Το άγχος, η νευρικότητα και το κρίμα

Ναι είναι νωρίς. Ναι, φέτος πρόκειται για την πιο αμφίρροπη Ευρωλίγκα των τελευταίων ετών. Ναι η Εφές για πρώτη φορά φέτος έπιασε τα standard της περσινής ομάδας. Ωστόσο, το ‘πρέπει’ που χωρίς λόγο έχει μπει στη ζωή των ερυθρόλευκων δημιουργεί ένας είδος ανασφάλειας που μοιραία τους οδήγησε στην ήττα με σκορ 84-79. Πάμε όμως σιγά σιγά να ξετυλίξουμε το κουβάρι της αναμέτρησης.

29 πόντοι παθητικό και το 12/14 σουτ των Τούρκων

Ξεκινώντας το παιχνίδι προσωπικά δεν περίμενα τόσο χαλαρή άμυνα των ερυθρολεύκων. Αρκετές επιθέσεις των φιλοξενουμένων τελείωναν επιτυχώς με μια-δύο πάσες και οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούσαν προς το παρόν να βρουν κάποιο αντίδοτο. Οι Τούρκοι μπήκαν με το γκάζι πατημένο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Σκόραραν 29 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο με 1/3 βολές, 8/9 δίποντα και 4/5 τρίποντα. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται από τα χειρότερα πρώτα δεκάλεπτα του Ολυμπιακού

Στατικική επίθεση και νευρικότητα

Παρά το γεγονός πως το επιθετικό ξεκίνημα των ερυθρόλευκων δεν ήταν άσχημο, η συνέχεια δεν ήταν η ακόλουθη. Οι Πειραιώτες υπέπεσαν σε διαδοχικά λάθη την ώρα που ο Πλάις με 6 πόντους και ο Λάρκιν με τρίποντο ανέβασαν την διαφορά στο +13 (28-41, 13’). Ο Μπαρτζώκας προσπάθησε να ενεργοποιήσει x factor παράγοντες τύπου Ζαν Σαρλ και Τζέκινς. Η συνταγή πέτυχε. Οι παίκτες αυτοί έδωσα νέα πνοή και στην άλλη πλευρά τα τρίποντα των Χάρισον και Σπανούλη μετέτρεψαν το σκορ σε 35-41 (15’). Στα επόμενα τρία λεπτά οι παίκτες του Μπαρτζώκα έβγαζαν συνέχεια άμυνες. Όμως, δεν έβρισκαν στόχο στην επίθεση με αποτέλεσμα να κολλήσει το σκορ στο 35-41 και να το ξεκολλήσει ο Μίσιτς (35-45, 20’). Γενικότερα όμως με εξαίρεση αυτά τα ξεσπάσματα το επιθετικό παιχνίδι των ερυθρολεύκων ήταν νευρικό.

Πίεση στη μπάλα και ταχύτητα στην επίθεση

Μπαίνοντας στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός θέλησε να βάλει πίεση στη μπάλα. Ο Παπανικολάου πίεσε ασφυχτικά Μίσιτς και Λάρκιν. Έτσι, Βεζένκοφ και ΜακΚίσικ να κλέβουν μπάλες και να βγαίνουν στο αιφνιδιασμό. Οι γηπεδούχοι σκόπευαν να δώσουν ένα up tempo παιχνίδι. Ωστόσο η Εφές με το step up του Λάρκιν στο δεύτερο μέρος και τη σταθερότητα των Μίσιτς και Σιμόν κατάφερε να μείνει μέσα στο παιχνίδι.

Λάθη στο τέλος και η ‘λερναία Ύδρα’

Τα πολλά λάθη των παικτών του Ολυμπιακού συνεχίστηκαν και στο τελευταίο δεκάλεπτο. Όσο κι αν προσπαθούσαν στην άμυνα «5on5» έδιναν εύκολα καλάθια σε αιφνιδιασμό στον αντίπαλο ενώ ακολούθησαν οκτώ συνεχόμενοι πόντοι του Λάρκιν για το 63-75 (36’). Στη συνέχεια ο Μπαρτζώκας έριξε στο παρκέ Σλούκα και Σπανούλη με αποτέλεσμα να μειώσει σε 77-80 (13’’ πριν τη λήξη), ωστόσο ο Μίτσις με 2/2 βολές έκρινε το αποτέλεσμα.

Εντούτοις οφείλουμε να σταθούμε στις πολλές λύσεις που είχαν οι φιλοξενούμενοι.

• Σιμόν, Μπομπουά και Μίσιτς με ιδανικά pick n roll κατάφεραν να επιβάλλουν το δικό τους ρυθμό στο παιχνίδι.
• Μίσιτς και Λάρκιν ίσως αυτή τη στιγμή να συγκαταλέγονται στους κορυφαίους παίκτες της διοργάνωσης που προσφέρουν εξαιρετικές iso καταστάσεις. Έτσι συνέβη και στο σημερινό ματς.
• Σίνγκλετον και Ντάνστον αποτελούσαν τους αμυντικούς ογκόλιθους της ομάδας περιορίζοντας κατά πολύ τις επιθετικές αρετές των περιφερειακών των ερυθρολεύκων.

Αδυναμία στην άμυνα και αρκετά χαμένα ριμπάουντ

Δυστυχώς οι γηπεδούχοι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα δεν κατάφεραν να εξουδετερώσουν την comfort zone της Εφές. Η αδυναμία στην αντιμετώπιση των pick n roll ήταν φανερή ενώ οι αλλαγές στα σκριν στο δεύτερο μέρος δεν στέφθηκαν με ιδιαίτερη επιτυχία. Παράλληλα, τα κρίσιμα ριμπάουντ στα τελευταία λεπτά χάνονταν και συνεπώς η ανατροπή ήταν ολοένα και πιο δύσκολη.

Βγάζουν άγχος αλλά πρέπει να συνεχίσουν

Στο σημερινό ματς αλλά και σε αυτά με Ζαλκίρις και Μπάγερν η ομάδα βγάζει προς τα έξω ένα αδικαιολόγητο άγχος. Κανείς δεν της ‘φόρεσε’ το τίτλο του φαβορί. Κανείς δεν της επέβαλλε να κερδίζει σε κάθε αγώνα ανεξαρτήτως αντιπάλου. Το άγχος αυτό μεταφέρεται και στους παίκτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κώστας Σλούκας ο οποίος πρέπει να κατανοήσει πως δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Οι συμπαίκτες του πρέπει να δουλέψουν για αυτόν και εκείνος για τους συμπαίκτες του. Η συνέχεια όμως είναι ακόμη πιο σημαντική. Ο Ολυμπιακός με βάση το πρόγραμμα καλείται να ταξιδέψει την επόμενη εβδομάδα στην Αγία Πετρούπολη και να αντιμετωπίσει τη Ζενίτ. Εφόσον το παιχνίδι διεξαχθεί κανονικά, η νίκη κρίνεται απαραίτητη για ψυχολογικούς κυρίως λόγους.

Υ.Γ1: Είναι εντυπωσιακό το πως ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει άρδην την εικόνα μιας ομάδας. Η υπνωτισμένη στις πρώτες αγωνιστικές Εφές, σήμερα με το ντεμπούτο του Λάρκιν στη φετινή Ευρωλίγκα έδειξε γιατί πέρσι (αλλά και φέτος) θεωρούταν από τα φαβορί να κατακτήσει την Ευρωλίγκα.

Υ.Γ2: Αν δούμε με ένα πιο αυστηρό μάτι το φετινό building του Ολυμπιακού, ίσως η ομάδα να χρειάζεται έναν Μάντζαρη στον άσσο.

Υ.Γ3: Μακάρι όλες οι ομάδες να είχαν το κορυφαίο μπλοκέρ της Ευρωλίγκα στη σύνθεσή τους και να παίζει μάλιστα για μια περίοδο σχεδόν με ένα μάτι.