Το εκτός έδρας γκολ καταργήθηκε από την ΟΥΕΦΑ και το debut.gr σχολιάζει αυτή την απόφαση.

 Εκτός έδρας γκολ, τέλος! Εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα είναι επίσημο. Η ΟΥΕΦΑ «ακύρωσε» από όλες τις διοργανώσεις της το εκτός έδρας γκολ. Μια…κατάσταση με την οποία γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Μια κατάσταση που τη θεωρούσαμε δεδομένη, πλέον δε θα υφίσταται.

“Αναχρονιστική απόφαση”.

Η αλήθεια είναι πως το εκτός έδρας γκολ ήταν, ένας κανονισμός από τα παλιά. Και αλήθεια είναι επίσης πως πριν το 2000, ήταν πραγματικά δύσκολο για μια ομάδα να πάρει «διπλό», ή έστω να σκοράρει αρκετές φορές στο γήπεδο του αντιπάλου. Μια οι συνθήκες -αγωνιστικές και μη-, μια τα μεγάλα και γεμάτα ταλαιπωρία ταξίδια, έπρεπε να βρεθεί μια «φόρμουλα» ώστε να δίνει ένα αβαντάζ στην ομάδα με τα περισσότερα εκτός έδρας γκολ.
Βρέθηκε, και μέχρι και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2021 -που όμως κράτησε την ονομασία «2020»- ισχύει. Μετά τον τελικό της 11ης Ιουλίου, τέλος.

Όχι στις “αδικίες”.

Για τους υπέρμαχους αυτής της απόφασης, ένα σημαντικό επιχείρημα είναι πως δίχως τα εκτός έδρας γκολ, ορισμένες «αδικίες» πλέον δε θα συμβαίνουν. Έχει συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις -σε ένα ζευγάρωμα- μια ομάδα να είναι καλύτερη αγωνιστικά, αλλά ένα εκτός έδρας τέρμα να της στερεί την πρόκριση. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, η απόφαση της ΟΥΕΦΑ φαίνεται πως κάνει καλό στο…προϊόν που λέγεται ποδόσφαιρο.

Τέλος οι εκπλήξεις!

Παράλληλα όμως, στερεί από τον «μικρό», τον αδύναμο, τη δυνατότητα της έκπληξης. Αλήθεια, πόσες πιθανότητες θα έχει πλέον η Πόρτο να «πετάξει έξω» τη Γιουβέντους χωρίς αυτό το αβαντάζ; Πότε ξανά ο Ολυμπιακός και ο κάθε Ολυμπιακός θα προκριθεί επί της Άρσεναλ στο «Εμιρέιτς», ενώ τα συνολικά γκολ είναι 2-2; Ποια «remontada”, ποιο «η κεφαλιά του Μανωλά και 3-0 για τη Ρόμα κόντρα στη Μπαρτσελόνα» θα είναι εύκολο να επαναληφθεί;

Τέλος το εκτός έδρας, τέλος η μαγεία!

Στον ημιτελικό του 2019, ο Άγιαξ είχε το εισιτήριο του τελικού «στα χέρια του». Ο Μόουρα όμως στην τελευταία φάση του ματς σκόραρε. Τα εκτός έδρας γκολ έστειλαν την Τότεναμ στον τελικό. Τα δάκρυα του Ποτσετίνο, οι παίκτες του Άγιαξ που ήθελαν να ανοίξει η γη να τους καταπιεί, το κοντραστ στις εξέδρες. Όλα αυτά δε θα υπάρχουν πλέον.

Φάληρο 2020. Ο Λακαζέτ δίνει τη νίκη με 0-1 στην Άρσεναλ. Στη ρεβάνς της Αγγλίας ο Σισέ με κεφαλιά στέλνει το ματς στο έξτρα ημίωρο. Στο 114’ με τρομερό «βολ πλανέ» ο Ομπαμεγιάνγκ κάνει το 1-1 και «δίνει» το εισιτήριο τους «κανονιέρηδες». Αμ δε! Σέντρα του Μασούρα, προβολή του Ελ Αραμπί και 1-2 στο 119’. Ο Ολυμπιακός έχει αυτός τώρα την πρόκριση. Σέντρα στην περιοχή του Σα, καραμπόλα, η μπάλα στημένη στον Ομπαμεγιάνγκ και η εστία στο έλεός του. Αουτ. Η πρόκριση παραλίγο να αλλάξει χέρια ξανά. Υπάρχουν παρά πολλά τέτοια παραδείγματα, αλλά η ουσία παραμένει ίδια. Χάνεται η μαγεία. Χάνεται το σασπένς, το φάγωμα των νυχιών, η αγωνία. Τη μια στιγμή προκρίνεσαι, την άλλη μπορεί να αποκλειστείς.

Περισσότερες “βαρετές” παρατάσεις!

Τώρα; Περισσότερες παρατάσεις. Και τι συμβαίνει στο 90% (και βάλε) των έξτρα ημιώρων; Οι ομάδες κρατάνε τη μπάλα με ασφάλεια, δε ρισκάρουν. Περιμένουν τη διαδικασία των πέναλτι. Αυτό πλέον θα συμβαίνει πιο συχνά, αφού δε θα υπάρχει το εκτός έδρας γκολ να «τελειώσει το σενάριο παράτασης». Ναι θα έχουμε περισσότερο χρόνο στο ματς. Αλλά αυτός ο -έξτρα- χρόνος πιθανότατα θα είναι πιο….λίγος από το κλασικό ενενηντάλεπτο.
Όπως και να έχει, η απόφαση της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου πάρθηκε. Το αν τελικά θα είναι ωφέλιμη για το άθλημα, θα το μάθουμε στο εγγύς μέλλον. Σίγουρα πάντως ένα «κομμάτι μαγείας» μόλις χάθηκε…