Η Αθλέτικ Μπιλμπάο ήταν η μεγάλη νικήτρια του Σούπερ Καπ Ισπανίας και το debut.gr σχολιάζει τον αγώνα που τα είχε όλα!

Η Μπιλμπάο είναι δίκαια η «σούπερ πρωταθλήτρια» για το 2021! Η ομάδα του Μαρθελίνο επικράτησε -στην παράταση- 3-2 της Μπαρτσελόνα και κατέκτησε το 3ο τρόπαιο της ιστορίας της. Ποδοσφαιρική δικαιοσύνη αν μη τι άλλο για μια ομάδα που τα έδωσε όλα στο χορτάρι.

Ας δούμε όμως το ματς -και κάποια άλλα ζητήματα- σε «άξονες»…

“Τα λιοντάρια δάγκωσαν τους αιώνιους!”

Αφού απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ρεάλ στον ημιτελικό της Πέμπτης, η Μπιλμπάο κατόρθωσε να επικρατήσει και της Μπάρσα. Οι Βάσκοι δεν είναι πως προσέφεραν θέαμα, μα ήθελαν πολύ περισσότερο από τους αντιπάλους τους τον τίτλο. Φαινόταν αυτό από την κάθε φάση. Από τον τρόπο και την ένταση που αντιμετώπιζαν την κάθε στιγμή. Από τα πανηγύρια όχι μόνο στα γκολ, αλλά ακόμη και στα κερδισμένα κόρνερ. Και λογικό. Όχι απλά διότι απέναντι είχαν την Μπαρτσελόνα, μα γιατί είναι μια ομάδα που με την πολιτική της, δύσκολα μπορεί να πανηγυρίζει τίτλους κάθε χρόνο, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο των εκατομμυρίων.

Η Μπιλμπάο λοιπόν, αφού στα πρώτα λεπτά μπήκε δυναμικά και πίεσε ψηλά την ομάδα του Κούμαν, στη συνέχεια οπισθοχώρησε. Έδωσε μπάλα και μέτρα στην αντίπαλο, με σκοπό να χτυπήσει στην «κόντρα». Οι ποδοσφαιριστές του Μαρθελίνο σαν πραγματικά «λιοντάρια» έκλειναν τις γραμμές υποδειγματικά. Η Μπαρτσελόνα είχε την κατοχή, αλλά δε μπορούσε εύκολα να απειλήσει. Τελικά, η «αχίλλειος πτέρνα» των Καταλανών ήταν αυτή που έκανε -ξανά- τη διαφορά. Κάκιστη αντίδραση των κεντρικών αμυντικών στα δύο πρώτα γκολ της Μπιλμπάο, αργή αντίδραση στη γκολάρα του Γουίλιαμς! Μια γκολάρα που εν τελει έφερε την κούπα στους Βάσκους!

Παραμερισμός, όχι λύση!

Στο αντίπαλο στρατόπεδο η «γκρίνια» και η εσωστρέφεια φαίνεται πως ξανά γύρισαν. Μετά από ένα καλό διάστημα με σερί νικών στο πρωτάθλημα, οι «μπλαουγκράνα» επέστρεψαν στις κακές εμφανίσεις. Δεν είναι τόσο η απώλεια του τίτλου που «πονάει» τη Μπάρσα, όσο ο τρόπος που αυτό συνέβη.

Η αλήθεια είναι πως η αμυντική γραμμή της Μπαρτσελόνα είναι «για κλάματα» φέτος. Και στο ποδόσφαιρο την αλήθεια δε μπορείς να την κρύψεις, παρά μόνο να την παραμερήσεις για λίγο. Προφανώς και αυτό συνέβη το τελευταίο διάστημα. Η επιθετική βελτίωση και τα νικηφόρα αποτελέσματα έβαλαν «κάτω από το χαλί» την κάκιστη ανασταλτική λειτουργία. Ο Τερ Στέγκεν έστειλε με τις αποκρούσεις του ένα μήνυμα από τον ημιτελικό. Οι συμπαίκτες του όμως φαίνεται πως δε το έλαβαν ποτέ. Και αυτό διότι πραγματοποίησαν χειρότερα λάθη στον τελικό της Κυριακής. Λάθη παιδικά, που όταν τα βλέπεις να συμβαίνουν κάθεσαι και απορείς πως αυτοί οι αθλητές αγωνίζονται στο κορυφαίο ( ; ) επίπεδο.

Το δυστύχημα που ταυτόχρονα μπορεί να αποδειχθεί και ευτύχημα, είναι πως δεν αρκεί πάντα ένας Τερ Στέγκεν ή ένας Μέσι για «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Ευτύχημα φυσικά θα χαρακτηριστεί αν και εφόσον υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές… Η Μπαρτσελόνα φωνάζει εδώ και καιρό πως χρειάζεται αμυντικό (ή αμυντικούς). Η Μπιλμπάο ήρθε για να το υπενθυμίσει. Ωστόσο, η κάκιστη οικονομική κατάσταση του σωματείου της Βαρκελώνης δεν επιτρέπει πολλά. Ούτε καν ένα «deal” των 5-10 εκατομμυρίων ευρώ. Ένα ποσό που θα έφερνε από τώρα τον Έρικ Γκαρσία στην Ισπανία.

Πριν από λίγες ημέρες, οι τρεις υποψήφιοι πρόεδροι είχαν επαφή με τον Τουσκιέτς (προσωρινός πρόεδρος) με θέμα συζήτησης την πιθανή ημερομηνία εκλογών και τα μετεγγραφικά. Όσο αφορά το πρώτο σκέλος, έγινε γνωστό πως θα πραγματοποιηθούν στις 7 Μαρτίου, μέσω ταχυδρομείου. Και μεταξύ μας, ακόμη και στις 24 Γενάρη (αρχική ημερομηνία) να διεξάγονταν, ο νικητής δε θα μπορούσε -και δε μπορεί- να αλλάξει πολλά μέχρι το τέλος της σεζόν. Αναφορικά με το δεύτερο ζήτημα, και οι 4 άνδρες αποφάσισαν πως η Μπάρσα δε θα αποκτήσει τον παίκτη της Σίτι τώρα, αλλά θα τον δει να έρχεται ως ελεύθερος τον Ιούλιο. Ενδεχομένως αυτό να αλλάξει μέχρι το τέλος του μήνα, μετά από ένα ακόμη «κάζο». Σαφέστατα όμως η απουσία ενός αξιόπιστου στόπερ δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της ομάδας. Και ούτε ο Έρικ Γκαρσία είναι -κατ εμέ- αυτός που θα το λύσει. Τα προβλήματα ξεκινούν από τη βάση (Μασία) και φτάνουν μέχρι την κορυφή (πρόεδρος). Και πρέπει όλα αυτά σιγά σιγά και μεθοδικά να λυθούν, αν θέλει η Μπάρσα να επιστρέψει σε εποχές επιτυχιών.

Η κίνηση που”τα είπε όλα”!

Για το τέλος άφησα επίτηδες τον Μέσι. Και δε γινόταν να μη γραφτεί κάτι για τον Αργεντινό. Ο Λιο στο 120’ της παράτασης είδε την πρώτη κόκκινη κάρτα της καριέρας του σε συλλογικό επίπεδο. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και 753 συμμετοχές για να συμβεί αυτό. Και φυσικά συνέβαλε σε αυτό ο Βιγιαλίμπρε, ο οποίος τον προκαλούσε συνεχώς (με χτυπήματα αλλά και λεκτικά) !

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δικαιολογήσω τον αρχηγό της Μπάρσα για αυτή του την ενέργεια. Μια κίνηση ανεπίτρεπτη από έναν ποδοσφαιριστή τέτοιου βεληνεκούς. Θέλω όμως να το πάω αλλού το πράγμα. Για εμένα προσωπικά, η κόκκινη αυτή του Μέσι αντικατοπτρίζει το «τι εστί» Μπαρτσελόνα εν ετει 2021! Βαριά κουβέντα θα μου πείτε. Μπορεί. Και αν τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, σίγουρα αυτή η κίνηση φανερώνει το τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του «Πούλγκα». Πολλοί είπαν -και έγραψαν- πως ξέσπασε. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει περάσει και λίγα τα τελευταία χρόνια. Και με τη φυγή του Ινιέστα το 2018 το βάρος στις πλάτες του αυξήθηκε.

Η κατάσταση με τον Μέσι είναι περίεργη. Ο Λαπόρτα που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι -και πάλι- ο πρόεδρος είπε πρόσφατα πως «Ξέρω ότι ο Μέσι θέλει να μείνει». Ο ίδιος ο Αργεντινός έχει επιβεβαιώσει πως μιλάει σχετικά συχνά με εκείνον. Οπότε αυτή ήταν μια δήλωση που γέμισε χαρά τους οπαδούς της ομάδας. Στην πραγματικότητα όμως, θα κάνει καλό στη Μπαρτσελόνα και στις ριζικές αλλαγές που ενδέχεται να γίνουν, η παραμονή του Μέσι ;

ΥΓ: Ναι, θα φωνάξω εγώ!