Ο Γκάμπριελ Ντεκ απρόσμενα κούνησε μαντίλι για το NBA, αφήνοντας την «Βασίλισσα» στα κρύα του λουτρού. Το debut.gr αναλογίζεται την σημασία της συγκεκριμένης κίνησης και τι μπορεί να κρύβει πίσω της...

Η φετινή αγωνιστική περίοδος συνεχίζει να μοιράζει εκπλήξεις δεξιά και αριστερά, ο νόμος μεταξύ φαβορί και αουτσάιντερ τείνει να παρακάμπτετε όλο ένα και συχνότερα και οι «βόμβες» πέφτουν από το πουθενά κάθε στιγμή: μία τέτοια ήταν και ξαφνική αποχώρηση του Γκάμπριελ Ντεκ από την Ρεάλ Μαδρίτης, έπειτα από την σαρωτική νίκη επί της γηπεδούχου Φενέρμπαχτσε (8/4) με 93-67… με τον Αργεντίνο εκκολαπτόμενο αστέρα να αποτελεί κομβικός παράγοντας – και πάλι – για την ομάδα του Πάμπλο Λάσο.

Μία ανάσα πριν την διεξαγωγή της κρισιμότερης περιόδου στην Ευρωλίγκα, ο Ντεκ «κρέμασε» τις ελπίδες που είχαν στηριχθεί στο πρόσωπό του, πραγματοποιεί το πολυπόθητο άλμα στην άκρη του Ατλαντικού για λογαριασμό των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ… με την Ρεάλ να κοιτάει απεγνωσμένα για εναλλακτικά πλάνα. Βέβαια, πόσα διαφορετικά μπορεί να σκαρφιστεί ο Ισπανός τεχνικός;

ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

Μία Ρεάλ Μαδρίτης που έζησε στο πετσί της την αποκαθήλωσή από την ελίτ της Ευρώπης, ανήμπορη να ανταπεξέλθει κυρίως στον γρήγορο αγωνιστικό ρυθμό λόγω του γερασμένου της συνόλου και σειρά τραυματισμών να την τραβούν επικίνδυνα στον βάλτο της παρακμής. Παρόλα αυτά, πάλεψε δεόντως να διατηρηθεί στο ύψος των περιστάσεων, βρήκαν την απαιτούμενη ψυχική δύναμή να επανέλθουν δυναμικά και η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του μαέστρου Πάμπλο Λάσο, την θέτει ουσιαστικά στα play-offs με κεκτημένη ταχύτητα, ανυπομονώντας να αντιμετωπίσει την ομάδα που θα τερματίσει ένα αδιανόητο σερί έξι συμμετοχών (δεν παραβρέθηκε το 2016) σε final-4 τα τελευταία επτά χρόνια.

Μία παράσταση βασισμένη στο κοντράζ συναισθημάτων και πως από την ανακούφιση μεταφέρεσαι στην απελπισία…

Συνηθίζω να είμαι μελοδραματικός στα κείμενα μου και επί της ευκαιρίας της πρώτης μας γνωριμίας, ευελπιστώ να μην σας ωθήσω στα ψυχοφάρμακα, όμως ας ρίξουμε μία προσεκτική ματιά… έμπρακτα στο μπλοκάκι του Λάσο. Η απουσία του Άντονι Ράντολφ από τα τέλη του πρώτου γύρου, καθώς υπέστη ρήξη αχίλλειου τένοντα στο ΣΕΦ και σε συνδυασμό με την φυγή του Ντεκ (ο οποίος είναι tweener, αναφερόμενοι συχνά για εκείνους που παίζουν είτε ως SF είτε ως PF με την ίδια ευκολία), θέτει τον νεαρό και συνάμα ελπιδοφόρο Ουσμάν Γκαρούμπα ως ένα αναπόσπαστο μέλος του Λάσο στις ερχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις της Ρεάλ Μαδρίτης.

Και για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, ομιλούμε για μία ομάδα με τόσα προβλήματα τραυματισμών… που εξαναγκάστηκε να σηκώσει από την εξέδρα τον εμβληματικό Φελίπε Ρέγιες, για να έχει ένα πιο ομαλό και ορθολογικό ροτέισιον!

Η πλήρης αναμόρφωσης της ενόψει της επόμενης χρονιάς πρέπει να θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιη, ο Τομά Ερτέλ έχει συμφωνήσει να ενταχθεί το καλοκαίρι και το όνομα της «Βασίλισσας» εμπλέκεται σε μεταγραφικές φημολογίες που θα μας απασχολήσουν σύντομα. Αναντίρρητα η πλειοψηφία των ομάδων της διοργάνωσης θα είχαν λυγίσει αν αντιμετώπιζαν παρόμοια απώλεια, ωστόσο το βάρος της φανέλας και το ιστορικό υπόβαθρο… την εμποδίζουν να παρατήσει οποιαδήποτε διάθεση και βλέψη για τον τίτλο της Ευρωλίγκα. Δεν είναι στην ψυχοσύνθεση της, του στυλ της και της πλούσιας κουλτούρας της να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Η ισπανική σχολή μπάσκετ χαρακτηρίζεται από μαχητικότητα, αγωνιστικό ταπεραμέντο, τεχνοτροπία, λεπτομέρεια και πάνω από όλα τσαγανό και πίστη για την επίτευξη των προκαθορισμένων στόχων.

Θα πέσει μαχόμενη στο παρκέ και εικάζω ότι ακόμα και λαβωμένη είναι επικίνδυνη… παρότι ένας σημαντικός πυλώνας της «ταξιδεύει» προς Αμερική.

Αν δεν πέσει, τρέμεις ή δε τρέμεις;

ΝΤΕΚ: Η ΕΞΕΛΙΞΗ, Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ο Ντεκ κέντρισε τα βλέμματα του κόσμου στο Μουντομπάσκετ της Κίνας, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους παίκτες στη θέση στο ευρωπαϊκό στερέωμα και εξαργύρωσε τις παρουσίες του με ένα εισιτήριο στο πρωτάθλημα των θαυμάτων και των φωτογραφικών φακών. Έμαθε να ανταπεξέρχεται στην πίεση μίας ομάδας με απαιτήσεις και φιλοδοξίες που βαραίνει τους ώμους και θολώνει τον νου. Ο 26χρονος forward έγινε μετρ του low post και η ικανότητα να αναλύει στο μυαλό του με αστραπιαία ταχύτητα τις φάσεις είναι μοναδική: τροφοδοτεί τους ψηλούς αν έρθει πάνω του βοήθεια, ενώ με πλάτη στη ρακέτα με κράμα από προσποιήσεις, εξυπνάδα και απλοϊκότητα καταφέρνει να βγάλει – σχεδόν πάντα –  εις πέρας την αποστολή. Ειδήμων στο στατιστικό σουτ έπειτα από καταστάσεις pick ‘n’ pop και πάσες στην αδύνατη πλευρά: πραγματικός εκτελεστής.

Από χθες είναι κάτοικος Οκλαχόμα και δειλά-δειλά θα απολαύσει όλα τα πλεονεκτήματα ενός NBAer ενώ δειλά-δειλά τα μειονεκτήματα θα αρχίσουν να χτυπάνε την πόρτα του: ακριβώς εκείνα που τον συνάντησαν τους πρώτους μήνες παρουσίας στους Μαδριλένους… ανάγκη να αποδείξει! 

Τότε, πέρασε την δοκιμασία σαν ένα διαγώνισμα γυμνασίου…

Θα μείνει στην ιστορία, αναμφισβήτητα θα το μνημονεύουμε όσα χρόνια και αν περάσουν: αν έπραξε καλώς ή κακώς υποκύπτει στην κρίση του καθενός. Οι δύο πλευρές θα καταθέσουν τις απόψεις τους. Οι μεν θα αναφέρουν ότι στο βωμό του κέρδους και της διασημότητας που προσφέρει το NBA, «κρέμασε» την ομάδα που του παρέδωσε απλόχερα όλες τις μικρές αναγκαίες λεπτομέρειες του αθλήματος. Από την άλλη μεριά, οι δε θα βροντοφωνάξουν με σθένος πως δικαίωμα στο όνειρο έχουν άπαντες, εξάλλου οι ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται καθημερινά.

Και να φανταστείτε, άλλο κείμενο σχεδίαζα… μα άλλο προέκυψε!

https://youtu.be/3pg1GIkPtUo