Το κρίμα και το Μίσιτς effect

Δεν είχε Λάρκιν, δεν είχε Ντάνστον, δεν είχε 100% τον Πλάις (τραυματίας στο πόδι). Έχασε στην αρχή του ματς τον Μπομπουά. Η Ανατολού Εφές στη σημερινή αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό είχε έναν παίκτη που έπαιξε για όλους τους άλλους. Αυτός λεγόταν Βασίλιε Μίσιτς. Οι πράσινοι παρά την εξαιρετική τακτική τους στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, δεν κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση της ομάδας του Αταμάν και μοιραία ηττήθηκαν με σκορ 80-77. Πάμε σιγά σιγά να ξετυλίξουμε το κουβάρι αυτού του αγώνα.

Το αμυντικό πλάνο του Βόβορα

Η αναμέτρηση ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Παναθηναϊκό. Ρητή εντολή του κόουτς Βόβορα ήταν ο defender Σαντ-Ρος να κολλήσει σαν βδέλα στον μέγα κίνδυνο που λέγεται Μίσιτς. Έτσι και έγινε. Ο Κουβανός πίεζε ασταμάτητα τον Σέρβο guard με αποτέλεσμα ο δεύτερος να αργήσει να μπει σχετικά στο πνεύμα του παιχνιδιού. Παράλληλα, οι γηπεδούχοι άλλαζαν σε κάθε σκριν της Έφες με αποτέλεσμα οι φιλοξενούμενοι να δυσκολεύονται εμφανώς στο επιθετικό κομμάτι ακόμη και αν έβρισκαν εύκολα λύσεις με τον Πλάις. Το αρχικό 14-9 ήταν δείγμα της καλής αμυντικής λειτουργίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, οι διάδρομοι των γηπεδούχων δεν άνοιγαν τόσο εύκολα. Οι επιθετικοί κίνδυνοι των τούρκων έδειχναν για αρχή να περιορίζονται. Παράλληλα, τα ριμπάουντ ήταν 20-11 και χαρακτηριστικό ήταν πως οι πράσινοι δεν επέτρεψαν στην Εφές να πάρει ούτε ένα επιθετικό ριμπάουντ στο πρώτο μέρος.

Στοχευμένες επιθέσεις

Πάμε και στο επιθετικό κομμάτι. Τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός δεν τα πήγε καθόλου άσχημα στο επιθετικό κομμάτι. Ελλείψει Νέντοβιτς, οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τα drives του Παπαπέτρου μέσω pick n roll αλλά και την ικανότητα των Σαντ Ρος και Φόστερ στο ανοιχτό γήπεδο. Στη συνέχεια Μακ και Μήτογλου μπήκαν και αυτοί στη εξίσωση του παιχνιδιού. Μάλιστα, στο 15′ η διαφορά έφτασε στο +7 (33-26). Όσον αφορά, το δεύτερο μέρος ο Παπαγιάννης έκανε το step up πετυχαίνοντας συνολικά 16 πόντους. Η κίνηση δεν έπαυε να υπάρχει. Ταυτόχρονα, εκτός του Έλληνα big man, ο Μακ σε ένα ονειρεμένο ντεμπούτο (18π., 3/4τρ.) έβρισκε όλο και περισσότερους διαδρόμους.

Έλειπαν Λάρκιν-Ντάνστον….και τι έγινε;

Όπως προείπαμε, πριν από το ξεκίνημα της αναμέτρησης η ομάδα του Αταμάν δεν θα είχε στην διάθεσή της τους Λάρκιν και Ντάνστον. Κατά τη διάρκεια του αγώνα έχασε και τον Μπομπουά. Ωστόσο, υπήρχε ένας που έπαιξε για αυτούς τους τρεις. Ο Βασίλιε Μίσιτς έκανε τα πάντα πάνω στο παρκέ κρίνοντας ουσιαστικά το ματς.  Συγκεκριμένα τελείωσε το ματς με 33 πόντους έχοντας 7/13 δίποντα, 5/7 τρίποντα και 4/4 βολές όντας ασταμάτητος. Ειδικά στην 3η περίοδο, όπου σημείωσε 17 πόντους και ήταν εκείνος που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Εφές.

Δείγμα μεγάλης ομάδας

Δεν περιμέναμε το σημερινό ματς για να το διαπιστώσουμε. Ωστόσο, η Εφές πιστοποίησε για άλλη μία φορά το πόσο μεγάλη ομάδα είναι. Ειδικότερα:

->Το πόσο εξοργιστικά καλή είναι η Εφές φαίνεται από το ότι με – 3 εξαιρετικούς παίκτες έχει μόλις 5 λάθη. Δε μπορώ να θυμηθώ μεγαλύτερη αδικία από αυτό που την βρήκε πέρυσι και δεν ολοκληρώθηκε η σεζόν…

->Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως Λερναία Ύδρα. Σε έναν αγώνα ξεχωρίζει ο Λάρκιν, σε άλλον Σιμόν και Μίσιτς, σε άλλον Ντάνστον και Μπομπουά και πάει λέγοντας. Πραγματικά εντυπωσιακό το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Αταμάν.

Μερικές παρατηρήσεις για τους πράσινους

->Αδυνατώ μέχρι στιγμής να καταλάβω τη χρησιμοποίηση του Σαντ Ρος στη θέση ‘1’. Ο παίκτης υποθέτω αποκτήθηκε για το ρόλο του αμυντικού εξολοθρευτή και όχι να οργανώνει παιχνίδι. Με αυτό τον τρόπο καις τον παίκτη που κατά τη γνώμη μου είναι εξαιρετικά πολύτιμος για τα τωρινά δεδομένα της Ευρωλίγκα.

->Ο Μήτογλου πρέπει να βελτιώσει τα τελειώματα του στο ζωγραφιστό.

->Και για να μη λέμε μόνο τα κακά να πούμε και τα καλά. Σέλβιν Μακ. Πολύ τυχερός που ο Παναθηναϊκός τον βρήκε αυτή τη στιγμή ελεύθερο. Θέλει λίγο χρόνο βέβαια για να προσαρμοστεί. Ωστόσο, συνδυάζει σουτ, οργάνωση, ταχύτητα. Στοιχεία που ζητάει ο κόουτς Βόβορας.

->Προσωπικά, παρά την ήττα έχω καιρό να δω τον Παναθηναϊκό τόσο απλοϊκό σε άμυνα και επίθεση. Ίσως πρέπει να γυρίσω σε εποχές Πασκουάλ για να βρω ομοιότητες.

Συνοψίζοντας, το παιχνίδι ήταν στα μέτρα του Παναθηναϊκού. Το «χάσμα» ποιότητας που υπάρχει με την Εφές είναι μεγάλο. Ακόμα μεγαλύτερο ελλείψει Νέντοβιτς. Η ομάδα ψάχνει και ψάχνεται, αλλά έχει σωστή κατεύθυνση σε αυτά που ζητάει στο παρκέ. Υπομονή και στήριξη.