Χασάν Μάρτιν: Ο απολογισμός ενός rookie

Στο σημερινό αφιέρωμα θα ασχοληθούμε με έναν rookie της φετινής διοργάνωσης. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Χασάν Μάρτιν. Η πρώτη σεζόν του Αμερικανού center στον Ολυμπιακό και την Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε, πέρα από άδοξα σε ομαδικό επίπεδο, πρόωρα από ατομικής άποψης για τον ίδιο τον αθλητή, λόγω τραυματισμού. Εντούτοις, από νωρίς κατάφερε να δείξει αρκετά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά κυρίως στον τρόπο που ο ίδιος έδεσε με τους υπόλοιπους συμπαίκτες. Πάμε να δούμε λοιπόν λοιπόν τι ξεχωρίσαμε από τη χρονιά του 25χρονου Χασάν Μάρτιν.

Γιατί ο Χασάν και όχι κάποιος seven footer;

Ομολογουμένως αυτό ήταν το ερώτημα που προέκυψε μετά και την απόκτηση του Μάρτιν. Παρόλο που το όνομά του ανακοινώθηκε και επίσημα το περασμένο καλοκαίρι, Ολυμπιακός και παίκτης είχαν έρθει σε συμφωνία από τον Απρίλιο. Γιατί όμως ο Μπαρτζώκας επέμενε τόσο πολύ; Η απάντηση είναι απλή. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν δεδομένα μια πιο safe επιλογή για την ρακέτα. Μη ξεχνάμε πως έχασε τον Μιλουτίνοφ, έναν απ’ τους καλύτερους σέντερ της λίγκας. Προφανώς δεν ήθελε έναν παίκτη με μηδαμινή εμπειρία στο επίπεδο αυτό όπως ο Έλις για παράδειγμα αλλά έναν ψηλό με παραστάσεις έστω eurocup. Έτσι, ο Μάρτιν συγκέντρωνε όλο αυτό το πακέτο.

Τα pros της πρώτης χρονιάς

Αναμφίβολα, η πρώτη χρονιά του Χασάν Μάρτιν διέθετε αρκετά θετικά στοιχεία. Ο παίκτης έπαιξε σε 24 παιχνίδια με 23 λεπτά κατά μέσο όρο, ένα σημαντικό και κατατοπιστικό δείγμα, που μας επιτρέπει να βγάλουμε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Κατέγραψε 9 πόντους, 4.6 ριμπάουντ, 1.8 κερδισμένα φάουλ, 0.8 κλεψίματα, 1 λάθος και 10.9 ranking. Άκρως ενθαρρυντικά στοιχεία για έναν παίκτη που αγωνίζεται πρώτη φορά στο κορυφαίο επίπεδο και για έναν center που δεν αρέσκεται και τόσο στο post up παιχνίδι (αν και έχει εξαιρετικές κινήσεις από δεξιά προς αριστερά). Επιπλέον, ένας σημαντικός παράγοντας για να έχει ο Μάρτιν μια καλή σεζόν σε ατομικό επίπεδο, ήταν πως προσαρμόστηκε γρήγορα, με αποτέλεσμα να προσπεράσει με το “καλημέρα” τον πεσμένο φέτος Οκτάβιους Έλις στην κούρσα για το ποιος θα είναι ο -θεωρητικά- πρώτος σέντερ στο ροτέισον.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι πως ο Χασάν Μάρτιν παρουσίασε πολύ αξιόπιστα τελειώματα στην επίθεση. Το 72% στο δίποντο είναι αναμφίβολα αξιομνημόνευτο ποσοστό. Παράλληλα, ξέραμε εκ των προτέρων πως είναι ένας pick n roll ψηλός κάτι που μας προϊδέαζε για πολλές συνεργασίες με τον Κώστα Σλούκα, πράγμα που συνέβη. Πάντως το καλύτερό του παιχνίδι το έκανε με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Σ.Ε.Φ. Εκεί αξιοποίησε όλες τις ασίστ από τον Βασίλη Σπανούλη.

Όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι χρησιμοποιούσε καλά τα χέρια του, μπορούσε να περιορίσει έναν αντίπαλο. Υπήρχαν παιχνίδια όπου έγραψε και τάπες (Εφές εντός, Μπαρτσελόνα εκτός) και γενικά είχε κάποιες καλές αντιδράσεις στο παιχνίδι πάνω απ’ τη στεφάνη. Όπως και να έχει όμως το αμυντικό του παιχνίδι επιδέχεται αρκετές βελτιώσεις κυρίως όσον αφορά τα αχρείαστα και επιπόλαια φάουλ.

Τα cons της πρώτης χρονιάς

Δύο είναι κυρίως τα αρνητικά σημεία που εντοπίσαμε στον Χασάν Μάρτιν την επόμενη χρονιά. Πιο πάνω αναφερθήκαμε στα αχρείαστα φάουλ που ίσως έκανε σε κάποια ματς. Γενικότερα, τα φάουλ αυτά προήλθαν από την αδυναμία του σε πολλές περιπτώσεις στις αλλαγές στα σκριν. Πρέπει λοιπόν να βελτιώσει το footwork και τη θέση του με την οποία αμύνεται στους αντίπαλους περιφερειακούς. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό το οποίο φάνηκε πως θέλει δουλειά είναι το αμυντικό ριμπάουντ. Δε χωρά αμφιβολία πως στο επιθετικό ριμπάουντ ο Μάρτιν έδειξε καλά στοιχεία, κατεβάζοντας δύο κατά μέσο όρο ανά 23 λεπτά δράσης. Ωστόσο, στην άλλη πλευρά του παρκέ, ο Αμερικανός μάζευε μόλις 2.6 και δεν κατάφερε να προσφέρει ασφάλεια. Ίσως το μοναδικό σημείο του παιχνιδιού στο οποίο υπερίσχυσε φέτος ο Έλις, ο οποίος είχε κοντινές επιδόσεις σε λιγότερα λεπτά συμμετοχής.

Ο ρόλος του την επόμενη χρονιά

Προσωπικά δεν θα ήθελα να τον δω και την επόμενη χρονιά στο ρόλο ουσιαστικά του πρώτου center. Ο Χασάν Μάρτιν αποτελεί χωρίς αμφιβολία το ιδανικό back up για έναν seven footer ψηλό ή αν προτιμάτε έναν ψηλό τύπου Λαντέιλ με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Αμερικανό. Το πάντρεμα με τον Έλις σαφώς δεν ταίριαξε. Βέβαια, αν ο Οκτάβιους πραγματοποιούσε εμφανίσεις της σεζόν ’19-’20 θα μιλούσαμε τώρα από άλλη βάση. Με άλλα λόγια, η παρουσία ενός πιο έμπειρου και ποιοτικού ψηλού, μπορεί να μείωνε τα λεπτά του Αμερικανού, αλλά θα ελάττωνε παράλληλα και την έκθεση του σε καταστάσεις που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, λόγω χαρακτηριστικών.

Εν κατακλείδι, η παραμονή του Μάρτιν θεωρείται εκ των ουκ άνευ δεδομένη. Η κατάλληλη πλαισίωση και το σωστό πάντρεμα με έναν άλλον ψηλό θα αναδείξουν ακόμη περισσότερο τα θετικά του χαρακτηριστικά. Η δεύτερη χρονιά του στο λιμάνι σίγουρα θα είναι διαφορετική. Προς το καλύτερο φυσικά.