Ολυμπιακός: Ολογράφως Έντι Σάσα Τζόνσον

Ο Ολυμπιακός σε ένα περίεργο παιχνίδι απέναντι σε μια fun to watch ομάδα ονόματι Άλμπα κατάφερε να πάρει τη νίκη. Πως ήρθε όμως αυτή η νίκη; Είχε ονοματεπώνυμο. Σάσα Βεζένκοφ. Μην προτρέχω όμως λέγοντας πως ο Ολυμπιακός κατάφερε να υπερκεράσει το τρίποντο των γηπεδούχων και πολλά άλλα που θα αναλυθούν. Πάμε όμως να δούμε πιο διεξοδικά τι συνέβη στη χθεσινή αναμέτρηση.

Ο ορισμός του up tempo

Ο Ολυμπιακός με τους Τζένκινς και Χάρισον στη βασική πεντάδα του ξεκίνησε με σκοπό να επιβάλλει τα δικά του ‘θέλω’ στο παιχνίδι. Το ίδιο ακριβώς και τα τρεχαντίρια του Ρενέσες. Για αρχή Βεζένκοφ και Έλις κυριαρχούσαν στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ωστόσο, η περιφερειακή άμυνα δεν είχε βρει τους κατάλληλους αυτοματισμούς. Και αυτό γιατί, τα τρίποντα των Γερμανών έπεφταν βροχή. Μοιραία, οι ερυθρόλευκοι μπήκαν σε ρόλο κυνηγού. Δεν εκμεταλλεύθηκε τα πέντε λάθη της Άλμπα στο πρώτο πεντάλεπτο, έπεσε στο -5 (18-13 στο 9′) και στο φινάλε της περιόδου βρισκόταν πίσω ενώ είχε πετύχει επτά πόντους από τα λάθη των αντιπάλων του που μετρούσαν 2/10 σουτ από την περιφέρεια.

Περίπου τα ίδια στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Βεζένκοφ βομβάρδιζε πίσω από τα 6,75 αλλά λίγες ήταν οι φορές που η μπάλα κυκλοφορούσε σωστά στην επίθεση. Πιο συγκεκριμένα, εύκολα λάθη, καλά τελειώματα από τον Σίκμα (37-32) και σωστή κυκλοφορία της μπάλας κράτησαν την Άλμπα μπροστά. Παρά το step up των Σπανούλη, Σλούκα, Πρίντεζη οι γηπεδούχοι πήγαν στα αποδυτήρια προηγούμενοι με πέντε (42-37).

Η χαρά του θεατή

Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος δεν θα λέγαμε πως μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια. Το παιχνίδι μπήκε για τα καλά σε υψηλούς ρυθμούς, γεγονός όμως πως δεν πτόησε τους φιλοξενούμενους. Το σχήμα με Βεζένκοφ-Πρίντεζη-Ζαν Σαρλ μπήκε προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι αλλαγές στην άμυνα. Ένα σερί 0-7 έθεσε τα θεμέλια για ένα μικρό προβάδισμα. Ωστόσο, παρά την big πεντάδα, τα τρίποντα της Άλμπα δεν κόπασαν. ΜακΚίσικ και Βεζένκοβ ήταν συνεπέστατοι, το προβάδισμα άλλαζε συνεχώς, άγχος δεν υπήρχε και το 62-62 άφηνε το ματς ανοιχτό σε κάθε αποτέλεσμα.

Τέταρτο δεκάλεπτο και ο Ολυμπιακός εμφανίζοταν πιο σίγουρος και πιο προσηλωμένος. Σε εκείνο το σημείο οι Σλούκας Λαρεντζάκης και φυσικά ο Σάσα πήραν το όπλο τους. Οι ίδιοι έχτισαν διαφορά 10 πόντων (67-77). Δυστυχώς όμως, ο αυτοκτονικός Ολυμπιακός δήλωσε παρών. Η Άλμπα άκοπα και αβίαστα μείωσε ένα λεπτό πριν την λήξη στον πόντο (78-79). όμως ο Βεζένκοβ έβαλε άλλο ένα σουτ, το μεγαλύτερο της βραδιάς για το 78-82 με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να φύγει από το Βερολίνο νικητής, με το 14ο θετικό αποτέλεσμα σε 30 αγώνες της φετινής περιόδου.

Στα ενδότερα της αναμέτρησης

-Αρχίζω από το πρώτο δεκάλεπτο εκεί όπου ο Οκτάβιους Έλις πρωταγωνίστησε. Είναι η ευκαιρία του και προσπαθεί να την αρπάξει. Ακόμα και αν κάνει επιπόλαια λάθη. Ο Αμερικανός σέντερ ήταν μόνιμη απειλή για το καλάθι της γερμανικής ομάδας, έχοντας 8 πόντους με 4/5 δίποντα και τρία ριμπάουντ. Σίγουρα, το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε. Δεν δικαίωσε τις περσινές προσδοκίες. Ωστόσο οφείλουμε να πούμε πως μετά τον τραυματισμού του Μάρτινς, ο προαναφερθείς μοιάζει να το παλεύει για μια ακόμη ευκαιρία.

-Την στιγμή που ο Σπανούλης κάνει το 3ο φάουλ, ο Σλούκας μπαίνει στην εξίσωση του παιχνιδού και πρωταγωνιστεί. Πολύ κομβικό αυτό το σημείο.

-Το ξαναλέω για ακόμη μια φορά και θα το λεω όσο το διαπίστωνω. Σε ένα ακόμη παιχνίδι, ο Ολυμπιακός παίρνει πάρα πολλά και μόνο θετικά στοιχεία από τον Ζαν Σαρλ στο ‘5’. Για τη συνεπειά του στα τελευταία πέντε ματς αξίζει να παραμείνει στο ρόστερ της επόμενης χρονιάς.

-Έτσι λοιπόν γιατί να μην δούμε του χρόνου μια frontline αποτελούμενη από τους Βεζένκοφ, Πρίντεζη στο ‘4’, Μάρτιν και έναν seven footer στο ‘5’ και τον Ζαν Σαρλ να λειτουργεί ως tweener.

-Εκτός από την εξαιρετική εμφάνιση του Βεζένκοφ, το σχήμα με Σπανούλη-Σλούκα-Λαρεντζάκη δούλεψε πολύ καλά και στις δύο πλευρές του παρκέ.

-Οι αυτοκτονικές τάσεις στα δύο τελευταία λεπτά θύμησαν ένα φάντασμα της ομάδας που είχε εμφανιστεί στο Κάουνας στερώντας την πρόκριση στην 8αδα. Αν ήταν άλλη ομάδα και όχι η Άλμπα. ο Ολυμπιακός ίσως το πλήρωνε.

-Αν υποθέσουμε ότι Λόιντ και Ντόρσει ενδιαφέρουν τον Ολυμπιακό όπως έχει ακουστεί έχουμε και λέμε. Προτιμάς τον πρώτο γιατί είναι πιο παίκτης Μπαρτζώκα και διαθέτει έκρηξη, σκορ, δημιουργία, ταχύτητα κουμπώνοντας καλύτερα με Σλούκα. Προφανώς βέβαια κάθε προπονητής ξέρει καλύτερα.

Ο τύπος με το νούμερο 14 στη πλάτη

Ολόκληρο τίτλο έγραψα για τον Βεζένκοφ. Προφανώς και θα αναφερθώ σε αυτόν. 31 πόντους και 10 ριμπάουντ δεν τα λες και λίγα. Δεν θα πω για την απίστευτη βελτίωση του φέτος καθώς είναι δεδομένη αλλά και χιλιοειπωμένη. Αυτό που θα πω είναι ένα. Ξέραμε απο τα εφηβικά του χρόνια το τεράστιο επιθετικό του ταλέντο. Πλέον, έχει γίνει και πολύ σκληρός παίχτης. Δούλεψε τόσο το κορμί του που πλεον ο κόουτς τον βάζει να μαρκάρει ως και τον αντίπαλο άσσο. Αυτά τακτικά. Το άλλο δεδομένο όμως είναι πως ο Μπαρτζώκας έχει μια αξία λαμπρή για το μέλλον. Έχει ένα σεμνό παιδί που δεν θα εφησυχαστεί αλλά θα μείνει ταπεινός και θα συνεχίζει να δουλεύει. Αν Παντερ-Λεντέι είναι η μια όψη του νομίσματος, ο Βεζένκοφ είναι η άλλη. Για να τα λέμε όλα.

Η συγκεκριμένη αναμέτρηση λοιπόν είχε την υπογραφή του Σάσα. Πάει όμως πέρασε. Οι ερυθρόλευκοι με τις τρεις συνεχόμενες νίκες βρίσκουν ψυχολογία και κίνητρο να συνεχίσουν. Η χρονιά καλώς ή κακώς τελειώνει σε λίγοτερο από μήνα. Η ομάδα θέλοντας και μη έχει όλο το χρόνο να ανασυνταχθεί, να κάνει τις μεταγραφές της, να υποδεχθεί ξανά τον Παπανικολάου και να θέσει τις βάσεις για την επόμενη χρονιά.