Μίλαν: Με μόχθο, υπομονή κι επιμονή ήρθε το πολυπόθητο Σκουντέτο!
Από το 2011 η Μίλαν πέρασε από 40 κύματα για να έρθει ξανά το πρωτάθλημα στη... «ροσονέρι» πλευρά του «Σαν Σίρο».
Η υπομονή είναι αρετή λένε και οι φίλοι της Μίλαν από ότι φαίνεται είχαν αρκετή από δαύτη. Τα «πέτρινα» χρόνια μιας εκ των ιστορικότερων ομάδων στην Ιταλία και τον κόσμο ολάκερο έφτασαν στο τέλος τους. Το φετινό πρωτάθλημα ήρθε σαν ένα πλουσιοπάροχο γεύμα σε μια πεινασμένη Μίλαν. Μια ομάδα που ήταν μακριά από το προσκήνιο, που της έλειψαν τα τρόπαια. Ωστόσο, αυτό φαίνεται πως έφτασε στο τέλος του, με την κατάκτηση του Σκουντέτο αυτή τη σεζόν.
Με αφορμή αυτό, αξίζει να θυμηθούμε πώς είχε έρθει το προηγούμενο, αλλά και πώς οι Μιλανέζοι ανταποκρίθηκαν στις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισαν όλα αυτά τα χρόνια. Να κάνουμε όμως έναν πρόλογο-παρένθεση, πως κοινός παρονομαστής των δυο πρωταθλημάτων, αποτελεί ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Ο Σουηδός σούπερ σταρ στα 30 του είχε κατακτήσει τότε τη Serie A. Με τους Νέστα και Ιντζάγκι στα τελευταία τους, τον Γκατούζο επίσης, τον Πίρλο που εκείνο το καλοκαίρι έφυγε για τη Γιουβέντους…
Mια ακόμη ομοιότητα ήταν και πως δεύτερη πίσω από τη Μίλαν τερμάτισε η Ίντερ, με 76 βαθμούς έναντι 82 των «ροσονέρι». Η τότε ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ήταν εξαιρετική σε γενικές γραμμές. Δεν άφησε τους διώκτες της να την προσπεράσουν ούσα στην πρώτη θέση από την 11η αγωνιστική, μολονότι δεν είχε κάνει και το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα (10η στην 3η αγωνιστική). Ο Αλέγκρι είχε την συνταγή και την υλοποίησε στο χορτάρι, μεταλαμπαδεύοντάς τη στους ποδοσφαιριστές του.
Κακές επιλογές, επιπολαιότητες και κατήφορος για τη Μίλαν
Έκτοτε, ακολούθησαν πρωτόγνωρα σκηνικά στην ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο στην Ιταλία. Αν και ο Αλέγκρι έκατσε στον πάγκο έως το 2014, οι αλλαγές στα διοικητικά ελέω κακών οικονομικών αποφάσεων, οδήγησαν τη Μίλαν στην κατάρρευση. Αυτό έγινε σταδιακά, μιας και οι παλιές καραβάνες του κλαμπ είχαν αποχωρήσει. Το ίδιο κι ο Ζλάταν φυσικά. Δεύτερη την επόμενη χρονιά η Μίλαν πίσω από τη Γιουβέντους η οποία τότε ξεκίνησε ένα απίστευτο σερί που κράτησε μέχρι και το 2020. Τρίτη το 2013, ενώ το πρώτο κάζο έγινε το 2014 με την 8η θέση. Αυτό φυσικά απομάκρυνε τον Αλέγκρι από την τεχνική ηγεσία όπου δεν ξαναγύρισε ποτέ.
Τον διαδέχτηκε ο Τασότι και εν συνεχεία ο άλλοτε θρύλος της, Κλάρενς Ζέεντορφ, αμέσως μετά την απόσυρσή του. Στο ξεκίνημα μερικών αλλεπάλληλων επιπολαιοτήτων αναφορικά με τον προπονητή… Παράλληλα, στη διοίκηση επικρατούσε το χάος, η ομάδα δεν ήταν και η πιο υγιής στον κόσμο και αυτό επέφερε αποτελέσματα και εντός του γηπέδου. Η Μίλαν είχε χάσει εντελώς την ταυτότητά της μένοντας για δεύτερη σερί χρονιά εκτός Ευρώπης μένοντας… δέκατη! Τα σπασμένα πλήρωσε ο Φιλίπο Ιντζάγκι που δεν τα πήγε τόσο καλά ως τεχνικός.
Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς ήρθε το καλοκαίρι του ’15, αλλά ούτε αυτός κατάφερε να φέρει τη Μίλαν στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Να αναφέρουμε πως ομολογουμένως η ποιότητα του ρόστερ του συλλόγου είχε πέσει αισθητά. Ελέω φυσικά της κακής διαχείρισης στα διοικητικά και των οικονομικών δυσκολιών. Το 2017 με τον Βιντσέντσο Μοντέλα στον πάγκο η Μίλαν έφτασε στην εξάδα που έδινε εισιτήριο για την Ευρώπη, αφήνοντας πίσω της την Ίντερ που έμεινε με άδεια χέρια.
Προσωρινή επιστροφή στην Ευρώπη
Ο Μοντέλα απολύθηκε λόγω άσχημων αποτελεσμάτων και αντικαταστάθηκε από τον Τζενάρο Γκατούζο. Σε μια ακόμη προσπάθεια αναγέννησης του συλλόγου από πρώην ποδοσφαιριστή της. Η Μίλαν προκρίθηκε στη φάση των ομίλων του UEFA Europa League 2018-19 αφού τερμάτισε 6η το 2018. Αλλά αποκλείστηκε από την UEFA από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις λόγω παραβίασης των κανονισμών του Financial Fair Play. Η Μίλαν προσέφυγε στο Διαιτητικό Αθλητικό Δικαστήριο και δικαιώθηκε στις 20 Ιουλίου 2018.
Στην πρώτη πλήρη σεζόν του Γκατούζο ως επικεφαλής, η Μίλαν ξεπέρασε τις προσδοκίες και πέρασε μεγάλο μέρος της σεζόν στην πρώτη 4άδα. Παρά τη νίκη στα τελευταία 4 παιχνίδια της, η Μίλαν έχασε το Champions League με έναν βαθμό, τερματίζοντας 5η με 68. Με τον Γκατούζο να αποτελεί παρελθόν έπειτα από ενάμιση χρόνο, οι «ροσονέρι» τιμωρήθηκαν αυτή τη φορά από την UEFA ελέω FFP των προηγούμενων ετών.
Με Πιόλι και Ζλάταν όλα άλλαξαν προς το καλύτερο
Ο πρώην κόουτς της Σαμπντόρια, Μάρκο Τζιανπάολο, έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, αλλά οι τέσσερις ήττες σε επτά ματς, τον απομάκρυναν. Για να έρθει ο Στέφανο Πιόλι το 2019 και να μείνει μέχρι σήμερα. Επέστρεψε κι ο Ζλάταν για να δώσει κίνητρο στα αποδυτήρια και παρά την κακή χρονιά το 2020 (6η η Μίλαν), ήρθε ξανά το εισιτήριο του Champions League. Οι «ροσονέρι» έφτασαν στη δεύτερη θέση πέρσι για να κατακτήσουν εφέτος το πολυπόθητο Σκουντέτο!
Ένας… Γολγοθάς έφτασε στο τέλος του για τους Μιλανέζους. Άπαξ και υπήρχε σταθερότητα, όλα γίνονταν πιο βατά. Οι νίκες ήρθαν χωρίς πολλές φορές η Μίλαν να παίξει το τρελό ποδόσφαιρο. Ωστόσο, έπαιρνε τα τρίποντα που χρειάστηκε, νικώντας και σε ορισμένα ντέρμπι. Κράτησε την Ίντερ πίσω της στις δέκα τελευταίες αγωνιστικές, διότι πιο πριν όλα ήταν ρευστά σε μια φοβερή χρονιά στο ιταλικό πρωτάθλημα.
Μένει να δούμε προφανώς εάν και εφόσον η Μίλαν θα διατηρήσει έτσι την υγεία στα αποδυτήρια και στον αγωνιστικό χώρο. Ειδάλλως, η πορεία της θα μοιάζει σαν ημιτονοειδή συνάρτηση, με τη φετινή να αποτελεί το πικ της…
