Μετά από χρόνια στην αγωνιστική αφάνεια, η Ferrari επιστρέφει ισχυρότερη, με τον Σαρλ Λεκλέρ να ψάχνει το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του.

Για μια ομάδα σαν τη Ferrari, οι δύο τελευταίες χρονιές ήταν κάτι παραπάνω από απογοήτευση. Η αποχή από τις νίκες για μια διετία είναι αποτέλεσμα-ντροπή για την ομάδα του Μαρανέλο, η οποία μετά από αρκετά σταθερά βήματα στη σωστή κατεύθυνση, έδειξε να χάνεται και πάλι. Φέτος όμως, με νέα τράπουλα, οι Ιταλοί ονειρεύονται και πάλι πρωτάθλημα στην πατρίδα τους.

Η πλάτη της Mercedes τόσες σεζόν έγινε γνώριμο θέαμα

Επτά χρόνια. Τόσο διήρκησε η απόλυτη κυριαρχία της Mercedes στη Formula 1, η οποία σάρωσε τα πάντα στον διάβα της. Κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα κατασκευαστών και οδηγών, ο γερμανικός κολοσσός είχε καταστρέψει τον ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα. Με εξαίρεση την περσινή σεζόν και την ραγδαία ανάπτυξη της Red Bull, η απειλή που δέχθηκαν τα «ασημένια βέλη» τις υπόλοιπες σεζόν ήταν σαφώς μικρότερη.

Σε αυτές τις χρονιές που προηγήθηκαν, η ομάδα του Μαρανέλο μόλις δύο χρονιές κατάφερε να παρουσιάσει κάποια σημαντική αντίσταση. Το 2017 και το 2018. Ειδικά τη δεύτερη χρονιά, φαινόταν πως η Ferrari μπορούσε να χτυπήσει ακόμα και το πρωτάθλημα. Η ανάπτυξη όμως της Mercedes και αρκετές ατυχίες στο δικό της στρατόπεδο κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού της σεζόν, έκαναν ακόμα μια χρονιά να πετάξει από το παράθυρο. Το επόμενο έτος το μονοθέσιο ήταν σαφώς ανταγωνιστικότερο, ενώ το φιάσκο του 2020 και της επετειακής SF 1000 ακόμα δεν έχει ξεχαστεί.

Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, η ανάπτυξη του μονοθέσιου σταμάτησε πριν καλά-καλά αρχίσει. Δίνοντας βάση στον σχεδιασμό του 2022, όταν και θα είχαν εφαρμοστεί οι νέοι κανονισμοί, ούτε η SF 21 έλαβε αρκετή «αγάπη» από τους ανθρώπους της ομάδας. Ωστόσο, είχε κάνει ένα βήμα στη σωστή κατεύθυνση, τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Μια θέση σαφώς καλύτερη από την έκτη (!) θέση του 2020.

Βρίσκει και πάλι τη θέση της η Ferrari μετά από πολλά χρόνια… φαγούρας

Και το ρίσκο φάνηκε να αποδίδει. Στις δοκιμές της pre season, η Ferrari εμφανίστηκε πολύ ισχυρή. Με το μονοθέσιο να κάνει πολλούς γύρους στην πίστα της Βαρκελώνης, οι δύο πιλότοι θέλησαν να φτάσουν στα όρια του το αυτοκίνητο. Ταχύτερο από τα υπόλοιπα, το κόσμημα της ιταλικής ομάδας έδειξε πως εκτός από όμορφο, ήταν και αρκετά γρήγορο.

Κάτι που συνεχίστηκε και στην έναρξη της σεζόν στο Μπαχρέιν. Σε ελεύθερες δοκιμές, κατατακτήριες και αγώνα, η SF75 ήταν ασυναγώνιστη. Κάνοντας το 1-2 στον πρώτο αγώνα, οι χαρά τον τιφόσι ήταν ξέφρενη. Δυόμιση χρόνια μακριά από τις νίκες, η Ferrari είχε ξεχάσει σχεδόν το ποια είναι, με το επίτευγμα να φαντάζει σχεδόν εξωγήινο σε όλους στην ομάδα. Δεν θα έπρεπε όμως.

Λεκλερ και Σάινθ δούλεψαν πολύ και βλέπουν αποτελέσματα

Καλές οι αλλαγές των κανονισμών και ακόμα καλύτερη η δουλειά στο εργοστάσιο. Όμως και οι δύο πιλότοι της ομάδας έκαναν την καλύτερη δυνατή προσπάθεια για τη συγκομιδή δεδομένων. Ο Κάρλος Σάινθ, στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα τα πήγε περίφημα, επικρατώντας του team mate του στο πρωτάθλημα οδηγών. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, οι εμπειρίες του Ισπανού για την ανάπτυξη μονοθεσίων σε Renault και ΜcLaren ήταν κάτι που χρειαζόταν η νέα Ferrari.

Αν και εξαιρετικός ο Σάινθ, προσωπικά θεωρώ πως ο Λεκλέρ είναι αυτός που μπορεί να ηγηθεί της ιταλικής ομάδας. Ο Μονεγάσκος, μετά από τρία χρόνια στη Ferrari, έχει επιτέλους μια εξαιρετική ευκαιρία μπροστά του. Προερχόμενος από το πρόγραμμα ανάπτυξης οδηγών της, πήρε την τεράστια ευκαιρία να αγωνιστεί με τα χρώματά της, μόλις στη δεύτερη σεζόν της καριέρας του. Έχοντας σπάσει ήδη το ρεκόρ του νεαρότερου poleman στο σπορ, ο νεαρός πιλότος θέλει να κάνει αυτό περιμένουν εδώ και πολλά χρόνια στην Ιταλία. Να φέρει ένα πρωτάθλημα στο Μαρανέλο.

Με όλο τον σεβασμό προς τον Ισπανό ομόσταυλο του, ο Λεκλέρ φαίνεται να διαφέρει από την κατηγορία των «καλών πιλότων». Ταχύτατος, με εμπειρίες και με την σπιρτάδα που έλειπε τόσα χρόνια από την Ferrari. Ένας προσγειωμένος νεαρός πιλότος με φιλοδοξίες και την επιθυμία να φτάσει μέχρι την κορυφή. Στο μικρό δείγμα που έχουμε πάρει μέχρι στιγμής, ο 24χρονος φαντάζει το μεγάλο φαβορί. Θα μας δικαιώσει άραγε στο τέλος της σεζόν;