Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τη Ζαλγκίρις και το Debut.gr αναλύει πως οι ερυθρόλευκοι έχασαν τον αγώνα μέσα από τα χέρια τους.

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε -για ακόμη μια φορά- από τη Ζαλγκίρις στο Κάουνας με 81-79. Στις τελευταίες 10 αναμετρήσεις μεταξύ των δύο οι ερυθρόλευκοι έχουν επικρατήσει μόλις στις δύο. Κακός δαίμονας όπως και να το δει κανείς. Όπως αναφέρει και ο τίτλος ο Ολυμπιακός ήταν αυτόχειρας όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση. Απώλεσε μια διαφορά 7 πόντων στο τελευταίο 1:50 λεπτό, την στιγμή που έδειχνε το καλύτερο του πρόσωπο. Αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Όπως πρέπει να είσαι έτοιμος να κερδίσεις στην τελευταία φάση, έτσι μπορείς και να το χάσεις. Το θέμα είναι πως οι ερυθρόλευκοι δεν «καθαρίζουν» τους αγώνες. Λέγαμε για την Μακάμπι πως πάει σχεδόν όλες τις αναμετρήσεις στον πόντο και κρίνονται στο τέλος. Τις περισσότερες τις έχει χάσει. Ο Ολυμπιακός είναι κάπου στη μέση. Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να κρίνονται οι νίκες/ήττες στο τέλος, το νόμισμα έχει 50% πιθανότητες να καθίσει είτε στη μία πλευρά είτε στην άλλη.

Οι περιστροφές, τα τρίποντα και το ψηλό σχήμα

Η Ζαλγκίρις μπήκε με το πόδι στο γκάζι στο πρώτο δεκάλεπτο. Πίεζε από την αρχή στη μπάλα και κυρίως τον Σλούκα, ενώ πολύ γρήγορα φόρτωσε τον Έλλις με 2 φάουλ. Ο Ολυμπιακός σε αυτό το διάστημα έιχε πρόβλημα με τις περιστροφές στην άμυνα. Μετά από κάθε σκριν που έκαναν αλλαγές η μπάλα κυκλοφορούσε γρήγορα και οι ερυθρόλευκοι χάνονταν. Είτε με πάσες στην αδύνατη πλευρά είτε με πάσες από μέσα προς τα έξω από τους ψηλούς, η Ζαλγκίρις έβρισκε ελεύθερα τρίποντα. Αποτέλεσμα της εξαιρετικής κυκλοφορίας οι 26 πόντοι του πρώτου δεκαλέπτου με αψεγάδιαστα ποσοστά. 6/8 δίποντα (75%) και 4/6 τρίποντα (66.7%). Ήταν οφθαλμοφανές ότι δε βόλευε τον Ολυμπιακό αυτό το high tempo, αφού έχει προηγηθεί και αναμέτρηση λίγα 24ωρα πριν.

Ένα γρήγορο σερί 8-0 έδωσε ρυθμό στην επίθεση του Ολυμπιακού ο οποίος χτυπούσε στα αργά πόδια του Γκέμπεν με τον Σλούκα. Πήρε τα ηνία στο σκοράρισμα (36-38 και 38-41 στο 15′) επειδή έσφιξε την άμυνά του με ένα ψηλό σχήμα. ΜακΚίσικ στο 2, Βεζένκοφ στο 3, Πρίντεζης στο 4 και Ζαν Σαρλ στο 5. Με αυτό το σχήμα μπλόκαραν την Ζαλγκίρις αλλά οι Λιθουανοί έκλεισαν το ημίχρονο μπροστά με την ελάχιστη διαφορά (45-44).

Το πρόβλημα στη θέση 5 και το τελευταίο 1:50 λεπτό

Στην επανάληψη και οι δύο άμυνες βελτιώθηκαν. Ο ρυθμός έπεσε αλλά ο Ολυμπιακός δε κατάφερε να περάσει μπροστά. Στην επίθεση ο Πρίντεζης με 6 πόντους ισοφάρισε σε 52-52 αλλά εκεί ξεκίνησε ένα κακό διάστημα. Με πυλώνα τον Λοβέρν ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε τον Έλλις στην επίθεση οι Λιθουανοί αύξησαν τη διαφορά (61-54) στο 25′). Ο Γάλλος σέντερ πέτυχε 11 από τους 21 πόντους του στο τρίτο δεκάλεπτο. Ο Σλούκας όμως με ένα τετράποντο μείωσε στους 3, διαφορά η οποία παρέμεινε ίδια ως το τέλος του δεκαλέπτου. Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός για 38 και κάτι λεπτά ήταν εξαιρετικός. Ένα τρίποντο ισοφάρισης του Βεζένκοφ σε 70-70 άλλαξε όλο το momentum του αγώνα. Ακολούθησαν άλλα τρία διαδοχικά τρίποντα από Σπανούλη(2) και Πρίντεζη και το σκορ 72-79 στο 38′. Όλοι πιστεύαμε ότι είχε μπει το νερό στο αυλάκι, αλλά όπως λέει και η ρήση όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Ο Ολυμπιακός έχασε δύο σουτ τα οποία έδωσαν σε λιγότερο από 5” καλάθια στο transition για τους Λιθουανούς. Μαζί με ένα τρίποντο του Μιλάκνις από τα 8 μέτρα το σκορ πήγε στο 79-79. Εκεί ο Γουόκαπ έκλεψε από τον Σλούκα σκόραρε και έδωσε τη νίκη στους γηπεδούχους.

Ο Ολυμπιακός σε δύο λεπτά έχασε όλη τη χρονιά;

Είναι από τις ήττες που λες καλύτερα να ερχόταν με διψήφια διαφορά παρά με αυτόν τον τρόπο. Αλλά όπως ανέφερα παραπάνω, στο μπάσκετ πρέπει να είσαι έτοιμος να τα δεχθείς όλα. Όσο σκληρά και αν είναι. Πάντως η αναμέτρηση με τη Ζαλγκίρις βοήθησε στο να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα. Ένα από αυτά είναι η θέση του 1. Στο 35′ ο Σλούκας έδειχνε εξουθενωμένος. Σε όλο τον αγώνα η Ζαλγκίρις τον πίεζε να τον κουράσει και στην άμυνα κυνηγούσε όλη την ώρα πίσω από τα σκριν παίχτες όπως ο Μιλάκνις. Όταν αγωνίζεται μέσο όρο 32 λεπτά ανα παιχνίδι λογικό να σκάσει κάποια στιγμή. Γιατί δεν υπάρχει παίχτης με τα ανάλογα χαρακτηριστικά στον φετινό Ολυμπιακό. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων δε λέω πως ο Τζένκινς δε βοηθάει. Είναι χρήσιμος στην άμυνα αλλά ο Ολυμπιακός θέλει ένα playmaker να ξεκουράζει τον Σλούκα.

Επίσης, στο τρίτο δεκάλεπτο φάνηκε και το θέμα στη θέση 5. Ξέρουμε ο Λοβέρν είναι υψηλής ποιότητας παίχτης. Ο Έλλις σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε πέρυσι. Όσο σκληρό και αν ακούγεται τη φετινή χρονιά αποτελεί έναν από τον αδύναμο κρίκο της ομάδας. Επιθετικά όσες μπάλες πάρει θα σκοράρει κάτω από το καλάθι. Κάνει όπως πολλά ανόητα φάουλ σε διεκδικήσεις ριμπάουντ ή σε σκριν. Ενώ όσο αγωνίζεται δε δείχνει να έχει την ίδια συγκέντρωση σε όλα τα σημεία.

Τώρα είναι αργά για οποιεσδήποτε διορθωτικές κινήσεις. Όπως και να ‘χει, η ομάδα έχει βρει μια χημεία και οποιαδήποτε προσθήκη τώρα θα μπερδέψει περισσότερο την υπάρχουσα κατάσταση. Η χρονιά όμως μετά τη χθεσινή αναμέτρηση χάθηκε; Σε καμία περίπτωση. Αλλά τώρα έγινε ακόμη πιο δύσκολη. Και αυτό γιατί σε ενδεχόμενες ισοβαθμίες όπως με Μπάγερν και Ζαλγκίρις θα είσαι από κάτω. Όλα θα κριθούν την επόμενη διαβολοβδομάδα με τις αναμετρήσεις στο Μιλάνο και με τη Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ. Οψόμεθα..