Ήταν μια φορά ένας Αμερικάνος, ένας Γάλλος και ένας Αργεντίνος

Μοιάζει σαν ανέκδοτο. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι. Όταν ακούμε Σαν Αντόνιο Σπερς κατευθείαν μας έρχονται τρία ονόματα ή για την ακρίβεια τρία ονοματεπώνυμα. Τιμ Ντάνκαν, Τόνι Πάρκερ και Μάνου Τζινόμπιλι. Χωρίς αμφιβολία η τριάδα αυτή έχει συνδεθεί ανεξίτηλα με την ομάδα του Σαν Αντόνιο. Συνεπώς, από αυτό εδώ το σημείο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να παρουσιάσουμε μια από τις καλύτερες τριάδες όλων των εποχών στο NBA.

Το μαγικό 2001-2002

Ο Ντάνκαν βρισκόταν ήδη στο Σαν Αντόνιο. Ο Big fundamental είχε πανηγυρίσει ήδη ένα πρωτάθλημα το 1999 μαζί με τον Ντέιβιντ Ρόμπινσον. Ωστόσο, δύο χρόνια μετά θα έβρισκε τη μπασκετική Ιθάκη του παρέα με τους άγουρους τότε Τόνι Πάρκερ και Μανού Τζινόμπιλι. Ο πρώτος ήρθε το 2001 ενώ ο δεύτερος ένα χρόνο αργότερα. Στην πρώτη σεζόν που οι 3 αυτοί φοβεροί τύποι έπαιξαν μαζί, κατάφεραν να σηκώσουν το πρωτάθλημα. Από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια βρήκαν τους αυτοματισμούς που απαιτούνταν ενώ φαίνεται και να ταίριαξαν όχι μόνο μπασκετικά αλλά και σε χαρακτήρα.

Ονειρική συνέχεια

Και όμως η ομάδα εκείνη δεν ήταν μια φούσκα. Η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη. Οι τρεις τους μαζί πανηγύρισαν τους τίτλους το 2005, 2007 και 2014. Εν ολίγοις, αυτό που εύκολα γίνεται αντιληπτό είναι πως Ντάνκαν, Πάρκερ και Τζινόμπιλι κόλλησαν αρμονικά. Παράλληλα, οι συμπαίκτες τους ένιωθαν ασφαλείς αλλά και έτοιμοι να κάνουν το step up όπως και όποτε χρειαστεί. Η φοβερή τριάδα του Σαν Αντόνιο πήραν μαζί 4 πρωταθλήματα και κατάφεραν να κάνουν 50+ νίκες σε κάθε σεζόν. Είχαν 60% ποσοστό νικών κάθε χρονιά και εξυπακούεται πως έμπαιναν πάντα στα playoffs. Μια big-three που χωρίς αμφιβολία έμειναν στην ιστορία.

Το κεφάλαιο Πόποβιτς

Χωρίς τον Γκρέκ Πόποβιτς, η τριάδα αυτή ίσως δεν θα είχε πετύχει τόσα πολλά. Ήταν ο… μαέστρος, ο άνθρωπος που διεύθυνε αυτήν την υπέροχη ομάδα που για χρόνια πρωταγωνίστησε στη λίγκα. Ήξερε τον τρόπο να παίρνει σε κάθε ματς το 100% από τους ηγέτες του, ήξερε πως θα τους εμπνεύσει. Γνώριζε πως θα τους ετοιμάσει για τα μεγάλα ματς. Οι ομάδες του στο Σαν Αντόνιο έπαιζαν επιθετικό και γενικότερα θελκτικό μπάσκετ. Τις περισσότερες φορές η κυκλοφορία μπάλας στην επίθεση ήταν από άλλο πλανήτη. Στα περισσότερα παιχνίδια παρατηρούσαμε σωστές αποστάσεις, συνεχή κοψίματα στη ρακέτα και γρήγορο give n go παιχνίδι. Μάλιστα, το 2014 στους τελικούς με τους Χιτ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η τριάδα αυτή και γενικότερα η ομάδα είχε φτάσει στο pick της απόδοσής τους.

Το συγκινητικό αντίο του TP

Η στιγμή της απόσυρσης του Γάλλου playmaker ήταν γεγονός. Ο θρύλος των Σπερς και της εθνικής Γαλλίας δεν ξέχασε κανέναν κατά τη διάρκεια της απόσυρσης της φανέλας του από τους Σπερς. Όμως εκεί που λύγισε και αυτός και οι φίλαθλοι της ομάδας που βρίσκονταν εκεί ήταν τη στιγμή που αναφέρθηκε στον Τιμ και τον Μάνου.

«Αυτοί οι δύο τύποι μεγάλωσαν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια. Μαζί σας μπορώ να τα αντιμετωπίσω όλα. Δεν έχετε ιδέα για το πως επηρεάσατε τη ζωή μου. Ο τρόπος που περνάμε τα βράδια μας μιλώντας. Η φιλία μας είναι αυτό που μετράει. Σας αγαπάω και θα είμαστε για πάντα μαζί», είπε συγκινημένος ο TP.

Η φιλία πάνω από το μπάσκετ

Χωρίς αμφιβολία, αυτοί οι τρεις ήταν παρέα και μέσα και έξω από το γήπεδο. Πάντοτε, έβαζαν το συμφέρον της ομάδας πάνω από όλα. Σεβασμός, εμπιστοσύνη και αξίες ήταν το μπάσκετ που πρέσβευαν ανέκαθεν οι ομάδες του Σαν Αντόνιο. Για πάντα μαζί λοιπόν, για πάντα δίπλα-δίπλα στην οροφή του AT&T, εκεί όπου βρίσκονται οι τρεις αυτοί θρύλοι της ομάδας.