Η European Super League τάραξε τα νερά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αλλά η δύναμη των φιλάθλων θύμισε σε όλους τι είναι το ποδόσφαιρο.

Η European Super League ήρθε να ταράξει τα νερά του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το project της προβλέπει την ίδρυση κλειστής λίγκας με 20 ομάδες. Και όχι όποιες κι όποιες. Την ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες. Οι φίλαθλοι στην Αγγλία ενώθηκαν και ανάγκασαν τις big-6 να αποσυρθούν και να ζητήσουν συγγνώμη. Ο απλός «λαός», το θεμελιώδες στήριγμα κάθε ομάδας. Εκείνοι αντέδρασαν και θύμισαν σε όλους τι είναι το ποδόσφαιρο.

Το ποδόσφαιρο είναι το πλαστικό μπουκάλι που έκανες μπάλα σε κάθε διάλειμμα για να παίξεις με τους φίλους σου στο σχολείο. Που ακουμπούσες δύο ζακέτες στην αυλή και έφτιαχνες ένα αυτοσχέδιο τέρμα.

Το ποδόσφαιρο είναι τα ματωμένα γόνατα σου κάθε φορά που έσκυβες για να πιάσεις τη μπάλα που είχε σφηνωθεί πεισματικά κάτω από κάποιο αμάξι της γειτονιάς σου.

Το ποδόσφαιρο είναι οι αγκαλιές και οι τσακωμοί με παιδιά που δεν ξέρεις αλλά όσο παίζεις είναι η οικογένειά σου.

Το ποδόσφαιρο είναι ο κουμπαράς που μάζευες το χαρτζιλίκι σου για να αγοράσεις την εμφάνιση του αγαπημένου σου παίκτη, τα πρώτα σου παπούτσια με σχάρα.

Το ποδόσφαιρο είναι το «αλήθεια;» που ρώτησες τον πατέρα σου όταν σου είπε για πρώτη φορά ότι θα σε πάει στο γήπεδο να δεις την ομάδα σου.

Το ποδόσφαιρο είναι το κουδούνι που περίμενες να χτυπήσει εκείνο το Σάββατο το πρωί. Ήταν οι φίλοι σου και σε περίμεναν να πάτε στην αλάνα της γειτονιάς να παίξετε.

Το ποδόσφαιρο είναι ο πρώτος σου τσαμπουκάς με τους αντίπαλους οπαδούς.

Το ποδόσφαιρο είναι η καζούρα το πρωί της Δευτέρας που σε κάνει να μην θες να κουνηθείς από το κρεβάτι.

Το ποδόσφαιρο είναι συναισθήματα. Είναι αγάπη, θυμός, απογοήτευση, ελπίδα, χαρά, θλίψη. Και τα συναισθήματα δεν εξαγοράζονται. Από καμία Super League. Από καμία ελίτ. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι κάτι που ενώνει ανθρώπους. Όχι κάτι που τους χωρίζει.