Ευρωλίγκα: Τα likes και τα dislikes της διοργάνωσης

Ενλω διαβάζετε αυτό το άρθρο ήδη διανύουμε τον δεύτερο γύρο της regular season στην Ευρωλίγκα. Τουτέστιν έχει ολοκληρωθεί ο πρώτος και ήδη έχουμε βγάλει κάποια ασφαλή συμπεράσματα. Και αυτά αφορούν το τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει μέχρι τώρα από την φετινή διοργάνωση. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι αυτά.

1ο like: Ολυμπιακός

Το πρώτο λαικ για την φετινή Ευρωλίγκα αδιαμφισβήτητα πάει στον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αποτελεί μαζί με την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ την πιο σταθερή ομάδα της διοργανώσης. Ενώ γράφεται αυτό το κείμενο η ομάδα βρίσκεται στην 3η θέση και βάζει πλώρη για μια όσο το δυνατόν καλή θέση στην οκτάδα. Δεύτερη επίθεση της διοργάνωσης ανά 100 κατοχές, πίσω μόνο από τη Μπαρτσελόνα και τρίτη άμυνα πίσω από Ούνικς και Ρεάλ. Σε ορισμένα παιχνίδια η περιφερειακή άμυνα σπάει κόκκαλα με πρωταγωνιστές τους Γουόκαπ και Παπανικολάου. Επιθετικά η τριάδα των Σλούκα, Ντόρσει, Βεζένκοφ είναι αυτή που κάνει τη διαφορά δημιουργικά και εκτελεστικά, καθώς και οι τρεις σκοράρουν πάνω από δέκα πόντους με ποσοστά άνω του 37% στο τρίποντο. Ενώ οι energy παίκτες της ομάδας Λαρεντζάκης και ΜακΚίσικ αποτελούν περιπτώσεις που ξεκλειδώνουν τα νεκρά διαστήματα της ομάδας. Όσο συνεχίζει ο Ολυμπιακός να κρατάει απόρθητη την έδρα του και να μαζεύει τις νίκες που χρειάζεται εκτός έδρας η πόρτα της οχτάδας είναι ορθάνοιχτη για τον Μπαρτζώκα.

2ο like: Ούνιξ Καζάν

Αναμφίβολα, μέχρι ώρας η έκπληξη της Ευρωλίγκα. Με το επιθετικό ένστικτο στην ομάδα του Περάσοβιτς να περισσεύει, η Ρώσικη ομάδα βρίσκεται μεταξύ 4ης και 5ης θέσης πετυχαίνοντας μεγάλες νίκες τόσο εντός όσο και εκτός έδρας. Η τριάδα Μπράουν, Κάναν, Χεζόνια θυμίζει τα νούμερα της τριάδας Τζέιμς, Άνταμς, Σένγκελια της ένδοξης Λαμποράλ Κούτσα. Με πάλι τότε προπονητή τον Περάσοβιτς. Πέρα από αυτούς, ο Τζον Μπράουν αποτελεί το πολυεργαλείο της ομάδας. Είναι ο άνθρωπος που θα μαρκάρει τους πάντες και αυτός που έχει 2,4 κλεψίματα ανά αγώνα. Η ομάδα από το μακρινό Καζάν φιγουράρει εντός των θέσεων που διεκδικούν με αξιώσεις την πρόκριση στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα και αγωνιστική με αγωνιστική δείχνει καλύτερη, μετά το μέτριο ξεκίνημα,όταν και είχε ρεκόρ 1-4 και φάνταζε πως θα ήταν ο φτωχός συγγενής. Μένει να δούμε αν το έργο του Καζάν θα έχει συνέχεια.

1o dislike: Οι απογοητεύσεις 

Δίπλα στο ουσιαστικό αυτό δύο ομάδες διεκδικούν με αξιώσεις τον τίτλο αυτό. Φενέρμπαχτσε και Μακάμπι. Η πρώτη παρόλο που στο τέλος του πρώτου γύρου έκανε ένα μικρό σερί πέντε νικών δεν θυμίζει σε τίποτα τη Φενέρ παλαιότερων ετών. Αλλά ούτε εκπληρώνει τις προσδοκίες των φιλάθλων της πριν ξεκινήσει η χρονιά. Το ρόστερ και οι παίκτες που διαθέτει σίγουρα μπορούν να κάνουν πολλά παραπάνω. Αμφιβάλλω όμως αν μπορούν να τα κάνουν υπό τις οδηγίες του Σάλε. Ανεμική, αψυχολογητή και πολλές φορές χωρίς πλάνο. Σε αρκετά ματς φέτος βλέπουμε τους Ντε Κολό και Βέσελι να προσπαθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.

Την ώρα που γράφεται το άρθρο αυτό η Μακάμπι μετρά 8 διαδοχικές ήττες. Καζάνι που βράζει θυμίζει η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου ο οποίος παρά τις κακές σχέσεις με ορισμένους παίκτες έχει την απόλυτη στήριξη της διοίκησης. Μεγάλο ελαφρυντικό της ομάδας πως δεν εκάνε προετοιμασία το καλόκαιρι ελέω κρουσμάτων κορονοιού. Ωστόσο, φαίνεται πως κάποιες μεταγραφές δεν έχουν πιάσει και πως ο Γουίλμπεκιν σε ορισμένα ματς παλέυει ουσιαστικά μόνος του. Οι τριγμοί στην ομάδα και οι διαδοχικές ήττες έχουν αφήσει πολύ πίσω την ομάδα στη διεκδίκηση μιας θέσης για τα play offs.

2ο dislike: Η πανδημία

Η διοργάνωση μέχρι στιγμής κυλούσε εξαιρετικά, όσον αφορά τις περιπτώσεις παιχτών και μελών προπονητικών επιτελείων, που έχαναν αγώνες λόγω κρουσμάτων από τον covid και τις μεταλλάξεις του. Όμως ήδη η παραλλαγή Όμικρον χτύπησε για τα καλά την πόρτα της Ευρωλίγκα. Οι περισσότερες ομάδες μετράνε πάνω άπο 5-6 κρούσματα και οι αναβολές παιχνιδιών είναι συνεχόμενες. Η Ρεάλ στο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ αγωνίστηκε μ 9 υγιείς παίκτες. Η περίπτωση προσωρινής διακοπής μπήκε στο συρτάρι. Κακώς για μένα. Εφόσον η διοργάνωση δεν διακόπηκε θα υπάρχουν και άλλες αναβολές με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κλίμα δυσλειτουργίας τόσο στις ομάδες όσο και στην ίδια την διοργάνωση.

Ας επικεντρωθούμε στο αμιγώς μπασκετικό κομμάτι και ας παραδεχθούμε ότι η Ευρωλίγκα έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει. Οι εκπλήξεις σίγουρα θα είναι περισσότερες και μένει να δούμε αν οι ομάδες που δείχνουν μια σταθερότητα θα συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν. Τα σπουδαιότερα σε λίγο καιρό.