βλέποντας δύο παλιούς σου συμπαίκτες να διακρίνονται σε υψηλό επίπεδο.

Λόγω του ότι μας συνδέει μια πολύ καλή φιλία και με τους δύο, μπορώ να πω ό,τι και νιώθω περηφάνια και δικαίωση. Πέραν της φιλίας πίστευα πάρα πολύ στο ταλέντο και στην προσωπικότητά τους. Δείχνουν καθημερινά πράγματα εντός αλλά και εκτός γηπέδου τόσο μέσα από την προσωπικότητα που έχουν αλλά και από το αγωνιστικό πρόσωπο που παρουσιάζουν. Εύχομαι να συνεχίσουν με πολύ περισσότερες επιτυχίες.

Ο Σάκης Παντελιάδης τι συμβουλές θα έδινε σε ένα νέο παιδί που ξεκινάει τώρα τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα;

Να αγαπάει αυτό που κάνει και το κυριότερο να απολαμβάνει την κάθε μέρα ξεχωριστά. Να μην σταματά να βάζει στόχους και να κάνει όνειρα.

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που σε έχει στηρίξει σε όλη την ποδοσφαιρική σου καριέρα;

Πάντα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που σε βοηθούν. Στη δική μου περίπτωση ξεχωρίζω την οικογένειά μου, την γυναίκα μου και τα παιδιά μου που ήρθαν αργότερα στη ζωή, αλλά και κάποιους πραγματικούς φίλους που ήταν δίπλα μου, τόσο στις δύσκολες όσο και στις ευχάριστες στιγμές. Κάθε χρονιά υπήρχε κάποιος που με βοηθούσε. Την περίοδο που ήμουν νέος και έκανα τα πρώτα μου βήματα, ο κ. Διονύσης Τοκατλίδης και αργότερα σε επαγγελματικό επίπεδο ο κ. Σταύρος Ζουγγουρίδης με έμαθαν να σκέφτομαι επαγγελματικά. Αργότερα ήταν ο κ. Γιώργος Βαβέτσης. Οι άνθρωποι αυτοί σε κάποιο σημείο της καριέρας μου, ήταν εκεί ώστε να μου δώσουν το κάτι παραπάνω για να εξελιχθώ και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.