Το Debut.gr αναλύει το αγωνιστικό πρόσωπο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ακριβώς τρεις μήνες μετά την έναρξη της φετινής χρονιάς.

Η Γιουνάιτεντ καταρρέει. Όντας στην 12η αγωνιστική του πρωταθλήματος  και στην προτελευταία αγωνιστική των ομίλων του Uefa Champions League, μπορώ να το πω. Στην παρούσα φάση, ακόμα και ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος της ομάδας συντάσσεται με το μοναδικό φως σε αυτό το αδιέξοδο τούνελ. Αλλαγή προπονητή!

Η ΠΙΕΣΗ ΣΤΟΝ ΣΟΛΣΚΙΕΡ

Μετά λοιπόν και την περσινή γκρίνια – τι πρωτότυπο- στο τέλος της χρονιάς με τον χαμένο τελικό του Uefa Europa League, ήρθε η γεμάτη προσδοκίες σεζόν 2021-2022. Ο Σόλσκιερ μένει στον πάγκο και ένα από τα πιο παραγωγικά καλοκαίρια στο θέμα των μεταγραφών στην Γιουνάιτεντ γίνεται πραγματικότητα. Βαράν, Σάντσο και φυσικά Κριστιάνο Ρονάλντο. Έκσταση.  Oι Glazers κατάφεραν να ρίξουν πλέον τις οποιεσδήποτε ευθύνες για την αγωνιστική εικόνα στον προπονητή, και τα κατάφεραν. Αγόρασαν το παιδί – θαύμα – της Bundesliga μετά το πολύ μεγάλο σίριαλ εδώ και 2 χρόνια. Αγόρασαν έναν από τους πιο ολοκληρωμένους και γεμάτο τίτλους σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο κεντρικό αμυντικό. Αγόρασαν έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της ιστορίας, κάνοντας παράλληλα το μυθικό comeback που άπαντες περίμεναν. Το μερίδιο ευθύνης τους τελείωσε. Πλέον, έμενε – και ακόμα μένει – να δούμε τα αποτελέσματα στο γήπεδο. Έμμεσα, τροφοδότησαν όλη την πίεση στον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, έχοντας κάνει το… “χρέος” τους. Έχοντας πραγματοποιήσει αυτές τις τρεις μεταγραφές “από το πρώτο ράφι” πολύς κόσμος θα περίμενε την Γιουνάιτεντ ανεβασμένη σε επίδοση και ρυθμό. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς δεν υφίσταται.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΣΟΛΣΚΙΕΡ

Η Γιουνάιτεντ είναι στάσιμη. Είναι στάσιμη γιατί δεν αποκτήθηκε παίκτης στην μοναδική θέση στην οποία “πονάει”. Και πονάει χρόνια τώρα. Στον άξονα. Η Γιουνάιτεντ έχει ανάγκη για ένα αμυντικό χαφ με εμπειρία και σταθερότητα. Στην ουσία, παρά τις δύο επιθετικές προσθήκες, η Γιουνάιτεντ ποτέ δεν είχε ανάγκη στην επίθεση της. Σκόραρε 73 φορές στο περσινό πρωτάθλημα, μόλις πίσω από την εκπληκτική Σίτι στην σχετική λίστα. Έτσι, με τις δύο προσθήκες αυτές συν την επιστροφή Λίνγκαρντ, υπάρχει… συνωστισμός στην επιθετική γραμμή.

Υπάρχουν παιχνίδια στα οποία η Γιουνάιτεντ δεν λειτουργεί σαν ομάδα. Οι παίκτες λειτουργούν περισσότερο σαν μονάδες, παρά σαν ομάδα. Αυτό, ναι, είναι ευθύνη του Σόλσκιερ, και μεγάλη. Μπορεί η σεζόν να ξεκίνησε καλά, με νίκες απέναντι σε Λιντς, Νιουκάστλ και Γούλβς, ωστόσο η συνέχεια είναι πολύ κακή. Αιφνιδιασμός από την πολύ κατώτερη Γιούνγκ Μπόις, διασυρμός από την Λέστερ, ταπείνωση από την Λίβερπουλ, κολακευτική ήττα από την Σίτι. Στον αντίποδα, δύο εντός έδρας ανατροπές απέναντι στην Βιγιαρεάλ και την Αταλάντα στο τελευταίο μέρος του αγώνα, αμφότερες με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Στα εγχώρια, μια νίκη 0-3 στο Λονδίνο απέναντι στην “άρρωστη” Τότεναμ, στο μεσοδιάστημα των ηττών από Λίβερπουλ και Σίτι. Ο Σόλσκιερ προσπάθησε στα τελευταία παιχνίδια να αλλάξει το κλίμα και την νοοτροπία στην ομάδα αλλάζοντας μέχρι και το σύστημα. Το 4-2-3-1 έδωσε την θέση του στο 3-5-2, το οποίο έδωσε την νίκη απέναντι στην Τότεναμ. Όμως η διαβασμένη Σίτι του Πεπ Γκουαρντίολα, δεν αντιμετώπισε κυριολεκτικά κανένα πρόβλημα στο νέο σύστημα της Γιουνάιτεντ και απέσπασε πολύ πιο εύκολα απ’ότι δείχνει το 0-2 την νίκη στο “Θέατρο των Ονείρων”.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ

Το κυριότερο μέλημα σαφώς δεν είναι οι ήττες απέναντι σε δύο από τις καλύτερες ομάδες αυτή την στιγμή στον κόσμο. Η σημασία της απογοητευτικής εικόνας της ομάδας έχει σημασία. Έτσι η εικόνα της Γιουνάιτεντ έχει διττή σημασία.

Η πρώτη και σημαντικότερη είναι η νοοτροπία πριν και κατά την διάρκεια των ντέρμπι. Και στα δύο παιχνίδια, η Γιουνάιτεντ ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Ουσιαστικά, δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό των αντιπάλων της. Υπήρχε μονό η νοοτροπία να κρατήσει χαμηλά το σκορ, και ό,τι καταφέρει μπροστά. Απολογισμός και στα δύο παιχνίδια είναι 0 γκολ υπέρ, 7 κατά. Για όσους είδαν τα παιχνίδια, αντιλαμβάνονται ότι όσες ώρες και να έπαιζαν , η Γιουνάιτεντ θα πάλευε να αμυνθεί όσο μπορεί για να περιορίσει την ζημιά. Το χειρότερο απ’όλα αυτά, είναι ότι και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονται με αυτό το σκεπτικό.

Δεύτερον, ήταν φανερή η απουσία πλάνου. Όπως προαναφέρθηκε, παρόμοια εικόνα υπήρχε και τα παιχνίδια της Ευρώπης με την αποτελεσματικότητα του Κριστιάνο να κάνει την διαφορά. Στην ουσία, η Γιουνάιτεντ παρουσιάζει την ίδια στάσιμη εικόνα, απλά στο πρωτάθλημα αυτές οι εμφανίσεις  τιμωρούνται καθώς υπάρχουν ομάδες άλλου βεληνεκούς. Με δυσκολότερους αντιπάλους, γίνονται ακόμα περισσότερο εμφανείς οι μεσοβδόμαδες αδυναμίες της ομάδας. Μπορεί ο Κριστιάνο να… “γλίτωσε” την Γιουνάιτεντ και τον Σόλσκιερ εκεί, αλλά χρειάζονται πολλά ακόμη να αλλάξουν για να αλλάξει η αγωνιστική εικόνα της ομάδας.

Πρώτο βήμα, είναι η αλλαγή προπονητή. Ο Σόλσκιερ ανέλαβε ως υπηρεσιακός στα μέσα του 2019 μετά την απόλυση του Ζοσέ Μουρίνιο. Δυόμιση χρόνια μετά , είναι ώρα η Γιουνάιτεντ να προσλάβει ένα μεγάλο όνομα. Είναι η μοναδική ομάδα από το Big-4 που δεν έχει έμπειρο προπονητή με παραστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.