Ο Ανδρέας Σπυρόπουλος εξηγεί το πώς προέκυψε η αγάπη του για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που πριν περίπου 22 χρόνια νίκησε στον -πιο συναρπαστικό σε εξέλιξη- τελικό την Μπάγερν Μονάχου και κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ.

Κακά τα ψέματα, όσο κι αν προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε με επιχειρήματα το γιατί υποστηρίζουμε μια ομάδα, ο πραγματικός λόγος είναι η οικογένεια ή η πρώτη μας ποδοσφαιρική ανάμνηση. Για μένα, αυτή ήταν ο περίφημος τελικός στο Καμπ Νου της Βαρκελώνης το 1999.  Η “μάχη” ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέρκιουσον και την Μπάγερν Μονάχου. Είχε προηγηθεί το γκολ του Τόνι Σαβέβσκι με τη Ρέιντζερς που σφράγισε την έξοδο της ΑΕΚ στο Τσαμπιονς-Λιγκ το 1994. Λίγο μετά το γκολ-πέναλτι του Ατματζίδη στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό το 1997. Όντας 6 και 9 χρονών, τότε, δεν καταλάβαινα και πολλά.

Η αγάπη για τον Σμάιχελ

Στα 11 πια, το 1999, ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν ο πρώτος που περίμενα με αγωνία πριν ξεκινήσει. Θυμάμαι σαν τώρα το σκηνικό. Στο καινούριο μας σπίτι, στο μπαλκόνι που ακόμα καλά-καλά δεν είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες. Μια μικρή τηλεόραση πάνω σε έναν πρόχειρο πάγκο. Ήταν μια αναμέτρηση που πέρα από 2 σπουδαίες ομάδες, έδιναν το |παρών” και 2 σπουδαίοι τερματοφύλακες, που ήταν και αρχηγοί. Η προτίμησή μου για τον έναν ξεκάθαρη. Ίσως για την πράσινη στολή που ξεχώριζε στο FIFA που έπαιζα τότε. Ίσως για το «ες-σι-έιτς-εμ» που μονολογούσα συνέχεια για να τον γράφω στα τετράδια και τα βιβλία του σχολείου ως fan του. Όπως καταλάβατε αναφέρομαι στον Πίτερ Σμάιχελ. Μάλιστα, είχε ανακοινώσει πως αυτή θα ήταν η τελευταία του χρονιά στο Μάντσεστερ και ήθελε να την κλείσει με τον καλύτερο τρόπο.

Κάτι ακόμα που θυμάμαι είναι πως ο Γέσπερ Μπλομκβιστ είχε αντικαταστήσει τον τιμωρημένο Ρόι Κιν στην αρχική 11άδα της Μάντσεστερ. Ήταν από τις ερωτήσεις που έκανα σε ποδοσφαιρόφιλους για να τεστάρω τις αθλητικές τους γνώσεις ενώ εγώ καυχιόμουν.

Η εξέλιξη του τελικού ανάμεσα σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπάγερν Μονάχου

Ο αγώνας ξεκίνησε και μάλιστα πολύ άσχημα για την Μάντσεστερ.  Ο Μπάσλερ μόλις στο 6ο λεπτό άνοιξε το σκορ με απευθείας εκτέλεση φάουλ για τους Γερμανούς που γενικότερα είχαν μπει καλύτερα στο ματς. Στο σπίτι εκείνη την ώρα ήρθε ο μεγαλύτερος ξάδερφός μου και όταν τον ενημερώσαμε πως το σκορ είναι ήδη 1-0 μας είπε “1-2 θα λήξει”. Ως μικρός τότε, που έβλεπα τους μεγαλύτερους ως σούπερ-ήρωες πήρα θάρρος, δεν μπορεί κάτι θα ξέρει αυτός.

Ο αγαπημένους μου τερματοφύλακας δεν έκανε καλή εμφάνιση. Επιπλέον, το δοκάρι έσωσε 2 φορές αυτόν και την ομάδα του καθώς σε περίπτωση που γινόταν το 2-0 όλα θα είχαν τελειώσει. Αφού δεν έβαλε το γκολ που άξιζε μέχρι τότε η Μπάγερν και αφού οι «μπέμπηδες» έμειναν ζωντανοί ήρθαν οι καθυστερήσεις. Οι πιο γνωστές καθυστερήσεις, ίσως, στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο Σμάιχελ είχε προωθηθεί σε ένα κόρνερ, μία από τις τελευταίες ευκαιρίες. Η εκτέλεση δεν βρίσκει στόχο αλλά οι αμυντικοί των «Βαυαρών» κάνουν το χειρότερο διώξιμο την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ο Τέντι Σέριχαμ, που είχε μπει αλλαγή, το εκμεταλλεύεται και ισοφαρίζει! Πανηγυρισμοί από μέρους μου και το από κάτω μπαλκόνι να ξεσπά σε γέλια με την αντίδρασή μου. Ο εκφωνητής στη συνέχεια λέει πως όλα δείχνουν ότι θα έχουμε παράταση και ο ξάδερφος «ξαναχτυπά» λέγοντας «κάτσε, δεν έχει τελειώσει ακόμα».

Όπως όλοι γνωρίζουμε, έπεσε μέσα. Ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, η 2η και τελευταία αλλαγή του Σερ Άλεξ, ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ στέλνει την μπάλα στον ουρανό της εστίας του Όλιβερ Καν! Μαζί με τους 2 αμυντικούς του, που ήταν στο δοκάρι, αλλά και ολόκληρη την ομάδα δεν μπορούν να πιστέψουν τι συνέβη μέσα σε 2 λεπτά και βρέθηκαν από τον παράδεισο στην κόλαση. Μετά από αυτό η φωνή μου έκλεισε, το από κάτω μπαλκόνι συνέχιζε να γελά αλλά εγώ ήμουν κατενθουσιασμένος με την πρώτη μου ποδοσφαιρική ανάμνηση.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τότε και μετά

Οι “Κόκκινοι Διάβολοι” έμελε να… γιγαντώσουν μετά από αυτό το ματς. Η χρονιά εκείνη συνδυάστηκε με “τρεμπλ” ενώ ακολούθησαν άλλα 8 πρωταθλήματα την επόμενη 15ετία. Συνεπώς, οι χαρές δεν σταμάτησαν εκείνη την ημέρα. Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Από το 2013 και μετά το πρωτάθλημα καταλήγει σε άλλα χέρια ενώ σε Ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει μόνο η κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ το 2017. Με τα χρόνια όμως, η αγάπη για μία ομάδα δεν τρέφεται με τίτλους. Χαίρεσαι απλά να τη βλέπεις αν και σίγουρα θες να είναι ανταγωνιστική. Τέλος, ως λάτρης του αθλήματος γενικότερα, θαυμάζεις κάθε ομάδα που παίζει ποιοτικό ποδόσφαιρο κι ας μην είναι η δική σου…

Ακολουθήστε το Debut.gr σε Facebook, Instagram αλλά και YouTube