Μαρσέλο σημαίνει «Μίδας» στη γλώσσα της Ρεάλ Μαδρίτης!
Λίγο πριν το φινάλε στη σχέση του με τη Ρεάλ Μαδρίτης ο Μαρσέλο φρόντισε να βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.
Ήταν Ιανουάριος του 2007. Το κρύο ήταν τσουχτερό στη Μαδρίτη και εκείνος ήταν άγνωστος όχι μεταξύ αγνώστων. Αλλά μεταξύ των πιο γνωστών και πιο ακριβών ποδοσφαιριστών του κόσμου. Σε αποδυτήρια που μόνο στο μυαλό του ή στα όνειρά του θα είχε δει ο Μαρσέλο. Ήταν ο διάδοχος του Ρομπέρτο Κάρλος.
Όχι απλά επειδή ήταν αριστεροπόδαρος ή Βραζιλιάνος. Αλλά γιατί οι σκάουτερ της «βασίλισσας» -και όχι μόνο- είχαν γράψει ένα σωρό αναφορές για εκείνον με τα καλύτερα λόγια. Η τεχνική του; Τα τρεξίματά του; Η αντίληψή του; Οι επιθετικές αρετές του; Τα είχε όλα ο πιτσιρικάς από το Ρίο Ντε Τζανέιρο.
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που αποκτήσαμε έναν παίκτη σαν τον Μαρσέλο. Είναι νέος και το μέλλον του ανήκει στη Ρεάλ Μαδρίτης. Πιστεύουμε ότι θα τα πάει πολύ καλά μέσα στα επόμενα χρόνια και ότι θα δείξει την αξία του. Νιώθουμε μεγάλη χαρά που προλάβαμε τις άλλες ομάδες της Ευρώπης και τον κάναμε δικό μας». Αυτά ήταν τα λόγια του Ραμόν Καλντερόν στην επίσημη παρουσίαση του Βραζιλιάνου πιτσιρικά.
Εν έτει 2022 ο πιτσιρικάς όχι απλά μεγάλωσε. Αλλά έγινε τρανός (δεν λέμε τον Έλληνα τράπερ). Πλέον αγωνίζεται ελάχιστα. Ας όψεται το… γήρας και όλα αυτά που φέρνει. Παρόλα αυτά το παλμαρέ του Μαρσέλο συνεχίζει να μεγαλώνει! Έτσι, το απόγευμα της τελευταίας ημέρας του Απριλίου το 35ο πρωτάθλημα της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ο 24ος προσωπικός του τίτλος.
Κάτι που σε απλά… μαθηματικά ή έστω στη γλώσσα των Μαδριλένων τον έκανε τον άνθρωπο που έχει τις περισσότερες κούπες από κάθε άλλον που έχει φορέσει τη φανέλα της ισπανικής ομάδας. Ένας Μίδας made in Brazil!
Ο Μαρσέλο τα έκανε όλα και τα πήρε όλα με τη Ρεάλ Μαδρίτης
Ο χρόνος δεν κοιτάει φανέλες. Ο χρόνος δεν κοιτάει επιδόσεις. Ακόμα και απέναντι στον Μαρσέλο ήταν αδυσώπητος. Ναι μεν μπορεί ο κολλητός του, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, να παραμένει ακμαίος μέχρι και τα 37 του. Ωστόσο, ο Βραζιλιάνος μπακ τα τελευταία χρόνια «βάρυνε» και δεν θυμίζει σε πολλά εκείνον τον παίκτη που στην καλή του μέρα έκανε το ένα overlap, μετά το άλλο.
Ή τον αμυντικό που μόνο… αμυντικό δεν θύμιζε αφού μπορεί σε ένα παιχνίδι να πάταγε περιοχή πιο πολλές φορές και από εξτρέμ! Πλέον αγωνίζεται ελάχιστα. Παρόλα αυτά το παρόν δεν γίνεται να μουτζουρώσει ούτε στο ελάχιστο το παρελθόν του που ήταν κάτι παραπάνω από ένδοξο!
Ο Ντάνι Άλβες των Μαδριλένων
Η Βραζιλία δεν είναι γνωστή μόνο για τους σπουδαίους επιθετικούς που βγάζει κατά καιρούς. Από την εποχή του Πελέ και όλων των μεγάλων είχε παράδοση στο να χαρίζει στον ποδοσφαιρικό κόσμο μπακ που είχαν επιθετικές τάσεις. Όχι απαραίτητα μόνο τέτοιες, αλλά, σίγουρα πιο πολλές σε σχέση με τις αμυντικές τους… υποχρεώσεις.
Δεν θα το πάμε πολύ παλιά. Δεν θα κάνουμε εδώ πέρα ασκήσεις μνήμης. Ωστόσο, από την εποχή του Ρόμπερτο Κάρλος και του Καφού έπειτα η «σελεσάο» χάρηκε δύο σπουδαίους ακραίους αμυντικούς. Μαρσέλο και Ντάνι Άλβες κυριάρχησαν. Όχι μόνο στην αγωνιστική τους επίδοση επί σειρά ετών. Αλλά και στους τίτλους που σάρωσαν!
Ο βετεράνος ακραίος αμυντικός που γύρισε στους Καταλανούς πριν από μερικούς μήνες το έχει… τερματίσει. Είναι ο άνθρωπος που έχει σηκώσει τις πιο πολλές κούπες ever. Ωστόσο και η… σειρούλα του ο Μαρσέλο δεν πάει πίσω, μιας και έγινε ο Άλβες της Ρεάλ Μαδρίτης, έχοντας τα πιο πολλά τρόπαια (σ.σ 24) από κάθε άλλον παίκτη που φόρεσε τη φανέλα των «μερένχες» ever!
Καλύτερος από τον Ρομπέρτο Κάρλος;
Και οι δύο τοτέμ. Τεράστιοι. Μύθοι. Θρύλοι. Στιγμάτισαν μία γενιά, αλλά και άφησαν τη δική τους παρακαταθήκη με το στιλ παιχνιδιού τους. Τόσο ο Ρομπέρτο Κάρλος, όσο και ο Μαρσέλο -που στην ουσία ήταν ο διάδοχός του στη Ρεάλ Μαδρίτης- ανήκουν χωρίς πολλά- πολλά στη λίστα με τους καλύτερους ακραίους αμυντικούς όλων των εποχών.
Είναι πολύ δύσκολο, μα και λίγο άδικο να πει κάποιος ποιος ήταν καλύτερος ή χειρότερος. Ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του γνώμη με τα δικά του επιχειρήματα. Αλλά πάντα η αλήθεια θα κρύβεται κάπου στη μέση μα και εκεί που βρίσκεται ο Διάβολος. Στις λεπτομέρειες.
Το σίγουρο είναι ότι ο Μαρσέλο σαν παίκτης στο prime του ήταν -ίσως- πιο ολοκληρωμένος στο παιχνίδι του με τον Κάρλος να μπορεί να πει κανείς ότι σε δύο- τρεις κατηγορίες απλά δεν παιζόταν από κανέναν!
