Η Λέστερ δείχνει σε όλους ότι υπάρχει και το… άλλο!

Η Λέστερ δεν είναι από τις πιο ιστορικές ομάδες της Αγγλίας. Δεν είναι από εκείνες που έχουν αμέτρητους τίτλους. Ίσα- ίσα. Είναι ένας σύλλογος που μετράει τις επιτυχίες με το… σταγονόμετρο. Είναι ένα σύνολο ανθρώπων που για εκείνους κάθε ματς είναι σαν τελικός, οπότε κάθε νίκη μετράει δύο και τρεις φορές πιο πολύ.

Η Λέστερ δεν έχει εκατομμύρια οπαδούς σε κάθε σημείο του κόσμου. Ίσα- ίσα. Η δύναμή της είναι η τοπική κοινωνία και ο κόσμος που την παρακολουθούσε και στήριζε από τότε που ήταν χαμηλά. Τότε που τίποτα απ’ όλα αυτά που ήρθαν στην πορεία δεν έδειχνε ότι βρίσκεται κάπου στον ορίζοντα.

Οι «αλεπούδες» επικράτησαν 1-0 της Μάντσεστερ Σίτι και έτσι κατέκτησαν το Κομιούνιτι Σιλντ. Τον πρώτο τίτλο της σεζόν. Την πρώτη κούπα που δείχνει ότι μπαίνουμε και επίσημα στη νέα αγωνιστική χρονιά και όλοι είναι έτοιμα για νέες περιπέτειες και συγκινήσεις! Όπως αυτές που έζησαν οι άνθρωποι της ομάδας τον περασμένο Μάιο όταν έκαναν δικό τους το Κύπελλο Αγγλίας. Όπως αυτές του 2016 όταν πήγαν κόντρα σε όλους και σε όλα και σήκωσαν την κούπα της Πρέμιερ Λιγκ. Ο Κάσπερ, ο Τζέιμι και τα… άλλα τα παιδιά έχουν δείξει με πράξεις και όχι με λόγια ότι μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Ότι υπάρχει ένας φωτεινός ουρανός για εκείνους που δουλεύουν σκληρά και με πίστη. Εκείνους που δεν τα παρατάνε.

Η Λέστερ έδειξε -και συνεχίζει να το κάνει με συνέπεια- ότι υπάρχει και κάτι… άλλο, πέρα από τους «μεγάλους» της Αγγλίας με τα πολλά εκατομμύρια, τους γνωστούς ποδοσφαιριστές και τους αμέτρητους τίτλους. Υπάρχει ένας σύλλογος που αργά, αλλά σταθερά κάνει μικρά βήματα προς τα μπροστά. Έτσι, δεν προοδεύει μόνο εκείνος, αλλά και γενικότερα όλοι αυτοί που πίστεψαν και πιστεύουν σε εκείνον μιας και τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα για όλους αυτούς που τα… αφήνουν όταν ξυπνάνε απλά και μόνο για να τους δώσουν σάρκα και οστά.

Όσο υπάρχει σχέδιο θα υπάρχει και… Λέστερ!

«Δεν θέλει κόπο. Θέλει τρόπο», αυτό ήταν ένα από τα πιο γνωστά και επιτυχημένα σλόγκαν της περασμένης δεκαετίας στην Ελλάδα. Στο Λέστερ δεν πρέπει να το έχουν ακουστά. Όμως, λίγο μας ενδιαφέρει! Οι πράξεις τους δείχνουν σε όλους ότι από ένα απλό σλόγκαν είναι στην ουσία όλη η ομάδα! Οι «αλεπούδες» δεν έχουν ξεκινήσει να μαζεύουν τον έναν τίτλο μετά τον άλλον λόγω τύχης ή επειδή είχαν μερικούς καλούς ποδοσφαιριστές. Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη γιατί υπάρχουν άνθρωποι με πλάνο. Με σχέδιο!

Η Λέστερ ποτέ δεν είχε ούτε τις πλάτες, ούτε και τα… πορτοφόλια για να κάνει δαπανηρές μεταγραφές. Όμως, το τμήμα σκάουτινγκ του συλλόγου έβγαλε πολλά λαυράκια όλα αυτά τα χρόνια. Οι πιο γνωστές και κλασικές περιπτώσεις είναι φυσικά εκείνες του Ενγκολό Καντέ, Τζέιμι Βάρντι και Ριγιάντ Μαχρέζ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πραγματοποιούνται και επενδύσεις με αρκετά μηδενικά στο τέλος. Συμβαίνει -πλέον- και αυτό αλλά η ταυτότητα της Λέστερ λέει: εμπιστευόμαστε, αγοράζουμε φτηνά, παίρνουμε κούπες και μετά πουλάμε όσο πιο ακριβά γίνεται! Αν μη τι άλλο υπάρχει σχέδιο στη Λέστερ!

A man with a mission!

Σίγουρα δεν είναι από τους προπονητές εκείνους που θα αλλάξουν το ποδόσφαιρο. Ή έτσι όπως το βλέπουμε. Ο Μπρένταν Ρότζερς δεν είναι γεννημένος επαναστάτης. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό! Όμως, είναι ο άνθρωπος της Λέστερ. Είναι εκείνος που λιώνει άπειρες ώρες στο προπονητικό κέντρο, ώστε να έχει έτοιμους τους ποδοσφαιριστές του και εκείνοι να τα δώσουν όλα ανεξαρτήτως αγώνα, αντιπάλου και διοργάνωσης.

Ο έμπειρος τεχνικός είναι άνθρωπος των αποτελεσμάτων. Κάτι που επιβεβαίωσε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όσο καθόταν στον πάγκο της Σέλτικ. Πριν τους Κέλτες έφτασε πολύ κοντά στο να γράψει ιστορία με τη Λίβερπουλ, όμως, ας όψεται ένα… γλίστρημα (δεν χρειάζεται να πούμε ποιου ήταν και σε ποιο παιχνίδι). Η δουλειά του Ρότζερς είναι απλή, μεστή και πάνω απ’ όλα αγαπητή. Τόσο από τον ίδιο τον κόσμο του συλλόγου όσο και από τους διοικούντες την ομάδα.

Οι «αλεπούδες» παίζουν γρήγορο ποδόσφαιρο που κατά βάση στηρίζεται στις αντεπιθέσεις. Όμως, ποτέ δεν είχαν κάποιον που να ήταν one man show. Ακόμα και ο Βάρντι που ξεχωρίζει όταν πρέπει να θυσιαστεί για το σύνολο το κάνει και μάλιστα με έμφαση! Ακόμη και αυτό δεν είναι τυχαίο μιας και ο Ρότζερς καταφέρνει να παίρνει πάντα κάτι παραπάνω από το 100% των παικτών του και αυτό είναι ικανό να κάνει θαύματα. Είναι ικανό να φέρει κούπες, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Και αν δεν μας πιστεύετε μπορείτε να ρωτήσετε τον Πεπ Γκουαρντιόλα, μετά το παιχνίδι με τη Μάντσεστερ Σίτι.

Οι «παλιοσειρές» δείχνουν τον δρόμο της Λέστερ!

Σε μία ομάδα όπως η Λέστερ η σταθερότητα είναι το κλειδί. Όχι μόνο προς την επιτυχία και τις κούπες. Αλλά προς την αναγνώριση. Ο σύλλογος έχει δείξει ότι δεν εντυπωσιάζεται από «πυροτεχνήματα». Στο μυαλό των «αλεπούδων» είναι πιο σημαντικό και πιο ωραίο το να υπάρχει μία σχέση εμπιστοσύνης προς τους ποδοσφαιριστές. Να είναι όλοι μία γροθιά στα δύσκολα, αλλά και στα εύκολα. Και υπάρχουν δύο περιπτώσεις που το δείχνουν αυτό.

Η μία είναι του Κάσπερ Σμάιχελ. Ο ταλαντούχος γκολκίπερ πριν πάει στη Λέστερ, πριν γίνει ο μόνιμος άσσος της είχε την ταμπέλα του γιου του Πέτερ Σμάιχελ. Ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η ομάδα με τα μπλε όχι απλά τον πίστεψε αλλά τον στήριξε από την πρώτη κιόλας μέρα που τον έκανε δικό της. Τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά.

O Δανός κίπερ όχι απλά έφτασε να είναι ο ηγέτης στην άμυνα της Λέστερ, αλλά, με τις πρόσφατες εμφανίσεις του στο Εuro 2020 επιβεβαίωσε ότι ανήκει στην ελίτ. Έδειξε ότι στην κουβέντα με τον πατέρα του δεν είναι απλά ένας… κομπάρσος, αλλά κάποιος που μπορεί να τον κοιτάξει στα ίσα, χωρίς ντροπή ή φόβο και πάθος. Και όλα αυτά γιατί οι «αλεπούδες» δεν έπαψαν ποτέ να τον στηρίζουν και εκείνος τις έβγαλε ασπροπρόσωπες!

Και τώρα πάμε στη δεύτερη περίπτωση. Εκείνη του Τζέιμι Βάρντι. Μία περίπτωση που σίγουρα δεν φτάνει ένα κείμενο ή αρκετές αράδες, ώστε να την περιγράψουν. Η σχέση του Άγγλου φορ με τη Λέστερ έμελλε να είναι καρμική. Από αυτές που δεν συμβαίνουν συχνά, αλλά όταν συμβούν μένουν στην ιστορία. Ο Βάρντι έμεινε στις «αλεπούδες» μετά το πρωτάθλημα, μετά τα σούπερ νούμερα που είχε καταγράψει. Απόφαση ούτε εύκολη, ούτε και τόσο δεδομένη μιας και όπως έδειξαν άλλοι και άλλοι (Καντέ, Μαχρέζ) τα πλούτη και η δόξα πάντα είναι… επικίνδυνα!

Όμως, ο Βάρντι δεν είναι κολλημένος μόνο με τα γκολ. Αλλά και με τη Λέστερ. Πέντε χρόνια αργότερα και συνεχίζει να είναι ο ηγέτης της. Συνεχίζει να τρομοκρατεί τις αντίπαλες άμυνες και να σηκώνει τρόπαια.