Η έκφραση «πήρε τον λάθος δρόμο στη ζωή» δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τον Ντεζάντε Μάρεϊ. Ο 25χρονος γκαρντ γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, όμως με υπομονή και επιμονή κατάφερε να φτάσει μέχρι το All Star Game.

«Η υπομονή είναι πικρή, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός», είχε γράψει ο Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας και συνθέτης, Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Η συγκεκριμένη φράση έρχεται να κολλήσει απόλυτα στη ζωή του Ντεζάντε Μάρεϊ, ο οποίος έφτασε από το μηδέν στο να λογίζεται ως ένας All-Star.

Ο ηγέτης των Σαν Αντόνιο Σπερς δεν είχε να διαχειριστεί μια εύκολη πορεία για να φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα. Από τα δύσκολα παιδικά χρόνια, μεγαλώνοντας ουσιαστικά στους δρόμους και χωρίς γονείς, καταλήγοντας να συλληφθεί σε ηλικία μόλις 11 ετών. Στο να φτάσει στο ΝΒΑ και να τραυματιστεί σοβαρά. Ωστόσο, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Η υπομονή μπορεί να ήταν πικρή και χρονοβόρα, όμως πλέον γεύεται τους καρπούς της επιτυχίας του και το αξίζει στον απόλυτο βαθμό.

Δεν ήταν στις βασικές επιλογές της Δυτικής Περιφέρειας για το All Star, όμως ο τραυματισμός του Ντρέιμοντ Γκριν άφησε εκ νέου ένα παραθυράκι ανοιχτό για τον ταλαντούχο γκαρντ. Και αυτή τη φορά δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Αρκετοί παίκτες τού ΝΒΑ όπως ο ίδιος ο Γκριν, ο Αϊζέια Τόμας, ο Τζαμάλ Κρόφορντ κλπ είχαν δηλώσει πως ο Μάρεϊ θα έπρεπε να λάβει την τιμή αυτή.

Ο Κομισάριος της Λίγκας, Άνταμ Σίλβερ, πήρε την απόφαση να δώσει την ευκαιρία στον 25χρονο άσο να βρεθεί στο Κλίβελαντ και να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, δικαιώνοντας τους κόπους του. Έτσι το Debut.gr σας παρουσιάζει την ιστορία του Ντεζάντε Μάρεϊ που έφτασε από τη φυλακή, στο να γεμίσει τα… παπούτσια του Τόνι Πάρκερ και εν τέλει να φτάσει μέχρι το All Star Game.

Μεγάλωσε στον δρόμο και τον έσωσε ο Τζαμάλ Κρόφορντ

Ντεζάντε Μάρεϊ: Γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, αλλά βρήκε το μονοπάτι για την κορυφή

Ο Μάρεϊ δεν μπορούμε να πούμε πως είχε μια εύκολη παιδική ηλικία. Κάθε άλλο. Γεννήθηκε το 1996 στο νότιο Σιατλ που φημίζεται για το μπάσκετ και τις… συμμορίες. Η μητέρα του μπαινόβγαινε στη φυλακή, ενώ ο πατέρας του ουσιαστικά δεν ήταν ποτέ εκεί. Αποτέλεσμα ήταν να μεγαλώσει στους δρόμους. Να είναι μέλος συμμορίας (όπως οι γονείς του) και να έχει παραβατική συμπεριφορά από πολύ μικρή ηλικία. Ενδεικτικό, πως συνελήφθη για πρώτη φορά όντας μόλις 11 ετών! Παίκτες όπως ο Στεφ Κάρι ή ο Κλέι Τόμπσον μεγάλωσαν βλέποντας τους πατεράδες τους να παίζουν μπάσκετ στο ΝΒΑ. Όχι όμως εκείνος.

«Δεν έχω καν αγαπημένο καρτούν. Τόσο πολύ βρισκόμουν στους δρόμους. Δεν μπορώ να πω στην κόρη μου πως είχα κάποιο αγαπημένο καρτούν μεγαλώνοντας. Αυτό με ενοχλεί πολύ». Λόγια του Μάρεϊ που είναι γροθιά στο στομάχι για όσα πέρασε και πού κατάφερε να φτάσει. Ένα παιδί 11 ετών έκανε παρέα με άτομα από 18 έως 30 ετών, που έκαναν ληστείες, πουλούσαν ναρκωτικά και πολλά άλλα. Με τους περισσότερους από αυτούς να βρίσκονται πλέον είτε νεκροί, είτε στη φυλακή. Ένα μέλλον που θα μπορούσε να ξεδιπλωθεί μπροστά στον ίδιο τον Μάρεϊ πολύ εύκολα.

Ντεζάντε Μάρεϊ: Γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, αλλά βρήκε το μονοπάτι για την κορυφή

Παρά τα προβλήματα, επιβίωσε. Φτάνοντας στο Λύκειο. Ωστόσο τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν πάρει άλλη τροπή αν δεν υπήρχε ο Τζαμάλ Κρόφορντ. Γεννημένος και εκείνος στο Σιατλ, παρότι ήταν παίκτης ΝΒΑ, θέλησε να βοηθήσει τον Μάρεϊ και να τον βάλει στον ίσιο δρόμο. Του έλεγε να φύγει από τους δρόμους και να αφοσιωθεί στο σχολείο και το μπάσκετ.

Είχε φτάσει στο σημείο να του στέλνει μηνύματα ενώ βρισκόταν σε ταξίδια με την ομάδα του. Ο Μάρεϊ όμως δεν μπορούσε να ξεφύγει εύκολα. Στην πρώτη τάξη του Λυκείου συνελήφθη ξανά και βρέθηκε για έναν μήνα στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Ανηλίκων. Ο χρόνος που πέρασε εκεί άλλαξε τα πάντα.

Όταν επέστρεψε σπίτι, μίλησε στον θείο του, Τέρι, όπου ζούσε μαζί με τη θεία του, η οποία ήταν 107 ετών (!) και φρόντιζε ο ίδιος όλες τις βασικές της ανάγκες. Του είπε πως θέλει να αλλάξει ζωή. Και το έκανε. Κατάφερε να κατακτήσει τρία σχολικά πρωταθλήματα, όντας ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Ο Κρόφορντ όμως δεν θα τον άφηνε απλά έτσι.

Τον κάλεσε σε ένα τουρνουά το καλοκαίρι πριν το Κολέγιο και ο νεαρός γκαρντ εξέπληξε τους πάντες παίζοντας απέναντι σε παίκτες ΝΒΑ, όπως ο Κρις Πολ. Αυτό ήταν. Κολέγια από όλη τη χώρα ήθελαν να τον εντάξουν στο πρόγραμμά τους, όμως εκείνος επέλεξε να μείνει κοντά στο σπίτι του και να μετακομίσει σε αυτό της Γουάσινγκτον.

Από το Κολέγιο, στο ΝΒΑ και στα… παπούτσια του Πάρκερ

Ντεζάντε Μάρεϊ: Γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, αλλά βρήκε το μονοπάτι για την κορυφή

Στη μία σεζόν που έμεινε είχε καλά νούμερα (16,1 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4,4 ασίστ, 1,8 κλεψίματα) και πραγματοποίησε ορισμένες καλές εμφανίσεις. Όμως ήταν αρκετά… άτεχνος επιθετικά και έκανε σχετικά εύκολα λάθη. Το καλοκαίρι του 2016 αποφάσισε να δοκιμάσει στο ΝΒΑ και δήλωσε συμμετοχή στο Draft. Τον προσπέρασαν 28 ομάδες, μέχρι να ακούσει το όνομά του από τους Σαν Αντόνιο Σπερς στο νούμερο 29.

Ήταν τόσο αποφασισμένος να τα καταφέρει που περνούσε ατελείωτες ώρες στο γυμναστήριο. Σε σημείο που οι Τεξανοί έφτασαν να τον παρακαλούν να πάρει ρεπό ή να ξεκουραστεί μερικές μέρες. Αγωνίστηκε αρκετά στην G-League και πήρε ορισμένες ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα, τη rookie χρονιά του.

Ο Τόνι Πάρκερ είχε μπει στα… μπασκετικά γηρατειά και ο Γκρεγκ Πόποβιτς έβλεπε στον Μάρεϊ τον άνθρωπο που θα γέμιζε τα… παπούτσια του Γάλλου. Καθόλου εύκολη δουλειά. Στα μέσα της δεύτερης σεζόν του, ο «Ποπ» αποφάσισε να του δώσει φανέλα βασικού και να αφήσει στον πάγκο τον Πάρκερ. Αλλάζοντας την ιστορία.

Ο Μάρεϊ κατάφερε να παίξει και τα πρώτα του play-offs ως βασικός (είχε αγωνιστεί και την προηγούμενη χρονιά) και ο δρόμος ήταν ανοιχτός μπροστά του ενόψει της επόμενης σεζόν, ως η πρώτη επιλογή στα γκαρντ.

Η ρήξη πρόσθιου χιαστού και η επιστροφή του Μάρεϊ

Ντεζάντε Μάρεϊ: Γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, αλλά βρήκε το μονοπάτι για την κορυφή

Λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά. Ο Μάρεϊ είχε μεγάλα σχέδια για τη σεζόν 2018-19, όμως η μοίρα είχε άλλη άποψη. Σε ένα ματς της preseason κόντρα στους Ρόκετς, ο νεαρός γκαρντ υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού. Ο Θεός δεν ξέρουμε αν γέλασε. Ο Μάρεϊ όμως σίγουρα έκλαψε. Οι Τεξανοί πάντως τον στήριξαν και όχι μόνο τον βοήθησαν να επανέλθει, αλλά ανανέωσαν το συμβόλαιό του για τέσσερα ακόμα χρόνια.

«Οι Σπερς μου έσωσαν τη ζωή. Ακόμα δεν πιστεύω πως αξίζω να βρίσκομαι εδώ και ακόμα ρωτάω τον Θεό, ”γιατί εγώ;” ακόμα και σήμερα, κάθε μέρα. Τον ευχαριστώ, αλλά απλώς τον ρωτάω, ”γιατί εγώ;’’. Υπάρχει πάντα κάτι θετικό σε κάθε κατάσταση. Το να χτυπήσω ήταν αρνητικό. Ήταν ένα πισωγύρισμα, αλλά δείχνει από τι είσαι φτιαγμένος, τι θα κάνεις, τι έρχεται στη συνέχεια και το μετέτρεψα σε θετικό, μένοντας συγκεντρωμένος», έχει πει ο ίδιος για τα όσα πέρασε.

Ο Μάρεϊ επέστρεψε πιο δυνατός. Ακολούθησαν δύο σεζόν που βρισκόταν στη σκιά του ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν, όμως συνέχιζε να βελτιώνεται. Παιχνίδι με το παιχνίδι. Μήνα με τον μήνα. Χρονιά με τη χρονιά. Το ίδιο πάθος. Η ίδια πίστη. Η ίδια δουλειά για να γίνει καλύτερος και να φτάσει στην κορυφή.

H απώλεια της αδερφής του και το All Star Game

Ντεζάντε Μάρεϊ: Γεννήθηκε στον λάθος δρόμο, αλλά βρήκε το μονοπάτι για την κορυφή

Μπορεί τα πράγματα να πήγαιναν καλά αγωνιστικά, όμως το περασμένο καλοκαίρι ο 25χρονος βίωσε μια τεράστια απώλεια. Έχασε την αδερφή του ξαφνικά. Όπως ήταν λογικό δεν μπορούσε να το πιστέψει. Όμως έχει μάθει στα δύσκολα. Αυτή ήταν η ζωή του. Έσφιξε τα δόντια και προχώρησε παρακάτω. Αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στο μπάσκετ και πλέον ήρθε η δικαίωση.

Τη φετινή σεζόν μπαίνει στα παρκέ ως ο απόλυτος ηγέτης των Σπερς. Είναι το πρώτο όνομα στην ομάδα και παρότι ο σύλλογος δεν τα πηγαίνει τόσο καλά, ούτε διεκδικεί κάτι, εκείνος έχει ανέβει στο επόμενο επίπεδο. Είναι εξαιρετικός τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά.

Αριθμεί 19,6 πόντους (career high), 8,4 ριμπάουντ (2ος στη λίγκα στα γκαρντ), 9,2 ασίστ (4ος στο ΝΒΑ) και 2,1 κλεψίματα (1ος στο ΝΒΑ). Και πλέον έφτασε στον πολυπόθητο στόχο. Έχει την αναγνώριση που του αξίζει. Θα λάβει μέρος σε ένα All Star Game και θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

«Θυμάμαι να κάθομαι στο Green Room (η πρόσκληση που δέχονται τα μεγαλύτερα ταλέντα μιας τάξης του draft) και να με κρίνουν για το παρελθόν μου ως παιδί. Οι Σπερς ήξεραν πως δεν είχα καθοδήγηση και χρειαζόμουν μια ευκαιρία. Θυμάμαι τον τραυματισμό μου και τον κόσμο να λέει πως ήμουν τελειωμένος. Είμαι ευγνώμων! Είναι πραγματικότητα τώρα (το All Star Game). Σε ευχαριστώ Θεέ μου», έγραψε στο Twitter μετά την επιλογή του. Μια επιλογή που είναι η αρχή για πολλές ακόμα…