Η Νάπολι είναι αποφασισμένη να φέρει το σκουντέτο στον ιταλικό νότο και να εκθρονίσει την Ίντερ από τον θρόνο της πρωταθλήτριας.

Η Νάπολι πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες εκκινήσεις των τελευταίων ετών και δείχνει έτοιμη να διεκδικήσει τα σκήπτρα της Ίντερ. Σκήπτρα που είχε παλέψει για αρκετά χρόνια να «κλέψει» από την παντοδύναμη τότε Γιουβέντους. Φυσικά χωρίς αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ακολούθησε η πώληση του Ιγκουαΐν και η πλάνη της Νάπολι σε μία περίοδο φθοράς και αφθαρσίας.

Η Ίντερ, ωστόσο, πέρυσι απέδειξε πως ουδείς δεν είναι αναντικατάστατος. Ακόμα και οι «μονάρχες». Η βασίλισσα Γιουβέντους έφυγε, η βασίλισσα Ίντερ ήρθε. Το λαμπύρισμα από τα διαμάντια της κορώνας που φόρεσαν οι Μιλανέζοι έδειξαν τον δρόμο στο σκοτάδι της Νάπολι. Και η ομάδα του ιταλικού νότου είναι πιο αποφασισμένη από ποτέ να κάνει πράξη αυτό που τα τελευταία χρόνια έμενε όνειρο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως από τον Απρίλιο του 2021, η Νάπολι έχει ηττηθεί σε μόλις τρεις αγώνες. Εκ των οποίων, ο ένας ήταν φιλικό.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός 

Όχι, δεν πρόκειται να ακολουθήσουν «φανφάρες» φιλοσοφικού περιεχομένου. Η παραπάνω έκφραση αναφέρεται εξ ολοκλήρου στην άμυνα της Νάπολι. Εκεί δηλαδή που ξεκινούν όλα. Αρχής γενομένης από τα καρέ, Οσπίνα και Μέρετ δείχνουν να έχουν συγκροτήσει ένα φοβερό δίδυμο που παρέχει στον Σπαλέτι ηρεμία. Ηρεμία και -κυρίως- ασφάλεια. Αξίζει να σημειωθεί πως από την αρχή της σεζόν έχουν δεχτεί μόλις τρία γκολ στο πρωτάθλημα και πέντε στο Europa League.

Και κάπου εδώ, τη σκυτάλη παίρνει η τετράδα της άμυνας. Το δίδυμο Κουλιμπαλί-Ραχμάνι έχει δέσει σαν γλυκό της καλύτερης πατισερί του Παρισιού. Αριστερά ο Ρουι και δεξιά ο φοβερός και τρομερός του Euro Ντι Λορέντζο κάνουν «παπάδες». Μία άκρως αποτελεσματική τετράδα με έγκαιρες και καθοριστικές επεμβάσεις, ταχύτητα, συνέπεια και κυρίως ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η Νάπολι έχει παίξει περί τους 10 αγώνες φέτος και βλέπουμε την άμυνά της να μην έχει πιαστεί σχεδόν ποτέ εξαπίνης. Εξ ου και το χρυσό «3» στο παθητικό της ομάδας στο πρωτάθλημα.

Ο σινιόρ Σπαλέτι είναι ό,τι πρέπει για τη Νάπολι

Ο Σπαλέτι είναι ένας εξαιρετικά έμπειρος τεχνικός. Ένας προπονητής που έχει φάει με το κουτάλι τη Serie A και ξέρει απ’ έξω όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος. Θετικά και αρνητικά. Τα πάντα. Το έχει δείξει και στις προηγούμενες «απόπειρες» του με Ίντερ και Ρόμα. Ίσως το κύριο πλεονέκτημα του Σπαλέτι στους πάγκους θα μπορούσε να θεωρηθεί η εμπιστοσύνη που δείχνει στους παίκτες του. Ξέρει ακριβώς πώς να βγάλει το 100% από το ταλέντο τους και -βασικά- από τη δημιουργικότητά τους. Τρανή απόδειξη αυτού είναι και η μη πραγματοποίηση μεταγραφών το καλοκαίρι. Ο Σπαλέτι είδε τον κορμό της ομάδας του, του άρεσε και ήξερε ακριβώς τι να κάνει για να πάρει το καλύτερο δυνατό. Και όπως φαίνεται το πετυχαίνει.

Πώς; Εκτός της εμπιστοσύνης, μείζονος σημασίας ρόλο παίζει και η εξαιρετική διαχείριση στην κατανομή των ρόλων των παικτών. Η Νάπολι έχει μετατραπεί σε ένα σύνολο παικτών που ο καθένας ξέρει ακριβώς τι, πότε και πώς να το κάνει. Έχει τον δικό του ρόλο στο παιχνίδι και ο ρόλος του καθενός επηρεάζει και επηρεάζεται από τον ρόλο των υπόλοιπων συμπαικτών του. Ο Σπαλέτι έχει, δηλαδή, καταφέρει να μετατρέψει τη Νάπολι σε μία καλοκουρδισμένη μηχανή. Το μοναδικό «στοίχημα» είναι αν θα μπορέσει να τη διατηρήσει σε πλήρη λειτουργία μέχρι το τέλος της κούρσας.