Ο Νίκος Χατζής Στο Debut.gr: «Κάθε στιγμή που έχω ζήσει στη καριέρα μου είναι μοναδική»

Πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων σουτέρ όλων των εποχών. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και με τους 5.200 πόντους που έχει σημειώσει στη Basket League. Έχει γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο του μπάσκετ και επί αρχηγίας του η ΑΕΚ κατέκτησε ξανά τίτλους. Η καριέρα του δεν σταμάτησε ποτέ να είναι ανοδική. Ακολούθησε η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, τον Πανιώνιο, τον Ηλυσιακό και τον Αρκαδικό. Παρόλα αυτά το όνομα του έχει ταυτιστεί με την «Βασίλισσα» ΑΕΚ και τα κατορθώματα εκείνης της περιόδου.

Φυσικά αναφερόμαστε στον Νίκο Χατζή. Το Debut.gr είχε τη τιμή να επικοινωνήσει με τον πρώην αρχηγό της Ένωσης και εκείνος έδωσε απαντήσεις σε πάρα πολλά θέματα. Το ξεκίνημά του στο χώρο του μπάσκετ, τα χρόνια στην ΑΕΚ που συνδυάστηκαν με πολλούς τίτλους αλλά και τους λόγους που αποχώρησε από την ομάδα. Ακόμα μας μίλησε για τη χρονιά στον Ολυμπιακό, τα πέντε γεμάτα χρόνια στον Ηλυσιακό αλλά και το σπουδαίο του επίτευγμα που ήταν η πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ της Basket League.  Τέλος, δήλωσε με τι ασχολείται αυτή τη περίοδο, δημιούργησε και τη δική του ιδανική πεντάδα ενώ δίνει και τη δική του άποψη για την ΑΕΚ της νέας εποχής.

Το μπάσκετ ήταν το άθλημα που με «τράβηξε» και με «κράτησε» να συνεχίσω και να εξελιχθώ. Κάθε χρόνο που γινόμουν όλο και καλύτερος ένιωθα ότι σιγά-σιγά θα τα καταφέρω.

Τα πρώτα βήματα

Ξεκίνησες τα πρώτα σου μπασκετικά βήματα στην ομάδα της Καλαμάτας 80’ και μετέπειτα σε αυτή του Ποσειδώνα Καλαμάτας. Πλέον μετά από μία τόσο μεγάλη καριέρα, γυρνώντας πίσω το χρόνο και βλέποντας τον εαυτό σου τότε πίστευες πως θα είχες αυτή την εξέλιξη και θα αγωνιζόσουν σε κάποιες από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας;

Τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ σίγουρα δεν περίμενα πως θα εξελιχθώ τόσο. Απλά ένιωθα πως αυτό που έκανα μου άρεσε πάρα πολύ. Το μπάσκετ ήταν το άθλημα που με «τράβηξε» και με «κράτησε» να συνεχίσω και να εξελιχθώ γιατί πριν από αυτό είχα ασχοληθεί και με άλλα αθλήματα. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ σε ηλικία 12,5 χρονών και δυο χρόνια μετά κατάλαβα πως με αυτό το άθλημα θα ασχοληθώ. Όμως δεν ήξερα την εξέλιξη που θα είχα και το που θα έφτανα. Απλά μετά από τα δύο με τρία χρόνια όπου είχα εξελιχθεί αρκετά, έκανα όνειρα και έβαζα στόχους να φτάσω όσο γίνεται στο υψηλότερο επίπεδο. Κάθε χρόνο που γινόμουν όλο και καλύτερος ένιωθα ότι σιγά-σιγά θα τα καταφέρω.

Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείς με την πορτοκαλί θεά;

Η αφορμή ήταν η επιτυχία του 1987. Είμαι ένα παιδί αυτής της γενιάς όπου ερέθισμα αποτέλεσε αυτή η τεράστια επιτυχία.

Όπως προαναφέραμε η Καλαμάτα 80’ ήταν η πρώτη σου μπασκετική στέγη. Πως ήταν τα πρώτα σου μπασκετικά χρόνια; 

Τα πρώτα μπασκετικά χρόνια ήταν περισσότερο παιχνίδι. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα παιδιά που καταλήγουμε να κάνουμε ένα άθλημα το οποίο μας ευχαριστεί και επειδή μας αρέσει πάρα πολύ. Θυμάμαι από μικρός όταν κατάλαβα ότι μου αρέσει το μπάσκετ έπαιζα πάρα πολλές ώρες. Έκανα προπόνηση με την ομάδα και τα απογεύματα πήγαινα και έπαιζα στο σχολείο.

ΑΕΚ: Μία σχέση ζωής

Το 1995 γίνεσαι μέλος της οικογένειας της ΑΕΚ. Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν μία ομάδα τέτοιου βεληνεκούς ενδιαφέρθηκε για εσένα;

Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος. Ούτως ή άλλως εκείνη τη περίοδο υπήρχε μεγάλη ευφορία χαράς λόγω της επιτυχίας του 1995 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων. Οπότε μαζί με αυτή την επιτυχία ήρθε και έδεσε η μεταγραφή μου στην ΑΕΚ. Ήταν πάρα πολύ σημαντική στιγμή για μένα γιατί έκανα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο με ομάδα και ειδικά με μία ομάδα όπως ήταν η ΑΕΚ. Όλο εκείνο το καλοκαίρι ήταν σαν να ζούσα ένα όνειρο.

Όταν έκανες το μεγάλο αυτό βήμα στην Ένωση ήσουν μόλις 19 ετών. Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια σε μία τόσο μεγάλη ομάδα;

Τα πρώτα χρόνια στην ΑΕΚ ήταν αρκετά απαιτητικά. Έμπαινες σε ένα κλαμπ που πρώτα από όλα ήταν ένα πολύ μεγάλο σωματείο. Ο ερχομός και ο στόχος του κυρίου Φιλίππου, που ανέλαβε την ομάδα τότε, ήταν να την φτάσει πάρα πολύ ψηλά. Γι’ αυτό το λόγο είχε επενδύσει σε κάποια νέα παιδιά ώστε να έχει έναν αρκετά δυνατό Ελληνικό κορμό και στην συνέχεια να καταφέρει αυτά που κατάφερε. Αυτό το ένιωσα από τη πρώτη στιγμή που πήγα στην ΑΕΚ και αυτό ήταν και ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου. Ότι έκανα ήθελα να το κάνω πάρα πολύ καλά και πειθαρχημένα. Στόχος μου ήταν να βελτιώνομαι και αυτό ήρθε και έδεσε με τις απαιτήσεις της ομάδας. Δεν αντιμετώπισα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Αυτός ο συνδυασμός ήταν ένας τρόπος ζωής για μένα.

Φτάνουμε στο 2000 όπου η ομάδα της ΑΕΚ κατακτά το κύπελλο Σαπόρτα απέναντι στην πανίσχυρη Κίντερ Μπολόνια με 83-76. Στον τελικό σκόραρες 16 πόντους και ήσουν «μπροστάρης» σε αυτή τη τεράστια επιτυχία. Πως ένιωσες μετά την κατάκτηση του τίτλου αλλά και ποιο ήταν το κλίμα στην ομάδα μετά από αυτή την επιτυχία;

Όλοι στην ομάδα ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι γιατί καταφέραμε ύστερα από πολλά χρόνια η ΑΕΚ να κατακτήσει ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ξέραμε ότι είχαμε καταφέρει κάτι σπουδαίο. Η επιτυχία ήταν πραγματικά μεγάλη. Στην Λοζάνη ο κόσμος ήταν δίπλα μας. Ήταν κάτι που καταφέραμε βήμα-βήμα και παιχνίδι με παιχνίδι. Έτσι όταν φτάσαμε στον μεγάλο τελικό είχαμε την μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσουμε τον τίτλο. Τα δώσαμε όλα και στο τέλος όλα πήγαν καλά. Από το πρώτο ημίχρονο είχαμε πάρει ήδη μία καλή διαφορά. Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε λίγο άγχος διότι έπρεπε να κρατήσουμε αυτή τη διαφορά και σιγά σιγά φτάσαμε μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου.

Παρόλο που ήμασταν πίσω με 2-0 στη σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό ξέραμε πως ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Αυτό τα λέει όλα. Όταν πλέον ήρθε η σειρά πάλι στο 2-2 και στο γήπεδό μας είπαμε ότι δεν χάνεται αυτή η ευκαιρία.

Δεν σταματάτε όμως εκεί. Κατακτάτε και το Κύπελλο Ελλάδος την ίδια χρονιά αλλά και την επόμενη. Η ΑΕΚ κάθε μέρα ανέβαινε όλο και περισσότερα σκαλοπάτια. Ένιωσες δικαιωμένος για την επιλογή σου και είδες τους κόπους τόσο τους δικούς σου όσο και της ομάδας να ανταμείβονται;

Δεν το συζητώ. Θεωρούσα ότι είχα κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή. Ειδικά όταν πηγαίνεις σε μία ομάδα που έχει καιρό να πρωταγωνιστήσει, να πάρει τίτλους και γενικότερα να καταφέρει κάτι σπουδαίο, ήταν πολύ ωραίο το κίνητρο να καταφέρεις με αυτή την ομάδα να κατακτήσεις τίτλους και να την φτάσεις ξανά ψηλά. Όταν φτάσαμε την ομάδα στο επίπεδο να πρωταγωνιστεί ξανά και να κατακτά τίτλους ήταν κάτι πολύ όμορφο και σπουδαίο για όλους μας. 

Και φτάνουμε στην χρονιά που αποτελεί ορόσημο για την μπασκετική ΑΕΚ. Το 2002 και ενώ βρισκόσασταν πίσω με 0-2 σε νίκες από τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα κάνετε την ολική ανατροπή και με τρεις συνεχόμενες νίκες κατακτάτε το τρόπαιο. Άλλες ομάδες μπορεί και να τα είχαν παρατήσει. Που βρήκε η ομάδα τα ψυχικά αποθέματα γι’ αυτή την ανατροπή; Ακόμα και μετά το 0-2 συνεχίζατε να πιστεύετε πως μπορείτε να το γυρίσετε;

Παρόλο που ήμασταν πίσω με 2-0 ξέραμε πως ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Αυτό τα λέει όλα. Στην κανονική περίοδο είχαμε παίξει πάρα πολύ ωραίο μπάσκετ, είχαμε πάρει καλά αποτελέσματα και γι’ αυτό το λόγο άλλωστε καταφέραμε να τερματίσουμε πρώτοι στη βαθμολογία. Στο πρώτο ματς των τελικών, το παιχνίδι δεν κύλησε καθόλου καλά για μας και ο Ολυμπιακός έκανε το 1-0 και έπειτα κέρδισε και το δεύτερο ματς μέσα στο Ειρήνης Και Φιλίας. Σε εκείνο το σημείο τα βάλαμε όλα κάτω και συσπειρωθήκαμε. Είπαμε πως αξίζουμε να πάμε να παίξουμε ένα τέταρτο παιχνίδι μέσα στο ΣΕΦ, αρκεί να καταφέρουμε να κερδίσουμε το τρίτο τελικό μέσα στην έδρα μας. Έτσι κι έγινε. Κερδίσαμε το τρίτο ματς, στο τέταρτο παιχνίδι είχαμε και την τύχη μαζί μας και κερδίσαμε στο πόντο. Όταν πλέον ήρθε η σειρά πάλι στα ίσα και στο γήπεδό μας είπαμε ότι δεν χάνεται αυτή η ευκαιρία. Φέραμε τη σειρά εκεί που θέλαμε και έτσι μετά από μεγάλη προσπάθεια και αφοσίωση κάναμε τη μεγάλη ανατροπή. Μία ανατροπή που δεν έχει γίνει ξανά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Στην ΑΕΚ δεν ήσουν ένας απλός παίκτης αλλά ήσουν ο αρχηγός της ομάδας. Ένιωσες τότε πως οι αρμοδιότητές σου αυξήθηκαν και έπρεπε να κάνεις ένα ακόμα βήμα μπροστά;

Το να είσαι αρχηγός σε μία τόσο μεγάλη ομάδα, η αφοσίωση και οι «απαιτήσεις» σε κάνουν πιο υπεύθυνο. Για κάθε αθλητή είναι τιμή να γίνεται αρχηγός σε μία ομάδα και ειδικά στην δική μου περίπτωση όταν πρόκειται για μία τόσο μεγάλη ομάδα. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο και πιστεύω πως σύμφωνα με το ένστικτο μου και το κριτήριό μου όλα πήγαν καλά.

Στην ομάδα της Ένωσης παρέμεινες μέχρι το 2005. Οι εμφανίσεις σου ήταν εντυπωσιακές ενώ και το 2004 ήσουν μέλος της καλύτερης ομάδας του πρωταθλήματος. Παρόλα αυτά το κεφάλαιο ΑΕΚ μπορούμε να πούμε πως έκλεισε κάπως απότομα; Θα ήθελες να συνεχίσεις κι άλλο τη καριέρα σου στην Ένωση ή ένιωσες πως ήρθε η στιγμή για μία αλλαγή;

Όπως έχω δηλώσει ξανά, έφυγα από την ΑΕΚ επειδή μου ζήτησαν να το κάνω. Μου το ζήτησε ο υιός Φιλίππου, που είχε αναλάβει τότε τα ηνία της ομάδας. Θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και θα μείωνε πάρα πολύ το budget της ομάδας για την επόμενη χρονιά. Έτσι, ενώ είχα συμβόλαιο έναν χρόνο ακόμα μου ζήτησε να διακόψουμε την συνεργασία μας.

Ολυμπιακός: Ένα νέο κεφάλαιο

Επόμενη σου ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Πειραιά βρισκόταν σε μία διαδικασία ανασύνταξης εκείνη τη περίοδο. Πως εξελίχθηκε η μεταξύ σας συνεργασία;

Η περίπτωση του Ολυμπιακού έμοιαζε πάρα πολύ με την περίοδο που ανέλαβε την ΑΕΚ ο κύριος Φιλίππου. Τότε τον Ολυμπιακό τον είχαν αναλάβει οι κύριοι Αγγελόπουλοι. Όταν έμεινα ελεύθερος, μου πρότειναν να συνεργαστούμε και έτσι αποφάσισα να είναι εκεί ο επόμενος σταθμός της καριέρας μου. Τα πράγματα εξελίχθηκαν πάρα πολύ ωραία, κάναμε μία σπουδαία χρονιά. Στο «τσακ» δεν περάσαμε στο Final-Four εκείνης της χρονιάς. Χάσαμε το τελευταίο σουτ απέναντι στην Μακάμπι μέσα στο Τελ-Αβιβ. Αυτό μας στεναχώρησε πάρα πολύ και δεν είχαμε την φρεσκάδα και το απαραίτητο φορμάρισμα για τη συνέχεια. Κάπως έτσι χάσαμε με 3-0 στους τελικούς από τον Παναθηναϊκό. Γενικότερα όμως ήταν μία πάρα πολύ ωραία χρονιά.

Αναμφίβολα το όνομα σου είχε συνδεθεί με την ΑΕΚ. Πώς αντέδρασε η πλειονότητα του κόσμου στο άκουσμα της απόφασης σου να μετακινηθείς στον Ολυμπιακό;

Σίγουρα υπήρχε κάποια αντίδραση και μία στεναχώρια. Όμως κι εγώ από τη μεριά μου έπρεπε να δω το επόμενο βήμα της καριέρας μου και από τη στιγμή που η πρόταση του Ολυμπιακού ήταν η καλύτερη και με κάλυπτε σαν Νίκο αποφάσισα να πάω εκεί.

Παρόλο που ήσασταν μία νέα ομάδα φτάσατε μία ανάσα από τη πρόκριση στο Final-Four της Πράγας. Όμως οι τελευταίες 4 άστοχες βολές στα κρίσιμα λεπτά και τα άστοχα τρίποντα των Παπαμακάριου και Λιούις σας στέρησαν την πρόκριση στο ματς με την Μακάμπι (77-73). Τι θυμάσαι από εκείνο το συγκλονιστικό ματς.

Θυμάμαι ότι ο coach Καζλάουσκας είχε ζητήσει να πάρω το τελευταίο σουτ εγώ αλλά για κάποιο λόγο δεν μπόρεσα να ελευθερωθώ. Έτσι, όπως εξελίχθηκε η φάση κατέληξε να ελευθερωθεί ο συμπαίκτης μου ο Μάνος Παπαμακάριος και να πάρει ένα ωραίο σουτ που όμως δεν μπήκε. Αυτό είναι κάτι που θυμάμαι έντονα. Όπως πάντα η ατμόσφαιρα εκεί ήταν μοναδική. Παρόλα αυτά δεν είχαμε δειλιάσει σε κάτι. Παίξαμε το ματς στα ίσα και το είχαμε φέρει εκεί που έπρεπε δηλαδή στο τελευταίο σουτ. Όταν φτάνεις εκεί χρειάζεται και τύχη. Όχι μόνο να βγάλεις μία ωραία επιλογή αλλά να μπει κιόλας.

Θα μπορούσα να προσφέρω περισσότερα στον Πανιώνιο, όταν επέστρεψα στην ΑΕΚ είχε κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω.

Πανιώνιος: Μία συνεργασία που δεν εξελίχθηκε όπως θα περίμεναν και οι δυο πλευρές

Ακολούθησε μία χρόνια στην ιστορική ομάδα του Πανιωνίου. Πώς εξελίχθηκε η μεταξύ σας συνεργασία και τι θυμάσαι από εκείνη τη χρονιά;

Ο Πανιώνιος ήταν ένας σταθμός της καριέρας μου στον οποίο αγωνιστικά δεν ανταποκρίθηκα όπως θα έπρεπε στα θέλω της ομάδας αλλά και η ομάδα δεν ανταποκρίθηκε σε μένα. Δεν ξέρω κατά πόσο έφταιγα εγώ ή κατά πόσο έφταιγε ο προπονητής. Η αλήθεια είναι ότι δεν τα βρήκα ποτέ με τον προπονητή, δεν ένιωσα ποτέ την ζεστασιά του για να κάνω το καλύτερο δυνατό. Σαν Νίκος και σαν επαγγελματίας έκανα το καλύτερο που μπορούσα αλλά θα μπορούσα να κάνω και περισσότερα πράγματα.

Επιστροφή στην ΑΕΚ

Μετά από ένα χρόνο παίρνεις τον δρόμο της επιστροφής για την Ένωση. Πώς ένιωσες όταν επέστρεψες και επίσημα «σπίτι» σου;

Ένιωσα πάρα πολύ όμορφα όταν γύρισα στην ΑΕΚ. Ήταν κάτι που το ήθελα πάρα πολύ. Όταν επέστρεψα ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Συνάντησα ξανά γνώριμα πρόσωπα στην ομάδα. Εγώ από τη πλευρά μου προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό ξανά για την αγαπημένη μου ομάδα.

Παρόλα αυτά στην ομάδα παρέμεινες για μόλις δύο σεζόν. Μπορούμε να πούμε πως το timing της επιστροφή δεν ήταν τόσο καλό;

Δεν ήταν τόσο το timing απλά η ομάδα είχε κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω. Υπήρχαν πολλά οικονομικά θέματα. Οπότε από τη στιγμή που δεν υπήρχε αυτή η σταθερότητα η ομάδα αντιμετώπιζε συνεχώς κάποια προβλήματα. Αυτό πιστεύω έφταιγε περισσότερο.

Ιδανικά θα ήθελες να κλείσεις την καριέρα σου στην ΑΕΚ;

Σίγουρα θα το ήθελα αλλά δεν έγινε. Σαν σκέψη όμως ναι θα ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως θα έκανε καλό και στην ομάδα αλλά και για μένα θα ήταν ένα πολύ όμορφο σενάριο.

Ηλυσιακός: Μία νέα αρχή

Το 2009 ξεκινάει η συνεργασία σου με τον Ηλυσιακό. Όταν ξεκίνησε η μεταξύ σας συνεργασία περίμενες πως θα έμενες στην ομάδα για πέντε χρόνια; Πώς βίωσες αυτές τις γεμάτες χρονιές με την ομάδα του Ηλυσιακού;

Όχι, η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα. Ήταν μία ωραία φάση της καριέρας μου αυτά τα πέντε χρόνια στον Ηλυσιακό. Στην ομάδα ένιωθα πραγματικά σαν «βασιλιάς». Ο Ηλυσιακός ήταν μία ομάδα που είχε κάποιους έμπειρους παίκτες, κάποιους ξένους και από κει και πέρα είχε πολλά νέα παιδιά. Σε αυτή την ομάδα ένιωθα πως ήμουν ένας δάσκαλος όλα αυτά τα χρόνια. Δέθηκα με το σύλλογο. Οι στόχοι μας κάθε χρόνο ήταν η ομάδα να σωθεί, να παίζει καλό μπάσκετ και να βελτιώσει τα νέα παιδιά. Το καταφέρναμε όλα αυτά τα χρόνια εκτός από τη τελευταία σεζόν όπου χάσαμε το τελευταίο αγώνα και δυστυχώς υποβιβαστήκαμε.

Το 2014 και μετά την νίκη σας απέναντι στον Ίκαρο Χαλκίδας ξεπέρασες τον Άγγελο Κορωνιό στη σχετική θέση της λίστας και έγινες ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Α’1. Ποια ήταν το συναισθήματα σου και οι σκέψεις σου μετά από αυτή την τεράστια επιτυχία;

Ήταν μία μεγάλη προσωπική ικανοποίηση. Όταν φτάνεις σε ένα τόσο υψηλό επίτευγμα μόνο χαρά νιώθεις. Βλέπεις πως οι κόποι σου όλα αυτά τα χρόνια επιβραβεύθηκαν. Για να πετύχεις ένα τόσο μεγάλο ρεκόρ χρειάζεται διάρκεια, δεν μπορεί να συμβεί σε 2-3 χρόνια. Μετά από αυτό ένιωσα πάρα πολύ ωραία. Είναι ευλογία το να μπορέσεις να κατακτάς τέτοια ρεκόρ.

Το μεγάλο φινάλε στον Αρκαδικό

Ακολούθησε μία χρονιά στον Αρκαδικό όπου στο τέλος της σεζόν έβαλες τίτλους τέλους στην καριέρα σου. Είχες σκεφτεί καλά την απόφασή σου; Ήσουν έτοιμος να αποσυρθείς;

Εγώ με την ομάδα του Αρκαδικού είχα άλλον ένα χρόνο συμβόλαιο με την προϋπόθεση ότι θα ανεβαίναμε στην Α’1 κατηγορία. Ήθελα και πιστεύω μπορούσα να παίξω άλλον ένα χρόνο αλλά επειδή λύσαμε την συνεργασία μας με τον Αρκαδικό αποφάσισα να σταματήσω. Είχα πει ότι αν συνέχιζα την καριέρα μου, θα την συνέχιζα στην ομάδα του Αρκαδικού. Από τη στιγμή που αυτό δεν έγινε, η απόφασή μου ήταν αρκετά συνειδητή. Ήμουν πολύ γεμάτος όταν πήρα την απόφαση να σταματήσω.

«Κάθε στιγμή που έχω ζήσει στη καριέρα μου είναι μοναδική»

Μετά από μία άκρως επιτυχημένη καριέρα με τίτλους και πολλές ατομικές διακρίσεις, ο Νίκος Χατζής νιώθει ικανοποιημένος με τις επιλογές του ή αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω θα άλλαζε κάποια του επιλογή.

Σε γενικές γραμμές είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με αυτά που έχω ζήσει μέσα από το χώρο του μπάσκετ. Ίσως να μπορούσα να είχα κάνει κάποιες άλλες επιλογές σε κάποιες μικρές λεπτομέρειες.

Όταν ξεκινούσες το μπάσκετ είχες κάποιον παίκτη ως πρότυπο;

Το πρότυπο μου σαν αθλητής όταν ξεκινούσα το μπάσκετ αλλά και μετά ήταν ο Μπάνε Πρέλεβιτς. Ήταν ένα ίνδαλμα για μένα. Έβλεπα τις κινήσεις του, το πως κινούνταν μέσα στο παιχνίδι. Τύχαινε να είναι ένας εκπληκτικός σουτέρ όπως ήταν και μένα το δικό μου καλό στοιχείο. Έτσι προσπαθούσα να τον παρακολουθώ και να τον «αντιγράφω». Μετά είχα την τιμή να είναι και συμπαίκτης μου στην ΑΕΚ. Ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο οπότε ζούσα ένα μικρό όνειρο. Ο Μπάνε Πρέλεβιτς είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα στο ελληνικό μπάσκετ.

Αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις μια στιγμή στην καριέρα σου; Ποια θα ήταν αυτή;

Έχω ζήσει πάρα πολύ ωραίες στιγμές. Όλα αυτά που συζητήσαμε δηλαδή το Κύπελλο Σαπόρτα, το πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που κατακτήσαμε με τους έφηβους, το Πανευρωπαϊκό μέσα στην Τουρκία. Όλοι αυτοί οι τίτλοι είναι μοναδικοί. Όπως και κάποια προσωπικά ρεκόρ είναι εξίσου σημαντικά και ξεχωριστά. Δεν μπορώ να αναφέρω κάτι συγκεκριμένο. Κάθε μία στιγμή ήταν μοναδική.

Ποιος ήταν ο πιο σκληρός αμυντικός που είχες αντιμετωπίσει;

Σίγουρα, ο Διαμαντίδης ήταν ένας σπουδαίος και σκληρός αμυντικός. Μπορεί να φαινόταν λίγο αργός αλλά είχε μακριά χέρια τα οποία ήξερε να χρησιμοποιήσει σωστά και φυσικά ήταν πανέξυπνος. Ο Γιώργος Σιγάλας ήταν επίσης ένας εκπληκτικός αμυντικός. Αυτούς τους Έλληνες θεωρώ πως έπρεπε να μελετήσεις καλά για να μπορέσεις να ξεφύγεις και να πάρεις μία καλή επιλογή.

Έχεις συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της προπονητικής (Ιωαννίδης, Σάκοτα, Ίβκοβιτς, Καζλάουσκας, Τζούροβιτς κ.α.). Με ποιον προπονητή είχες την καλύτερη συνεργασία και αν σου ζητούσα να τους χαρακτηρίσεις με μία λέξη ποια θα ήταν αυτή;

Από όλους τους προπονητές κάτι παίρνεις. Υπάρχουν όμως και κάποιοι προπονητές που με την προσωπικότητα και την μεθοδικότητά τους ξεχωρίζουν. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τις στιγμές που αποκόμισα από όλους τους προπονητές. Και από τον coach Σάκοτα και από τον coach Ίβκοβιτς και από τον coach Τζούροβιτς που μας πήρε παιδάκια στην ΑΕΚ και μας έκανε άντρες αφού μας έβαλε να παίξουμε στην αντρική ομάδα. Από όλους τους προπονητές έχεις κάτι ωραίο να πάρεις. Αν έπρεπε να τους χαρακτηρίσω με μία λέξη θα ήταν ως εξής:

Coach Ιωαννίδης: «Άρρωστος» με το μπάσκετ και την δουλειά του

Coach Σάκοτα: Ψύχραιμος και σωστός

Coach Ίβκοβιτς: Έξυπνος και μεθοδικός

Coach Κατσικάρης: Πολύ καλός προπονητής

Coach Καζλάουσκας: Εξίσου πολύ καλός προπονητής

Coach Τζούροβιτς: Εμπιστοσύνη. Ήταν ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης ως προς εμάς τα νέα παιδιά. Φυσικά ήταν ένας εξαιρετικός προπονητής αλλά ήταν και ένας άνθρωπος που μας εμπιστεύτηκε.

Θα ήθελες να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου σε ένα πρωτάθλημα του εξωτερικού;

Σαν σκέψη ναι θα μπορούσα να είχα κάνει αυτό το βήμα και να έπαιζα και στο εξωτερικό. Όμως από την άλλη αφού στην Ελλάδα ένιωθα καλά σκέφτομαι άξιζε να το έκανα; Οπότε μία που το σκέφτομαι και μία που το ξεχνάω.

Το μυστικό της επιτυχίας είναι πρώτα από όλα η διάρκεια. Να είσαι ένας παίκτης αφοσιωμένος στο άθλημα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

5.200 πόντοι, 928 ασίστ, 415 κλεψίματα και το κοντέρ σταμάτησε στις 554 συμμετοχές. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της τεράστιας επιτυχίας;

Το μυστικό της επιτυχίας είναι πρώτα από όλα η διάρκεια. Να είσαι ένας παίκτης αφοσιωμένος στο άθλημα. Φυσικά, είναι και η «αρρώστια» γι’ αυτό που αγαπάς. Να έχεις υπομονή, να είσαι δουλευταράς, έξυπνος με τις δυσκολίες που ενδέχεται να παρουσιαστούν στο δρόμο σου. Πολύ σημαντικό να έχεις την υγεία σου. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Δηλαδή αυτά τα στοιχεία που μου περιέγραψες δεν έχουν γίνει τυχαία. Έχουν προέλθει μέσα από σκληρή δουλειά και πάρα πολύ ιδρώτα.

Ήσουν ενεργός αθλητής με τις μικρές εθνικές ομάδες. Παγκόσμιος πρωταθλητής με την Εθνική Εφήβων το 1995 και Πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Παίδων το 1993. Αν και είχες πάρει μέρος σε αρκετές προετοιμασίες με την Εθνική ανδρών, στο τέλος δεν πήγαινες στις διοργανώσεις. Είναι ένα παράπονό σου αυτό ειδικότερα μετά τις εκπληκτικές χρονιές που έκανες;

Κάτι που ήθελα να προσθέσω στη καριέρα μου είναι μία μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική ομάδα. Είχα παίξει με την Εθνική ομάδα στα προκριματικά, είχα λάβει μέρος σε προετοιμασίες αλλά στο τέλος κοβόμουν. Τι να πω, ίσως να μην με ήθελε ή κάτι να έβλεπαν οι προπονητές. Εγώ έκανα το καλύτερο δυνατό σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, έδειχνα ωραία πράγματα και προσέφερα τα πάντα στην ομάδα μου αλλά στην Εθνική ομάδα δεν ξέρω τι έφταιξε και δεν κατάφερα να συμμετάσχω. Αν κάτι λείπει από τη καριέρα μου και θα ήθελα να προσθέσω σίγουρα θα ήταν μία συμμετοχή με την Εθνική ομάδα σε μεγάλη διοργάνωση.

Σήμερα, βλέπουμε πως η ΑΕΚ έχει ανέβει ξανά επίπεδο. Έχει κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδος, το Champion’s League και πριν λίγες μέρες φιλοξένησε στην Αθήνα άλλη μία μεγάλη διοργάνωση. Επίσης, ένα όνειρο που ήταν να έχει η Ένωση ένα δικό της σπίτι έγινε πραγματικότητα. Ποια είναι η γνώμη του Νίκου Χατζή για την σημερινή ΑΕΚ;

Από τη στιγμή που υπάρχει αγάπη και μεράκι από τον άνθρωπο που έχει αναλάβει τα τελευταία χρόνια τα ηνία της ομάδας, δεν είναι τυχαίο που η ΑΕΚ έχει καταφέρει να ανέβει ξανά επίπεδο και να έχει φτάσει σε σημείο να κατακτά τίτλους. Όλο αυτό προέρχεται από την αγάπη του προέδρου που θέλει να φτιάχνει δυνατές ομάδες κάθε χρόνο με σκοπό η ΑΕΚ να πρωταγωνιστεί. Μέσα σε όλα αυτά, προσπαθεί να βρει γήπεδο που θα αποτελεί το νέο σπίτι της ΑΕΚ. Δεν θέλει να λείπει τίποτα από την ομάδα και να μην έχει να ζηλέψει τίποτα από τους άλλους συλλόγους. Πιστεύω ότι όλο αυτό είναι έργο του προέδρου, του κ. Αγγελόπουλου, από τότε που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας. Του αξίζουν συγχαρητήρια και μακάρι να είναι γερός και δυνατός να μπορεί να προσφέρει το καλύτερο στην ομάδα ώστε να συνεχίσει να κατακτά τίτλους και να παραμένει σε υψηλό επίπεδο.

Ποιος είναι ο Νίκος Χατζής εκτός παρκέ;

Είμαι πολύ ψύχραιμος και «κουλ» άνθρωπος. Δύσκολα νευριάζω. Όπως ήμουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού έτσι είμαι και στη ζωή μου. Προσπαθώ να περνάω όμορφες στιγμές με την οικογένειά μου και τους φίλους μου.

Αν σου ζητούσαμε να φτιάξεις μία ιδανική πεντάδα στην οποία θα ήσουν και συ μέλος ποια θα ήταν αυτή; Και ποιον θα επέλεγες για προπονητή αυτής της ομάδας;

Είναι πραγματικά δύσκολη ερώτηση. Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς παίκτες οπότε είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιους και σίγουρα θα αδικήσω πολλούς. Θα επέλεγα στη θέση 1 τον Νίκο Ζήση που έχουμε συνεργαστεί για αρκετά χρόνια. Στη θέση 2 και 3 θα έβαζα εμένα και τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Στη θέση 4 τον Δήμο Ντικούδη και 5 τον Γιάννη Μπουρούση. Για τη θέση του προπονητή δεν ξέρω ποιον θα επέλεγα. Όποιον και να έβαζα η ομάδα αυτή θα ήταν διαστημική από μόνη της.

Τέλος, θα θέλαμε να μας πεις με τι ασχολείσαι αυτή τη περίοδο;

Γενικά, ασχολούμαι με τη βελτίωση των αθλητών πάνω στο μπάσκετ. Προπονώ κάποιους αθλητές και κάποια παιδιά με σκοπό την ατομική τους βελτίωση. Προσπαθώ να τους βελτιώσω όσο γίνεται περισσότερο ώστε να είναι όσο το δυνατόν καλύτεροι με την ομάδα τους. Από κει και πέρα, τα καλοκαίρια διοργανώνω το μεγάλο camp, «Greece – Serbia Basketball Camp».