O ΟΦΗ πήρε αυτό που του άξιζε και τίποτα παραπάνω

Η περσινή σεζόν για τον ΟΦΗ ήταν κάπως… τρελή. Οι Κρητικοί ήθελαν/ πήγαιναν/ στόχευαν να μείνουν εύκολα και άνετα στην κατηγορία. Εν τέλει πήραν περισσότερα από αυτά που ζητούσαν. Έκλεισαν μία θέση για την Ευρώπη. Κάτι που είχε να γίνει από το καλοκαίρι του 2007, όταν και είχαν παίξει έναν αγώνα στο Ιντερτότο.

Παρόλα αυτά η πορεία των Κρητικών εδώ και μήνες δεν είναι αυτή που θα περίμενε κάποιος. Δεν παίζουν το ποδόσφαιρο που είχε κάνει όλη την Ελλάδα να… παραμιλάει στον πρώτο γύρο της Σούπερ Λιγκ. Δεν αγωνίζονται με το ίδιο πάθος. Από εκεί που έκαναν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη μπροστά από την αντίπαλη εστία πλέον βλέπουν την περιοχή σαν… ναρκοπέδιο.

Δεν είναι ένας και δύο αγώνες. Η αρχή του τέλους ξεκίνησε στα πλέι οφ. Εκεί, όπου ο ΟΦΗ πήρε μόλις δύο ισοπαλίες. Η κατρακύλα συνεχίστηκε στα παιχνίδια προετοιμασίας και το κερασάκι στην… πίκρα μπήκε το βράδυ της Πέμπτης (17/9) στο εντός έδρας ματς με αντίπαλο τον Απόλλωνα Λεμεσού. Ένα παιχνίδι που ήταν νοκ- άουτ. Ένα ματς που θα μπορούσε να στείλει τους “μελανόλευκους” στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Αυτό δεν έγινε μιας και έχασαν από τους Κύπριους με σκορ 1-0 από το γκολ του Σαζλάι στο 49′.

Άνευρος, άγευστος… ανύπαρκτος ΟΦΗ!

Το να βλέπεις τον ΟΦΗ σε κάποια προκριματική φάση, κάποιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν είναι και το πιο συχνό φαινόμενο. Το αντίθετο θα μπορούσε να πει κάποιος. Γι’ αυτό το λόγο οι πιο πολλοί περίμεναν από τους ποδοσφαιριστές του Γιώργου Σίμου να “μασάνε” σίδερα. Να τρώνε ατσάλι. Να βάζουν το κεφάλι τους εκεί που άλλοι δεν βάζουν τα πόδια τους.

Ωστόσο, οι γηπεδούχοι όχι απλά ήταν μαλθακοί. Αλλά ήταν τόσο…soft σαν βούτυρο. Αυτό δεν θα μπορούσαν να το αφήσουν έτσι οι Κύπριοι που εκτός από δύναμη και πάθος έδειξαν και πιο έμπειροι. Σαν ομάδα δεν ήταν καλύτεροι. Κάθε άλλο. Παρόλα αυτά και οι Κρητικοί δεν έδειξαν κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε στο εντός έδρας παιχνίδι της πρεμιέρας με τον Παναιτωλικό.

Οι “μελανόλευκοι” είχαν την κατοχή της μπάλας. Ωραία ως εδώ. Είχαν τον έλεγχο του παιχνιδιού. Ακόμη καλύτερα ως εδώ, αλλά αυτό που δεν είχαν -πέρα από γκολ- ήταν και κάποια τελική φάση. Ομάδα χωρίς εμπνεύσεις, χωρίς το… κατιτίς που θα περίμεναν οι φίλοι του συλλόγου. Ο γκολκίπερ των φιλοξενούμενων πέρασε ένα από τα πιο εύκολα και ήσυχα βράδια της καριέρας του. Κέρδισε έτσι ένα από τα πιο εύκολα μεροκάματά του. Και σε αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι παίκτες του ΟΦΗ από τη μέση και μπροστά. Η ανάπτυξή τους ήταν αργή, προβλέψιμη. Οι Κύπριοι δεν δυσκολεύτηκαν τόσο πολύ να τους “καθαρίσουν” τις πιο πολλές φορές.

Σε… ριχά νερά οι νέοι του ΟΦΗ

Το καλοκαίρι που πέρασε ο ΟΦΗ άφησε ελεύθερους πολλούς παίκτες του. Οι περισσότεροι με αρκετό χρόνο συμμετοχής τη σεζόν που έκανε το “μπαμ”. Για να τους αντικαταστήσει έφερε άλλους. Το να κάνεις ένα σύνολο να “δέσει” και μάλιστα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν είναι απλά δύσκολο. Πρέπει να είσαι ο Άρης ο Πετρετζίκης για να το… πετύχεις. Δεν ξέρουμε πόσο καλός είναι σαν μάγειρας ο τεχνικός των Κρητικών, Γιώργος Σίμος, αλλά στο παραπάνω challenge δεν θα μπορούσε να κανείς να πει ότι το πέρασε. Μάλλον…δεν.

Στην αρχική 11αδα του ΟΦΗ απέναντι στον Απόλλωνα Λεμεσού αγωνίστηκαν πέντε νέοι ποδοσφαιριστές. Και ένας που πέρασε ως αλλαγή. Το αποτέλεσμα; Κατώτερο των προσδοκιών και των απαιτήσεων. Μάλιστα, το γκολ των φιλοξενούμενων ξεκίνησε από “γκέλα” του Σελίμοβιτς. Για την ώρα ο μοναδικός που δείχνει να έχει την ποιότητα για να ξεχωρίσει είναι ο Πραξιτέλης Βούρος. Ο Έλληνας αμυντικός σε πολλές μονομαχίες βγήκε νικητής, έμπαινε δυνατά σε πολλές φάσεις και όταν έπρεπε να “κατεβάσει” την μπάλα το έκανε με επιτυχία.

Μένει να δούμε αν οι νέοι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ έχουν την ικανότητα να… κολυμπήσουν στα βαθιά ή αν θα πνιγούν μεσοπέλαγα της Σούπερ Λιγκ.

Κόουτς, αλλάζουμε ή βουλιάζουμε!

Η ζωή στο ποδόσφαιρο είναι πολλές φορές σκληρή και άδικη για τους προπονητές. Και εξηγούμαστε. Όταν η ομάδα παίζει καλό ποδόσφαιρο και φέρνει νίκες, τότε είναι οι τελευταίοι που πιστώνονται τα θετικά. Όταν όμως τα πράγματα είναι αρνητικά είναι οι πρώτοι που βγαίνουν… σέντρα. Ο Γιώργος Σίμος πήγε στον ΟΦΗ και δεν άργησε να τον αλλάξει. Προς το θετικό. Ο άπειρος τεχνικός κατάφερε να δημιουργήσει μία ομάδα που παίζει όμορφο, γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο, χωρίς χρήματα.

Ωστόσο, η πορεία των Κρητικών από ένα σημείο και έπειτα άλλαξε. Ναι μεν είχαν πολλά αμυντικά προβλήματα, αλλά τουλάχιστον σκόραραν. Έπαιζαν με όρεξη και πάθος. Και πάνω απ’ όλα με σχέδιο και πίστη σε αυτό. Από τον δεύτερο γύρο και έπειτα λίγα από τα παραπάνω φαίνεται πως ισχύουν. Η μέτρια πορεία του ΟΦΗ συνεχίστηκε στα πλέι οφ. Εκεί που πήρε μόλις δύο ισοπαλίες και καμία νίκη. Μουτζούρα; Καμπανάκι κινδύνου; Χαλαρότητα λόγω… καλοκαιριού; Ίσως όλα μαζί, ίσως και τίποτα απ’ όλα αυτά.

Το καλοκαίρι οι “μελανόλευκοι” άργησαν σε πολλές περιπτώσεις να ολοκληρώσουν τον μεταγραφικό τους σχεδιασμό. Κάτι που το “πλήρωσαν στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα Λεμεσού. Πλέον ο Σίμος το λέει δημόσια ότι θέλει αριστερό μπακ, έναν μέσο και έναν επιθετικό. Αλλά δεν είναι οι μοναδικές αλλαγές που πρέπει να κάνει στην 11αδα και στο ποδόσφαιρο του ΟΦΗ αν θέλει να μην βουλιάξει. Αλλά είναι σίγουρα κάτι σημαντικό μιας και μόνο έτσι οι Κρητικοί μπορούν να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών που έχτισαν από πέρυσι και να δείξουν ότι η πορεία τους δεν ήταν τυχαία.

Ότι δεν ήταν μία μπαλωθιά στον αέρα. Αλλά θα συνεχίσουν με αργά και σταθερά βήματα να γίνονται καλύτεροι. Άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα δίκαιο. Και αργά ή γρήγορα δικαιώνει αυτούς που το πιστεύουν.